Chapter 1

The Affair

Mag-iisang taon na kaming kasal ni Ram. Kasalukuyan na rin kaming nagpapatayo ng aming bahay at sa tingin ko'y isang taon na lang ay matatapos na iyon.

Kasama ko ngayon ang aking pinsan na si Vina dahil gusto niya raw bisitahin ang aming bahay.

" Kapag natapos na itong bahay, kukunin kita tapos dito ka na titira. " magiliw na sabi ko sa kaniya.

Nakangiti lamang itong tumango tango sa akin at pumasok sa ginagawang bahay. Umakyat ito sa hagdan.

" Vina! Dahan dahan sa pag akyat! " sabi ko dito dahil tumakbo ito paakyat.

Three storey itong pinapagawa naming bahay at gusto ko ring mayroon kaming rooftop.

Ang lupang pinagpatayuan namin nito ay regalo daw ng mga magulang ni Ram.

Dito lamang ito sa malapit sa bahay nila. Halos limang dipa lamang yata ang layo ng pinapatayong bahay namin sa bahay nila.

Palibhasa, ayaw nilang malayo ang anak nila sa kanila.

Noong sinabi kong baka madestino ako sa Maynila, baka doon na kami manirahan at doon na lamang magpatayo ng bahay. Aba, kaagad inoffer na iregalo na lang daw nila itong lupa sa likod ng bahay nila.

Hindi na ako naka tanggi pa. Mag isa pa rin kasi akong kumakayod. Ayaw ko namang gamitin ang pera ng mga magulang ko. Si Ram kasi ay nag a-apply pa rin bilang nurse.

Sinundan ko si Vina sa second floor at nadatnan siyang nakatanaw sa tanawin ng malaking probinsiya namin.

" Hmmm. Parang ang lalim yata ng iniisip mo ah? " ani ko nang makalapit ako sa kaniya . Tumayo ako sa tabi nito.

Narinig ko ang mabigat na buntong hininga niya.

" Ate, I know I don't have the rights to question you this." sabi nito sa malumanay na boses at tsaka lumingon sa akin. " Are you still happy with Kuya Ram?" that question of her caught me off guard.

Hindi ko alam kung anong sasabihin ko.

Lalo na nang dumapo ang tingin niya sa kanang bahagi ng braso kong may pasa.

Kaagad ko itong tinakpan.

" Of course, Vina. I love your Kuya Ram. " sabi ko tsaka siya nginitian at tsaka inayos ang kaniyang buhok na nililipad ng hangin.

Then she hugged me...tight. And the next thing I know, she's sobbing.

" W-what's wrong, Vina? Hmm? " I asked her calmly. Trying my best not to cry.

" Please, ate. I don't like someone hurting you. Even if that's Kuya Ram. Please, ate. " hagulgol niya.

I understand her. Sabi ni mama, na trauma raw siya sa aksidenteng nangyari sa akin. I'd been in a coma for six months.

At hindi daw siya pumasok sa school noong mga panahong iyon. Sa America ako pinagamot. At dahil mayroon namang pag aari ang pamilya namin roon especially Vina, doon kami nanatili.

Hindi daw niya kinayang tingnan ang natamo kong sugat. At higit sa lahat, ang ikinalulungkot ko, namin, ay ang nawala kong anak.

Iyon ang sabi niya sa akin ng magising ako.

She doesn't want me hurt. She feels like I have a baby inside my womb and she's afraid that I'll lose it again.

And same as me, I don't want her to be hurt. That's why I'm trying my best para ilihim sa kaniya ang pag aaway namin ni Ram.

" No. Hinding hindi niya ako sasaktan. " kumbinsi ko sa kaniya at tsaka yinakap ng mahigpit pabalik.

It's almost a week passed already since Vina visited at our place.

Naroon siya ngayon sa bahay nila lola. Si mama kasi ay nasa ibang bayan pa. At ang isa ko lang pinsan din ang kasama ni Vina roon.

It's Saturday, at narito ako ngayon sa isang University kung saan ako nagtuturo ng Accounting.

Pauwi na ako nang mapansin ko ang isang pamilyar na lalaki sa akin, pero hindi ko naman siya kilala.

Nakatitig ito sa akin like he's longing for something I don't know.

Binaliwala ko siya at nagdire-diretso lang ako sa paglalakad hanggang sa makalabas ako ng University.

Tinawagan ko si Ram para sana sunduin ako. Pero naka off naman ang phone nito.

Sakto namang may pumaradang sasakyan sa harap ko and It's my workmate.

" Ma'am! Sakay na, idaan na kita sa bahay niyo. " aloo nito sa akin.

" Huh? Ok lang ba sa'yo? Hindi ko kasi ma kontak ang asawa ko e. " nakangiwing sabi ko.

" Hay naku ma'am. Opo. Ang magdidilim na po mamaya kaya sumakay na kayo at idadaan na lang kita sa bahay niyo. " nakangiting aniya.

" Sige. Salamat ha? Pasensya ka na at naabala pa kita. " sabi ko rito at tsaka siya nginitian bago sumakay sa front seat.

" Walang anuman ma'am. At tsaka parang hindi naman po tayo magkakilala. " nakangiting aniya.

Madilim na nga nang makarating kami sa bahay nila Ram.

" Salamat, Fred! " sabi ko at tsaka nakangiting kumaway sa kaniya.

" Always Welcome ma'am! " sabi niya at tsaka ako nginitian pabalik bago pinausad ang kaniyang sasakyan.

At pagpasok ko pa lamang ng bahay, si Ram kaagad ang bumungad sa akin. At sa hitsura niya ngayon at tila galit na galit siya.

" Sino iyon?! " pasigaw na tanong niya.

" Ka trabaho ko. Sumabay lang ako sa kaniya kasi hindi kita makontak kanina. " sabi ko at dumiretso sa kwarto namin.

" Ka trabaho mo? O kalaguyo mo?! " pang bibintang nito sa akin.

" What the hell?! Kalaguyo? Anong tingin mo sa akin? Walang pinag aralan? May pamilya iyong tao and so as me. Why would I ruin someone's family? Huh? " inis na sabi ko sa kaniya.

I was about to face our closet to change my clothes when he furiously ripped off my dress.

" Ram! Ano ba?! " pigil ko rito. But it seems that he's really mad.

" What do you think you are to wear those kinds of clothes?! Ano?! Nagpapaligaw ka sa trabaho mo?! Nagpapaganda ka ba doon?! " galit na tanong nito sa akin.

" Ano?! Hanggang kailan mo ba ako pagbibintangan na may karelasyon akong iba?! Huh?! You know what?! Pagod na ako! I am really tired understanding your fucking nonsense jealousy! Mag hiwalay na lang tayo!"

Then he salapped me. Ang pinakamasakit na sampal na natamo ko sa kaniya.

I faced him. I faced him with a fake smile crepted on my lips.

" That's the cue. " mahinang saad ko at tumakbo palabas. Hinablot ang bag na hawak ko kanina. Wearing my ripped clothes., lumabas ako ng bahay at pumara ng tricycle.

Mabuti na lang at kakilala ko iyon.

" Manong, sa bahay lang nila lola. " sabi ko rito bago sumakay. Pinausad niya naman ang tricy na walang sinasabi.

Pasalamat din ako at wala ngayon dito si Vina dahil naroon ito kay mama.

Pag tapak ko sa loob ng bahay namin, doon na bumuhos ang luha ko.

" Cami?! Oh my god! What happened?! " that's Ate Acel.

" Ate, pagod na ako. " sabi ko rito at tsaka siya yinakap.

" Ayaw ko nang maglihim kay Vina sa pananakit sa akin ni Ram. I am really tired of Ram. Ayaw ko na sa kaniya. Sobra sobra na siya. I don't wanna be a punching bag. I don't wanna beat by him anymore. " sabi ko dito.

" He did that? He ripped off your clothes?! " tanong niya tsaka niya ako hinarap.

" He's always accusing me that I have an affair. Kaya daw ako nagsusuot ng mga magaganda at sexy'ng damit. Pagkauwi ko kanina, nagkasagotan kami tungkol doon. Then when I told him na maghiwalay na lang kami, s-sinampal niya ako. At iyon ang pinakamasakit na sampal na natamo ko sa kaniya. " sabi ko sa kaniya bago yumuko.

" What? Pinakamasakit? So you're saying na sinasampal ka ng lalaking iyon parati and that's the most painful slap you ever feel from him?! " pasigaw na tanong niya.

I slowly nodded.

" Bullshit, Cami! Ano?! Binubugbog ka ba niya?! Kaya ba umiiyak si Vina noong nanggaling siya sa inyo kasi may nakita siyang pasa mo?! " pagalit pang sigaw niya ulit.

" Cami, alam mo namang ayaw nong bata na makita kang may galos o pasa man lang! Why didn't you tell me na sinasaktan ka ng punyetang asawa mo?! "

" B-because I am married to him and we want to build a family in the future. "

" Cami, I shouldn't be scolding you right now. But seeing you like this? Your clothes are ripped for **** sake. It pissing me off. " bagaman malamyos ang boses ni ate Acel, ramdam mo talaga ang galit sa kaniya.

" I'm sorry, ate. I will file for an annulment. " mahinang sabi ko.

" Ate, Gusto ko lang sunduin ang asawa ko kaya ako narito. " rinig kong pakiusap ni Ram nang pababa ako ng hagdan.

Itinulog ko na lamang ang sakit at sama ng loob ko kagabi.

" Asawa?! Asawa pa ba ang tingin mo sa kapatid ko?! " nangangalaiting sigaw ni ate kay Ram.

" Ate, patawarin niyo sana ako. Hindi ko po sinasadya ang lahat ng nangyari kagabi. " halos nagsusumamo si Ram sa harap ng ate ko.

" Hindi sinasadya?! Kagabi?! E kung-"

Bago pa matuloy ni ate ang sasabihin niya ay inunahan ko na siya.

" Ate.." nag angat silang dalawa ng tingin sa akin.

I am wearing my pajamas. At wala ka talagang makikitang balat ko kundi ang mga daliri lamang ng aking kamay at paa. Nakalugay rin ang aking buhok at natatakpan ang kalahati ng aking mukha kung saan sinampal ako ni Ram kagabi.

" Let me talk to him. " I said.

For the last time....

Sa sandaling iyon ay iniwan kami ni ate Acel sa sala. Masama pa nitong binalingan si Ram bago siya bumaling sa akin. Like she's begging to me na huwag na akong magpadala sa mga paiyak iyak ni Ram.

Nang tuluyan nang mawala sa paningin ko si ate at nagtungo ito sa silid niya sa taas, doon na ako bumaling kay Ram.

" Hon, please come home... " mahinang sabi niya habang titig na titig sa akin.

Mapakla akong tumawa at tsaka tumingin ng deretso sa kaniya.

" Ayaw ko na, Ram. You're not just hurting me physically.. You're hurting me emotionally too. " I said between my sobs.

" Pagod na ako. Pagod na pagod na ako and I can't handle your attitude anymore. "

" W-what do you mean hon? " He asked.

" Let's end it here. "

" What?! " Pasigaw na tanong niya.

" At akala mo papayag ako?! " Then he grabbed my hand and pulled me closer to him. The next thing he do, he gripped my jaw tightly.

" B-bitawan mo a-ako. " Saad ko rito. Mahigpit ang pagkakahawak niya sa aking panga and it hurts so bad.

" Hindi. Hindi tayo maghihiwalay. Hindi ako papayag na makipaghiwalay ka sa akin at mapunta sa ibang lalaki. " Mariing sabi niya.

" L-let me go! " Buong pwersa kong tinanggal ang pagkakahawak niya sa akin at lumayo sa kaniya.

Pero nang makalayo na ako sa kaniya ay pinulot niya ang isang babasaging vase na nasa tabi niya at binato iyon sa akin.

Pumikit ako sa sandaling iyon at napaupo  ngunit wala akong naramdaman na sakit. Kundi isang malamyos na yakap mula sa isang pamilyar na tao. At tsaka ko lamang narinig ang pagkabasag ng vase sa sahig.

" Vina! " nag mulat ako ng tingin nang marinig ang pangalan ng aking pinsan.

Bumigat ang katawan ni Vina na nakayakap sa akin at ramdam ko ang bigat at bagal ng paghinga niya nang isandal nito ang ulo sa aking balikat at lumupaypay ang kaniyang kamay sa sahig kung saan ako nakaupo.

Nanginginig kong binalingan si Vina at ganoon na lamang ang pag awang ng aking labi nang makitang dumadaloy ang dugo likod ng ulo nito pababasa kaniyang batok.

Her blood is all over the back of her white dress shirt!

Nanlamig ako sa nakita ko. Napuno ng galit ang dibdib ko lalo na nang marinig ko ang salitang binigkas ng aking pinsan.

" I-I'm so s-sorry, a-ate. " nanghihinang aniya bago pinikit ang mga mata.

" Vina! No, please! " sigaw ko at pilit na niyugyog siya sa balikat.

Bumaling ang tingin ko kay Ram na nakatulala sa amin ngayon.

His stare is full of regrets but no... Hindi ko ito palalampasin...

Ang saktan ko ay okay pa pero ang madamay ang pinsan ko, kahit kamatayan haharapin ko.

Ate Acel immediately approached us and they  called an ambulance.

Mabilis akong tumayo at mabilis na lumapit kay Ram at paulit ulit siyang sinampal.

Halos sumakit ang palad ko sa kakasampal sa kaniya at kulang na lang patayin ko siya.

Hanggang sa dumating ang mga pulis at dinakip siya.

" Tandaan mo 'to, Ram. Hinding hindi ko ito palalampasin at sisiguradohin kong mabubulok ka sa kulungan. " mariing sabi ko sa kaniya.

I can't feel any other emotions but only anger. Anger towards him. Anger towards my self.

Nagmamaneho ako patungong hospital nang maka tanggap ako ng tawag mula kay ate Acel.

My hands trembled when I remember what I told her earlier before I went to the police station para ilahad ang pangyayari.

I told her to call me kapag may masamang nangyari.

" H-hello, ate? "

" C-cami... H-hindi daw kaya ng mga doctor-"

" What?! Then tell them to do their best! " pasigaw kong sabi.

I can't! I can't lose her!

" They already did. Pero sabi nila-"

Bullshit! Hindi ko na siya pinatapos at binaba na ang tawag.

Bullshit!

Pinaharurot ko ang sasakyan ko patungong hospital.

Goodness! Napakalayo ng Police Station na pinuntahan ko sa Hospital na pinagdalhan kay Vina!

Nang makarating ako sa hospital ay kaagad akong nagtatakbo patungo sa nurse station.

" Miss, Lorhea Vina Villegaz please? " kinakabahang tanong ko dito.

" Wait ma'am.... Oh, wala na po ang pasiyenteng Villegaz ma'am, na-"

Hindi ko na ulit pinatapos pa ang nurse at nagtungo sa sasakyan ko.

Shit!

Then I saw ate Acel's text messages on my phone.

***Download NovelToon to enjoy a better reading experience!***