HE GOT ME PREGNANT

Napangiti naman ako. "It's oka—" hindi ko na naituloy pa ang sasabihin ko nang agad siyang dumukwang palapit sa akin at sakupin ang mga labi ko.

Tila may iba akong napansin sa paraan ng paghalik niya sa akin ngayon. Mapaghanap iyon. But I just let him. He's my boyfriend anyway.

He kissed me so deep. And I kissed him back just like how he kissed me.

Gamit ang mga labi niya ay ibinuka niya ang mga labi ko, pagkatapos ay ipinasok niya roon ang mga dila niya. Bahagya rin siyang sumisipsip sa aking pang-ibabang labi.

"Ahh.." bahagya akong napahalinghing nang bumaba ang halik niya mula sa aking labi patungo sa aking panga, sa leeg, at pababa pa.

Ang mga kamay niya ay lumilikot na rin. Hihimasin ang dibdib ko at bahagyang pipisil doon.

"L-love, nasa elevator tayo. Baka may makakita." Mahinang sabi ko sa kanya.

"Shh... No one's here." hindi na ako nakasagot sa kanya nang mas lalo pa niyang hapitin ang katawan ko palapit sa katawan niya habang hinahalikan pa rin niya ako. Nang magtama ang mga pang-ibabang bahagi ng mga katawan namin ay napaungol ako ng maramdaman ko ang nabubuhay niyang alaga. Shit! Am I ready for this? Naitanong ko na lamang sa aking sarili.

"****!"

Tila napapaso kaming naghiwalay ni Jared ng may marinig kaming nagsalita. Agad na napaangat ang tingin ko at halos manlaki ang mga mata ko ng makita ko si Aius Frosco.

Shit! What the ****?! Nakakahiya! Agad akong nagsumiksik sa likod ni ni Jared dahil sa kahihiyan.

Nakakainis. Bakit sa lahat ng pagkakataon na pwede kaming magkita, bakit ngayon pa? Sa ganitong sitwasyon pa talaga namin!

Nakakahiy! Nakakahiya! Ultimate crush ko pa naman siya tapos...tapos.. argh!!

"What the ****! Get a room guys!" Singhal na sigaw niya sa amin.

"Sorry man." natatawang sambit lang ni Jared, pagkatapos ay hinila na niya ako palabas ng elevator at naglakad na papasok sa unit niya.

Bago kami tuluyang pumasok ni Jared sa unit niya ay tumingin pa muna ako sa elevator para tignan si Aius. Ang gwapo niya talaga. No wonder, ang daming nahuhumaling sa kanya. At kasama na ako roon. Landi!

Nagtama ang mga paningin namin at halos kapusin ako sa hininga ng bigla ay eksahederang tumambol sa kaba ang puso ko!

Bago pa man ako makapag-iwas ng tingin sa kanya ay nahila na ako ni Jared papasok sa loob ng unit niya.

Pagkapasok na pagkapasok namin sa loob ng unit niya ay agad niya akong isinandal sa pinto at sigod ng halik.

I kissed back. Pero hindi ko alam, may kung anong pumipigil nanaman sa akin. Pero isinantabi ko na lamang ang kung ano man ang nararamdaman kong pumipigil sa akin. Hinayaan kong halikan ako ni Jared. Kinandong niya ako kaya at saka siya naglakad papunta sa couch.

Nang maihiga niya ako sa couch ay agad niyang tinanggal ang ang polong suot niya at itinapon iyon sa kung saan. Agad namang dinamba ng kaba ang puso ko. Shit? what's he doing?

Nang akmang hahalikan niya ulit ako ay iniwas ko na ang aking mukha sa kanya.

"What, Love? Let's continue what we started." pabulong na sinabi niya iyon at saka akmang muling hahalikan ako but this time itinulak ko na siya.

Napalayo siya sa akin at madilim ang matang tinitigan ako, dahilan para makaramdam ako ng takot. "What?!"

"H-hindi pa ako handa sa ganitong bagay, Love. Let's take it slow please? Hindi pa tayo parehas handa sa ganito." mahinang sabi ko.

Nagulat ako nang bigla ay suntukin niya ang coffe table sa gitna dahilan para mabasag iyon at mapatili ako. "Take it slow?! Hindi pa handa?! Tangina, Ariel kailan ka pa ba magiging handa?! Matagal na tayo, hanggang ngayon wala pa ring nangyayari satin!? Galit na galit na sigaw niya sa akin.

Natatakot ako. Naiiyak ako. Pero kinaya ko pa ring sumagot sa tanong niya.

"Love, hindi naman iyon ang basehan ng isang relasyon. Intindihin mo naman ako. Hindi pa talaga tayo handa sa ganoong bagay. Hindi—"

"Stop it! Leave! You're useless!" malaks na sigaw niya sa akin at saka ako tinalikuran.

Agad namang nagpatakan ang luha ko. Ang sakit. Ang sakit-sakit. Ano bang magagawa ko, e kung hindi pa ako handa?

"Love, please wag naman g ganito, oh." may pagmamakaawa kong sambit sa kanya.

"I SAID LEAVE!!" galit na galit niyang sigaw sa akin.

Wala akong ibang nagawa kundi ang umiyak ng umiyak at umalis na lang sa unit niya.

I failed again! It's my fault again!

Gustong-gusto kong ipaliwanag sa kanya kung bakit hindi pa ako handa sa ganoong bagay, pero alam kong hindi siya makikinig sa akin.

Umiiyak akong sumakay ng taxi at umuwi sa bahay namin.

Pagdating sa bahay namin ay mas lalo pa akong nasaktan ng malakas na sampalin ako ni Mama sa pisngi.

"Ano? At talagang itinuloy mo pala ang proyekto na iyan, ha?! Diba sinabi ko na sayong huwag na huwag kang kukuha ng ganyang project?!" Galit na sigaw ni mama.

"Ma malaki po ang bayad—" napatigil ako sa pagpapaliwanag ng sampalin niya ulit ako ng ubod ng lakas.

"Para lang sa pera ay magpuputa ka, ha!? Lumayas ka na dito sa bahay! Hindi ka na namin kailangan!" sigaw ni mama pagkatapos ay iniwan na akong mag-isang umiiyak sa sala namin.

Ang sakit. Bakit napaka sama ng araw na ito? Ano bang masama sa hindi pa ako handa at anong masama sa paghahanap-buhay ko?

Wala naman akong ibang pagpipilian na trabahong may malaking kita na sasakto sa pagpapagamot ni Papa at mga kampritso ni Mama.

Bakit?! Bakit ganon sila sakin!?

Bakit hindi nila ako maintindihan?!

***Download NovelToon to enjoy a better reading experience!***