CHAPTER 3-

" sorry,n-naistorbo ba Namin kayo " agad akong napalingon at Nakita sina papa na nakatayo sa harap Namin

Agad akong tumayo at inayos Ang aking Sarili

" Dapat pag katapos na Ng kasal nyo yan ginagawa" nangiinis ba si Papa

" We're not doing anything Pa! "

Nakita Kong tumayo sa si Vlare at inayos Ang Sarili, nasakanya parin Yung notebook ko

" What's that Vlare " No! Tito saw my notebook that Vlare was holding

" This? " he looked at the notebook and looked at me

" Kanino yan? " my dad asked

I immediately grab the notebook from Vlare's hand and ran to my room without even saying a word

I locked my room and I hide in my big closet

" May nabasa pa ba sya dito, ano bayan! " I said while covering my face with my both hands

" Umpisa pa lang pero sigurado Ako na Hindi magiging maganda Ang mga mangyayari, ma dapat sinama mo nalang talaga ko " I can't help myself to cry kapag naaalala ko si mama

My mom died on a car accident, Kasama kami nya non ni Papa sa car but Ako lang at si Papa Ang naka survive

...-- Flash Back --...

...Dacember 24, 2015...

...We're on our way to our hotel in Paris...

...Ang Ganda Ng tanawin at Ang tahimik Ng paligid ...

" Ma,Ang Ganda Po dito " I just 11 that time Wala lang kaalam-alam sa Mundo at sa mga pwedeng mangyari

" Masaya kaba Light? " malambing na tanong ni mama

" Opo ma, sobrang saya " Isang Malaki at maliwanag na ngiti Ang Makikita mo sa mga ngiti ko Nung Araw nayon

" Mabuti Naman " naka ngiti ring sambit ni mama

" Ang saya naman Ng mag Ina ko " agad kaming tumingin kay papa na tumatawa

" Bukas pupuntahan natin Ang Eiffel tower bukas, gusto mo yun Anak? " Nakangiting Sabi ni Papa habang nagmamaneho

" Yey! " Masaya Kong sambit

" Sana ganito tayo lagi " natatawang Sabi ni mama at agad ko syang niyakap

Hinawakan ni mama Ang pisngi ko at inayos Ang aking buhok at sinabing

" Mahal na Mahal Kita Light, anak lagi mong tatandaan yan, kahit anong mangyari lagi mong tatandaan na nandito si mama " at hinalikan nya Ako sa noo

Yon Ang huling mga salitang narinig ko Kay Mama dahil may Isang liwanag Ang lumabas at Ang huling narinig ko na lamang ay Ang mga busina Ng kotse.

then everything went black.

A very memorable moment, Unang Araw namin sa aming dream country ng magkakasama at Araw ng pagbalik Namin sa Pilipinas Ng Wala na si Mama

Unang Desperas Ng pasko Ng Hindi kami kumpleto.

...-- End of Flash Back --...

I thought na Ang pagpunta Namin sa Paris Ang magiging pinaka masayang Araw sa Buhay ko but kabaliktaran Pala.

" It's been 6 years ma " I sobbed

" I miss you ma "

I took a box out of my closet,the box na binigay sakin ni mama Nung 9th birthday ko,

it's a customized necklace na may initials Namin ni Mama

...-- LY --...

" I love you mom " I hugged the necklace that mom gaved me

***Download NovelToon to enjoy a better reading experience!***