Episode 5

រាត្រីមុនដោយសារកម្លោះសង្ហាយើងមកពីផ្សារយប់ពេកទើបធ្វើឲ្យងងុយដេកខ្លាំងហើយដើរច្រលំចូលបន្ទប់Karaហើយក៏មិនបានដឹងថានាងស្រីស្នាក់នៅទីនេះដែល ហិកហិក!!

ម៉ោង ៦នាទីព្រឹក

ព្រះអាទិត្យបានជះពន្លឺតាមបង្អួចស្រាងៗក្នុងបន្ទប់នារីខ្លួនតូចច្រឡឹង បូករួមទាំងសម្លេងនាឡិការោទ៍បានបន្លឺឡើងហើយដាស់ខ្លួននាងពីដំណេកបញ្ជាក់ឲ្យដឹងថានាងត្រូវក្រោកម៉ោងនេះ

Kara: អូយ! ថ្លង់ណាស់ ល្បស់យរ ក្រមុំយកដៃទៅបិទនាឡិកាខុស ធ្វើឲ្យធ្លាក់

ដាំង!!

ស្អីគេចង្រៃយ៍ខូចបាត់ហើយ ហឹស! កំពុងតែអត់លុយផងសាំទាំងព្រឹកម៉ងហាស

កញ្ញាបានពន្រាស់ខ្លួនងើបអង្គុយលើគ្រែពត់ពែនខ្លួនមួយស្របក់ដូចទម្លាប់រាល់ដង

ដើរទៅរកមើលទូទឹកកកមើលអីញាំបន្តិចសិន អូ! ខ្ញុំនៅមានភីសាដែលខ្ញុំបានទិញពីផ្សារកាលពីយប់មិញមួយប្រអប់ដែរតាស ហួចមិចបានខ្ញុំដាក់វាក្នុងទូរទឹកកកចឹង? ងាប់ហើយត្រជាក់អស់ហើយ តែមិនអីទេកម្តៅក្នុង MicroWave បន្តិចញាំបានហើយ តែអត់មានទឹកផងនឹង មិចបានខ្ញុំទៅជាចឹង

ហើយ! *ខ្ញុំនេះពិតជាស្រីល្ងីល្ងើរតែម្តងសូមបីតែទឹកមួយដបក៏មិនមានផឹកដែរ**ភ្លេចភ្លាំងច្រើនណាស់ខ្ញុំនេះ*

Taiyo: ស្រីម្នាក់នោះនៅបន្ទប់លេខប៉ុន្មានទៅណរ ដើរចេញមកភ្លេចមើលយប់មិញងុយ

Taiyo អង្គុយសញ្ជឹងគិតមួយស្របក់តូច

នឹងឃើញហើយ! ប្រហែលជានៅបន្ទប់លេខ0020? ខ្ញុំបានដើររំលង៥ បន្ទប់ពីបន្ទប់នាង ប្រាកដជានឹងហើយ ភ្លេចឲ្យឈឹងមានអីម្លងគ្នាតា ៥ បន្ទប់នឹងហាហា ចាំមើលណា ប៉ុន្តែថ្មើរនឹងនាងចេញទៅក្រៅបាត់ហើយទេដឹង?

Kara: អីយ៉ូយ ៦ slice ទៅលែងរួចហើយ រកទៅងូតទឹកតិចសិនប្រញាប់ផង

Taiyo: បន្ទប់នេះមែនទេ ខ្ញុំខ្លាចតែច្រឡំទេនៀក សាកគោះទ្វារតិចសិន

តុកតុក!!

ចុមស្រីចង្គួតនេះប្រហែលជាមិនទាន់ងើបទេដឹង មិនដែលស្មានឹងហើយមិនទាន់ងើបទេ ព្រោះលឺសម្លេងទឹកបើកចោល ហាហា! ចាំមើលណា

Kara: អូយ! ពេលព្រឹកងូតទឹកក្តៅយាយពីថាអារម្មណ៍ដូចឡើងឋានសួគ៌ចឹងហេសហេសហេ

Taiyo: គ្រឹកគ្រឹក ចាក់សោរបាត់ហើយ អត់ស្រួលដូចយប់មិញសោះ តុកតុក! ហេឡូ ហាយ សួស្តី!

Kara: ហើយពីណាគេមកគោះទ្វារទាំងព្រឹកចឹង សង្ស័យអាប្រុសហេងស៊យទេដឹងឫក៏បុគ្គលិកដែលខ្ញុំតេប្រាប់ឲ្យយកទៅមកឲ្យមុននឹង? ចាំអ៊ុតមើលសិនបើសិនជាអាប្រុសយប់មិញមែន យើងនឹងសុតមួយរៀលៗម៉ង បន្ទប់ខ្លួនឯងមានមិនចូលរកចូលតែបន្ទប់គេ យី! គួរឲ្យធុញមែន រកទៅមើលខោអាវតិចសិនត្រូវទៅក្រៅផង

Taiyo: អត់ទាន់ក្រោកទេគ្រាន់តែគិតក៏ដឹងដែល មានអីចាំចេញមកសិនក៏បានទៅងូតទឹកសិន...

Kara: តើគួរពាក់មួយណាទៅណរ បើច្រើនម្លឹងៗ ហឹម..

*ត្រូវហើយអាពណ៍ខ្មៅនឹងហើយ ទិញមកមិនដែលបានពាក់ទេ ស្បែកជើងពណ៍ក្រហមនោះ មើលទៅមានតែពណ៌នឹងទេដែលស្អាត ហិហិ

ពាក់ដដែលៗសិនក៏បានគិតគូរទិញតែខោអាវមិនដែលគិតរឿងស្បែកជើងសោះ*

៥ នាទីក្រោយមក

Taiyo: រួចរាល់ហើយចាំមើលណា ចេញក្រៅទៅបន្ទប់អនាគតកូនប្រសារម៉ាក់ខ្ញុំតិចមើសមិចហើយ ព្រះ! រួចថ្មើរណាហើយទៅឯងឈរចាំឡើងងូតទឹកហើយទៀតហើយនៀក

Taiyo ស្រែកខ្លាំងៗស្ទើរតែធ្វើឲ្យកញ្ចក់បន្ទប់នីមួយៗស្ទើរតែផ្ទុះចេញទៅហើយ

Kara: សូមមេត្តាលោកបិទបបេរលោកឯងភ្លាមទៅ ហើយវាទើសស្អីលោកឯង លោកឯងទាក់ទងជាប់សាច់ឈាមអីជាមួយនឹងខ្ញុំមែនហា៎ស ជើងជាប់គ្នាមែន? ម៉េចឃើញខ្ញុំមិនបើកនឹងស្មានថាខ្ញុំនឹងមិនដឹងមែនទេឫមួយក៏គិតថាខ្ញុំរវល់តែដេក? ខ្ញុំមិនកាត់ទៅរកលោកទេ សុំទោស

Taiyo: នាងចង់ថាខ្ញុំល្ងង់មែនទេ? ខ្ញុំក្រោកតាំងពីម៉ោង ៤ សូមជ្រាប តែនាងពិតជាស្អាតមែន បើម៉ាក់នាងបានខ្ញុំជាកូនប្រសារមិនដឹងជាល្អយ៉ាង់ណា**ទេណរ

Kara: អាឆ្គួតនេះ ផាំង!

*Taiy*o: អូយ! គ្រាន់តែយាយលេងតើ នាងចាំបាច់ប្រើដៃប្រើជើង នេះនាងគិតចង់សម្លាប់យើងមែនទេ? នាងនេះពិតជាអាក្រក់មែន

*Kara*: ហឹស ស្រួលខ្លួនទេ ត្រូវហើយខ្ញុំអាក្រក់តែជាមួយលោកទេ ឲ្យវាសមនឹងមុខលោកឯងដែលដើររញ៉េរញ៉ៃគេ អញ្ជើញទៅបន្ទប់លោកឯងវិញទៅ

Taiyo: នាងមិនចង់និយាយជាមួយខ្ញុំសូម្បីតែបន្តិចទេមែនទេ?

Kara: ត្រូវហើយ មានរឿងអីដែលខ្ញុំត្រូនិយាយជាមួយលោក ឆាប់ចេញពីមុខបន្ទប់ខ្ញុំភ្លាមទៅ កាន់តែឆាប់កាន់តែល្អខ្ញុំប្រញាប់ទៅក្រៅផង កុំឲ្យខ្ញុំចេញទៅក្រៅបូកជាមួយអារម្មណ៍អត់ល្អ

Taiyo: តែ...

Kara: ចង់ឲ្យខ្ញុំស្រែកទេ? ឫក៏តេហៅសន្តិសុខមកអូសករលោកចេញ?

Taiyo: *ទៅក៏បាន

Taiyo ដើរចេញទៅដោយមិនងាកក្រោយ*

Kara: ទីបំផុតទៅហើយ លោកអើយមើលតែមុខក៏ដឹងថាសាវ៉ាដែរអាប្រុសនេះ ទៅឲ្យបាត់ចឹងៗចប់បាត់ហើយ នៅនិយាយអូសក្រឡាតាប៉ែច្រើនណាស់អាប្រុសព្រាននេះ តែមិចក៏ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាអាណិតគេទៅវិញ

ទេមិនអាចអាណិតមនុស្សដូចជាគេទេ គេសមតែទទួលបែបនេះ វាជាកំហុសគេទេ

សម្លេងគោះទ្វារ!

Kara: នេះលោកមិនទាន់ទៅវិញទៀតហេស លោកពិតជាអាក្រក់មែនខ្ញុំស្អប់លោកណាស់

បុគ្គលិកសណ្ឋាគារ: it's me sis this is ur juice and water that u order sorry for late sis

Kara: oh! thank you so much

បុគ្គលិកសណ្ឋាគារ: u're welcome

Kara: ព្រះអើយហួសម៉ោងទៅជួបភ្ញៀវបាត់ហើយ ធ្វើម៉េចទៅៗ ដោយសារតែអាឡប់នោះនឹង នេះបើទៅក៏គេលែងទទួលដែលចុះលុយ ២លាន ខ្ញុំនោះ?មិនខាតទៅហើយទេអីលោកអើយលោក ហិកហិក

***Download NovelToon to enjoy a better reading experience!***