Tanghaling tapat.
Nakatingin siya sa may bintana ng aming silid aralan. Habang ako,nakatitig sa kanya.
Tumingin siya sa direksiyon ko,nang ako'y biglang napatingin sa kisame. Nagpapanggap na may tinitingnan,kahit ang kisame ay butiki lamang ang laman.
Nilapitan ako ni Emanuel,Ang kaibigan Kong panira ng kaligayahan. Sa lahat ng pagkakataon lalapit siya para ipagsigawan na mahal ko si Clara na taga ibang seksiyon. Kahit di ko nmn talaga Kilala kung sino si Clara. Ito din si Tisay,lagi nalang ako kinukulit na magtapat Kay Maria. Torpe ko daw ksi,mga taong tulad ko dapat ibinabaon sa kalaliman.
Well,totoo nmn...Ang torpe ko.
Lagi nalang akong ligaw tingin.
Pag may pagkakataon magtapat,lagi akong umuurong. Nauutal kapag katapat. Kahit sa groupings wla akong ambag ksi lagi nlng Ang focus ko Hindi sa activity kundi sa kanya.
Hanggang ligaw tingin nlng ba tlaga ako?
- To be continued.
