Margaux Dela Fuerte, a chemistry student who would prefer to be invisible in the sight of everyone. In her 3 years in an prestigious university, her life is as smooth as her hair. She's smart, a loving unica-hija to her parents, and a loving friend to her best friend.

But because of a viral photo of her with the famous, rich and handsome Fighter Montealvez, whom she called 'The Beast', her life begins to be out of control.

With no clue of what will happen to her after the issues, she always makes a way to let all the students forget the issue that made her life miserable. But destiny always led her to Fighter.

Will she eventually saved herself from the wrath of the people who are obsessed with Fighter? Or will she, like in every movies and dramas, fall in love with him?

THIS IS A TAGLISH STORY

SIMULA

Busy ako sa pagpili at pagbili ng mga stationeries online sa aking laptop. After I added them to cart and typed my contact details ay inexit ko na ang website at tiniklop ang laptop.

Sinandal ko ang ulo sa head rest ng aking upuan. Inilibot ako ang sarili habang nakaupo at tinitingnan ang bagong apartment. Hanggang ngayon, 'di parin ako makapaniwala na magiging independent na ako-malayo kina Mom and Dad. Naalaala ko pa noong tumuntong ako ng kolehiyo, 18 years old ako no'n. Kahit anong pilit ko sa parents ko na gusto kong mag rent ng apartment malapit sa unibersidad na pinapasukan ko ay 'di parin sila pumapayag. Not until on my 20th birthday, it's 1 week before the next academic year ng university nang sinorpresa nila ako na magkakaroon na daw ako ng sariling apartment.

Malawak ang apartment ko. Malaki ang higaan na pwede nang magkasya ang dalawang tao. May sarili din itong banyo at amenities. Closet, study table, mini-refrigerator at maliit na kusina. Puti ang pintura ng kwarto kaya napakamaaliwalas tingnan. Nasa ika-pitong palapag ang kwarto ko kaya kailangan pang sumakay ng elevator para umakyat.

Nakaramdam ako ng gutom nang mapansing alas siete na pala ng gabi. Naalaala kong hindi pala ako nakapag-grocery at puro chichirya nalang ang naiwan kaya napagpasyahan kong sa cafeteria nalang sa ground floor ako kakain. Kinuha ko ang LV wallet na regalo sakin ni Mom noong debut ko at tiningnan ang sarili sa life-size mirror ng apartment. Nakasuot lang ako ng fitted striped dress na hanggang tuhod at sliders na kulay itim.

Niyakap ko ang sarili dahil sa lamig ng hanging sumalubong sa'kin pagkalabas ng apartment. Papasok pa sana ako sa loob para kumuha ng jacket pero 'wag nalang. Tinatawag na ako ng espiritu ng kagutuman. Bibili nalang siguro ako ng mainit na sabaw para mawala ang lamig.

Hawak hawak ko ang pitaka nang nasa tapat ako ng elevator at pinindot ang button para bumukas. Pagkabukas nito ay parang naestatwa na ako sa kinatatayuan ko. 'Di ko namalayan ang pagkahulog ng pitaka ko mula sa aking nanginginig na kamay. Ang mata ko'y nakatitig lang sa gwapong lalaking kaharap ko ngayon. Nakasuot siya ng puting v-neck tee shirt, black pants at white sneakers. Mas lalong nadidipena ng kasuotan niya ang kakisigan ng kanyang katawan. Naramdaman kong nag-init ang pisngi ko sa mga naiisip ko sa kanya.

Nakita ko ang pagtingin niya sa gawi ko at lumabas na siya mula sa elevator. Pero imbis na lumayo ay naglakad ito sa direksyon ko. Napaatras naman ako habang nakatitig parin sa kanya. Kumakabog ang dibdib ko. Iniluhod niya ang kaliwang tuhod sa sahig. Tumingala siya sakin at nakikita ko kung pano kumikinang ang kanyang mga mata.

Oh my gosh! Magpro-propose na ba siya?!

Tumingin siya sa sahig at may kinuha. Tapos tumingala ulit siya sa direksyon ko. May ngiti sa kanyang mga labi.

Ito na nga! Mag propropose na siya!

"Margaux, will you marry m-"

"Miss, 'yong wallet mo nahulog."

Literal na nalaglag ang panga ko sa sinabi niya. Agad namula ang pisngi ko sa kahihiyang ginawa! Sinampal ko ang pisngi ko sa harapan niya at agad kinuha ang pitaka ko na hawak niya.

Nakatingin lang siya sakin pero 'di ko siya matingnan ng diretso.

"Okay ka lang ba, Miss?" aksyon niya sanang iyuko ang ulo niya para tingnan ang mukha ko pero umiwas ako ng tingin.

"O-Okay lang, nagka-nerve damage lang ako." I bit my lower lip as I lied in front of him.

"Ahh. Ang bata mo pa yata para magka nerve damage. Uminom ka ng nerve vitamins, okay, Miss?" kalmadong advice nito.

I just nod at tumakbo na papasok ng elevator. Mabilis kong pinindot ang button para masarado na ang pintuan. As soon as the door closed ay sinabunutan ko ang sarili ko sa kahihiyang ginawa.

"Ilusyonada ka, Margaux! Nakakahiya ka!" mapupunit na ata ang anit ko kakasabunot dahil sa inis at kahihiyan!

"Dapat umakto ka lang ng normal, Mar. Pero hindi! Ginawa mong katawa-tawa ang sarili mo sa harap niya!!" ngayon sinipa sipa ko naman ang pader ng elevator.

"First impression last, Mar! Sinira mo!!!!!" I let out my frustrations inside the elevator hanggang sa tumunog ito. Hudyat na nasa ground floor na ako. Sinuklay ko muna ang buhok ko gamit ang aking mga daliri at lumabas na parang walang nangyari. Dumeretso na ako sa cafeteria malapit sa entrance ng building ngunit nakita kong puno ang cafeteria. Naramdaman kong kumukulo na ang tiyan ko... kailangan kong kumain... kailangan kong kumain...

Napagplanuhan kong mag take out nalang kesa makisalo sa 'di ko naman kilala. Pumunta ako sa orders booth at nagsulat ng mga bibilhin sa isang papel na prinovide doon. Pagkatapos magsulat ay binigay ko ito sa cashier.

"Nako, Miss. Wala na pong take-out ngayon. Puro dine-in nalang ang mga orders." Sabi ng cashier na nasa mid 30's.

"Bakit naman po?"

"Naubos na kasi ang mga styro boxes namin. Nagpabili naman na kami kaso matatagalan pa 'yon."

Nakooo! Ayoko nang maghintay ng matagal! Kumakalam na ang sikmura ko!

"Sige po, dine in nalang."

"Sige. Heto na ang numero mo at maghanap ka nalang ng bakanteng upuan diyan. Ihahatid nalang namin mamaya ang order mo, ha?" malambing na sabi nito habang iniabot sakin ang numero ko na may nakatatak na 50.

"Sige po. Salamat."

Nagsimula na akong maghanap ng bakanteng upuan pero wala akong mahagilap malapit sa counter. Punong-puno ito ng mga kapareho ko ding estudyante na busy sa pakikipag-kwentohan sa mga kasalo nila. Naglakad pa ako patungo sa may dingding sa gilid ng cafeteria. Medyo malayo ito sa counter pero maaliwalas itong tingnan mula sa kinatatayuan ko. May isang bakanteng upuan doon pero may nakaupong matikas na lalaki sa katapat nito na busy sa paghigop ng noodles.

Di ako sanay na ako ang unang kakausap sa ibang tao kaya isang bagong experience ito sa akin. Hinakbang ko na ang mga paa ko palapit sa pwesto niya. Side visuals niya lang ang nakikita ko mula sa direksyon ko pero di ko masyadong maaninag dahil nakayuko ito. Ang alam ko lang perpekto ang panga nito. Matangos din ang kanyang ilong. Kinakabahan ako habang papalapit ako sa kanya dahil baka awayin ako nito or itataboy ako kapag nilapitan ko siya.

Pero bahala na! Para sa kumakalam kong sikmura, kailangan kong harapin 'to.

"Ahmmm. Excuse me. May naka-upo ba dito?" sabi ko sa kanya nang makarating ako sa mesa niya habang tinuturo ang bakanteng upuan sa harap niya.

Nakayuko pa rin siya at di ako tinitingnan. "May nakikita ka ba? Wala naman diba?" sarkastikong sagot nito.

I let out a sigh knowing tama nga naman siya pero naninigurado lang ako!

"Ahmmm... okay lang ba kung dito ako umupo? Wala na kasing bakanteng upua-"

'Di ko na matapos ang pagsasalita nang iniangat ng lalaki ang kanyang mukha para tingnan ako. Literal na nanlambot ang mga binti ko nang magtama ang matalim na mga mata niya sa akin. Na parang isang titig niya lang sa'yo mapapaluhod ka na niya sa harap niya.

"Uupo ka ba o hindi?" matalim na tanong nito. Boses niya palang para na akong mabibilaukan kahit wala namang nakabara sa lalamunan ko.

"U-Uupo...Uupo ako." tarantang sabi ko at mabilis na umupo sa bakanteng upuan dahil baka mamaya tutusokin ako ng chopsticks na hawak niya.

Nakatingin lang siya sakin habang naka-upo ako sa harap niya pero 'di ko na siya matingnan sa mata kaya tumingin nalang ako sa counter at naghihintay na sana dumating na ang orders ko. Nakita ko sa peripheral vision ko na nakatoka ulit siya sa pagkain ng kinain niyang noodles kaya binaling ko ang aking mga mata sa direksyon niya at pinapanood siyang kumain habang ang ulo ko ay nakapirmi lang sa posisyon nito kanina na nakatingin sa counter.

"Heto na ang orders mo, Miss. Sorry natagalan, ah?" nakahinga naman ako ng maluwag nang dumating na nga ang order kong pagkain. Kinuha ko 'yon mula sa tray na dala niya at nilagay sa aming mesa. Nakaw akong tumitingin sa katapat ko na nakayuko parin habang kumakain ng mainit na noodles.

"May oorderin ka bang inumin?" tanong ng serbedora sa direksyon ko.

"Ahmmm... black coffee po sa 'kin. 'yung mainit na mainit po sana. Hehehe." Nakangising sabi ko sa kanya. Sinulat niya naman 'yon sa maliit na notebook na nakalagay kanina sa fanny pack niya.

"Ikaw, Fighter? The usual parin ba?" sabi niya habang nakatingin sa pwesto ng katapat ko.

"Opo. Damihan niyo na rin ng ice." Sagot nito. Umalis naman agad si ateng serbedora. Binaling ko nalang ang atensyon sa pagkaing nakahain sa harap ko. May tinola, afritada, pritong itlog at dalawang serve ng kanin na nilagay sa isang plato.

Tahimik lang naman ang lahat. Pinasawalang bahala ko nalang ang thought na nasa harap ako ng isang beast at kumain ng marami para 'di na umiyak ang tiyan ko.

After how many minutes dumating si ateng serbedora na dala-dala ang order namin.

"One very hot coffee for you." Then she gave me a cup of black coffee.

"And one very icey pinkmilk shake for you." Literal na umawang ang labi ko sa binigay ng serbedora sa harap ni Fighter. Nagkamali ba ng kuha ng order si ateng? Pero base sa mukha ni Fighter mukhang wala siyang reaksyon sa mukha. Umalis naman agad ang serbedora.

Seryoso?! Ang isang beast umiinom ng pinkmilk shake?!

Stop stereotyping, Margaux!

'Di ko napigilang mapatawa pero pinigilan ko din 'yon at tinampal ang labi ko sa kahihiyang ginawa. Pagkatingin ko sa direksyon ni Fighter ay matalim itong tumitig sa akin na para bang papatayin na ako anomang oras.

"You're having fun, huh?" sabi nito na may accent pa na 'di ko alam kung ano.

Hinahalo niya ang milk shake niya gamit ang straw na nakalagay dito habang tinitingnan parin ako. 'Di ko ma figure out kung anong iniisip niya habang nakatingin siya sa akin ngayon.

Umiwas nalang ako ng tingin sa kanya at hinihigop ang kapeng nasa harapan ko. Nilapit ko ito sa bibig ko para inumin ng biglang magsalita si Fighter.

"Gabing-gabi na nagkakape ka parin?" literal na nasunog ang upper lip ko sa pambibigla ni Fighter buti nalang talaga mabilis ang reflex ko at di ko natapon ang kape sa damit ko. Sinamaan ko siya ng tingin at binabasa ang upper lip ko at minamasahe ito gamit ang lower lip ko.

You want war? Then I'll give you war!

Tiningnan niya din ako at inismiran. tsk! Pero unti-unting bumago ang aura ng kanyang mukha nang tinitigan niya ang pagmamasahe ko sa upper lip ko gamit ang lower lip. Nakita ko ang pagtaas-baba ng kanyang adam's apple. Sa view kong 'yon ay parang kinukuryente ako. Naiilang ako.

'Di ko na kaya! Tumayo na ako ng padabog sa kinauupuan ko na ikinagulat niya. Sinipatan ko siya at pumunta ng counter para magbayad at para makalayo na ako sa beast na 'yon!

Pagkapasok ko sa apartment ay binagsak ko ang sarili sa malambot na kama. Hinawakan ko ang parte kung saan nakatira ang puso ko at naramdaman ang bilis na pagtibok nito. Nanlalambot parin ang mga binti ko sa tuwing inaalala ko ang mga matatalim na titig ni Fighter-the Beast.

I shook my head mentally at bumangon mula sa pagkakahiga.

"Tomorrow's the first day. You should prepare yourself, Margaux."

KABANATA UNA

Maaga akong nagising kinabukasan para maghanda sa first day of school. Suot ang puting t-shirt, blue skirt na hanggang tuhod, puting sapatos at ID na nakasabit sa aking leeg, ready-ing ready na ako sa second to the last year ko bilang isang estudyante.

'Di din naging madali ang pag-aaral ng Chemistry dahil nasa mamahaling unibersidad ako. Okay lang naman sakin na sa mumurahing eskwelahan lang ako pero gusto nila Mom and Dad ang best para sa'kin kaya ginagawa ko din ang part ko para makaganti sa kanila.

Kinuha ko na ang sling bag ko na nakalagay sa kama at pumunta na ng eskwelahan. Walking distance lang ang layo ng apartment na tinutuluyan ko hanggang sa university kaya nilalakad ko nalang.

Pagkapasok na pagkapasok ko palang sa paaralan ay nababaguhan ako sa mga ginagalaw ng mga estudyanteng dinadaanan ko. Mga matang mapanghusga ang tumitingin sa akin ngayon na para bang may mabigat na kasalanan akong ginawa. Tiningnan ko ang sarili ko-wala namang mali sa suot ko. Normal lang naman ako.

Nagpatuloy lang ako sa paglalakad patungong Chemistry Building pero 'di ko maiwasang ma-intriga sa ginagawa nila dahil nagbubulong-bulongan na sila habang masama ang tingin sa'kin. Naramdaman ko na ang kaba sa puso ko. Ano ba kasing nangyayari?!

Sa kalagitnaan ng paglalakad ay may humarang na limang babae sa harap ko. Naka skirts din sila pero mas maiksi kesa sakin. Iba-iba ang kulay ng kanilang suot. Magara. Ang seksi nilang tingnan sa mga kasuotang 'yon. Naka halukipkip ang mga braso nilang lima at matalim na tumitig sa akin na para bang kakainin na ako anomang oras.

Nagtaas ng kilay ang babaeng nasa gitna. Ito siguro ang leader ng grupo nila dahil siya ang mas maganda sa kanilang lahat. Mahaba at kumikinang ang kanyang buhok. May kolorete din ang kanyang mukha pero light lang 'di parehas sa mga kasama niya na para ng clown sa kapal ng make-up.

No offense, tho.

Tiningnan niya ako mula ulo hanggang paa. Sinusuri ang bawat parte ng katawan ko. Nakaramdam ako ng takot at ilang sa ginagawa niya. Liningon niya ang babae sa kanyang kanan.

"Siya ba?" matigas at mataray na sabi nito.

Tumingin naman sa cellphone ang babaeng tinanong niya at pauli-ulit na tinitingnan ang mukha ko at ang kanyang phone na para bang may kinokompara siya.

"Siya nga, Queen." Mataray din na sagot ng katabi niya.

Lumapit naman sa direksyon ko ang may pangalang Queen. Napaatras ako dahil sa matalim na titig nito sakin.

"A-Ano bang k-kasalanan k-ko s-sa inyo?" utal na sabi ko. Kumakabog na talaga ang puso ko sa kaba. Parang mamamatay na ako dahil sa lakas nito.

Huminto naman sa paglapit sa akin ang babae at bigla nalang tumawa. Sumunod din ang apat sa likod niya.

"Nagpapatawa ka ba?" Lumapit ulit siya sakin. Bawat hakbang niya, ay ganoon din ang hakbang ng bawat pag-atras ko. Nahinto nalang ako dahil may puno na pala sa likod ko. Nakalapit na siya sakin hanggang sa nilapit niya ang ulo niya at may binulong sa aking tenga. "Sa susunod lumugar ka kung saan ka nararapat. I'm warning you. Di mo gugustuhing makaaway ang isang Queenie Centinno."

"Stop this nonsense, Queen." Napalingon naman kami sa direksyon ng tumawag sa atensyon ni Queenie. It's a beautiful girl- woman rather. Standing proud and tall with her black branded pumps, white pants, and gray-colored crop top. And this girl... I find her very familiar. Saan ko nga ba siya nakita?

"Look who's here. The former Queen." Mataray na sabi ni Queenie. At nilapitan ang babae. Nakahinga naman ako ng maluwag dahil umalis na siya sa harapan ko. Tinaasan niya ng kilay ang babae. "Nandito ka ba para ipagtanggol ang kalahi mo?"

Ohhhh!! Naalala ko na! siya si Zara Nicole Mondeguido ang Former Queen of the University!

"We're just and perfect. So... yes. Pinagtatanggol ko nga ang kalahi ko." mataray din na sagot ni Zara. Sobrang ganda niya talaga kahit anong emosyon ang ipakita niya.

Queenie laughed. "Look who's talking about 'Perfect and just'." Tapos tumingin siya sa mga babae sa likod niya. "Right, girls?" sabay-sabay silang tumawa. Tinaasan lang sila ng kilay ni Zara. May kailangan ba akong malaman sa mga ibig sabihin ni Queenie?

"Okay, okay." Queenie said tapos tumingin siya sakin. "I'll let you go this time. But I'm warning you, whatever-your-name-is, mag-iingat ka. Baka matuklaw ka." She said with a threat in her voice at sabay-sabay na silang umalis.

Literal na nanlambot ang mga binti ko sa nangyari.

"Okay ka lang ba? Hmm... ako nga pala si Zara." sabi ni Zara sa akin nang lapitan niya ako at tulungang makatayo ng maayos.

And I know that you're name is Zara. Who wouldn't?

I nod. "Ako naman si Margaux. Hmmm...O-Okay lang ako. Salamat nga pala sa pagligtas mo sa'kin sa mga babaeng 'yon, ah?" I showed her my genuine smile to tell her how thankful I am.

"Wala 'yon. Bago ka lang ba dito? Ngayon lang kasi kita nakita." Aniya habang nagsimula na kaming maglakad.

"Matagal na ako dito. Actually nga 3rd year na ako ngayon sa kursong Chemistry. 'Tsaka, di mo lang siguro ako nakikita." I said bitterly.

"Talaga? Chemistry din ako. Graduating na this year. Hmmm.. sa Chem Building ba ang klase mo today? Sabay na tayo?"

I nod.

"Great! And by the way, bakit ka ba inaaway ng mga 5 morons na 'yon?" she asked.

5 morons? 'yong pinamumunuan ni Queenie?!

"Di ko din kasi alam, e. Ewan ko ba kung bakit niya ako sinabihan na lumugar daw ako kung saan ako nararapat.." pagkasabi ko no'n ay biglang huminto sa paglalakad si Zara at tumingin sa akin.

"Lumugar ka kung saan ka nararapat?" pag-uulit niya. "Ohh my gosh! Mukhang alam ko na kung bakit..." pagkatapos niyng sabihin 'yon ay may kinuha siya sa kanyang mamahaling pula na bag- isang cellphone.

Hindi na ako nagsalita pa dahil hinihintay ko ang sasabihin niya. May tinitingnan siya sa cellphone niya na 'di ko alam kung ano. Tapos bigla nalang niyang pinagdikit ang phone niya sa gilid ng mukha ko na para bang may kinukumpara siya. And then her face lightened. "Now I know. Here!"

She showed me her phone and I see a photo. And I am shocked because it is me and I am with- Fighter!

"W-Wait. Sinong kumuha nito? 'Tsaka saan mo 'to nakuha?" pagtatakang tanong ko. 'Di ko naman kasi aakalain na meron palang kumuha ng litrato namin sa loob ng cafeteria kagabi.

"Sa Student University Page natin." seryosong sagot ni Zara. Atsaka Student Page? Meron kami no'n?

"Wala akong alam diyan, e. 'Yong official lang na page ng university ang alam ko." I said honestly.

"What? Seriously? Saan ka ba nanggaling? Sa Stone Age?" tawa nitong sabi pero 'di din nagtagal dahil nakita niyang seryoso lang ang mukha ko. "Akala ko ba old student ka na dito. Ba't wala kang alam about this? You know what, give me your IG username at isesend ko sa'yo ang link ng page." She gave me her phone. Dali-dali ko namang tinype ang username ko sa IG.

"Oh ayan. Nag DM na ako sa'yo. For sure updated ka na sa mga issues dito, right?" I nod as a response.

We continued walking hanggang sa narating na namin ang Chem Building.

"Zara!" nanakaw ng atensyon namin ang tumawag sa kasama ko.

"Yasmine!" masayang sinalubong nila ang isa't isa sa pamamagitan ng yakap at beso-beso. Lumingon naman si Zara sa direksyon ko at nginitian ako. "Kung kailangan mo ng tulong ko, tawagan mo lang ako, okay?"

I nod and smile at her. "I will. Salamat ulit."

Nakarating na rin ako sa first class ko sa wakas! Pero hindi parin ako nakakatakas sa mga matatalim na tingin ng mga estudyanteng nadadaanan ko. Pati nga dito sa classroom ay mula sa maingay, naging tahimik noong pumasok ako. Akala ko tuloy may prof sa likuran ko pero wala naman. Ako lang talaga ang rason kung bakit sila tumahimik at nagsimula nang magbulongan.

Pero 'di naman 'yon nagtagal noong nakaupo na ako sa pinakalikurang bahagi ng silid. Nakahinga naman ako ng maluwag kalaunan. Habang hinihintay ang prof namin for today ay biglang nag vibrate ang phone ko. Tiningnan ko ang familiar ng pangalan sa caller ID kaya sinagot ko ito habang nakatingin sa may pintuan baka may pumasok na na professor.

["Bestyfrieeeend!"] inilayo ko sa tenga ko ang speaker ng phone sa lakas ng boses ni Prima- my bestfriend.

"Bestyfriend, mabibingi na talaga ako ASAP kung ganyan ka parin bumati sa akin sa phone." I said with a low voice. Ayokong may makarinig sa boses ko.

["Ay! Sorry naman.. Pero by the way, wala ka bang class today?"]

"I answered your call, Prima. Ano sa tingin mo ang sagot ko sa tanong mo?" I said sarcastically.

["Hmmm...'kay!"]

I hissed. "Ba't ka napatawag?"

["I missed you kaya ako napatawag. Kung hindi ka lang kasi lumipat ng apartment mo sana magkasama tayo tuwing free time natin. And also, miss ka na din daw ni Primo! Oyyyy!"]

"I missed you, too. Pero alam mo naman ang reason kung bakit gusto kong mag apartment, diba? I just really want to live on my own. Anywaaay, wala ka atang klase today?"

["Oy! You ignored my last sentence, ah."]

"What?"

["That Primo, my twin brother, missed you too."}

I hissed. Again. "Prima, alam mo namang wala akong time para diyan, diba?"

["Okay, fine! You win!"]

Hanggang ngayon, wala paring professor na pumasok sa classroom. Tsk!

Prima and I are high school bestfriends. Nagsimula ang friendship namin noong lumipat sila sa neighbourhood from America. Prima and Primo, who are twins, are half-American, half-Filipino. Prima and I are like sisters na dahil sa closeness naming dalawa. And si Primo, hindi naging maganda ang acquaintance namin dahil palagi niya akong inaaway at 'di kami nagkakasundo sa lahat ng bagay.

Kaya nagulat ako noong inamin niya noong Grade 9 kami na matagal niya na daw akong crush. Siyempre sinabi kong hindi kami mutual. Ayokong magsinungaling sa kanya. And Prima knows about it. When we're in Grade 12, he courted me but I rejected him. Then the rest is history. Ewan ko nga ba dito kay Prima at shini-ship parin niya ako sa kambal niya!

"hmmm... Prima, I have something to tell you..." I said as I bit my lip.

["What is it? May problema ba? You know I'm willing to listen..."] she sound so concerned sa sinabi niya. Ito talaga ang gusto kay Prima, eh. Handa siyang makinig sa mga drama ko sa buhay.

"Kilala mo ba si... Fighter?" I said whispering 'Fighters' name on the phone.

["Fighter? Like the handsome and smart and rich Fighter? The Fighter Montealvez?!"] halos mabingi na naman ako sa sigaw ni Prima. ["Yes! Yes! Of course I know him. Kahit sa ibang university ako nag-aaral kilalang-kilala ko siya! Bakit? Crush mo siya 'no? Nako! Bad boy pala ang type mo, Margau-"]

"Of course not! Hindi 'yan ang gusto kong sabihin sa'yo, Prima. Alam mo naman na Solid #Treasure ako, diba?"

["Hmmm... 'kaaaay. Ano ba kasing nangyari?"]

And then I told her what happened from the very start to the very finish. Habang kinukwento ko iyon sa kanya, naririnig ko kung gaano siya ka kilig sa mga sinasabi ko- e ako nga 'di kinikilig! Well, kay Treasure, oo. Pero si Fighter? No way!!!

["Grabeeeee, Margauuuux! In less than 24 hours na naka-usap mo si Treasure, nakausap mo pa si Daddy Fighter at ang magandang si Zara Nicole Mondeguido?! Grabe, bestyfrieeend! Alam mo bang naiinggit na ako ngayon sa'yo?!"]

I sighed. "Magseryoso ka nga, Prima. Alam mo bang 'di ko ginusto ang mga nangyayari? Simula palang invisible na ako at gusto ko gano'n lang ang sitwasyon ko hanggang maka-graduate hanggang sa nangyari 'to tapos bigla nalang nila akong nakita. Tapos ang pangit pa ng tingin nila sakin."

["Wag mo ngang sabihin 'yan, Margaux! Maganda ka, okay? Atsaka 'wag kang mag-alala, lalamig din 'yang isyu na yan."]

Natapos ang araw na wala akong natutunan dahil walang prof na dumating kahit isa sa unang araw ng klase. Six in the evening nang makarating na ako sa building. Inaksaya ko kasi ang oras kanina sa pagtatambay sa library.

Tinungo ko na ang elevator at nakitang papasara na ito kaya tumakbo ako papunta doon para makasabay na rin. Inipit ko ang kamay ko bago pa man magsara ang elevator kaya nagbukas ulit ito pero nagulat ako nang makita ang crush ko at si- Fighter. Nagtagpo ang mga mata namin ni Fighter pero umiwas agad ako ng tingin at pumasok nalang sa loob. Katabi ko ang crush ko sa loob habang katabi naman niya si Fighter.

Bumibilis na naman ang tibok ng puso ko...alam kong kaba ito. Dahil katabi ko ulit si crush! Heeelp!

"Sa 7th floor ka, Miss, diba?" halos mapatalon ako sa gulat nang magsimulang magsalita si crush sa tabi ko. Pero teka... alam niya? Bumilis ulit ang tibok ng puso ko.

"Hmmm... Oo. Sa 7th floor."

"Okay na ba ang mga kamay mo?" napatingin na ako sa direksyon niya. Ang gwapo niya talaga sa malapitan! Tumingin din siya sa direksyon ko.

Nabaling ang tingin ko kay Fighter na nasa gilid ni crush at diretso lang ang tingin sa pintuan ng elevator. Binaling ko ulit ang tingin ko kay crush.

"H-ha?"

"The nerve damage in your hands. Okay na ba?" oh my gaaas! Gusto kong tumalon sa saya dahil naalaala ako ni cruuuush! At concern pa siya sakin. Waaaah!!!!

"Y-Yes. Okay naman na." kalmadong sagot ko kahit nagwawala na ang puso ko sa saya.

Sinandal niya ang balikat niya sa pader ng elevator at hinarap ako. Gooosh! Gusto ko na siyang yakapin!!!

"Ininom mo naman ang gamot na sinasabi ko sa'yo?" Gusto ko na talagang magwala sa sayaaaaa! Pero kalma lang, Margaux. Baka mahalata ka.

"Ahh..ehh...nakalimutan ko eh. Pero bibili ako sa susunod. Salamat ah."

"I'm Treasure." He said. Telling me to correct myself from addressing him.

And yes, honey. I know you from first name to last name!

"Treasure." Sabi ko.

"And you are?"

I can hear 'Hallelujah' singing in my ears. Heto na nga ang simula ng love story ko with Treasure Marco Montealvez, the love of my life.

But of course I must calm myself.

"Margaux. I'm Margaux Dela Fuerte."

*ting!*

Kapag minamalas ka nga naman oo. Buti nalang at nasabi ko ang name ko sa kanya. Ngumiti naman sakin si Treasure at nakipag- shake hands bago kami lumabas ng elevator. Nasa likuran lang si Fighter. Tahimik lang siya.

"ohh! I forgot. This is my cousin, Fighter Montealvez." Habol na sabi ni Treasure habang lumapit kay Fighter na nasa likod at inakbayan ito. Pero mas matangkad si Fighter kaya di niya masyadong naakbayan.

I just nod. Tiningnan ko siya at ganun din siya. Matalim parin ang titig nito sa'kin. At dumadaloy na naman ang kuryente sa buong sistema ko. Weird.

"Hatid ka na namin sa room mo, Margaux. Okay lang ba?" tanong sakin ni Treasure habang naglalakad na kami papunta sa designated rooms namin. Si Fighter ay nasa likuran parin namin.

Huminto naman ako sa paglalakad nang narating ko na ang room ko. Nagtaka naman si Treasure. "Naihatid niyo na ako. hehehe" smiling na sagot ko kay Treasure.

"Room 102...Ohhhh! What a small world. Magkatabi lang pala kayo ng rooms ni Fighter, eh. Room 103 siya. diba, Fight?"

Nalaglag ang panga ko sa narinig. Wala namang imik si Fighter nang nilingon ko siya. Bumalik ulit ako sa pagtingin kay Treasure.

"G-Ganun ba. Eh ikaw, Treash? Saang room ka?"

I heard Fighter hissed. Ano bang problema nito?

"Nasa end ng hallway ang room ko. Sige pasok ka na at 'yong nerve vitamin na sinasabi ko sa'yo, ha? Wag mong kalilimutan." Gooosh! Heeelp! Heto na naman po siya sa pagiging concern niya sakin...

"Yup. Bibili ako sa susunod. Salamat sa paghatid." I said as I opened my room. "Bye!" then I closed the door.

At wala na akong sinayang na oras. Nagtatalon na ako sa kilig at saya.

"Waaaaaahhhh!!!!! Napansin din ako ni Cruuuuuush!!!!"

Pagkatapos kong magpakasaya ay inihiga ko ang sarili sa kama habang yakap-yakap ang unan suot ang ngiting hanggang tenga. Ito na talaga ang best day ng buhay ko!!!

Kinuha ko ang phone ko at inopen ang IG. Nakalimutan ko palang may sinend si Zara sa akin na link. Pero bago ko pa 'yon inopen ay inistalk ko muna si Zara.

Para talaga siyang angel in disguise! Kahit saang angulo, ang ganda niyang tingnan! Pagkatapos kong i-follow siya ay inopen ko na ang link na sinend niya sakin.

Literal na lumaki ang mata ko sa pinakaunang post ng page! At halos kasing dami ng population ng students sa university namin ang likes and reactions ng photos! I can't believe this!

Admin Student University Page:

Oh my gosh! Look at this exclusive photos of our Daddy Fighter Montealvez with an unknown girl! He's even looking at her with a smile on his face! I can't believe that of all the girls who wants to sit with Fighter in that table every meal, this girl didn't even lose a sweat!

What are your thoughts about these photos? Comment down below!

May apat pala na litrato na in-upload nila. At halos lahat ng photos ay angry reactions ang nangunguna.

I sighed like my life depended on it. Hindi ko naman kasi alam na pwesto niya pala 'yon at 'di ko sinasadyang makaharap siya sa pagkain. 'Tsaka.. Tinanong ko lang naman siya ng maayos na makikiupo ako sa table niya. Napagpasyahan kong basahin ang mga comments.

^^^Yes, that's true! Marami na akong na-witness na babaeng gustong tumabi sa kanya. Pero palaging nagagalit si Fighter at sinamaan lang ito ng tingin! But this girl? How did she do it?^^^

^^^I know this girl! She's from the Chemistry course!^^^

^^^She's a one lucky girl!^^^

^^^I hate her! How does she steal Fighter from me?!^^^

^^^Feel na feel pa niya! Alam naman nating hindi ganyan ang mga tipo ni Fighter!^^^

^^^My roommate knows this girl and sabi niya, hindi daw masyadong mayaman ang pamilya niya. Looks like she's gold digging Fighter. But we know Figher. She will not succeed.^^^

^^^Social climber!^^^

Grabe naman kung makahusga itong mga babaeng 'to! Ano bang karapatan nilang husgahan ako ng ganito?!

Naistorbo ako sa pagbabasa ko ng mga comments nang may kumatok sa pinto. Pinuntahan ko naman agad at binuksan ang pintuan pero walang tao. Pero kanina lang may narinig akong may kumakatok. Baka guni-guni ko lang 'yon?

Isasara ko na sana ang pintuan na may nakitang supot na nakasabit sa door knob. Kulay black na cellophane ito. Tumingin ulit ako sa labas baka may tumitingin pero wala namang tao.

Kinuha ko 'yon at tiningnan ang laman nito. Tatlong kahon ng Nerve Vitamins at tatlong pack ng black coffee na mamahalin ang brand.

"Treasure..."

'Di ko mapigilan ang ngiti sa mga labi ko. Iniistalk ba ako ni Treasure para malaman niya na mahilig ako sa black coffee? Habang iniisip ko 'yon, mas lalo akong nahuhulog sa kanya.

Dali-dali kong sinara ang pintuan at niyakap ang mga pinabili ni Treasure para sa akin. First time lang naming magka-usap ng maayos pero ganun na siya ka-concern sakin. Di ko tuloy mapigilan ang pamumula ng pisngi ko...

Heeeeeelp! I think I'm fallin'...