I smirk at my self as I stared my face on the mirror. I applied some make up and

red lipstick on my lips.

I just finished taking a bath, wearing a black outfit I walk out the room went to my bigbike and wear my black helmet

That's what I like…

Humahampas ang malamig na simoy ng

Hangin saakin Buti nalang at balot na balot ako ngayun dahilan para hindi ginawin.

It was early in the morning when I leave the house. Wala rin namang magagalit o maghahanap saakin ahil nasa Maynila ang pamilya ko at kasalukuyan akong Nasa puder ang aking tiyahin, hindi rin naman ako sa kanila nakatira dahil may sarili kaming bahay dito sa aming lugar.

I disapproved to live in Thier house dahil sa mayroon naman kaming Sariling bahay dito, besides that. Ayuko Rin makasalamuha ang pinsan Kong babae na ubod ng arte at yabang minsan ko narin iyung nasampal kaya napagalitan ako nina Mama at aunty Percy.

Bukod sa Maarte, Mayabang ay mapagmataas pa. Buti nga at nakapag pigil pa ako sa mga Ora's nayun I didn't

Slapped her hard actually, mahina lang iyun Iwan ko pabebe kase ang bruhang iyun kaya mahal na mahal Nina mama.

Sa loob ng matagal na byahe ay sa wakas nakarating rin ako sa aking pupuntahan. Bumaba ako sa aking sasakyan at isinukbit ang helmet sa may bandang side mirror nito.

Inayos ko ang aking sarili saka dumeritso sa opisina ni commander Hugo. Binati ako ng iilan na ginantihan ko lamang ng Isang tipid na ngiti.

I'm not good at socializing and I don't enjoy talking to other people. It's not that important to me since it doesn't help me much.

I walked straight to his office. He had called me in yesterday, but I only arrived today because I had an important metting yesterday.

Binuksan ako ang pinto at doon ay bumungad saakin ang dalawang lalaki na nag uusap the one man was commander Hugo and the other man…. isn't familiar.

I wonder who he was?

“ms. Valencia….” Commander smiled a bit.

“Halika…maupo ka” I nodded. Pumwesto

Ako sa upuan kaharap ang lalaki.

Sinuri ko siya at tiningnang mabuti. Hindi na masama. Kasalukuyan siyang nakasout ng Isang blacv v-neck t-Shirt at black na baggy pants nagmukMukha siyang gangster na supot! umangat ang tingin ko sa kaniyang mukha na kasalukuyang naka poker-face at kunot noong nakatingin saakin.

Ano kayang iniisip ng kumag na’to?

Tumikhim si commander dahilan para maputol ang tensyon saaming dalawa.

“Ms. Valencia…I would like you to meet

Gedion kauis Montaverde” he said.

I looked at the man who name ‘gedion’

I bit my lower lip and gave him my fake

Smile “nice to meet you…Mr. Monteverde”

Iniabot ko ang aking kanang Kamay senyales ng pakikipag kamayan.

I was surprised. He ignored my hand bumaling siya Kay commander Hugo na

Nakakunot noo.

What the fu*ck? Minamaliit Niya ba’ko?

Sino ba siya sa akala Niya, gosh! Ang kapal ng amats ng lalaking to!

“is she the one your talking about,..huh?”

His voice was full of disgust as he looked at me I rolled my eyes at him but he just stare me coldly. “A woman? Seriously?”

Nanlaki ang mga Mata ko at bumaling sa kaniya na may masamang tingin.

“Iniinsulto mo ba ang kakayahan ko?” I creased my forehead. He smirked mockingly.

“If it's that what you think” ngumisi siya.

I raised an eyebrow. “Ano? Gusto mo pa

Nga one in one tayo e,ano ha?” Matapang kung sinalubong ang tingin Niya.

“Enough” pareho kaming napabaling Kay commander Hugo na parehong seryuso ang tingin saaming dalawa.

“Kaya kayo ang Napili ko sa misyong ito

Dahil ay alam ko na may Pag asang Makabalik kayo ng buhay. At malaman

Ninyo ang Misteryo sa likod ng pagkawala

Ng mga estudyante sa paaralang iyun” paliwanag ni commander na parehong nakatingin ng malalim saamin ni Gedion.

I smirked without humor “wala naman po

Saaking kaso ang misyon commander, ang Kasama ko lang naman dito ang may saltik as utak!” Paliwanag ko. Tumingin ng masama saakin si commander kaya't ngumisi ako.

He know what I mean.

“your words! Ms. Valencia” aniya.

‘your words ms. Valencia’ bulong ko sa hangin saka ngumiwi.

“I'm sorry for that behavior of ms. Valencia Mr. Montaverde” mahinahong wika ni commander nalaglag ang panga ko at bumaling sa lalaki.

Bakit ba ang bait sa kaniya ni commander.

Sino ba tong impaktong to? Siguro natatakot si commander dahil nakikita Niya na kung gaano kahaba ang sungay ni montaverde.

Napahagikhik ako habang nakayuko dahil

Sa iniisip.

“Ms.valencia, please..be professional” pinukulan ako ng Isang mapanghiwatig na

Tingin ni commander.

Ano ba yan! Bwesit na kumag to. Ako pa tuloy ang nagmumukhang masama dito.

I smiled cutely. “ay…ay…commander” sumaludo ako. Napailing na lamang si commander sa pinanggagawa ko Umiling iling naman ang lalaki saka pasimpleng umirap.

My eyes widened. “Hoy…nakita ko yun” I said. Dinuro duro ko pa siya kaya sinaway ako ulit ni commander.

Hindi na muling umimik ang lalake at itinoon na lamang ang pansin Kay commander na nakatingin saakin.

“Hindi ko kayu pinatawag dito para lang mag bangayan. Your here for this mission” may nilabas ni commander na Isang litrato ng lumang paaralan.

I looked stunned. The school in that picture was familiar……really familiar!

“khaos Academy” bulong ko sa hangin

Pareho namang natigilan sina commander

At ang lalaki saakin na Tila ba sinusuri ako.

“Did you already know this school ms. Valencia?” Tanong ko ni commander Hugo.

I once nodded. “That school was built during the Spanish era, and it was a famous and well-known institution back then. After we gained independence from the Spanish, Filipinos took over the management. However, the big mystery to many is who currently owns the school and where they are. For centuries, the school has changed hands several times, with different individuals or entities acquiring and managing it, but the identities of the buyers or those in charge have remained undisclosed, and this secrecy continues to this day” Mahabang pagpapaliwanag ko. Taimtim lang na nakikinig si commander Hugo samantalang nakakunot noo si montaverde.

Bumaling ako sa labas ng bintana saka ipinagpatuloy ang sinasabi. “Habang tumatagal hindi na nakikilala ang paaralan. Until one day, a group of friends ended up at the school. They stayed for years, months, but they never came out…ayon sa Bali balita may Isang nakaligtas Pero hindi ito kilala ng lahat at iyun din ang pala isipan kung sino ang nakaligtas! Doon nagsimula ang pagkasunod sunod na pagkawala ng mga estudyante sa paaralang iyun" bumaling ako sa kanila. Our gaze meet, his face was full of suspicious.

“How did you know all of this?” His voice was laced with suspicious.

I manage rolled my eyes. “M-matagal ko n-natong pinag aaralan…b-bobo ka talaga” he clenched his jaw.

“mahigpit ang seguridad sa paaralang iyan

Besides, how can we enter in that school Sigurado naman akong hindi na tayo makakalabas sa Ora's na pumapasok tayo diyan” Mahabang linya ko.

Gino gasped. I smirked.

Umubo si commander Hugo. “Kaya nga innaghahanap tayo ng paraan kung paano kayo makakapasok. Besides, we can't risk your life there kaya nga kayo sinanay ng ilang taon dahil alam natin na pagpasok ninyo sa paaralang iyun ay walang kasiguraduhan kung makakalabas pa kayo ng buhay” commander looked at me intently as he smiled sadly.

Napabaling ang tingin ko Kay Gino ng tumikhim ito. “What if we didn't accept this mission?” Ani Niya.

Umiling si commander. “Kaya niyo bang tanggapin ang misyong ito? Tandaan niyo

Malaki ang maiaambag natin sa lipunan sa Ora's na malaman ninyo ang sekreto sa

Misteryusong pagkawala ng mga estudyante sa paaralan” his eyes narrowed.

Well, it's not a big deal to me but I can't help but to felt nervous. Walang kasiguraduhan kung makakalabas pa kami ng buhay sa impyernong iyun.

Saglit kaming nagkatinginan ni Gino.Kita sa mga Mata nito ang determinasyon na matupad ang misyon ngunit halata rin na kinakabahan siya.

“Sayang lamang ang ilang taon ninyong pagsasanay kung magiging duwag rin kayo pagdating sa mahihirap na misyon” Mariing wika ni commander at umiling pa na para bang disappointed saamin.

Napabuntong hininga ako saka unti unting tumingin Kay Gino bago tumango.

“I accept this mission” Mariin akong tumingin Kay commander na may nagbabagang determinasyon.

Tumango si commander at ngumiti na para bang muling nabuhayan. Binaling ni commander ang kaniyang tingin Kay Gino kaya't napabaling rin ang tingin ko sa kaniya.

“It's okay if you can't accept this mission. Hindi ko naman kailangan ng personal bodyguard” I said mockingly. He looked offended but smirked at last.

Nakakakilabot!!

“I'm accepting this mission” unti unting bumigat ang hininga ako ng bumaling siya saakin na may kakaibang ngisi sa labi.

Moments later pinakita saamin ni commander kung saan ang lokasyon ng

Paaralan. It is located in the center of the woods. It just sounds a bit Wierd and creepy sino ba kasing tanga ang mag aaral sa gitna ngkakahuyan? Maliban nalang kung hindi mo kaya makapag aral sa sikat o kilalang Universidad sa lugar Edi no choice ka talaga..

He explained the important details that we need to know, binigyan Niya kami ng dalawang box I don't have any idea kung ano ang laman noon basta tinanggap ko nalang saka umalis.

Mga bandang tanghali na ng makauwi ako

Sa bahay, matapos kumain maligo ay dumeritso ako sa aking kwarto saka binuksan ang laptop.

Pumunta ako sa search bar at si nearch ang ‘khaos Academy’ I took my shade and place it on my eyes before I continue researching.

As expected, wala akong nakuha na importanting impormasyon tungkul sa paaralan. Patuloy ako sa Pag scroll hanggang may namataan akong Isang Post ng Isang unknown user tungkul sa paaralan.

Agad Kong pinindot ang link na nakalagay sa itaas na bahagi ng picture ng paaralan.

It was a vedio. May idea ako tungkul sa vedio Pero mas minabuti Kong panuorin ito mismo.

I click the Start Botton to started the vedio.

Isa itong grupo ng mga explorer na NASA gitna ng kakahuyan, apat na lalake at tatlong babae may kaniya kaniya Silang hawak na camera at nagtatawanan habang naglalakad. Magulo ang kuha ng vedio dahil malakas ang hangin at medyo madilim sa pinagyarihan ng lugar. Nanlaki ang mga Mata ko ng mahagip ng camera ang Isang pamilyar na gate.

Kung hindi ako nagkakamali…gate iyun

Ng khaos Academy.

Maya Maya pa ay nakarinig ako ng Isang malakas na sigaw ng babae mula sa vedio

Mukhang napansin Niya ang gate ng paaralan. Kinunanan nila ng litrato ang school kaniya kaniya Post at ang iba ay nag li live pa nahagip ng paningin ko ang Isang Matandang lalaki na nakamasid sa kanila sa hindi kalayuan mukhang hindi iyun napansin ng magbabarkada dahil patuloy lang sila sa tawanan.

‘nasan si Mae’ dinig Kong tanong ng Isang lalaki sa vedio siya iyung may hawak ng mamahaling camera kanina at yung kuha ng kuha ng mga litrato.

Agad na napabaling ang lahat sa kaniya ng nakakunot noo. Nagkibit balikat lamang ang mga ito saka luminga linga sa paligid.

‘guys tingnan niyo’ sigaw ng babae. Sa pagkakaalam ko iyun yung mae na hinahanap nila dahil lahat sila ay napabaling sa pinagmulan ng Bose's.

Nag blurd ang camera kaya hindi ko napansin kung saan sila dumaan basta nalang na nakarating sila sa mismong harap ng gate. Halatang bago pa ito at dark ang kulay na may nakatatak na ‘khaos Academy'.

‘teka, may school pala sa gitna ng kakahuyan?’ tanong ng Isang lalaki.

Umirap iyung Mae saka binatukan ang lalaki na nag tanong. ‘hindi ba obvious Dave?’ pabalang niyang sagot.

Nagtawanan lamang Silang magkakaibigan natahimik lamang sila ng may nakita Silang lalake sa di kalayuan ma may pasan pasang kahoy. Medyo malayo ang lalake kaya hindi klaro ang kuha ng mukha nito.

Nakatitig lamang sa kanila ang lalakeng may pasan na kahoy Samantala may hawak ito na itak s kaniyang kanang Kamay. Kita ang takot sa mata ng magkakaibigan dahil sa paraan ng Pag titig ng lalaki sa kanila.

‘wierd’ bulong ng babaeng naka hoddie

‘oo nga, ang creepy’ dagdag ng Isa. Siniko sila ng Isang kasamahang lalake ng unti unting naglakad palapit ang lalaking may pasan na kahoy kanina.

Bakas ang takot sa mukha ng magkakaibigan dahil walang nagimikan

Halata ang takot sa mga babae dahil kapansin kapansin ang pagtago nila sa likod ng mga lalaking kasama.

“‘sino kayo at ano ang ginagawa ninyo sa paaralang ito”’ tanong ng lalaki ng tuluyan itong makalapit sa grupo ng magkakaibigan. Medyo nag blurd ang camera dahil ginalaw ito ng lalaking may hawak noon.

“Grupo po kami ng mga–” hindi pa natatapos ng lalakeng mukhang mayaman ang kaniyang sasabihin dahil bigla nalang ibinagsak ng lalaki ang kahoy na hawak Niya dahilan para masindak at matakot ang mga magkakaibigan.

‘umalis na kayo sa lugar na ito bago Niya pa kayo maabutan’ Mariing wika noong lalaking may hawak na kahoy kanina.

‘ano pong ibig niyong sabihin, hindi po–’

Maya Maya pa ay may narinig Silang mga yabag ng tao na paparating agad ding kinuha ng lalake ang kahoy saka tumalikod sa mga ito ngunit bago siya makaalis may sinabi muna siya sa mga magkakaibigan.

“Binalaan ko’na kayo!!”

Doon tuluyang natatapos ang vedio. Napabuntong hininga na lamang ako at pinatay ang laptop na hawak saka bumaling sa labas ng bintana.

Bakit ganon….

Bakit parang kinakabahan ako?

Hindi….hindi ako pwedeng kabahan.

Kung magpapadala ako sa takot…. pwedeng maulit ang nangyare noon…..

Iyun ang kinakatakutan kung mangyare…

Sa ikalawang pagkakataon…hindi ako mag papadala sa takot……

Ugh!! This is fucking sucks!!” Napangiwi ako habang tititingnan ang sarili sa salamin. I wear the Mini skirt that commander Hugo gave me yesterday. Isang pares ng school uniform. Maikling palda na hanggang hita lamang at hindi halos abot sa tuhod medyo masikip din yung uniform. Inayos ko ang ribbon style na necktie saka naglagay ng kaunting kolorete sa mukha bago iniligay ang mahabang buhok.

Matapos ang ilang minutong paghahanda ay dumating narin ang black SUV na mag hahatid saakin sa paaralan. Tumango ako Kay aunty Percy saka bumeso bago tuluyang pumasok sa sasakyan.

Agad akong sinalubong ng malamig na titig ni Gino Naka poker face parin ang kumag at may Head set na nakalagay sa magkabilang tainga. Bumaba ang tingin Niya sa aking palda kaya't inirapan ko ito.

“Pervert” wika ko tuluyang pumasok sa sasakyan. Hindi na ito umimik sa halip ay

Ipinikit na lamang ang mga Mata at tuluyan ng nakatulog. Palinga linga lamang ako sa paligid dahil hindi rin makatulog.

Bumaling ako Kay Gino at hindi maiwasang mapatitig sa gwapo niyang mukha. He's not bad at all, iyun nga lang

At ubod ng yabang at sungit. Hindi worth it ng pagmamahal ko.

He's not my ideal man..

Ilang minuto rin akong napatitig sa mukha Niya hanggang sa may naisip akong kalokohan. Parang may bulb na umilaw na utak ko, agad akong naghanap ng pentil pen sa aking bag, I took a color pink pentil pen humagikhik ako bago lumapit sa kaniya at nagsimulang mag drawing sa kaniyang mukha.

Pagkatapos sa kalokohan ay dinalaw narin ako ng antok kaya ipinikit ko ang aking Mata hanggang tuluyan ng magdilim ang aking paningin.

……

Naalimpungatan ako ng huminto ang sasakyan at ang mahinang Pag tapik sa aking pisngi. Pagmulat ng aking Mata ay natagpuan ko si Gino na nakatingin saakin

Resting bitch face. Hindi ko alam, bigla nalang ako tumawa kaya't nakunot ang noo Niya.

“Ma'am, sir nandito na’po tayu” Sambit ng driver. Napatigil ako sa paghagikhik at sumeryuso.

Nauna akong bumaba sa sasakyan at sumunod naman saakin si Gino na malamig parin ang tingin saakin. Nasa harap na kami ng mismong gate ng Academy. Hindi ganoon kaluma at mukhang na renovate ang school.

Pinasadahan ko ng Tingin ang paligid. Medyo madilim dahil sa mga punong kahoy it's not in the middle of the forest actually. Nagmumukha lang talaga siyang tagong paaralan dahil napapalibutan ito

Ng naglalakihang punong kahoy. It's sounds a bit creepy…

“Fuck!! What's this?” Napabaling ang tingin ko ng marinig ang mahinang mura ni Gino na kasalukuyang nakatingin sa side mirror ng sasakyan.

“A fucking Peppa pig? Really!!” His face darkened.

Natawa ako. “Aba!! Bagay naman sayu ah!” I Chuckled.

Umikot ang mga Mata Niya saka unti unting lumapit saakin dahilan para mapaatras ako. “Really woman?’ he raised an eyebrow.

Hindi ko na lamang siya pinansin saka dumeritso na. Nagpaalam ako sa dalawang driver bago bumaling Kay gino

Na may mga ngiti sa labi.

Noon din ay sinalubong kami ng dalawang guard, nakasunod lamang saakin si Gino at tahimik na nagmamasid sa lugar pakapasok ko sa mismong loob ng paaralan ay umihip ang malakas na simoy ng hangin. Tumutunog ang mga kahoy sa paligid na lalong nagpataas ng balahibo ko.

Dahan dahang humina ang lakad ko at sinabayan si Gino na kanina pa tahimik at nakamasid lang sa paligid ng boong paaralan.

“Good luck babe!!” Ngumisi ako sa kaniya saka kumindat. Hindi Niya manlang ako

Pinansin at binilisan lang ang paglalakad.

Hinatid kami ng Isang guro sa girls dorm

Ganoon din si Gino. Kinabukasan pa ang Simula ng klase kaya may panahon pa para maglibot libot ako sa paaralan.

Pinagmasdan ko ang mga estudyante na

Nagkakalat sa paligid may ibang nag Ku kwentohan ang iba ay NASA ilalim ng mga puno.

Hindi ko lubos akalain na makikita ko ang lugar na ito. Ibang iba ang itsura ng lugar sa labas, para itong school in disguise. Kung sa labas ay purong matataas na kahoy, madilim na paligid at parang hunted school ay ibang iba sa loob, masaya ang mga istudyante na animoy mga walang problema. Mayroong tatlong building sa sa paaralan ayun sa pagkakaalam ko. Ang Isa ay para sa mga freshmen students. O mga baguhang istudyante. Ang ikalawa ay ang wistand student o mga matagal ng Narito sa paaralan, Samantala ang ikatlo ay ang building kung saan mga guro o may katungkulan lamang sa paaralan ang pwedeng makapasok.

Patuloy ako sa paglibot libot hanggang sa napadaan ako sa Isang puno kung saan may roong lamesa at tatlong upuan na naroon. Hindi ko namalayan na na pumunta na pala ako sa nasabing lugar.

Ilang sandali pa akong natulala at hindi namalayan ang unti unting pamamasa at pangilid ng aking luha…

Patawarin niyo’ko

Pinasadahan ko ng Tingin ang boung lugar at hindi maiwasang malungkot.

Kung Sana nailigtas ko lang kayo magkakasama parin tayung lahat ngayun..

Sorry…

Mayroong tatlong rules ang paaralan. Una

Bawal ng lumabas ng dorm kapag saktong alas Sais ng hapon. Ikalawa bawal pumunta sa teachers building. At ang ikatlo ay bawal lumabag sa mga patakaran dahil kapag may kahit Isa sa mga patakarang ito ang sinuway mo dadalhin ka nila sa conference room at doon paguusapan ang iyung parusa.. Pero ang pinagtataka ng lahat, hindi na nakakabalik ang mga taong nakakapunta sa conference room.

iyun ang dapat kung alamin.

“Welcome back!!” Natuod ako sa aking kinakatayuan ng marinig ang Bose's ng taong hindi ko inaasahang makikita ko pang muli.

“It's nice to see you here, babe!” Kahit nakatalikod alam kung ay alam ko kung sino ang taong iyun.

“Who are you?” I put an act. Dahan Dahan akong humarap kahit kinikilabutan. Tumambad Saakin ang naka ngising mukha ng Isang lalaki. Naningkit ang mga Mata ko pinasadahan siya ng tingin hanggang sa magkasalubong ang titig namin.

Ngumisi siya. “Ohh, poor me. Don't tell me

You already forget me huh?” Dahan Dahan siyang lumapit saakin kayat napaatras ako.

“Tangina, subukan mung lumapit! Impakto ka! Sino Kaba?” Hinawakan ko ang maliit na kutsilyo na nakatago sa aking palda.

He smirked Mischievously. “Oh, easy there babe!!” Huminto siya malapit saakin. “I miss you!” Humagalpak siya bago unti unting tumalikod.

Ngunit bago siya tuluyang makaalis lumingon muna siya saakin at ngumisi ng nakakaloko. “Sam!!” His lips curled.