J 2 (J Squared)

Tagalog Novel

Vicky Manalo

P.E.R.K.S. /MVM Copyright

************************************

F*ck\, s*it\, a*s\, b*ll s*it!!!!\, sabi ng isang teen-ager papalabas

ng  kaniyang eskwela. Wala na bang dadami

pa sa curse words na narinig ko ang sasabihin mo, Jade?, sabi nang isang

ginang. Maganda ito at nasa may thirty-years old ang edad pero mga twenty-two

ang itsura na hawig ni Rebecca Armstrong ng The Gap, series. Paano ko nalaman

ang istorya na ito, well, pinapanood ng kasambahay naming si Sitay ang serye na

ito at nawilihan ding panoorin ng aking kaisa-isang anak na babae na si Jade.

Nasa Grade ten na siya ngayon at marami na ang isyu na nararanasan ko dahil sa

kaniya. Tulad lang nang pag punta punta ko sa school niya since laging

napapatawag ng principal. Haaa…..Jade! Bakit ba di ka manahimik! Pagkatapos ng

isyu tungkol kay Cassandra, eto na naman. Si Cassandra ay isa sa mga kaklase ni

Jade sa All girls school niyang St. Therese Academy sa may Quezon City. Bago

lang ito, daang kasi’y sa taong 4000, marami na naman ang nagsulputang

eskwelahan pero magaganda, fully supported ng gobyerno public man o private.

Laki ako sa yaman pero di malayaw katulad ng pagpapalaki ng iba na mga

kaibigan kong mayayaman sa kanilang mga anak. Ako ay-ari ng isang robotics firm

called AndroFarm since ang inyong lingkod ay isang scientist, physicist at

robotics engineer na nakapagtrabaho sa ibang bansa at planeta’ng Saturn which

is naging dahilan why nagkakilala at nagkaigihan kami ni Simon, ang mabait na

ama ni Jade at aking butihing asawa na nadestino din sa planeta.

Anyway, ako si Janet at ito ang istorya ng buhay ni Jade at kaniyang

magiging bago’ng kaibigan na si Jelly Rose.

Lee, Jade….Jade Lee, Jade?...sabi ng guro nito na nag kakapaos na

kakatawag sa pangalan ng hitad.

Uy, Jade, daw!, sabi ng isang dalaga na katabi nito.

Present!, ani Jade na nag ge games pala sa ilalim ng table nito. Sa

panahon ngayon, digital na ang mga pagtuturo at di na kailangan ng notebooks or

books kundi sa online na at may screen na lumalabas sa harap ng mga estudyante

para makita, mabasa at masagutan ang kanilang homeworks, tests or lessons na

dati ay sa modules nila ntututunan. Advanced na ang mundo at may makikita ka na

nga’ng lumilipad na sasakyan sa highway which is sky way na ang tawag at marami

ring gusali na parang animo’y naka-hang sa langit kasi dito na kami pumapasok

ngayon at di na sa lupa kung saan matraffic at ma-polusyon. Though, maayos pa

naman ang 1st level ng earth o ground, minabuti na rin ng mga

leaders of the world na mag-create ng new earth kung saan ang lahat ay

lumilipad na at di na kailangang mamasahe o mag hirap sa pamamasada ang ilan

nating mga drivers katulad noon 21st century.

Haaay! Nakakaboring ang lesson!....sabi ni Jade

at napatingin sa kumikinang at makinis na teen-ager na pumasok sa kanilang

silid nang ipakilala ng kanilang guro. Si Jelly Rose Matangay, isang transferee

at pink ang mahaba niyang buhok. Kung aki’y itim at mahilig sa itim na damit o

goth, siya nama’y puro pink, purple o kahit anu basta light baby colors na

nakakasuka sa paningin pero maganda parin sa kaniya. Nga pala sa panahon naming

ngayon di na uso ang uniformes. Parang paaralan sa ibang bansa o planeta,

civilian na at pwede ring gumamit ng cell phones or digi phones which is ang

bagong tawag namin ditto. Daang kasi’y digital age na at tumagal ito hanggang

20,000 ADE.

The digital era started mga 2050 pero naimplement nang

3000 kaya now fully blown na ito at sinusunod na sa buong mundo. An gaming

leader ay babae at ang mga citizens sa age na ito ay may robots, humanoids at

mix-bryds na. Ang mga hybryds ay katulad ko amg kaklase ko pero si Jelly Rose

ay kakaiba, siya ay mix-bryd at may parte sa kaniya na robotics, ang isa niyang

arm pero di halata dahil naka long sleeves siya, Pero paano ko nalaman, eh,

dahil sa nag sha-shine ang parte ng arm niya nang nasinaan nang sun light at iyon ang

nakaantig ng aking puso para mapatingin sa kaniya. Haa….parang anghel na bumaba sa lupa.

Pero ay, bakit ng nagsalita siya nanahimik ang lahat. Napakaganda ng kaniyang tinig at lahat

ng mga kaklase naming ay napanganga sa ubod ng ganda naming kaklase.

Naku magiging masaya ang mga tibo at bully ditto, kasi may bago na naman

sila’ng pupuntiryahin. At least mase-save na ‘ko, tama lang siguro yon!, sabi

ni Jade sa sarili.

Meron paring mga bully sa ngayon. Though pinaigting na ang Harassment or

Oral Defamation, Bullying at Violence against Girls or Teens, meron pa ring

mangilan ngilan na matigas ang ulo. At since maimpluwensiya at kaibigan ng

may-ari ng school, eh, nakakalusot palagi. Kaya madalas ako mapaaway sa klase

dahil sa mga hoodlums na to.

Ah, hello, ako nga pala si Jelly Rose, just call me, JR, ikaw anu

pangalan mo?, sabi ng dalaga. Jade, hello, din. Sige mauna na ‘ko may gagawin

pa kasi ako.

Pagkatapos ay iniwan ko siya na nakangiti nang samahan ko si Tina para

kumain sa mala-lounge naming cafeteria daang kasi’y may milk shake, pizza,

burger, salad, fruits, deserts, cocktails, etc. stands or booths dito na para

lang sa mall ang peg kung titingnan.

May kumausap kay JR at isa itong mabait pero nerd na si Alexia. So

hinayaan ko na lang kasi safe naman siya doon. Pero anu ba ‘to, parang may kung

anu-ano na tumulak sa akin na hilahin si JR at isama ko sa cafeteria ng mabigla

ito at napatawa na lang sa paghawak ko sa kamay nito at sabay kami na tumakbo

papunta sa cafeteria. Si Tina ay napanganga na lang at si Alexia naman ay

sumimangot at pinandilatan ko ng mata at dinilaan para layuan si JR. So dito

nagsimula ang pagkakakibigan naming dalawa at iyon na nga…sa mga adventures at

kalokohan namin magsisimula ang istorya ng J squared.

 Aha!....Teka lang, where are you taking me?, aniya ni JR. Sa cafeteria

na ubod ng high-tech at ganda. Maraming food na pwede mong iuwi kung gusto mo,

sagot ni Jade.

            Thanks pero busog pa ako, sabi ni JR. Tsaka anu nga pala ang pangalan mo?

            Binitiwan ni Jade si JR dahil pahiya nitong hinila ang dalaga ng ganun-ganon na

lang ng walang dahilan. Wala nga ba?

Ah eh…Jade, I am Jade Lee. Just call me Jade…

Hihi, okay, Jade. I am Jelly Rose Matangay, thirteen, call me JR. Ah,

now we are friends!, sagot nito na nakaamba na ang kamay para maki-shake hands.

Okay, but I didn’t want to be friends, nilalayo lang kita sa weirdo na si

Alexia. Sige, ditto na tayo maghiwalay, mamaya, kung anu ang sabihin sa atin ng

mga nanadito. May image pa naman akong pinangangalagaan!, ani Jade na akma nang

aalis nang hablutin ni JR ang portion ng sleeve ng jacket nito sa arm at

huminto naman si Jade para tingnan si JR.

Nabigla siya ng ang mga mata ng hitad ay parang nagmamakaawa at super

cute at nagsabi na….sasabay na ko sa yo, di ba baka kulitin ako ni Alexia.

Tsaka, kakain lang naman tayo di ba, meron pa bang iba tayo na gagawin?, tanung

ni JR na lumakad na pauna sa kaniya at tumingin tingin sa cafeteria. Wow! Ang

laki nito at ang ganda pa. Ang sasarap ng pagkain…hihihi!

Natawa naman ako kasi ang cute niya nang sabihing marami ang food at ang

sasarap pa. Pero bigla itong natigilan at animo’y nag-isip isip. Ah, Jade,

meron kasi akong baon at tsaka, chicken at gulay lang ang pwede ko’ng kainin.

Budgeted din ang pera ko at wala me panggastos, mamamasahe pa ako sa bus o train .

Alam mo naman ang mama ko kasi online seller lang, ang papa ko naman ay driver ng jet rail.

Pero di naman ako nagugutom talaga. Isa pa kakapasok ko lang ayoko na maging pabigat kanino man,

explain ni JR na nalungkot bigla.

Nagsasabi kaya ng totoo si JR, kasi ang mga damit niya mukhang mamahalin

at may tatak…..so wala siya’ng pera pang kain?, isip ni Jade na di

makapaniwala.

Ah….baka nkikita mo na mapustura ako, sa ukay ko lang nabibili ang mga

damit ko. At ang mga make-up or pabango ay regalo lang sa akin ng mga tita at

tito ko. Ikaw anu ang ginagawa ng mga magulang mo?, tanung ni JR.

Okay, naiintindihan ko, si mommy may robotics firm, si dad naman ay

business man. Huwag ka mag-alala, sige ililibre kita. Pero huwag mo sasabihin

sa iba ha, kasi di ako nanlilibre, takot sa kin ang mga kaklase natin. Di naman

ako bully, pero ako ang kinatatakutan ng mga bully dito, hehe, sabay pakita ng

kaakramput na muscle ni Jade sa braso.

Ay, ganun, ba? Di dabat matakot ako sa’yo, hihi. Okay so, ngayon lang,

pero papatikman ko sa’yo ang niluto ko, adobong manok. Specialty ko iyan kasi

si mama, bago mag online sell magluluto na para pam baon ko pero kapag busy

siya ako na bahala sa lunch at dinner namin

.

Since pasok natin ay seven to twelve lang naman, kwento ni JR.

Aba, marooning ka pala magluto, wow, sige, titikman ko, ani Jade na

masayang masaya. Pagkatapos pareho ang dalawa na ngkatinginan at nagkangitian,

di naman sila magkapareho pero malapit na sila sa isa’t isa. Iba si JR, mabait

at totoo kausap. Sana magkakilala pa kami ng lubusan, bulong ni Jade sa sarili.

Ang bait ni Jade sabi ni Alexia mag-ingat daw ako sa kaniya, pero mukhang harmless at

bibo naman ito. Siguro ko magiging mabuti kaming magkaibigan simula ngayon, ani JR.

Facial Reconstruction, Bone transfiguration and Body Reproduction ang

theme ang aking talk ngayon. May seminar ako sa U.P. Los Banos dahil kailangan

na maipprove ko sa mga syentipiko at doktor ng syensya, biophysical and physics

ang aking tema, isip ni Janet.

Pinakikilala kopo sa inyo si Dr. Janet Manalo Lee. Siya ang

magpepresenta ng kaniyang tema sa reconstruction segment n gating eskwela sa

course na Body Robotics Reproduction, that thru this we will be able to

reconstruct bodies, faces or skin fragments by the use of metal, alloy and

platinum finish as androids supported by Gateway Laboratory and AndroFarm Inc.

for the materials and samples used in this course.