"WOW mommy! Ang pretty naman

here sa manila!" Sabi ni Carmeline.

"I know right. Dito nag-study ang oppa mo. He also became a chef sa school na papasukan mo. So you will kita kita him at school everyday" sabi ni Ashley, ang mommy ni Carmeline.

"So, chef po si Oppa sa school na i will go dalawa?" Tanong ni Carmeline.

Napatawa nalang si Ashley sa iniaasta ni Carmeline. Nagiging conyo kasi siya.

"Stop being conyo, Line HAHAHAHAHA! It doesn't suit you" sabi ni Ashley habang tumatawa.

Napanguso nalang si Carmeline pero tumawa na din.

Siya si Carmeline Angela Villarosa. Ang 16 years old na babaeng may sakit sa puso. Since birth ay dala na niya ang sakit na yon. Meron siyang kuya na 24 years old. Si Cameron Angelo Villarosa. At tulad ng sabi ni Ashley, chef sa papasukas na school ni Carmeline si Cameron.

Oppa ang tawag ni Carmeline kay Cameron dahil lumaki siya sa Korea. Sanay na siyang mag-korean pero mas sanay siyang mag-tagalog. Ngunit si Cameron ay lumaki sa pilipinas. Nag-divorce kasi si Ashley at Ashton, ang mga magulang nila.

Take note ha, hindi magkapatid sina Ashley at Ashton.

Lumaki si Carmeline sa side ng mommy niya. At si Cameron ay sa daddy niya. 6 years old kasi si Carmeline nung nag-divorce sina Ashley at Ashton. At 14 si Cameron nun. Hindi nila alam ang dahilan kung bakit naghiwalay ang mga magulang nila. Ang alam lang nila, pilit iyon.

Nang marating na nina Carmeline ang bahay nila sa Maynila, hindi nila alam na kapitbahay lang nila ang oppa at daddy niya. Pagkababa nila ng kotse, di nila inaasahang lalabas ng bahay sina Cameron at Ashton.

"Oppa!" Sigaw ni Carmeline at tumakbo papunta sakanyang oppa.

"Carmeline! Namiss kita ah!" Sigaw ni Cameron at niyakap pabalik ang kapatid.

"Oppa! Chef ka na daw sabi ni mommy" sabi ni Carmeline nang humiwalay siya sa pagkakayakap.

"Yup! That's me" tila nagmamayabang na sabi ni Cameron.

"Eh si appa, di mo yayakapin?" Sabi ni Ashton.

"Tempre yayakapin!" sabi ni Carmeline tsaka niyakap ang tatay niya.

Niyakap naman ni Cameron ang ina ngunit hindi nagyakapan ang dalawang Ash.

"C'mon mom and dad. Magyakapan naman kayo" sabi ni Cameron ng may pang-aasar na tono.

Ngunit nag-iwasan lang ng tingin ang dalawa.

"Nakuuu alam naman namin na na-miss nyo ang isa't isa kaya sige na magyakapan lang kami at mauuna na kami ni Oppa sa loob seeya!" Tila nagrarap si Carmeline.

Agad nyang hinila ang kuya papasok ng mansion at iniwan ang mga magulang sa labas.

MULA sa kanilang bahay ay lumabas si Ethan at ang kanyang kambal na si Evan. Sasamahan ni Ethan si Evan na pumunta sa bahay ng nobya nito na si Zavanah.

Sa hindi kalayuan ay isang matandang naka-balabal na itim. Sa sobrang tanda na nito ay kulubot na ang balat niya at kuba na.

"Nalalapit na ang pagkikita nila" sabi ng matanda habang hawak ang libro niyang napaka-tanda na rin.

Binuksan niya ito at nalipat sa isang pahina kung saan may dalawang magkasintahan. Si Carmeline at Ethan.

"CARMELINE, bili ka nga ng magic sarap diyan sa tindahan malapit" sabi ni oppa.

"Alasseo" sabi ko tsaka inilahad ang kamay ko na para bang naghihingi. (Ok i get it)

Tinignan nya ang kamay ko at tumingin sakin. "Wae? wae? mwo? mwoya?" tanong ni oppa. (Why? why? what? what is it)

"Alangan namang ako ang magbayad diba" sabi ko. Umikot ang eyes nya tsaka dumukot ng 10 pesos sa bulsa niya.

"Alam mo ba kung ano ang magic sarap?" tanong niya.

Ye, i saw in on the commercial

"Oh sige. Bumili ka ng dalawa" sabi ni Oppa.

Tumango nalang ako at kinuha ang 10 pesos sa kamay nya tsaka tumakbo palabas. Yes! Bibili nalang ako ng dalawang magic sarap tsaka bibili ng dalawang mik-mik. Atleast may sukli.

Malapit na ako sa tindahan pero may bumibili pa don. Tatlo sila. Dalawang lalaki at isang babae. Kambal yung dalawang lalaki. Halata naman eh.

Lumakad ako papunta sa likod nila at hinintay silang matapos. Sanaol may kambal. Well, okay na din ang pagkakaroon ng kuya tulad ni oppa. I lab my brader.

Hmm, parang familiar din sakin yung lalaking naka-white na damit.

"Ikaw, Ethan? Anong gusto mo?" tanong nung nakablue.

Tinuro naman nung nakawhite yung mik-mik. Nagtanong ulit yung nakablue at tinanong nya kung ilan. 10 ang sagot nung naka white. Pero hindi niya sinabi, inano lang nya yung daliri nya.

Moleugessda (I don't know), baka di nakakapag-salita. Oh well, Carmeline. Don't judge a book by its cover daw sabi ni Mommy.

So bumili sila ng Tatlong zesto, tatlong cream-o, limang happy, tatlong pintura, at sampung mik-mik. Aba, dami ah.

Sumakit sana tyan nyo

Nang umalis na sila, ako naman ang bumili. Ok ok, so dalawang magic sarap at dalawang mik-mik.

"Dalawang magic sarap nga po" sabi ko tsaka inabot ang sampung piso. "Tsaka dalawang mik-mik po" dagdag ko.

"Limang piso ang magic sarap dito hija"

...

...

...

...

...

ANDWAAAAEEEEEEE!!!!! ANDWAE ANDWAE ANDWAAAEEE!!!!

"A-ah...ok po" ang tanging nasabi ko.

Huhu...pano na mik-mik ko?! Huhu!

Binigay na ng tindera sakin yung magic sarap tsaka ako umalis. Sana meron din akong zesto tulad nung tatlo kanina. Tas sana meron din akong mik-mik, cream-o, happy, at pintura. Sana talaga. Huhu.

Ngayon nagsisisi na ako na hindi ko dinala ang wallet ko. Nakabili sana ako ng gusto ko. Nakakainis naman.

Naglakad na ako pauwi hawak ang dalawang magic sarap. Ang aking nararamdaman ay puno ng kalungkutan. Hindi ko maintindihan kung bakit ginawa nilang limang piso ang magic sarap samantalang four pesos ang sa commercial.

Pag-uwi ko ay napakalungkot ng aking mukha. Hindi ko nabili ang gusto kong bilhin. Napaka-daya ng mundo. Pero mas madaya ang tindera kanina.

Ay ang lalim ng tagalog mo Carmeline ha

"Oh, bat nakasimangot ka diyan?" Tanong ni oppa nang makapasok ako ng mansion.

"Oppa, yeogiseo masul sala peuga wae geuleohge bissanayo?" Tanong ko. (Bro, Why is magic sarap so expensive here?)

"Ganyan talaga ang buuuuhay~" pagkanta ng aking kuya.

...

...

,

...

...

...

"OPPA!!!!!!!" sigaw ko. Tsaka tinapon sakanya ang tubig sa baso.

Napapikit siya at naging...oh no...

"Carmeline Angela VILLAROSA!!!!"

"WAHHHHHHHH!!!"

To be continued