🖤🖤🖤

Itachi Uchiha is a character in the Naruto manga and anime series created by Masashi Kishimoto. Itachi is the older brother of Sasuke Uchiha, and is responsible for killing all the members of their clan, sparing only Sasuke. Wikipedia

Kekkai genkai: Mangekyō Sharingan, Sharingan

Affiliations: Akatsuki, Hidden Leaf Village

Team: Team Ro

Clan: Uchiha Clan

Classification: Missing-nin, S-rank

Parents: Fugaku Uchiha, Mikoto Uchiha

Siblings: Sasuke Uchiha.

🍀🍀🍀

INUKI'S POV.

...

"You're already under my genjutsu!" Malalim na tinig ng isang lalaki.

Nakatayo ako sa isang madilim na kalawakan.

"Nasa-an ba ako?" Tanging usal ko.

Isang papalapit na kunai ang papunta sa aking harapan at sa pag iwas ko ay bigla siyang lumitaw sa aking likuran.

"Inuki! Gising! Gising!" Tinig ni Aika kung kaya't naalimpungatan ako.

Nakatulog pala ako sa kalagitnaan ng meeting ni Mr. Kishimoto.

"What can you recommend, Inuki?" Derektang tanong sa'kin ni Mr. Kishimoto.

Balak nya kase magbukas ng panibagong mangga story at balak rin niya ipasok ito sa animation.

"One side story of Uchiha Itachi!" Sambit ko naman.

"Hindi ka pa rin ba maka move on sa nangyari sa kanya?" Pinagtawanan nila ako.

"Kung ako ang Author, hindi ko sya papatayin ng ganu'n lang! Isa syang bayani sa Konoha na ginawa nyong villains! Kainis!" Matinis kong reklamo.

"Natapos na ang kwento ni Naruto at naging hokage na sya sa series na iyun but you're still in Itachi's episode? I'm asking you for the new plot twist we could have in a new anime series! Mag drawing ka na nga lang!" Dabog ni Mr. Kishimoto sa akin.

Lumabas siya ng meeting room habang naiwan na ako ng lahat sa loob. Desmiyado siguro sila dahil pinipilit ko lang naman ang kung ano ang sa tingin ko ang nararapat para sa kwento ni Itachi.

Sino ba naman ang hindi maho hooked sa kwento niya? Bukod sa tinagurian syang dakilang kontrabida ay hindi naman mas hamak na marami ang nagtatanong kung bakit ganu'n na lang ang naging kwento ng kanyang buhay.

Hindi man lang sya binigyan ng magandang lovelife kay Izumi.

Nagsisitawanan sila nang lumabas na ako sa meeting room at bumalik na ako sa aking pwesto. Kahit sa skect pad ay ang mukha ni Itachi ang nangungunang drawing ko.

Mas crush ko naman si Sasuke kaysa sa kanya pero iba talaga yung dating ng kwento nya. Feeling ko, ako yung nasasaktan sa ginawa sa kanya ni Mr. Kishimoto.

Gusto kong baguhin ang tadhana nya sa Anime ng naruto kaya lang natapos na nga ang series na iyun last year.

"You're already under my genjutsu!" Tinig niya habang nakatitig ako sa kanyang facial animation.

Nakahalung baba pa ako na pinagmamasdan siya.

"Sayang ka talaga, Itachi!" Usal ko pa.

Hindi ko alam kung bakit nainteresado akong muli na panoorin ang episodes kung saan papatayin na ni obito ang babaeng pinakamamahal niya na si Izumi.

Before Itachi end the life of all Uchiha Izumi is been Under the illusion that she see what her wanted under that illusion Itachi and Izumi got married and have a children and they getting old after that Izumi its so happy even giving a thanks to Itachi before she's been killed. (Itachi's shinuden novel)

Hindi ko namalayan na nakatulog pala ako at nagising sa isang malakas na hapid ng hangin sa aking balat at pagmumukha.

"Matulog ka lang, malapit na tayo!" Tinig ni—

"Itachi?" Kunoo't noo ko dahil sa pagtataka.

Buhat niya ako sa kanyang likuran at tumatakbo siya sa bawat sanga ng mga puno. Sa gulat ko ay napabitaw ako sa kanya at nawalan siya ng balanse, bumagsak tuloy kami sa lupa.

Tumama ang ulo kos isang malaking ugat dahilan para magdugo ito.

"Aray ang sakit naman!" Daing ko naman.

"Ano bang kalokohan mo at nagwala ka sa likuran ko?" Galit na sabi niya.

"Ka… se.. Teka ikaw ba talaga yan Itachi?" Nilapitan ko siya at hinila hila ko ang kanyang kabilang pisngi. Tinitingnan ko lang naman kung talagang totoo siya.

Nag hestirical na naman ako nang mapatunayan ko na isa syang totoong tao. Yung hitsura niya sa anime ay sadyang walang bahid ng isang drawing. Totoo siya, tunay na tao.

"Ano bang pinagsasasabi mo dyan? Ginabi na nga ako sa kakahintay sa'yo para sunduin ka sa inyo tapos ganyan pa ang mga sinasabi mo? Halika na!" Hinagilap niya ang aking kamay at naglakalad na lang kami.

Wala akong masabi kundi ang pagmasdan lang siya pamula sa kanyang ulo hanggang paa.

"Bilisan mo naman!" Malamig ang tono ng kanyang pagrereklamo.

Ganito pala talaga ang ugali niya.

"Saan mo ba ako dadalhin? Ano bang ginagawa ko dito? Nanonood lang ako kanina tapos kasama na kita ngayon? Nananaginip ba ako o sadyang ilusyunada lang talaga ako para makita ka sa personal?" Usal ko pa.

Hindi nya siguro ako maintindihan kung kaya't wala siyang maitugon sa mga usal ko.

"Naghihintay si Izumi sa bahay! Ang tagal ka na nyang gustong makita!" Mariin niyang sabi.

Huminto ako sa paglalakad ng marinig ko sa kanya nag pangalan ni Izumi.

"Si…. Izumi naghihintay sa'kin?" Utal ko.

Sa pag iisip ko sa napaka kumplikadong sitwasyon na ito ay may biglang nagsilabasan na kung sinong mga lalaki sa harapan namin dalawa ni Itachi.

Naka maskara ang mga ito.

"Kamusta Itachi? Muli tayong nagkita?" Tinig ng isang lalaking nakaitim na kapa at may suot rin na maskara.

Hindi ko napapanood ito sa anuman episodes ng naruto. Kung hindi ako nagkakamali ay baka ito ang sinasabi kong illusion world ni Itachi na dapat isulat ni Mr. Kishimoto.

Mulay humila sa akin papunta sa mataas na sanga ng puno.

"Huwag mo syang sasaktan!" Sigaw ni Itachi.

"Paano na lang kung ayoko?" Sabi nito at tinutukan ako sa leeg ng kanyang kakaibang kunai.

"Itachi… tulungan mo ako!" Nanginginig ang tinig ko. Kinakabahan ako ng sobra. Ganito pala ang pakiramdam kapag biktima ka ng mga ninja.

Ngumisi ang lalaki sa aking likuran at bagkus pa niyang ini-angat at idiniin ang kunai sa aking leeg kung kaya't nasusugatan ako kasabay nito ang pagdurugo ng ulo ko.

"Sa tingin nyo ba ay may pakealam ako sa kanya? Sige sa inyo na siya tutal pabigat lang siya sa kanyang pinsan!" Singal ni Itachi na ikinagulat ko.

"Ita…chi!" Sambit ko sa kanyang pangalan.

"Sinasabi mo bang wala siyang pakinabang sa iyo? Ano na lang ang sasabihin ni Izumi sa palagay mo?" Pagtatawanan ng mga ninja na ito.

Sumandaling nanahimik si Itachi at para bang nag isip siya kaya siya'y napapikit na lamang.

Lalong umiinit ang tensyon sa pagitan niya at ng mga ninja na ito saka ako.

"Genjutsu!" Sigaw ni Itachi at nakita kong namula na ang kanyang mga mata. Kinontrol niya ang mga ninja na nakapaligid sa amin.

Biglang nabago ang aming posisyon. Nakawala na ako at ang ninja ang bihag niya ngayon. May hawak na rin siyang Kunai hanggang sa isa isa nya itong pinatumba.

Mabilis siyang nakakilos na hindi ko mawari ang nangyayari.

Mapapa luhod na sana ako dahil nanghina ako sa pagkakabihag sa akin, mabuti na lamang at nasalo agad ako ni Itachi.

"Dahil sa kapasawayan mo, mauubusan ka na ng dugo!" Gigil niya sa akin at binuhat na nya ako.

"Itachi…!" Tanging nasambit ko bago tuluyan nawala ang kamalayan ko.

🍀🍀🍀

ITACHI'S POV.

Nakarating na kami sa bahay namin ni Izumi at siya ang agad na sumalubong sa'min ng babaeng pasaway na ito.

"Itachi! Anong nangyari sa kanya? Bakit danak na ang kanyang dugo?" Gulantang ni Izumi at hindi niya maintindihan ang kanyang gagawin.

Inalalayan na lang nya ako na maihiga sa higaan ang kanyang itinuturing na pinsan at kaagad rin niya itong inasikaso habang nagbabantay ako sa labas ng pintuan ng aming silid.

Inihanda ko na ang aking sarili sa anuman kaganapan ngayon dahil alam kong tinutugis pa rin ako ng mga takas na Ninja sa kabayanan ng Uchiha.

"Kamusta ka? Ayus ka lang ba?" Tinig ni Izumi at nilapitan ako para tingnan ang kalagayan ko.

"Maayos lang ako!" Tiningnan ko siya ng tuwid at ganu'n rin siya sa'kin.

"Akala ko hindi ka na makakabalik! Akala ko iiwan mo na ako! Akala ko napahamak ka na!" Pagyakap niya sa'kin habang siya'y umiiyak.

Mahinang tinawanan ko ang kanyang pag aalala.

"Magpapakasal pa tayong dalawa sa simbahan ng konoha kaya hindi kita pweding iwan!" Itinunghay ko ang kanyang pagmumukha at saka ko ito pinagmasdan ng mabuti.

Nagpanlapit ang aming mga labi at parang sumandaling tumigil ang ihip ng hangin kaya mas lalong napadiin ang pagkakahalik ko sa kanya.

Ang pagtungo ko ay ang kanyang pagtingkayad kung kaya't mas lalong lumalim pa ang aming paghahalikan. Ilan linggo ang lumipas bago ko maulit ulit ito sa aming pagitan kaya sinulit ko na.

Isang masayang ngiti ang nasilayan ko mula sa kanya matapos kong pakawalan ang labi niya. Nahihiya na siya kaya isinubsub na nya ang kanyang pagmumukha sa aking dibdib.

"Nasaan nga pala si Senji?" Pagtataka ko dahil wala siyang kasama rito. Nag aalala lang din ako dahil matinik ang mga kalaban mgayon sa ing pagtakas sa bayan ng Uchiha.

"Sinisigurado niya ang dadaanan natin sa isang araw papunta sa Konoha kaya wala sya rito. Babalik naman siya bukas!" Tugon niya.

"Kumain ka na muna at magpahinga dahil mukhang pagod na pagod ka sa pagpasan sa aking pinsan!" Pag aya niya sa'kin papunta sa kusina ngunit pinigilan ko muna siya.

"Izumi!" Marahan kong ibinitaw ang kanyang kamay sa'kin.

"Huh?" Naguguluhan siya.

"May kailangan pa akong gawin!" Saad ko.

"Babalik rin agad ako!" Hinalikan ko siya sa kanyang noo bago ako tuluyan na umalis.

Nararamdaman kong nasa paligid lang sila.

Naghintay ako sa isang lilim ng puno hanggang sa maramdaman ko na nag pagdating nila.

"Ano bang kailangan nyo?" Tanong ko sa mga ito at lumabas ako mula sa dilim.

"May plano kang ilayo sa amin si Izumi!" Sabi ng kapatid ni Izumi.

"Dahil iyun lamang ang nararapat, di'ba? Sinasaktan nyo lamang siya dahil hindi nya kayang gawin ang ipinapagawa nyo sa kanya kaya mas mabuting isama ko na lang siya pabalik sa konoha! Balak ko rin siyang pakasalan doon kung kaya't hayaan nyo na sya sa'kin!" Derektang anas ko sa kanila.

"Hindi ako makakapayag!" Diin naman ng isa pa sa mga kapatid ni Izumi.

"Kung ganu'n wala na akong magagawa kundi ang paslangin na kayo!" Inilabas ko na ang aking tatskuya sword ko at inihaya sa kanila. Muli ko silang isinailalim sa aking Genjutsu at ipinakita ang isang illusion na magiging masaya sa'king piling si Izumi.

"Itigil nyo na yan!" Sigaw ng nakakatandang kapatid ni Izumi at nagulat ako dahil tinapik niya ang aking balikat.

"Hindi nyo naman kailangan umabot sa ganito kung talagang tutol kayo sa pagmamahalan nilang dalawa!" Saad pa nito.

"Kuya! Hindi mo naiintindihan!" Saad nitong isa pang kapatid ni Izumi.

"Malaya natin tanggapin si Itachi sa ating pamilya hangga't nasa maayos si Izumi!" Paliwanag nito kung kaya't agad kong tinanggal ang anuman aking binabalak na technique sa kanila.

"Maiwan ko na kayo, nag iisa sa bahay si Izumi!" Sabi ko at tumalon na ako sa isang sanga ng puno.

"Balitaan nyo ako ni Izumi kung magkaka pamangkin na ako!" Bilin nito at nginitian pa ako.

Nakakapagtakang kinampihan nya ako sa pagkakataon na ito ngunit may pagdududa pa rin.

Paano na lang kung isang bitag lang iyun para hindi ko mahalatang mas malalim ang binabalak nila na paghiwalayan kami ni Izumi.

Hindi ako makakapayag.

🖤SENJI'S POV.🖤

Pauwi na dapat ako kaya lang nakita ko si Kakashi sa daan habang nakapamulsang nagbabasa.

"Sensei!" Nilapitan ko agad sya.

"Oh, Senji anong ginagawa mo rito? Akala ko ba nasa kabayanan ka ng Uchiha para bantayan si Izumi?" Pagtatakang tanong nya.

"Nauuhaw kase ako sa alak kaya bumili ako rito!" Kamot ko sa aking ulo.

"Magbago ka na! Kabata bata mo pa, mag iinom ka na agad!" Sabi niya.

"Palibahasa puro libro ni Master Jiraiya ang inaatupag mo!" Nilakasan ko ang sinabi ko para marinig nya.

"Aba't marunong ka na mangatwiran! Nasaan ba si Itachi? Mas maigi pa na isumbong kita sa kanya!" Sabi pa nya.

"May inaasikaso daw sya sa kabilang bayan ng Uchiha, ngayon nga ang dating nila kaya magpapakalasing muna ako dito sa alak na binili ko! Gusto mo?" Alok ko sa kanya.

"Ah hindi na! Sabihin mo na lang kay Itachi na hihintayin ko ang pagdating nila ni Izumi dito! Isasama ko si Sasuke at Naruto sa pagbisita sa kanila!" Nilampasan na nya ako.

"Ts, Minsan lang naman, Sensei!" Paghila ko sa kanyang braso.

"Haisst! Hindi talaga kita matanggihan kahit minsan ano?" Saad niya at inakbayan ako.

"Baka nasa bahay kubo na rin si Kuya Itachi, Ayain na rin natin sya uminom!" Sabi ko pa at hinding hindi ko pinakawalan ang kanyang braso sa aming paglalakad.

Nainip naman ako na makarating sa bahay nina Kuya Itachi kaya't sa isang lilim ng puno ay inumpisahan na namin ni Sensei inumin ang alak na aking dala.

Nalalasing na yata siya kaya marami syang naiikuwento tungkol sa plano ng Ika'apat na hokage ukol sa namumuong digmaan sa pagitan ng dalawang malakas na bayan.

Ang bayan ng Uchiha at Konoha.

Hanggang sa nalasing na siya ng tuluyan at dinala ko na siya sa bahay ni Kuya Itachi.

"Ano bang—? Huh?" Gulantang ni Kuya Itanci nang makita nyang ibagsak ko sa sahig ng kawayan si Sensei.

"Pasensya na Kuya! Ang hina pala nya sa inuman kaya dito ko na dinala! Saan ba sya pweding matulog?" Tanong ko pa kay Kuya Itachi na pinulsuhan agad si Sensei.

"Akala ko kung napaano na! Lasing lang pala!" Sabi niya at wala syang planong sagutin ang tanong ko kung saan ko patutulugin si Sensei.

"Alam mo naman siguro kung gaano kadelikado ang paligid ngayon pero nagagawa mo pang makipag inuman!" Haisst, yan na naman sya, nagsisimula na naman sya magsermon.

Kung hindi lang talaga namayapa ang Kuya Sishui ko ay marahil hindi ko siya papanigan.

Dinala ko na lang si Sensei sa isang kwarto kung saan wala naman akong napansin na natutulog.

"Hay naku! Bakit nilasing mo ako!" Reklamo ni Sensei sa kanyang pagkalasing.

Parti ito ng aking plano, kaya patawad Sensei Kakashi.