" Pwedi ba!, Kahit ngayun lang pabayaan mo na ako! Wag kanang mag pakita sakin o mag paramdam!! Pwedi ba yun hah?! "  Maski ako ay nasasaktan sa mga pinag sasabi ko pero sukung suko na ako, ayukonang lumaban, tama nayung ilang taong pag papakatanga ko dahil lang sa kanya.

Masakit sakin tignan na ayaw nya nga akong mawala pero sa kinikilos nya parang wala naman siyang paki alam.

"Sigi... Papakawalan kita sangayun pero tatandaan mo na dadating ang panahun na sakin kapa din babagsak dahil akin kalang"

Palagi nalang... Sa tuwing nag sasalita siya hindi mo talaga mababasa kung ano ang nasa isip nya, at yun ang mas kinaiinisan ko. Dahil kahit anong gawin ko hindi ko malalaman kung ano ang tumatakbo sa isip nya.

" Tama na please... Tigilan mona ako... Mag hanap ka nalang ng ibang tao para sa kabaliwang mong ito! Bakit sa dinami-dami ng tao sa mundo bat ako pa? Bat sakin pa na katulad mong lalaki din? Kaya nakikiusap ako... Tigilan mona ako"

Halus lumuhod na ako sa harapan nya, mapakawalan nya lang ako, pero sadyang bato nanga ata talaga ang puso nito at walang kahit na sino ang sinasanto.

" Maica!" Tawag nya sa babae na nasa tabi ng pintuan.

Agad naman itong lumapit sa kanya na halus hindi nga ma taas ang ulo dahil sa takut ito sa taong naka tayu sa harapan ko.

" Bring him to the lab and you know what to do to him. Make sure you won't hurt him or else your the one will gonna be died."

After he make order he left, and the one that he called Maica ordered me to follow her. Hindi koman alam kung ano nanaman ang gagawin sakin pero pagud nakong lumaban gusto mo nalanang mag pahinga.

Pagka dating namin sa lab agad niya akong pinahiga sa kama at kung may ano anong kinulikut ang mga tao na naka puti.

Gusto konang matulog, gusto nang pumikit ng mga mata ko hindi ko nagagalaw ang buo kung katawan dahil siguro sa pagud. Pag tingin ko ulit sa mga naka puti na tao dun ko nakita na parang may tinuturok sila sakin pero huli na ang lahat dahil sumuko na ang mga mata ko at nilamun ako ng kadiliman.

" I'll take you again and again until you will be mine "

Ang engay, puro sigawan, gusto ko ng tahimik. Kaylangan konatung tapusin nahihilo na ako dahil sa sigawan ng mga tao.

Nang makita kong pasugud ulit yung kalaban ko binigay kona lahat ng lakas ko gusto konang matapos to.

Hindi na ako nag taka kung patay nato ngayun. Pagkatumba ng kalaban ko mas lumakas ang sigawan na mas lalong napa init ng digo ko.

" The winner is TRISTAN!! " sabay taas ng kamay ko naagad ko naman binitawan gusto ko nang umalis alam naman nila kong san nila ilalagay yung perang napanalinan ko.

Pagka labas ko sa lugar nayun agad akong nag tungu sa big bike ko, nang biglang nag ring yung cellphone ko hindi kopaman natitignan kung sino pero alam kona kung sino ang tumatawag.

"Where are you again?" Kagaya nang naka sanayan ang lamig padin talaga ng busis nya na kinaiinisan ko.

"Going home, why?"

"Make it fast so we can eat dinner together tonight" hindi paman ako nakakasagut pero agad nya akong pinatayan, tsk.

Agad kong pinaharurut ang big bike ko, habang nilalakbay ang daan pauwi nadaanan ko ang isang bakery at kumuha saking pansin ang isang cake. No need to think, agad ko itong binili para namang ma bawasan yung init ng ulo nung demonyung yun.

Pag ka parada ko ng sasakyan sa garage hindi na ako mag taka nang may nagsi takbuhan papunta sakin, agad nilang kinuha ang dala ko at naunanv nag lakad papasuk

"Asan si Keiro manang?"

"Nasa silid niya master Tristan hinihintay ka"

"Ako na ang tatawag sa kanya ihanda nyu nalang ang pag kain manang "

"Masusunud master Tristan" sagut ni manang sabay yuko at nag tungo sa kusina para mag handa. Ako naman ay umakyat sa silid ko para maligo hindi na ako nag abalang buksan ang ilaw pumasok nalang ako sa banyu at nag hubad.

Maliligo na sana ako nang maramdaman kung may naka titig sakin kaya agad akong humarap sa kanya at hindi nga ako nag kamali si Keiro nga ito.

"Anong ginagawa mo dito akala ko nasa kwarto mo ikaw?" Nararamdaman kung lumalapit siya sakin kaya umaatras ako ng paunti unti hanggang sa wala na akong ma atrasan.

"Bakit ngayun kalang? Kanina pa kita hinihintay" palapit padin siya ng palapit hanggang ma kulung nya ako sa dalawang kamay nya.

"May dinaanan lang ako, umalis kana sa harapan ko ng maka ligo na ako una kana din sa kusina." Sagut ko sa kanya na hindi pinuputul ang titigan namin.

Kung titigan lang naman ang pag uusapan hindi ako papatalo dyan.

Bagu nyapa alisin ang kamay nya sa gilid ko binigyan nya muna ako ng halik sa labi, aaminin kung masarap siya humalik pero pinipigilan ko ang sarili kong labanan ang halik nya.

Pagka tapus nya akong halikan agad naman siya lumabas saka kona nailabas ang pinipigil kong hininga kanina. Iba tala yung taong yun pag may tupak.

Agad na akong nag linis ng katawan pag ka tapus ay nag bihis at bumaba na sa kusina para kumain. Naabutan ko siya na may ginagawa sa laptop nya at hindi pa nagagalaw ang pag kain sa harap na naka hain.

Umupo nalang ako at kumain nalang din at hindi na siya pinansin, napansin ko namang tinigil nya nadin ang ginagawa nya at nag simulang kumain.

Minsan lang naman kaming mag ka sabay kumain dahil palagi siyang wala dito sa bahay nag tataka nga ako kung bakit siya nandito ngayun sa pag kakaalam ko next week pa ang balik nya galing Washington dahil sa business nya.

" Bakit napa aga ang uwi mo? Sa pag kakaalam mo next week pa ang uwi mo hah"  panimula ko ng usapan dahil nabibingi naman ako dito sa subrang tahimik.

Okay lang sana yung ganito ka tahimik kung hindi ko lang nararamdaman tong mabigat na presensya galing sa kanya.

" Why? You don't want me here or you're hiding something from me? That's why you don't want me to be here."

Feeling ko mas bumigat ang paligid dahil sa hindi kaaya-ayaw nyang presensya, na pikun ko ata. Wala naman akong ginawa hah nag tanung lang naman ako.

"I don't have something to hide on you, i just want to know why are you earlier than i expected" sagut ko sa kanya at nag patuluy sumubo ng kinakain ko.

"Maaga ko kang tinapus ang gawain ko dahil na bobored lang ako dun" sagut nya sa malamig na paraan.

Naiinis na ako sa pagiging malamig nito kanina kopa napapansin yun at umiinit talaga ang dugo ko dahil dun. Binilisan ko nalang ang pag kain at pinalabay kay manang ang desert.

Nang mapansin nya ang desert na naka hain hindi na ako nagulat nang biglang bumilis ang subo nya at natapus agad ang kinakain nya.

Hindi kopaman natatapos ang isang slice ng cake ko ay naka dalawa na agad siya at balak atang ubusin lang yung buo. Pagka tapos nyang kumain agad naman siya tumayu dala ang laptop nya at nag punta sa sala, para siguro taposin ang ginagawa nya kanina.

Ako naman ay agad umakyat sa kwarto para matulog, napagud ako dahil sa laban kanina at sa mga sigawan ng mga tao kaya pagud na pagud ang utak ko.

Nagising ang diwa ko nang may naramdaman akong kunting hapdi sa kamao ko gusto ko mang gumising pero parang