3rd person pov

sa gitna ng siyudad,may isang ubod ng duming bahay na parang walang naglilinis pagkat puno ito ng napakaraming kalat na mga technolohiya.

mayroon itong sikretong underground passage.

paglagpas sa lagusang ito, doon mo makikita ang isang sikretong laboratoryo ng isang matandang lalaking haka-haka ng mga tagaroon na isa raw baliw.

pinag-aaralan ng matanda ang mga blueprint na nakalatag sa lamesa.

pagkatapos ay pinag-kokonekta ang mga linyang nakakabit sa isang maliit na butas na parang mistulang sing-sing sa liit.

"oras ng mapatunayan ang aking mga hinala"sambit nang lalake at pinindot ang switch na naka-kunekta sa ring.

humigup ng napakalakas na kuryente ang mga kable.

Nagkaroon ng kakibang imahe ang maliit na butas ng sing sing.

"sana ito na iyon!!"excited na sambit ng matanda at kumaripas ng takbo papalapit sa sing-sing.

tinignan niya ang butas nito at naaninag ang isang lugar na may mga bolang apoy na lumulutang sa taas ng kamay ng mga tao.

ibat-ibang uri ng elemento ang nagagawang gamitin ng mga mamayananan, dag-dag pa na may mga ibong lumilipad na sakay ang mga tao.

ikinamangha ito ng matanda.

"tama ako, mayroon ngang ibang mundo!!"sigaw nito habang hindi makapaniwala sa nakikita.

kaso biglang nag brownout ang boung siyudad dahil sa lakas ng pag-hatak ng kuryente ng maliit na portal.

dag-dag pa na nasira ang lahat ng linya ng kable ng sing-sing sa paligid na parang nasunog, dahil hindi kinaya.

nakatulalang huminga nang malalim ang matanda, di parin makapaniwala sa nakita,kahit sobrang dilim na ng paligid"kakailangan ko ng napakaraming enerhiya at pera para makagawa ng mas malaking portal!!".

samantala.

(somewhere on earth)

sa napakalawak na bulubunkin nang pilipinas binabalutan ng napakararaming bukirin.

makikitang may mga grupo ng batang lalake halos 11 years old ang nangahas umakayat sa taas ng falls,sa oras ito ng kanilang vacant period.

sinusubukan nilang gumapang sa napakaratik at mabatong bundok hawak hawak lamang sa matatalas na edges ng bato.

"kc wag na nating ituloy ito,delikado at bawal mapapagalitan lang tayo"sabi ng batang mukhang takot na takot at halos lalabas na ang sipon.

"wag kang mag alala jun,nandito lang ako sa likuran mo,di kita hahayaang mapahamak"sagot ni kc na patuloy ding gumagapang.

"hehe duwag ka talaga jun"dag-dag ng isa pang bata sa likuran ni kc.

"hayaan mo na siya ed, bilisan natin baka ma late pa tayo,alalay lang diyan sa harapan jun"sambit ng batang nasa pinakababa ng tatlo.

halatang nanginginig na si jun sa kaba at nang mahawakan niya ang isang madulas na bato.

biglang nawala ang kapit niya dito.

"tulong mahuhulog ako!!"biglang sambit ni jun.

mabilis na hinablot ni kc ang mala-taling sanga ng ugat na nasa paligid.

at inihagis ito sa malapit ng mahuhulog na si jun.

mabilis niya itong sinalo at napigilan nito ang kanyang pagkalag-lag.

"sabi ko na nga sayo wag kang mag-alala"nakangiting sambit ni kc.

"uyy buti nalang may sanga kung hindi sa hospital ka pupulutin jun"sambit ni ed.

"sabi na nga sayo pahamak itong naisip mo kc!!"kabadong sambit ni ej.

"hayaan niyo na, kunti nalang malapit na tayo sa tuk-tok,mula doon falls na ang makikita natin"paliwanag ni kc.

at nagtulungan ang tatlo na hilian si jun.

pagdating sa tuktok,makikitang napakadaming prutas na makakain.

(ost-we are young)

...

...

at tumambad sa apat ang isang maganda at napakalaking falls.

napatulala sa pagtingin ng napakagandang paligid ang apat.

"alam niyo,oras na natupad ang pangarap kung maging presidente,gagawin kung tourist spot ang napakagandang lib-lib na lugar na ito,upang makatulong sa mga negosyo at umasenso ang mamayanan dito sa baryo natin"nakangiting sinabi ni kc.

"ayan na naman po siya sa hindi niya makatotohanang pangarap"singit ni ej.

nanatiling positibo si kc"ok,tayo na at magsaya!!"masayang sambit nito.

lumundag siya sa tubig at nag-surfing sa current ng tubig na pabagsak sa falls.

"yahoong yahoo!!"sigaw ni kc habang nakahawak siya sa tali na nakakabit sa malapit na puno upang hindi siya matangay ng alon.

"tama na nga yan, kumuha na tayo ng pagkain"dag-dag ni ed.

"osiya, tara kainan na!!"sambit ni kc at mabilis na inabot ang mga pagkain sa mga kaibigan.

hindi pa nga sila nakakasubo ng pagkain biglang tinignan ni ej ang orasan,nalaman niyang sampung minuto nalang at oras na ng pasukan  at masasarhan sila ng gate.

"sabi na nga sa inyo hindi maganda ito,sa pag-akyat palang ubos na ang oras,pano ngayon tayo mabilis na makababa nito, eh oras na ng pasukan masasarhan tayu ng gate,baka bumagsak tayu, laging mababa score natin sa lahat"kabadong paliwanag ni ej.

biglang binitawan nang grupo ang mga hawak nilang pagkain at nagmadaling humanap ng paraan upang makababa ng mabilis.

"uyy 8 minutes nalang eh halos 20 minutes yung aabutin para makababa dito"sambit ni jun.

"nandito nalang din naman tayo bat di nalang tayo tumalon sa falls ng may tali,para mapabilis ang pagbaba ng hindi nasasaktan"sambit ni kc na halatang excited.

"osige sang ayon ako diyan,gawin na natin"sagot ni ed na excited din.

"huy baka mamatay tayo o mabagok ulo natin"dag-dag ng takot na takot na si jun.

"ayaw ko mang gawin,pero wala ng ibang paraan ito na ang mabilis na naisip nila,osige tara na"sabi ni ej.

mabilis itinali ng grupo ang mga mahahabang sanga sa mga cliff at nakakabit ito sa beywang at bag nila.

pero si jun ayaw bumaba dahil sa takot.

pinakalma siya ni kc at hinawakan sa balikat"kaya natin to ng magkasama wag kang mag alala di kita hahayaang mapahamak!!"nakangiting kinumbinsi at pinalakas ang loob ng kanyang kaibigan.

matapos ang pag tali sinubukan ng simulan ng grupo ang pagbaba ng sabay-sabay.

"isa,dalawa,tatlo!!"sigaw nila habang nasa kalagitnaan palang ng ehre biglang nabitawan ni jun ang hawak niyang lubid at hindi uto naitaling mabuti sa kanyang beywang.

"wag kang mag-alala"sigaw ni kc at sinubikang sundan si jun nag dive siya para sagipin mula sa pagbagsak, nagawa niyang maabot ang kamay nito.

kaso parehas na sila ngayong babagsak sa mabatong parte.

pero nakatali ang likuran nang bag ni kc sa kamay ng mga kaibigan niya.

dahil doon ay nahila sila nito,mula sa pagbagsak sa delikadong parte,kaso nahablot at nasira ang bag ni kc.

nagawang makababa nang maayos ang tatlo sa falls"yahoo!!"sigaw ni ed.

"muntik na tayo doon ha,sa susunod wag natayong makinig sa mga naiisip ni kc pahamak lang"reklamo ni ej.

nakahinga na nang mabuti si jun"ngayon ko lang masasabing napakasaya nun,pinaka nakaka-thrill na naranasan ko sa lahat"masayang sambit ni jun na kaninay takut na takot.

nakatingin lang si kc at naghihinayang sa nasira niyang bag at iniisip na"pinaghirapan pa naman itong bilhin ni ama".

"kc ayos kalang ba"tanong ni ed.

"ahh oo,basta nagsaya ang boung grupo ayos lang,medyo kumakalam lang sikmura ko,dahil hindi tayo nakakain"sambit ni kc.

"uuy bago makalimutan limang minuto nalang natitira!!"madaling sabi ni ej at mabilis na tumakbo.

"ayaw ko na namang mapalo ni madam at maguidance sa principal, mahirap na suki ako doon"kabadong sabi ed.

kumaripas ng takbo ang boung grupo.

at nang medyo makalapit"dalawang minuto nalang, natatanaw ko na ang gate"sigaw ng pagod na pagod sa pagtakbong si ej.

kaso sa kakatakbo ng grupo,biglang nasira ang posas ng asong gutom na gutom na nakatali sa may kantong dinadaanan nila papunta sa school.

nagpahinga muna si ej dahil sa sobrang pagod.

"uyy malas may aso!!"sigaw niya at pinilit muling tumakbo pero hirap na sa pagod.

masasagpang na siya nang aso.

pero biglang humarang si kc para hampasin nang makapal na notebook ang aso.

dahil doon napalayo ito,pero sa gutom ng aso mukhang muli itong aatake.

"sige na mauna ka na, bago ka masarhan ng gate,ako ng bahala dito"sambit ni kc.

"osige mag-ingat ka"sagot ni ej na hingal na hingal at nagpatuloy muli ito sa pagtakbo para makahabol sa gate.

sinubukan muling atakihin ng aso si kc.

"gusto mo ng pagkain,eto marami ako niyan"sambit ni kc at pinagtatapon sa gutom na aso ang kanyang mga papel sabay takbo.

habang nginat-ngat ng aso ang kanyang mga papel.

mukhang abot kamay na niya ang gate.

may isang minuto pa ang natitira.

pero sa kasamaang palad bigla parin itong sinara ng guard,hindi siya nakakapasok.

"manong bakit,,eh meron pa akong isang minuto"sambit ni kc sa guard.

"wala akong paki-elam late bastat late ka"sambit ni guard dahil ang guard na ito ay laging mina-maliit sa lugar nila di nakatapos grade 2 lang amg inabot dipa marunong magbasa, kaya binabalingan niya si kc dahil alam niyang di ito gaganti para mailabas naman ang kanyang galit.

at dinala siya sa room para parusahan ng guro.

nang makita siya ng matabang babaeng masungit na matandang dalagang teacher"hindi na ako nabigla ikaw na namang pasaway na bata ka"sambit nito halata ang malalim na galit sa bata, hindi ito dahil sa medyo pilyo at makulit siya may malalim itong pinag-uugatan.

kaagad nitong inihanda ang kanyang mahabang stick at pinaluhod si kc sa harapan ng mga kaklase niya para parusahan.

kada hampas ng stick makikitang lumalatay ito sa balat ng batang nakayuko at tinitiis ang sakit.

"sinabi ko nang bawal ang ma late sa klase ko,ipapa principal kita mamaya dahil bagsak na ang mga grado mo,pasaway kapa,wala ka ng ginawang mabuti ha,hindi kita ipapasa,papuntahin mo ang mga magulang mo,maliwanag!!"sigaw ng teacher.

"opo"sagot ni kc na gusto ng umiyak pero pinipigilan.

"maliwanag!!"at lalong pina-lakas ang hampas sa balat ng bata.

dahil doon napasigaw si kc at napaluha kahit pilit man niyang itago"opo,,hindi na po mauulit!!"sabay kamot sa pwet.

"bumalik ka na sa upuan mo dahil meron tayon surprise quiz!!"sigaw ng kanyang guro.

nabigla ang boung estudyante lalo na si kc na hindi nakapaghanda.

dahan-dahan siyang naglakad papunta sa desk niya para mag-quiz.

kaso pagbukas niya ng sira niyang bag wala na siyang gamit ni isa.

naitapon na niya lahat sa aso kanina.

huminga nalang ng malalim si kc at pinakalma ang sarili.

kaagad napansin ito ng kanyang guro"hoy bakit di mo pa ilabas ang gamit mo,wag mung sabihing nakalimutan mo no,halika nga dito wala ka talagang katanda-tanda"

at ng makalapit si kc piningot ng guro ang kanyang tenga"aray aray po sorry na po di na po mauulit!!"sigaw niya namimilipit sa sakit.

"pumunta ka na nga lang sa gilid at lumuhod sabay taas ang mga kamay kahit mangawit ka,pag nakita kung binaba mo iyan malilintikan ka saakin!!"galit na sabi ng kanyang guro.

lumuhod nalang sa dulo si kc ng nakataas ang kamay sa boung period,habang nag-quiz ang kanyang mga kaklase at tinitignan siya at pinagtatawanan.

matapos ng mga ilang oras.

"ok bibigyan ko kayo ng thirty minutes break para magpahinga at kumain"sambit ng guro at tumingin mula sa nangangawit at nakaluhod ng si kc.

"hoy bridgete bantayan mo nga ang pasaway na iyan,wag mo siyang hahayaang umalis o gumalaw sa puwesto niya,oras na ginawa niya iyon,isumbong mo at lalatayin ko siya ha"utos ng galit na guro at sabay siyang lumabas para makipag-tsismisan at makipagkuwentuhan sa mga kasamahan niya.

nilapitan ng mga kaibigan niya si kc na nakaluhod at nangagawit na.

"bakit mo pa kasi naisipang gawin iyon,kung hindi na sana tayo pumunta sa falls di na sana nangyari ito"tanong ni ej.

ngumiti nalang si kc at sinabing"araw-araw ko ng nararanasan ito,kahit ilang minuto man lang sana gusto ko rin naman  sumaya".

"wag kang mag-alala ililibre ka namin mamaya"sambit ni jun.

"oo hayaan mo nalang buysit na mam na iyon"dag-dag ni ed.

"salamat"pinilit muling maipakitang ngumiti ni kc sa mga kaibigan.

"hoy,hoy hoy sinong nagsabing makipagkuwentuhan kayo sa kanya ha"sambit ng nagbabantay na si bridgete.

"oo na sorry na sungit"sambit ng mga kaibigan ni kc.

"gusto niyo bang isumbong ko rin kayo at sumama sa kanya diyaan"  banta ni bridgete.

"eto na po!"pabalang na sagot ng tatlo,habang papalayo kay kc.

biglang tinawag nang guro ang lahat ng kaibigan ni kc"hoy mga buang pumunta nga kayo dito at may sasabihin ako!!"sigaw ng guro ng masulyapan ang tatlo.

dali-dali silang pumunta doon habang iniisip"malilintikan din yata kami, sana hindi,sawa na ako sa palo"takot na takot ang tatlo.

"bakit po mam"nanginginig na sambit ng tatlo ng makaharap sa malapitan ang guro.

"gusto niyo bang hindi na maparusahan sa mga ginagawa niyo at tumaas ang inyong grade"sabi ng guro.

"opo mam para sumaya po ang aming mga magulang"sagot ng tatlo.

napangiti ang guro"kung ganoon iwan niyo ang pahamak niyong kaibigan itataas ko ang grade niyo"kumbinsi nito.

tumango ang tatlo medyo nag aalin-langan pa pero sumang-ayon din sila dahil ayaw nilang mapag-initan.

pagpasok nila sa classroom di na nila pinansin o tinignan si kc na nakaluhod.

"bakit?"nasabi nalang ni kc sa sarili.

matapos ang break muling pumasok ang kanilang guro na masaya, dahil sa tsismis na napakingan niya.

"natatandaan ko pala bibisita ang principal sa room na ito,kaya ikaw kc behave o malilintikan ka!!,may special kayong activity na ipapakita sa principal"sigaw nito.

maya-maya pa ay inutasan nang guro si bridgette na magpasa ng papel.

at dumating narin ang principal na manonood ng activity.

nang makarating ang papel kay kc nakita niyang,isa itong mga pangarap mo sa hinaharap, future plan mo o goals.

(build me up buttercup-ost)

...

...

"ngayong nakita niyo na iyan, e-recite niyo dito sa harapan kung ano ang gusto niyong maging at bakit, ipaliwanag niyo dito, isa-isa ko kayong tatawagin"utos ng guro.

itinawag na ang pangalan ni kc at naglakad na siya papunta sa harapan nang nakataas ang noo.

puno parin nang tiwala at pag-asa sa sarili.

lalo itong kinainis ng kanyang guro at nangigil.

hinawakan niya ang papel at determinadong sinabing"gusto kung maging presidente ng ating bansa, para makatulong sa mahihirap at maging insipirasyon na kahit di ka katalinuhan ay makakamit mo ang pangarap mo!!"desididong sinabi ni kc na puno ng tiwala sa kanyang sarili.

dahil doon pinagtawanan siya ng kanyang mga kaklase at sinabing"presidente daw ohh,hahaha lagi ka ngang bagsak at palpak na pasaway, madalas pang late,hahahahahaha tapos pagiging presidente ang gusto mo napaka-imposible naman ng pangarap mo"sambit ng mga ito at halos mamatay na sa kakatawa at pinagbabato si kc ng papel.

"wag namang negatibo ohh,maging optimistic naman..libre lang mangarap, naniniwala parin akong kaya ko ito"nakangiting sambit ni kc kahit puno na ng papel sa mukha.

"kung mangagarap ka gawin mo namang makatotohanan yung kaya mung abutin,wala kang hinaharap at walang talento,dapat nanahimik ka nalang"dag-dag pa ng mapanlait na guro.

"presidente daw ohh, sa araw na nangyari yoon siguradong nanalo na ako sa lotto"

"eh kahit sa panaginip hindi mangyayare iyan eh haha"

"ano ba ang inihithit mo tigilan mo na at magbagong buhay kana"

dag-dag pa ng mga mapang-asar niyang mga kaklase.

"ni pumasok nga ng maaga di mo magawa yun pa kaya,doon ka na nga maupo, wag mung sayangin ang oras namin sa mga kasinungalingan mo"utos ng kanyang guro.

at nakataas noo muling naglakad si kc papunta sa kanyang upuan.

"hey loser bakit mo ba pinangarap yun?!"sigaw sa kanya ng mga kaklase niya.

hindi siya sumagot at nasabi niya sa sariling"cause no one believe i could,that im good for nothing,its time to show how all of you are wrong, im more than just a loser and everyone will know how awesome i am".

chapter end

salamat po sa mga nagbasa sana po magustuhan niyo.

3rd person pov

ipinatawag ang ama ni kc.

dumating siya sa eskuwelahan ng puno ng putik ang boung katawan,halatang kakagaling lang sa bukirin.

"sorry pa,pinatawag na naman kayo"sambit ni kc matapos makita ang amang pagod na pagod.

"wag kang mag-alala anak,mayroon akong magandang balita sa iyo mamaya"sagot ng ama niya at naglakad diretso sa principal office.

sinalubong siya nang principal kasama ng guro ni kc.

habang nakikita nang gurong naglalakad ang ama ni kc,iniisip nitong"ang anak mo ang magbabayad sa parusang pang-iwan mo saakin"isip niya habang nakasimangut.

huminga nalang ng malalim ang ama ni kc at sinabi sa sariling"ito na ang huling araw na pagpahirapan mo ang anak ko".

at sinimulan nang kausapin ang principal.

pauwi na ang mga kaibigan ni kc at hindi parin siya pinapansin nang mga ito.

"hintayin niyo ako"sambit ni kc kaso hindi siya kinibo nang tatlo at nagpatuloy lang sila sa paglalakad.

Hinabol niya ito at hinawakan niya si ed sa balikat"naririnig niyo ba ako?"lito nitong sabi.

Ngunit mabilis tinapik ni ed ang kamay ni kc na parang hindili kilala at nandidiring mapalapit dito"Bitawan mo nga ako!!"bangit nito sabay tumitig ng masama kay kc sabay umalis ang tatlo.

nagtataka tuloy si kc kung ano ba ang kanyang nagawang mali at yumuko.

mga ilang minuto lang lumabas ang ama niya sa office at makikitang malungkot na nakasimangut ang mukha ng instriktang guro.

"ama!!"sigaw ni kc ng makita ang ama at niyakap ito.

"tara na kc umuwi na tayo,masarap ang ulam na niluto ng nanay mo"paliwanag ng kanyang ama.

"yes!!,oo nga pala ama ano yung magandang balitang sasabihin mo"tanong ni kc.

"simula bukas anak di ka na aalipustahin nang iyong guro"sambit ng ama ni kc.

"Yes bakit Naman po ama"tanong ni kc.

"dahil natangap na ako sa trabaho sa siyudad,simula bukas doon na tayo maninirahan,doon ka narin mag-aaral"masayang sinabi ng kanyang ama.

"salamat ama!!,may good news din po ako sa inyo"sambit ni kc at ini-abot ang papel na nakasaad ang kanyang pangarap.

nang makita ito ng kanyang ama napangiti ito.

"magaling anak puwedi kang maging kung sino man ang gusto mung maging,bastat nasa likod mo lang ako at sumusuporta"sambit ng kanyang ama nakangiti at yumakap kay kc.

"pag naging presidente na po ako,mapapatunayan korin sa mga tao na may silbi at halaga ako,magsisilbi po akong insipirasyon para magkaroon ng pag-kakataong ang lahat upang tuparin ang kanilang mga pangarap maging sino pa sila"sambit ni kc.

inisip nang ama ni kc na"halos walang tigil na sakit ang dinanas niya araw-araw,masaya akong makitang nagagawa mo parin makangiti at mangarap anak,wag kang mag-alala gagawin ko lahat ang makakaya ko,para matupad iyan"pangako nito sa kanyang sarili.

umabot ang mag-ama sa kanilang bahay,kung saan naghihintay sa pintuan ang bunsong kapatid na babae ni kc.

"ma nandiyan na po si kuya at papa!!"excited na sigaw nito nang masulyapan ang ama at kuya.

makikitang napakalinis nang bahay nila at nandoon ang kanyang inang  walang tigil kung magtrabaho.

habang inaayos ang hapag-kainan"nandiyan na pala kayo,luto na ang ulam may inihanda akong espesyal,tara kumain na"sambit ni ina.

"nice salamat talagang gutom na gutom na ako i love you ma!"nakangiting salubong ni kc sabay yakap.

"i love you din anak"nakangiting sagot ng kanyang ina at hinalikan ang anak at kanyang asawa.

dumiretso ang apat sa hapag kainan.

habang naghahanda ang kanyang ina lumapit ang bunsong kapatid ni kc at sinabing"kuya tignan mo ang score na nakuha ko para sa inyo to"masayang sambit nito.

nang makita ni kc ang marka ng kapatid napangiti din ito at sinabing"nice matalino talaga kapatid ko,bilib na si kuya sa iyo ipinagmamalaki kita"at sabay niyang niyakap ng kapatid.

"kain na mga anak"sambit ng kanyang ina.

"kainan na!!"excited na sambit ni kc.

"maaga tayong matulog walang magpupuyat,bukas papasok pa kayo sa panibago niyong paaralan"paliwanag ng kanyang ama.

matapos kumain ng boung pamilya nagpaalam si kc at sinabing"magpapa-alam lang muna po ako sa aking mga kaibigan bago umalis bukas".

at dumiretso sa mga bahay ng kanyang mga kaibigan,kaso lahat ng kanilang magulang isa lang ang sinasabi sa kanya"tulog na siya wag mo ng gambalain".

ngunit nakita niyang nakatitig ang mga ito sa kanilang mga bintana biglang sinara ito ng makita si kc.

Napayuko lang na umuwi si kc sa tingin niya nagsawa na ang mga kaibigan sa kanya dahil pahamak lang ang dala niya sa kanila.

matapos noon dumiretso na si kc sa kanyang kuwarto.

huminga nalang siya ng malalim"bukas panibagong lugar  nanaman,bagong experience,hindi ko masabi kung kinakabahan ba ako o na-eexcite,basta kailangan kung maghanda, sa pagkakataong ito sisiguraduhin kung mataas na ang makukuha kung marka,ito na ang unang step para maging akong presidente"sambit ni kc sa sarili.

boung gabing nag-aral si kc hangang sa siya ay makatulog.

kinabukasan dahil sa pagiging handa ng kanyang ina,lahat ng gamit na kailangan ay naikabit na sasakyan,walang labis walang kulang.

ihahatid sila sa bus nang kanilang tiyo.

"kamusta mga bata,mukhang excited ka ha!!"natuwang bati ni tiyo ni kc.

"kamusta po tiyo magandang umaga"masayang bati ni kc.

"kung ganoon osiya tayo na"umandar na ang buss papaalis sa baryo.

iniisip ni kc"ito na ang unang beses na makaka-kita ako nang mundo sa labas ng baryo ano kaya ang mga kakaibang experience ang mararanasan ko"full of wonder na nag imagine.

ilang oras ang lumipas nakakita rin si kc ng building.

"wow ano ito ngayon lang ako nakakita nito sa personal"bulong nalang niya sa pagkamangha habang nakatulala sa siyudad.

"ma,ano po yung hawak nilang may tali at nakakabit sa tenga nila"tanong ni kc ng makita ang mga taong dumadaang may hawak na gadgets.

"ahh phone yan at earphone anak may mga kanta yan tulad ng naririnig mo sa radyo"paliwanag ng kanyang ina.

"astig ngayon ko lang nakita ang mga bagay na ito"excited na sambit ni kc.

"marami kapang bagong bagay na makikita kc"sambit ng tito niyang driver ng buss.

"ganon po pala di na ako makapaghintay"full of wonder na sagot ni kc.

"hayaan mo na,magbihis kana anak didiretso na tayo sa bagong mung school para pumasok,idadaan ka muna namin sa bago nating uupahang bahay para matandaan mo pag-uwi"ani ng kanyang ama.

"ok po medyo kinakabahan na ako na excited"sambit ni kc sabay nagbihis na para maghandang pumasok.

inaayos ng kanyang ina ang kanyang mga susuutin"ang tanging mapapamana lang namin sa iyo ay ang pag-aaral,wala rin kasi kaming pinagtapusan,tanging pangarap nalang namin ng papa mo ay mapagtapos kayo,kahit magpa-alipin pa kami sa trabaho ay i-tataguyod namin kayo"lumuluhang sabi ng kanyang ina.

"pangako po papasa po ako"sambit ni kc sabay yakap.

mga ilang minuto nang biyahe"oh nandito na tayo!"sambit ng tiyo niya.

at tumingin si kc sa labas at isang maliit na sirang bahay ang kanyang nakita.

"pasensiya na anak diyan ang bago nating titirhan pero susubukan naming ayusin ng tito mo yan mamaya"sambit ng kanyang ama.

"ayos lang po iyon ama bastat magkasama tayo ok lang iyon"sagot ni kc ng nakangiti.

"o pano punta na tayo sa school mo, malapit lang ang school mo dito walking distance lang"sambit nang kangyang ama.

paglipas ng ilang minuto madaling nakarating ang bus sa harapan nang school ni kc.

"eto na ang bago mung eskuwelahan"masiglang sinabi ng kanyang tiyo.

"wish me luck tiyo,game face on"sabi ni kc.

kaagad lumabas ng bus si kc.

nakita niya ang isang napakalaki at mahabang building,binabalutan ito ng napakalawak na hardin na nagmistulang park,pahingahan ng mga estudyante,dag-dag pa ang isang napakagandang pond na matatanaw sa di kalayuang merong namamangkang mga estudyante.

"totoo ba itong nakikita ko napakaganda,dito ba ako mag-aaral ama"nakangangang sambit ni kc.

"oo naman, samahan na kota sa iyong room"nakangiting sambit ng kanyang ama.

pagdating sa room wala pang masyadong estudyante tahimik palang ang paligid.

inayos ng ama ni kc ang kuwelyo ng anak at sinabing"o pano mag-ingat ka ito ang baon mo,magpakabait ka"sabay nagpaalam.

nagpaalam si kc at sinabing"opo ama mag-iingat po kayo".

pumasok siya matapos makaalis ang kanyang ama at dahan-dahan siyang umupo na parang nahihiya.

habang hinihintay pumasok ang kanyang mga kaklase.

Iniisip kung paano sila babatiin upang magkaroon ng magandang first impresion sa mga ito.

chapter end

...Kc pov...

panibagong eskuwela, sa pagkakataong ito,susubukan kung makasundo ang lahat.

para sa katuparan ng pangarap kung maging pangulo.

pag-tunog ng bell isat-isang nagsipasok ang mga bago kung kaklase.

lahat sila ay naka-suot ng ibat-ibang uri ng napakagarbong damit na ngayon ko lang nakita.

sinubukan kung ngumiti at bumati "kamusta,magandang umaga"pero walang pumansin.

Patuloy lang na naglakad na halos walang nangyare.

siguro masama ang kanilang gising.

ang porma nila malayo sa normal na damit na sinusuot ko.

medyo nanibago ako at kinakabahan sa bago kung kapaligiran.

huminga ako ng malalim at pinilit maging positibo.

kaso paglingon ko sa pasukan kasabay ng malakas na ihip ng hangin, pumasok ang isang napakagandang babaeng may buhok na kulay pulang rosas.

napaka-puti niya,dag-dag pa ang matangos niyang ilong,wala nalang akong magawa kung hindi mapatulala.

sinubukan kung ngumiti sa harapan niya pero masyado akong kabado hindi ko nagawa.

manga-ilang segundo biglang pumasok ang guro.

"simula ngayong araw class,meron kayong bagong kaklase,halika dito at magpakilala"utos nito.

oras ng ipakita ang confidence.

sabay akong tumayo nanginginig ang paa ko sa kaba habang naglalakad.

pagdating ko sa harapan kabado kung isinulat ang pangalan ko na parang may alzaimer.

"uhm, ah ako nga pala si kc,kinagagalak ko kayong makilala, um gusto ko kayong maging kaibigan"sambit ko ng pinipilit ngumiting aso na parang robot sa sobrang kaba.

nakita ko ang mga naka-upong lalake sa likuran na nagbubulungan.

"wala ka pang assinged seat kaya doon ka muna sa likuran"sambit ng guro.

kaya dahan-dahan akong naglakad pabalik sa likuran.

pagka-upo kaagad nagturo ang guro nagsulat siya ng word sa board at sinabing"class mayroon bang nakakaalam ng words na ito".

kaagad akong tumayo at sinabing"mam yan po ay hyroglypics"sagot ko dahil di ako halos nakatulog kagabi kaka-aral.

"tama, magaling pagpatuloy mo iyan kc"sambit ni mam.

kaso napansin kung parang sumama ang tingin nang mga kaklase ko.

3rd person pov

nagpatuloy magklase ang guro ni kc at sa lahat ng lesson.

mabilis siyang nakakasabay sa pinag-aaralan.

doon niya lang napagtanto na pinahihirapan siya ng kanyang dating guro.

pero ngayong lumipat na siya sa bagong school,madali lang siyang makasabay sa klase.

mga ilang oras ang nakalipas tumunog na ang bell"ok oras na ng resses class"sabi ng guro.

kc pov

nagsimula ang reses inilabas ng ibang mga estudyante ang kanilang mga bagay na tinatawag na "gadgets".

una kung pinuntahan yung mga kaklase kung mistulang parang walang ginagawa.

lumapit ako sa kanila para makipagkaibigan"kamusta ako nga pala si kc,ikaw ano pangalan mo"sabi ko sabay nakikipagkamay upang makipag-kilala.

"ahh kc saan ka nga pala nakatira"tanong nito.

"sa bulubundukin bukirin ng pilipinas mga apat na oras layo dito,pasensiya na wala pang wastong pangalan ang aming baryo dahil napakalayo nito sa kabihasnan"sagot ko

sumama tingin nito at diretsiyahang sinabing"puwedi bang lumayo ka sakin".

"ahh ok"ngumiti at lumayo nalang ako at hindi pinakingan ang sinasabi niya.

sunod akong lumapit sa napakagandang pulang buhok na babae kasama ang grupo niyang nagsisigandahang dilag.

utal-utal kung sinabi sa kanyang may pagkamangha"hello kamusta ako nga pala si kc"pinilit kung ngumiti ng malumanay.

nandiri ang kanyang mukha sabay sinabing"eww get away from us"iritang-irita na sinabi niya saakin.

mabaho ba ang hininga ko?

"shoo get out, you dont have the right to approach our group"

"you dress funny"

"your not even that good looking"

dag-dag ng mga kagrupo niya.

thats a bit harsh na nagpababa sa self esteem ko.

nilayo ko ang baling ko sa kanila.

sunod kung sinubukang makipag-kaibigan sa isang lalakeng busy sa kaka-pindot ng tech.

"kamusta ako nga pala si kc"nakangiting bati ko.

"ako si alex,anong kailangan mo"sagot ng lalakeng naglalaro ng kanyang console parang ayaw ma-istorbo.

"paumanhin nga pala alex, pwedi ko bang maitanong kung ano yang hinahawakan mo"tanong ko dahil di ko alam kung anong klaseng gadget ang kanyang hawak na ngayon kulang nakita.

"isa itong game console,puwedi ba wag ka ngang makulit"sagot nito na pabalang.

"ayy sorry"sagot ko na nakayuko at bumalik sa aking upuan.

city folks are harsh.

kaso bago pa ako maka-upo biglang may humablot sa console ni alex mula sa kanyang kamay.

"ano namang talunan ang nilalaro mo geek"sambit ng may kulay pulang buhok,habang hawak ang console ni alex.

"ibalik mo iyan,please nakuha mo na ang baon ko max kala ko bang hindi mo na ako pagtitripan"sambit ni alex.

"nagbago ang isip ko ungas"sabay sapok kay alex.

"aray napakasakit nun,mayabang!"sambit ni alex habang hinahawakan ang masakit niyang ulo.

lumapit ang bully na galit at sinabing"anong sinabi mo kulang paba ang sapok na iyon at gusto mung dagdagan ko ng black eye"nagbabantang bugbugin si alex.

sinubukan kung humarang,hindi ako tatayo dito at walang gagawin sa sitwasyong ito.

"Tama na yan, puwedi mo bang itigil yan!!"sambit ko at hinarangan ang bully.

"ahh gusto mo rin bang sumali"ngumiti ito at bumaling sa kanyang binubuska "ahh,kung ganoon alex di na kita bubug-bugin sundin mo lang ang sasabihin ko!!"sigaw ng bully na si max.

"ano iyon max"sagot ni alex.

ngumiti si max na namumuysit at sinabing"hawakan mo ang mapag-magaling na bida-bidang yan at pigilan mung pumiglas"utos niya.

at hinawakan ako ni alex para di makagalaw"bakit mo ginagawa ito?"hindi ako makapaniwala balak ko sana siyang tulungan.

"dahil hindi na ako muling masasaktan,ikaw naman ngayon ang bagong pagtitripan"sagot ni alex na mukhang desperado akong ipabubog.

"tignan natin kung gaano ka katigas"sambit ng bully sabay akong pinag-susuntok sa mukha at tiyan.

matapos akong magsuka nang dugo doon lang nila ako binitiwan.

biglang dumating ang guro"anong nangyari dito,sino ang nagpasimula nito".

lahat ng estudyante saakin nakaturo di ako makasagot dahil sa sakit ng bou kung katawan,di ko magawang makapag-salita.

hinila ako ng guro at dinala sa guidance"unang araw palang gumagawa ka na ng gulo"sambit ng matandang babae.

"hindi po ako ang nagsimula please sana po maniwala kayo"sambit ko kahit masakit pa ang aking tiyan at panga,sa kaka-suntok ni max.

"mayroon kaming pruweba na ikaw ang nagsimula,pumasok na ang mga testigo"utos ng principal.

biglang pumasok si max na nagdadabog pa sa guidance office na ikinabigla ko"opo lola siya po ang nagsimula,nag-amok po siya ng away at nambubuska,pinrotektahan ko lang po ang mga kaklase namin".

sinang-ayunan lahat ng mga kaklase ko.

"nakita mo na lahat ng tao ikaw ang tinuturo,hindi nagsisinungaling ang apo ko"sambit ng matanda.

napayuko nalang ako.

"pasalamat ka may batas ang eskuwelahan na ito na mapapa-alis lang ang isang estudyante oras na nag-guidance siya ng dalawang beses,pero kung ako lang masusunod iaalis na kita ngayon!!"paliwanag ng matandang galit na galit.

matapos noon bumalik kami sa classroom para ipagpatuloy ang klase.

pinagbabato ako ng papel nila max,di ko nalang pinapansin.

habang naka-yuko ako at pinipiglang umiyak,iniisip na hindi ako puweding sumuko dito,dahil nakasalalay ang pangarap ko at kasayahan ng mga magulang ko.

di ako puweding bumigay kailangan kung tiisin ito at makisama para hindi mapatalsik.

mga ilang oras muli ang lumipas"ok oras na ng vacant period!!"sambit ng guro.

habang naka-upo na buhay hari at nagpapahilot sa mga alalay niya si max"hoy taong bundok bilhan mo nga kami ng makakain sa ibaba,kung hindi bubugbugin kita,ito ang pera sigurado akong wala nito sa bundok!"utos niya.

hindi ako makatangi at kinuha ang pera at naglakad pababa ng fifth floor,umakyat na dala-dala ang lahat ng kanilang pagkain.

matapos kung ihatid ang mga iyon,umupo ako para kainin ang pinabaon ni ina saaking munting tinapay.

nung isusubo ko na sana ang tinapay bigla itong hinampas ni alex"ops wag kang aangal isusumbong kita kay max"nakangiting sambit nito.

huminga nalang ako ng malalim at binuksan ang bag ko,upang mag-aral kaso nabigla ako ng makitang pinag-tripan,dinumihan nila at sinulatan ang extra kung damit at notebook ng tanga,habang bumibili ako ng pagkain sa baba kanina.

madali akong pumunta sa banyo upang ito ay labhan, para hindi makita ni ina.

kaso pagpasok ko doon bigla akong nadulas at kumalabog ang katawan ko sa sahig ng banyo.

nakita ko nalang na nagtatawanan ang mga kaklase ko sa likuran na palihim na sumunod na may hawak ng camera"nakuha mo ba sa bidyo iyon, siguradong madami views niyo".

"oo narecored ko lahat sama natin sa funny videos"sambit nila sabay umalis ng nagtatawanan.

naiwan akong nakahandusay sa banyo halos maiyak..

pangarap maging inspirasyon sino bang niloko ko,walang karapatan magtagumpay ang mga katulad kung talunan.

tumayo nalang ako kahit lugmok sa lungkot ang boung sarili,just keep moving forward yun nalang ang nasabi ko sa sarili.

...

...

at halos walang ganang bumalik sa classroom at pinagpatuloy ang pag-aaral ng hindi pinapansin ang lahat ng pambubuska nila saakin.

Walang magawa si max kaya naisipan niyang pag-laruan ang porfolio sa paligid at ihampas sa ulo ko na parang nag da-drum.

Tumingin ako ng puno ng galit, kaso lalo niyang nilakasan ang hampas"Ano may angal ka?!"paghahamon niya sakin sabay kuwelyo yumoko nalang ako"ehh wala ka pala eh!"sabay sapok.

Mga ilang oras pang napagtripan at maya-maya pa ay dumating narin ang kanina ko pa inaasahan ang pag-tunog ng bell.

"ok class goodbye"sinabi ng guro ng matapos ang klase, pinakamagandang katagang narinig ko sa isang araw, sa wakas makakapagpahinga narin ako.

Nakayukong lumabas ako sa eskuwelahan napadaan ako sa isang napakalaking building.

sabay lumapit sa see through na salamin nito"wow sobrang yaman siguro ng nakatira dito"ito ang pinaka-malaking building sa boung siyudad na nakita ko.

tumingin ako mula sa pasukan nito at nakita ko ang mga tech na ngayon ko lang nasilayan.

isang lumilipad na upuan para sa mga matatanda at gumagawa pa ng kape.

kaso bago ko pa tuluyang makita lahat ng tech hinarang na ako ng napakaraming mga guwardiya.

tinulak nila ako"bawal ang tumingin dito, bata umalis kana"taboy nila saakin.

kaya nagpatuloy ako sa paglalakad hawal ang bag sa shoulder at nakayuko.

kailangan ko palang magmadali para malabahan ko ang madumi kung damit,upang di makita ng mga magulang ko.

nagmadali akong maglakad sa lansangan ng biglang may sumigaw.

"boy please paki-pigilan mo ang board!!"sigaw nito.

agad akong napalingon.

"paanong nangyari to.."napatulala ako ng makakita ako ng isang lumilipad na surf board hinahabol ng isang matanda may lab coat.

Biglang na-alarma ang mga tao sa paligid.

"eto na naman siya nagsimula na naman ang baliw"sigaw ng mga mamayanan sabay pasok sa bahay.

"ipasok na ang mga bata sa inyong bahay baka may ma-perwisyo pa ang baliw"tarantang banta ng mga kapitbahay.

sobrang likot at bilis ng paglipad ng magulong surfboard,nahihirapang itong hulihin nang matanda.

hangang sa nadapa siya dahil sumakit ang paa at likod"aray!!masyado na akong matanda para dito"sambit niya.

kailangan ko siyang tulungan"wag po kayong mag-alala ako na po ang bahala"sambit ko at mabilis na hinabol ang board.

"salamat boy"sagot niya habang hingal na hingal na nakadapa.

mga ilang segundo sa kakahabol,nalaman kung sinusundan ng board ang direction ng pag-ihip ng hangin.

sinubukan kung abangan ito sa kanyang dadaanan at mabilis ko itong nilundag"sa wakas nahuli din kita".

pinilit paring pumiglas ng board at hinila ako nito at kinaladkad sa kalsada.

"tulong please!!"sigaw ko habang ginuguyud ng board.

tumayo ang nakapag pahingang matanda"wag kang mag-alala nandiyan na ako bata"at hinila ang paa ko para mapigilan ang board sa pag-usad.

"pindutin mo ang button sa ilalim bata"utos ng matanda habang hirap na hirap sa paghila.

"opo"sagot ko at pinilit abutin ang button"malapit na,,eto na"at nagawa ko itong pindutin sabay lumiit ang board na mistulang miniature.

"salamat sa tulong bata"pinagpag niya ang katawan niya at katawan ko para alisin ang mga alikabok"ano nga bang pangalan mo"tanong ng matanda habang tinutulungan akong makatayo.

"ako po pala si kc,kayo po"tugon ko.

"kinagagalak kitang makilala kc,tawagin mo nalang akong dok, paumanhin nadumihan ka,tara tumuloy ka sa aking bahay,diyan sa tapat matutulungan kita"sambit ni dok.

"wag na po,sige po mauna na po ako uuwi pa po ako"sagot ko kailangan ko pang linisin ang damit ko.

"mukhang sira-sira na ang iyong damit,wag kang mag-alala matutulungan kita maayos ko iyan"paliwanag ni dok.

"tayo na at magmadali kailangan mo pang maka-uwi ng mabilis sa inyong bahay"sambit nito at nagmadaling pumasok sa kanyang bakuran.

sumunod ako para maayos ang aking uniporme ayaw kung mapagalitan kay ina,pagpasok sa kanyang bakuran napakadumi nito puro sira-sirang bakal at mga gamit.

nagmistulang junk-shop ang paligid.

"wag kang mahihiya, pasok"nagmamadaling sambit.

"salamat po sa pag-anyaya"sagot ko.

"meron lang akong isang rule"sambit niya na mukhang seryoso.

"ano po iyon"tugon ko.

"yun ay walang rule,wag ka nang mag-po saakin at ituring mo nalang akong kaibigan,ayos ba"nang nakingiting bangit ni dok.

"osige po,dok"sagot ko na medyo nahiya.

"haha loko ka talaga o pano tayo na para maayos ko pa damit mo"sagot ni dok.

pagpasok ko hindi ko maintindihan sa gulo ng paligid napakaraming mga kagamitan na hindi ko maunawaan.

"umupo ka muna sa upuan na iyan at mag-relax,habang inaayos ko ang damit mo"sambit ni dok.

inabot ko kay dok ang damit ko at umupo sa sofa,pagkaupo ko halos makatulog ako sa sobrang sarap ng pakiramdam ko,hinihilot ang aking likuran.

napansin kung pinasok ni dok sa isang makina ang aking damit at unti-unti itong inayos.

tinanong ko si dok"dok kayo lang po ba ang mag-isang nanirahan dito".

"oo bata"tugon ni dok.

"ahh ganun po ba,ano po ang pinag-kaka-abalahan niyo"dag-dag ko.

"isa akong imbentor kc,pangarap kung makagawa ng mga invention makakatulong na mapadali ang buhay,lalong lalo na sa mahihirap"sagot ni dok na puno ng sigla.

namangha ako ng malamang halos parehas ang aming pangarap.

pero biglang napalingon si dok saakin at medyo nainis,kaagad niya akong nilapitan"saan mo nakuha ang mga sugat,galos at bug-bog mung iyan kc"tanong niya na parang nangigigil.

"wala po nadulas lang po ako"sagot ko.

"di mo na kailangang sagutin,alam ko na ang dahilan,nabully ka sa school no"sambit niya na parang lumungkot.

"opo pano niyo nalaman"tugon ko.

"Hinulaan ko lang"sambit niya.

"nabully rin po kayo?"tanong ko.

hindi niya pinansin ang sinabi ko at parang naging desidido ang mukha"wag kang mag-alala maalis ko ang mga bug-bog at galos mung iyan,tara sumunod ka saakin"nagmamadaling sambit ni dok at naglakad papunta sa isang malaking capsule.

sumunod ako at sinabing"para saan po iyan".

"pumasok ka diyan at sasarap ang pakiramdam mo at mawawala lahat ng bug-bog mo"paliwanag ni dok.

pumasok ako kaagad sa capsule at parang pinunas ako sa isang napakalaking cotton, isang minuto lang wala na ang lahat ng sakit na nararamdaman ko,nawala din ang bug-bug at galos sa aking katawan.

paglabas ko sa capsule"magaling dok,napakagaling niyo,bakit hindi niyo ibenta doon sa malaking kumpanyang nadaanan ko kanina ang imbention niyo,garantisadong yayaman kayo at matutupad ang pangarap niyo"excited kung sinabi kay dok.

napayuko lang si dok sabay sinabing"sa totoo lang bata saakin lahat ng imbention na nandoon,ninakaw lang nila"malungkot niyang tugon.

"ganun po ba? bakit hindi niyo mo po pinaglaban at sinabi ang katotohanan"sambit ko.

"ginawa ko bata,pero pinapaikot ng pera ang mundong ito,ang mga katulad kung wala ay hindi pinaniniwalaan"malungkot na sabi ni dok.

"hindi po ako makapaniwala pupunta po ako doon para sabihin ang katotohanan"sambit ko na nangigigil.

"tama na bata,walang maniniwala sa iyo,ikinalat nila sa boung siyudad na isa akong baliw"sagot ni dok.

napayuko nalang din ako,pero maya-maya pa ay may pumindot ng door bell ni dok.

"nandito na sila!"biglang tugon niya at dali-daling kumuha ng mga pagkain sa lamesa.

binuksan niya ang pinto at nakita ko ang mga pulubing nanghihingi ng pagkain.

"wag kayong mag-agawan aabut iyan para sa lahat"nakangiting sinabi ni dok habang binibigyan ang lahat ng pulubi.

kaso ang isang matabang matakaw na pulubi inagaw ang lahat"akin iyan,akin lahat to"pang-aapi nito sa ibang pulubi.

naging instrikto mukha ni dok at sinabing"del diba tinuro ko na na dapat magbigayan at magtulungan"seryosong utos nito.

"opo dok"sagot ng bata at ipinamigay ang kanyang mga kinuha.

matapos maubos ang mga pagkain umalis na ang mga bata"mag-ingat kayo ahh"paalam ni dok.

"opano tara na,tapos na sigurong maayos na ang damit mo"sambit ni dok.

pumasok kami sa loob ng bahay at ayos na ang damit ko mukha utong bagong bago.

pero mga ilang segundo lang may muling kumatok sa pintuan ni dok.

" dok ako na ang magbubukas"tugon ko at sinubukan buksan ang pinto.

pero biglang tumakbo si dok na mukhang kabado at pinigilan akong buksan ang pinto.

sumilip siya sa maliit na butas,sabay bumulong saakin ng pinagpapawisan mukhang kabado"kc puwedi bang magtago ka doon sa maliit na aparador please bilisan mo di ka nila dapat makita"kabadong sambit ni dok.

mabilis akong nag-tago sa aparador na sinabi ni dok at sumilip mula sa loob.

nang binuksan ni dok ang pintuan nakita kung may dalawang lalakeng naka-itim.

bigla nilang sinuntok sa tiyan si dok na ikinaluhod nito.

sabay sinabi ng mga lalake na"nasaan ang pinapagawa naming armas tapos mo na ba, dapat ngayon mo ibibigay samin iyon"galit na sambit nila at tinatapakan si dok sa ulo habang nakayuko.

"pasensiya na, di na mauulit may mga inasikaso lang muna kasi ako"paliwanag ni dok na dumudugo ang bibig.

"sige bibigyan ka namin ng pagkakataon,pero sa susunod na ulitin mo pa ang bagay na ito mamatay ka at wawasakin namin ang boung bahay mo"banta ng mga ito sabay sinipa si dok at umalis na nagdabog ng pinto.

kaagad akong lumabas sa aparador at tinulungan si dok"dok,dok ayos lang po ba kayo"madali kung sambit.

"dalhin mo ako doon sa capsule kc please"sambit niya na nanghihina.

mabilis ko siyang dinala sa capsule para pagalingin ang sugat.

matapos niyang lumabas at gumaling na lahat ng kanyang pasa,kaagad ko siyang tinanong"sino po ang mga iyon dok,ano po ang pakay nila".

"wala lang iyon kc,wag mo nang problemahin, ohh tapos na pala ang damit mo"sambit ni dok at kinuha ang damit ko na mukhang bagong-bago.

"tska nga pala kc may ibibigay ako sa iyo"pinilit ngumiti ni dok at may inabot saakin.

pero wala naman akong nakikita"nasaan iyon dok"nalilito kung sabi.

"isa itong tech na nakaka-alis ng problema"at may pinindot si dok at biglang lumabas ang isang kakaibang tech na may earphone.

"ano po ito dok"tanong ko.

"isa iyang invisibile mp4 containing ang lahat ng kanta na nagawa sa boung taon at dekada,ibinibigay ko na iyan ngayon sa iyo, for helping me today"paliwanag ni dok na nakangiti.

medyo napaluha ako at sinabing

"natutuwa akong nagustuhan mo"tugon niya.

"pero dok paano ko po ito makikita"tanong ko.

pinindot ni dok ang invisible mode ng mp4 at binigyan ako ng contact lens sa mata na madaling makita ito.

"pag naubusan ng charge itapat mo lang sa araw solar ang eneyhiyang kinukunsumo niyan,tandaan mo yan nalang ang tangin invention ko na hindi nanakaw,ipina-uubaya ko na yan ngayon sa iyo"paliwanag niya.

"salamat po dok,napakaraming salamat po"napakasaya kong sagot.

"opano medyo dumidilim na,ihahatid na kita sa inyo,marami pa akong aayusin eh,dag-dag na doon ang hoverboard"sambit ni dok.

"wag na po dok,kaya ko na pong maglakad mula dito"sambit ni kc at unti-unti ng lumabas ng bahay ni dok.

bago siya makalabas masayang sinabi ni dok na"kc,dont let them get to you,wag kang panghihinaan ng loob"paalam niya.

lumingon muli ako at sinabing"dok maari ba akong bumalik bukas para subukan ang board"tanong ko.

"welcome ka dito kahit kailan mo man gustuhin"tugon niya ng nakangiti.

"salamat po"sagot ko at naglakad na palabas.

sa daan may naka-salubong akong isang ale at sinabi nitong"wag kang lalapit sa bahay na iyan,baliw ang nasa loob niyan mag-ingat ka".

ngumiti nalang ako at hindi nagsalita sabay nagpatuloy sa pag-uwi.

pagdating sa bago naming bahay medyo maayos na ito sabay kung binuksan ang pinto.

at nakita kung naghihintay ang mga magulang at kapatid ko sa hapag kainan.

"kamusta ang unang araw"tanong nila.

"ayos naman po,nagkaroon po ako ng bagong kaibigan"sagot ko sabay sumalo na sa kainan.

3rd person pov

samantala sa bahay ni dok.

"ito mukhang tapos narin ang hoverboard"sambit niya hawak-hawak ang board sabay itong inilapag.

at naglakad papunta sa isa pang technolohiyang kanyang susunod na gagawin.

"ikaw naman ngayon"sambit nito at dahan-dahan inayos ang isa pang tech,mga ilang oras natapos niya rin ito at nagmukha itong isang armas na baril.

"haay tapos narin ang blaster,ano na kayang oras"sambit niya at sinilip ang orasan"naku mukhang alas dose na,kailangan ko pang tignan kung ano pa ang kakailanganin ko sa portal".

nagmadali siyang buksan ang lihim na lagusan sa likuran ng kanyang librohan.

naglakad siya pababa sa kanyang underground,pagdating sa sikreto niyang laboratoryo makikita ang isang malaking bilog na may konting ginto.

"napakarami pang kulang,ilang taon pa ang kakailanganin para magawa ko siyang makumpleto,kailangan ko ng tulong,para mapabilis"sabay tumingin sa mga blue print sa malapit ditong lamesa.

chapter end.