Isang gabi habang nakasakay sa bus ang isang babaeng nakasuot ng oversized sweater, leggings at flat shoes. May mahabang buhok ito at balingkinitan ang pangangatawan.

Malalim ang kanyang iniisip habang nakadungaw ito sa bintana ng nasabing bus.

"Hay! Kailan kaya ako magkaka-jowa?" Buntong hiningang sabi nito sa sarili.

Huminto ang kanyang sinasakyang bus sanhi ng matinding trapik. At natanaw nya ang isang malaking naka-display na balloon na itsurang isang manok sa may labas ng Puregold dito sa kahabaang mainroad ng Moonwalk, Las Piñas.

Samantala, sa isang dyip na nasa may tagiliran ng bus kung saan nakasakay ang isang chubby na babae na may maigsi ang buhok. Nakasuot ito ng printed t-shirt, pencil skirts at platform sandals. Abala ito sa paglalaro sa kanyang cellphone ng Mobile Legends.

"Putik! Sayang grandmaster na sana ako! Bwiset!" Dismaya nito sa kanyang nilalarong games. At napadungaw na lang ito sa bintana ng dyip at nakita nya ang malaking balloon na manok.

At sa di kalayuan ay naglalakad ang isang lalaking nakasumbrero at nakasuot ito ng stripes polo, jeans at rubber shoes. Patawid ito sa mga nagsisiksikang sasakyan sa kalye.

"Lagot ako! Late na ako sa gigs namin ng mga kabanda ko." Madali nito sa pagtawid at bumungad sa kanyang harapan ang nasabing manok na balloon.

Napatitig ang tatlo sa nasabing chicken balloon at maya-maya'y tila nagkabuhay ito at winagaspas pa ang mga pakpak nito. Nagulat sila sa kanilang nasaksihan. At unti-unting lumiwanag ang buong katawan ng chicken balloon at bumalot ang liwanag nito sa buong kapaligiran.

"H-ha?! Anong nangyayari?!" Sabay-sabay na sabi ng tatlo sa nakakasilaw na liwanag.

At sa isang iglap ay natagpuan na lamang nilang tatlo ang kanilang mga sarili na nakasakay na pala sila sa noo'y chicken balloon na ngayo'y isang tunay na dambuhalang malaking manok. Ang kinaibahan lamang ay naging makulay na ang mga balahibo nito kumpara sa dating puting kulay nito. Kasalukuyang lumilipad ito sa malawak at mahanging himpapawid at hindi nila alam kung saan sila nito dadalhin.

"Nasaan na tayo? At kayo? Sino kayo? At ano 'to?" Takang-taka na tanong ng babaeng may mahabang buhok sa dalawang kasama nya ngayon.

"Aba malay ko? Tanungin ba kami? Hindi ko nga rin alam kung bakit tayo nandirito ngayon?" Pameywang na sagot ng babaeng may maigsing buhok.

"Uy, tignan nyo!" Turo naman ng lalaking nakasumbrero.

Mula sa umagang kalangitan na nababalot ng mga makakapal na ulap ay tumambad sa kanilang paningin ang magandang tanawin. Makikita mula sa ibaba ang kulay asul na karagatan. May malaking nagyeyelong bundok sa 'di kalayuan. At makikita ang luntiang kagubatan.

"Paano tayo napunta sa ganitong klaseng lugar?" Muling tanong ng babaeng may mahabang buhok.

"Pwede ba? Wag kanang tanong ng tanong dyan? Dahil parehas mo hindi rin namin alam ang sagot sa mga tanong mo!" Bulaslas ng babaeng may maigsing buhok.

"Tama ka dyan." Sang-ayon ng lalaking nakasumbrero sa babaeng maigsi ang buhok. "Ang mabuti pa'y magpakilala muna tayo sa isa't isa." Suwestiyon nito.

"Korek! Anyway, ako nga pala si Madeleine Atienza. Just call me na lang Madel for short." Pakilala ng babaeng may maigsing buhok.

"Ako naman si Rochelle Rambongga. Tawagin nyo na lang ako sa nickname kong Cheng." Pakilala naman ng babaeng may mahabang buhok.

"At ako naman si Paolo Tagalag. Nice to meet you guys." Ngiting pakilala rin ng lalaking nakasumbrero.

Lumapag ang malaking manok sa kagubatan malapit sa may ilog. Agad na bumaba ang tatlo at muling lumipad palayo ang malaking manok.  Sinalubong sila ng isang matipunong lalaki na may kulay bughaw na kasuotan na pang mandirigma. Magkahalong bakal at tela ang baluti nito. Nakasuot ito ng leather boots. Medyo may kahabaan ang buhok nito.

Nagsalita ang nasabing lalaki ngunit hindi nila maintindihan ang sinasabi nito dahil ibang wika ang binibigkas nito.

"Ano raw? Hindi ko maintindihan ang sinasabi nya?" Kunot noo ni Paolo.

At nilapitan ito ni Madel. "Tao ba 'to o bagay? Nakikita ba 'to sa kusina?"

"Sira! Pinoy Henyo naman yang ginagawa mo!" Batok ni Rochelle kay Madel.

Lumapit ang lalaki kay Rochelle at agad syang hinalikan nito sa kanyang mga labi.

"Manyak!" Sabay sampal ni Rochelle sa pisngi ng lalaking humalik sa kanya ng walang paalam.

"Aray ko! Ang sakit nun ha? Bakit mo ko sinampal?" Napahawak sa pisngi nitong sabi kay Rochelle.

"H-ha? Naiintindihan ko na ang sinasabi nya ngayon?" Gulat ni Rochelle.

"Kami rin Cheng, naiintindihan na din namin ang kanyang sinasabi." Biglang sabi ni Paolo.

"Talaga, Pao? Pero pa'no?"

"Nang dahil siguro sa halik nya sayo kanina?" Sagot ni Paolo.

"Tama ka binata. Kaya ko sya hinalikan upang magkaintindihan ang ating mga wika. At dahil sa iisang mundo lang kayo nagmula kaya't kahit hindi ko hinalikan ang bawat isa sa inyo ay sapat na ang halik ko mula sa magandang binibining ito dahil kunektado kayo sa isa't isa." Paliwanag nito sa kanilang lahat.

"Sayang dapat pala ako na lang hinalikan nya kanina! Gusto ko pa namang makatikim ng foreigner!" Hinayang na sabat sa kanilang usapan ni Madel.

"Ingitera!" Asar ni Paolo kay Madel.

"Tse!" Irap ni Madel kay Paolo.

"So, ikaw pala ang dahilan kung bakit kami nandirito ngayon?" Taas kilay na hinarap ni Rochelle ang misteryosong lalaki.

"Oo ako nga." Pag-amin nito.

"At anong dahilan mo, aber?" Pameywang ni Rochelle.

"Dahil kayo ang dinala ng mahiwagang Sarimanok* dito sa Absilyon at ang ibig sabihin nun ay kayo ang tinakdang maging Knight Magician." Siwalat nito.

"Anong sabi mo? Absilyon? Knight Magician? Hindi ko maintindihan? Teka nasa Pilipinas pa ba kami?" Maraming tanong ni Rochelle dito.

"Nandito kayo sa planetang Absilyon." Diretyang sagot pa nito.

"What?! Niloloko mo ba kami?!" Kinuwelyohan ni Rochelle ang lalaking mandirigma.

"OMG! Tambak pa yung mga labahin ko sa bahay! Pa'no ba tayo makakauwi kaagad!" Sabat naman ni Madel.

"Ano ka ba naman, Madel? Yung mga labahin mo pa inaalala mo sa sitwasyong ito!" Bulaslas ni Paolo.

"Hindi ko kayo niloloko. Kung gusto nyong makabalik sa dati nyong mundo ay kailangan nyo munang tapusin ang inyong misyon bilang mga Knight Magician." Paliwanag nito.

"Weh di nga? Seryoso?" Hindi pa rin makapaniwala si Rochelle sa mga sinasabi nito.

"Seryoso ako!" Sigaw nito sa kanilang lahat at natahimik silang tatlo. At malungkot na muling bumaling ito sa kanila. "Kaya ko kayo dinala dito dahil kailangan ko ang inyong tulong laban sa naghahasik ng lagim ng mga taga Murk Empire. Pakiusap, tulungan nyo ako."

Patlang…isang mahabang katahimikan. Huminga ng malalim si Paolo.

"Kung yan lang ang tanging paraan para makabalik muli kami sa dating naming mundo, sige pumapayag na ako." Payag ni Paolo sa kanilang misyon.

"Ako rin pumapayag na din." Sang-ayon din ni Madel.

"Sige na nga, payag na rin ako." Napilitang pumayag na rin ni Rochelle na sumama sa misyon.

"Salamat sa inyong pang-unawa mga Knight Magicians. Sya nga pala, ako si Ryle Patterson. Isa rin ako sa mga Knight Magicians tulad nyo."

*SARIMANOK

A Sarimanok is a magical, mythical flaming bird who brings good luck to anyone who are able to catch it. Some say it is a pet of Engkantos. A Sarimanok known as Magaul is associated with the legend of Malakas and Maganda. Magaul was the Sarimanok bird that pecked the bamboo from where Malakas and Maganda were born from.

Murk Empire, kung saan nakatayo ang malaking kastilyo nito sa tagong parte ng Absilyon. Madilim ang lugar na kinatatayuan nito. Maraming mga matutulis na punong-kahoy ang pumapaligid dito. Gawa sa batong kulay itim ang nasabing kastilyo. At may mataas itong dalawang tore.

Nakaupo sa trono ang Emperor ng Murk Empire. Nakasuot ng kulay itim na pang-haring kasuotan ito at may mahabang puting buhok. Medyo may edad na ang itsura nito dahil may maaaninag na ang wrinkles sa mukha nito.

Makikita sa paligid ang mga lampara nakadikit sa  magaspang na dingding at nagmimistulang mga ilaw ito. May katamtamang laki naman ang mga bintana dito.

Nakatingin ang Emperor sa malaking bilugang salamin. Mula sa salamin ay makikita ang naglalakad na mga Knight Magician sa kakahuyan. May kakayahang makita ng mahiwagang salamin na ito na parang CCTV Camera na kahit sa malalayong lugar.

"Mahal kong Emperor Zyke. Totoo bang nandito na ang mga itinakdang maging Knight Magician?" Pasok sa malaking pintuan ng tanglawan ng isang magandang babae na maala-Cleopatra. Sobrang bango ng pabango nito kaya't maaamoy ito sa buong paligid. Nakasuot ito ng magarang pang-reynang kasuotan na kulay ube. Nakapuson ang kulay brown na buhok nito. May kasama itong dalawang alagad na babae.

"Oo, mahal kong Empress Soriah. Nandito na nga ang mga Knight Magician." Sagot ni Emperor Zyke.

"Hindi maaari ito! Kailangan natin silang magapi sa lalong madaling panahon! Hadlang sila sa ating mga plano!" Nagngingitngit sa galit si Empress Soriah nang makita nya sa mahiwagang salamin ang mga Knight Magician.

"Ipapadala ko ang ating hukbo upang tugisin sila." Sabi ng Emperor.

"Hindi sila sapat upang magapi ang mga Knight Magician! Ayon sa propesiya, may tinataglay silang mga kapangyarihan!" Giit ng Empresa.

"Kung sabagay, tama ka nga, Empress Soriah." Sang-ayon ni Emperor Zyke sa kanyang asawang si Empress Soriah.

"Ako nang bahala sa kanila, Emperor Zyke." Mungkahi nito at bumaling ito sa dalawa nyang mga alagad. "Marigona, Odessa! Humayo kayo't tugisin nyo ang mga Knight Magician!" Utos nito sa kanyang mga alagad.

"Masusunod po kamahalan!" At nagpalit anyo ang dalawang alagad mula sa pangkatulong na kasuotan ay naging baluting pangdigma. Lumabas ang tila pakpak ng dragon sa likuran ni Marigona at mga kalamay naman ng tila sa oktopus ang kay Odessa. At naglaho sina Marigona at Odessa ng parang bula.

---------------------------------------------------------------------------------

"Gutom na 'ko, Ryle. Meron ba tayong kahit na anong makakain dyan?" Reklamo ng sikmura ni Madel.

"Kinalulungkot ko, Madel. Pero manghuhuli pa tayo ng isda dito sa may ilog para makakain tayo." Sabi ni Ryle.

"Ano ba yan?! Anong petsa na! Tirik na mga mata ko sa gutom bago pa tayo makahuli ng isda!" Banas ni Madel.

"Pwede ba, Madel? Wag kana magreklamo dyan! Eh kung nagsisimula na tayong maghuli ng isda para makakain tayo kaagad!" Bara ni Rochelle kay Madel at naghahanda na ito sa panghuhuli ng isda.

"Ok fine! Manghuhuli na nga ako noh!" Yamot ni Madel.

Lumusong si Rochelle sa malamig na tubig ng ilog. Tirik ang araw pero hindi naman gaanong mainit ang panahon dahil sa masarap ang simoy ng hangin.

Malinaw ang tubig kaya't madaling makikita kaagad ang mga lumalangoy na isda. Ginamit ni Rochelle ang dalang net na panghuli ng isda. Ngunit bigo syang makahuli dahil mabilis makatakas ang mga hinuhuling isda.

Nilingon ni Rochelle ang mga kasamahan na abala rin sa panghuhuli ng isda.

"Buti pa sila nakahuli na ng isda. Samantala ako, nganga!" Sabi ni Rochelle sa sarili.

At sa 'di kalalimang parte ng ilog ay may nakitang nagkukumpulang maraming isda si Rochelle.

"Wow! Jackpot!" Tuwa ni Rochelle sa nakita.

Huhulihin na sana ni Rochelle ang mga isda nang lumabas ang malaking isda na mayroon matutulis na mga pangil. Agad syang dinakma nito at hinihila pailalim ng tubig sa ilog.

"T-tulong!" Sigaw at hingi ng saklolo ni Rochelle sa mga kasama.

"Rochelle!" Dali-daling pumunta silang lahat sa kinaroroonan ng nalulunod na si Rochelle.

"Anong klaseng nilalang yan?" Gimbal ni Paolo sa halimaw na isda.

"Mag-ingat kayo! Isa yang Berberoka!"* Babala sa kanila ni Ryle.

"Anong gagawin natin para mailigtas si Rochelle?" Alala ni Madel.

Pilit pa rin kumakawala si Rochelle sa paghila sa kanya ng Berberoka kasabay ng mga wilasik ng tubig sa ilog.

"Magsitabi kayo, Paolo at Madel!" Utos ni Ryle at tumabi sa gilid ang dalawa.

Pumikit si Ryle at tila biglang lumakas ang ihip ng hangin at namuo ito sa kanyang mga palad. Winagaspas nito ang kanyang kamay papuntirya sa Berberoka. "Amihan's Breeze!"° Wika nito sa kanyang kapangyarihang hangin na may wangis ng isang agila.

Umatake ang hangin na agila mula sa Berberoka at naging ipo-ipo ito kaya't tumilapon si Rochelle pakawala sa halimaw.

Kumalat sa tubig ang kulay berdeng dugo ng Berberoka sanhi ng pagkawasak ng parte ng katawan nito. At ligtas na yumakap si Rochelle kay Ryle dahil sa pagligtas nito sa kanya.

"S-salamat sa pagligtas mo sa akin, Ryle." Maluha-luhang pasalamat ni Rochelle dito.

"Walang anuman, Rochelle. Katungkulan kong iligtas ang kapwa ko Knight Magician." Yakap din nito kay Rochelle.

---------------------------------------------------------------------------------

Sumapit ang gabi at tanging liwanag ng buwan at bonfire na kanilang ginawa ang makikita sa madilim na paligid. May maririnig na mga kuliglig. At naglalabasan na ang mga alitaptap na parang ilaw ng christmas lights.

"Sabi nila kapag may alitaptap daw sa isang lugar, ibig daw sabihin nun ay malinis daw ang hangin dito. Dahil sa malinis lang na hangin nabubuhay ang mga alitaptap." Kwento ni Paolo habang nakaupo at nakapalibot silang lahat sa may bonfire.

"Ah? Kaya pala wala na kong nakikitang mga alitaptap sa may Maynila dahil puro polusyon na dun." Sabi ni Rochelle.

"Hindi pa ba tayo matutulog? Inaantok na ko." Hikab ni Madel at sabay higa sa madamong lupa.

"Sige, matulog kana, Madel. Ako nang bahalang magbantay sa inyo dito." Sabi ni Ryle.

"Ang sweet mo naman, Ryle. Kaya hindi ako magtataka kung may mahuhumaling sayong mga kababaihan. Diba, Cheng?" Tukso ni Madel kay Rochelle.

"Dhel, wag ka ngang ano dyan!" Namula sa hiya si Rochelle.

"Sus kunwari ka pa! Alam ko namang bet na bet mo si Ryle noh?" Prangkang sabi pa ni Madel.

"Tumigil ka na nga dyan, Dhel! Nakakahiya naman kay Ryle!" Irap ni Rochelle.

"Oh sya sya! Goodnight na! I need beauty rest na okay."

"Rest lang, Madel. Walang beauty!" Pagbibiro ni Paolo kay Madel.

"Hoy! Mr.Tagalag! For your information, naging Muse kaya ako nung highschool!" Pagmamalaki ni Madel.

"Weh di nga? Mamatay man buong angkan?" Pang-aasar pa ni Paolo.

"Charot lang noh! Actually, treasurer ako nung highschool. Ano? Masaya kanang bwiset ka!" Pag-amin ni Madel.

Tawanan silang lahat sa biruan nila.

Ligid sa kanilang kaalaman ay may lihim na nagmamasid sa kanila sa paligid. Isang pulang mga mata na nanlilisik.

---------------------------------------------------------------------------------

*BERBEROKA

The people from Apayao, Abra and Ilocos Norte believe in and fear a swamp creature called Berberoka. It lures victims by sucking water in the pond enough for a number fish to come to the surface. When the potential victims get attracted to the school of fish, the Berberoka drowns them by hosing water and swallowing them afterwards.

°AMIHAN

Amihan is a genderless deity that is depicted as a bird in the Philippine mythology. According to the Tagalog folklore, Amihan is the first creature to inhabit the universe, along with the gods called Bathala and Aman Sinaya. In the legend Amihan is described as a bird who saves the first human beings, Malakas and Maganda from a bamboo plant. Amihan is also a word used to describe monsoon weather which occurs early in the year in the Philippines.

...

...

Mahimbing sa pagkakatulog ang mga Knight Magicians nang gumulantang sa kanila ang mapanghalinang huni ng isang hindi malamang nilalang.

"H-ha? Anong tunog yun?" Naalipungatan na bumangon sa pagkagising si Rochelle sa kalaliman ng gabi.

"Magsihanda tayong lahat! Nasa panganib tayo!" Babala ni Ryle kay Rochelle.

"Anooo!" Tuluyang nagising ang diwa ni Rochelle sa sinabi ni Ryle sa kanya. Agad nyang ginising sa pagkakatulog sina Paolo at Madel.

"Anong meron, Cheng? Ang ganda-ganda ng panaginip ko, ginising mo pa ako! Kokoronahan na nga sana ako bilang Miss Universe. Panira ka talaga!" Kamot ni Madel sa kanyang ulo.

"Bakit? May problema ba?" Usisa ni Paolo.

Na sinagot naman ni Ryle. "Oo, malaki! Sobrang laki! Kailangan na nating makatakas dito ngayon din!"

At biglang lumitaw sa kadiliman ng kagubatan ang isang dambuhalang ahas.

May mabalahibong sungay ito, may mahabang dila at kulay pula ang parteng noo nito.

"Ito ang kinakatakutan ko. Ang makaharap natin ang Marcupo!"*

Bumuga ang Marcupo ng berdeng likido.

"Magsiilag kayo!" Ilag ni Ryle sa nasabing likido ngunit natamaan ang isang paa nito ng kamandag ng Marcupo.

"Ryle!" Alalang sigaw ni Rochelle sa nangyari kay Ryle.

"Wag nyo kong alalanin! Kailangan nyong magapi ang Marcupo bago pa tuluyang kumalat ang kamandag nito sa buong katawan ko!" Namimilipit sa sakit si Ryle sanhi ng kumakalat na kamandag nito.

"Hindi namin alam ang gagawin? Wala kaming kapangyarihang gaya mo, Ryle!" Sabi ni Rochelle habang umiilag silang tatlo sa kamandag na likido mula sa Marcupo.

"Pa'no natin ito matatalo? Wala tayong kahit na anong armas man lang." Pangamba ni Paolo.

"Oo nga!" Tumatakbong ilag ni Madel sa mga likido na parang asido.

"Gamitin nyo ang puso't isipan nyo. Doon lalabas ang tunay nyong kapangyarihan." Napahiga si Ryle at nanghihina na ng tuluyan.

Natamaan ng kamandag na likido sina Paolo at Madel. At hinampas ng buntot ng Marcupo si Rochelle kaya't tumilapon sya sa damuhan.

Namilipit sa sakit sina Paolo at Madel kaparehas ng nararanasan ni Ryle.

Muling tumayo si Rochelle. Tuliro at hindi nya malaman kung anong gagawin para iligtas ang mga kasama nya. Hindi nya matiis ang paghihirap ng mga ito.

"Anong gagawin ko? Kapag hindi ako kumilos? Maaring katapusan na naming lahat ito?" Sabi nya sa sarili at inalala ang mga sinabi ni Ryle upang ilabas ang kanilang kapangyarihan.

Pumikit si Rochelle. Ginamit nya ang kayang puso't isipan. Pilit nyang inaalis sa isip ang nangyayari sa paligid. Ilang sandali, tila may nararamdaman syang init sa loob ng kanyang pagkatao. Umaalab ito na parang nag-aapoy na damdamin.

"Minokawa's Flame!"° Nasambit ni Rochelle. At biglang lumabas ang nag-aalab na apoy sa kayang mga palad at lumikha ito sa hugis na tila isang Phoenix.

Winagayway nya ang kanyang kamay papuntirya sa halimaw. Umatake ang nag-aapoy na Minokawa sa Marcupo. Nilamon ito ng malakas na apoy at tuluyang naging abo.

Biglang nawala ang mga kamandag na kumakalat sa katawan kina Ryle, Paolo at Madel matapos maglaho ang Marcupo.

"Binabati kita, Rochelle! Isa kanang ganap na Knight Magician." Galak na lumapit si Ryle kay Rochelle.

"Salamat!" Ngiti nya at hanggang ngayon ay hindi pa rin sya makapanilawa sa pangyayari.

---------------------------------------------------------------------------------

"Maglalayag tayo patungo sa bayan ng Marville." Sabi ni Ryle habang tinutulak nito ang kanilang bangka sa may dalampasigan.

"At ano naman ang gagawin natin sa Marville?" Tanong ni Rochelle.

"Hahanapin natin ang kilalang Panday doon upang gawan tayo ng ating mga armas pangdigma.

"Ah ganon ba? Sige arya na!" Sabat sa usapan ni Madel na kanina pang nakasakay sa bangka.

"Langya yan? Kaya pala mabigat 'tong bangka kasi nandyan ka!" Bulaslas ni Rochelle kay Madel.

"Tara na! Nang matapos na natin kaagad ang misyong ito." Sakay ni Paolo sa bangka.

Inabot nila ang kalagitnaan ng karagatang Sipiko at pagod na sa pagsagwan sina Ryle at Paolo.

"Magpapahinga muna kami ni Paolo sandali" Pahinga ng dalawa.

"Wala na bang ibang paraan para makarating tayo sa Marville? Dyosko! Aabutin tayo ng taon dito sa laot bago tayo makarating sa pupuntahan natin!" Dismaya ni Madel.

"Sa pagkakataong ito. Sumasang-ayon ako sa sinabi ni Madel. Wala bang shortcut na pwede nating daanan?" Sabi ni Rochelle.

"Meron naman kaso delikado." Pag-amin ni Ryle.

"Paanong kadelikado? Buwis buhay ba?" Iritang sabi ni Madel.

"Oo, kailangan lang naman nating dumaan dun sa buhawing tubig." Ngusong turo ni Ryle sa hindi kalayuang Bermuda Triangle.

"H-ha? Wag mong sabihing kailangan nating lumusot dyan sa loob ng Bermuda Triangle?" Gulat ni Rochelle.

"Tama, walang halong biro." Tiyak na sagot ni Ryle sa kanila.

"Diosmio! Parang pagtitiwakal na ang gagawin natin kapag lumusong tayo dyan! No way!" Pagtataray ni Madel.

"Ako gusto kong subukan." Matapang na sabi ni Paolo.

"Whattt?! Nasisiraan kana ba, Pao?"

"Hindi ako nasisiraan ng bait, Madel! Kaso, kung ito lamang ang tanging paraan para makarating tayo sa Marville ng mabilisan. Hindi ako magdadalawang isip na tumuloy sa Bermuda Triangle!" Giit ni Paolo.

"Oh tama na yang bangayan nyong dal'wa dyan." Awat ni Ryle kina Madel at Paolo. "Nakapagpasya na ako. Lulusong tayo sa buhawing tubig na yan dahil pagod na pagod na'kong magsagwan!" Diin nito.

Walang nagawa sila Rochelle at Madel kundi sumunod sa binabalak nila Ryle at Paolo. At sinagwan ng dalawang lalaki ang kinaroroonan ng nasabing Bermuda.

"Amanamin sumasalangit ka sambahin ang ngalan mo!" Dasal ng natatakot na si Madel.

"Heh! Tumigil kana nga dyan sa dasal mo, Madel! Mas lalo lang akong natatakot sa pinag-gagagawa mo!" Gigil ni Rochelle.

"Eh magagawa ko! Mukhang katapusan na natin 'to!"

"Katapusan? Hoy! Kakaakinse palang noh! Kakasweldo ko lang kaya nung nakaraan!"

"Cheng, wag kang patawa seryoso ako!"

"Hindi ako patawa, shunga!"

"Mas shunga ka!"

At nagsabunutan ang dalawang pobreng babae.

"Kumapit kayo, lulusong na tayo!" Handa sa pagkapit ni Ryle sa bangka.

"Ahhhhhhhhh!" Tili nina Rochelle at Madel kasabay ng mga malalakas ng alon sa dagat pailalim sa nakakatakot na mata ng Bermuda Triangle.

Para silang sumakay ng rollercoaster. Paikot-ikot at hindi malaman kung saan sila dadalhin ng agos. Nakakakilabot ang tunog ng pag-agos ng tubig sa dagat. Halos nakapikit at hindi humihinga sa takot sila Rochelle at Madel.

Narating nila ang pinaka-sentro ng Bermuda. At tumilapon silang lahat sa lakas ng impact nito at nawasak ang lunan nilang bangka. Natagpuan nila ang mga sarili sa isang maputik na kweba.

"Nakarating din tayo sa wakas!" Bangon ni Ryle mula sa pagkakatumba.

"Eto pala yung pinakaloob ng Bermuda Triangle?" Suri ni Paolo sa paligid.

"Ano na namang klaseng lugar 'to?" Medyo masakit ang katawan na lumakad si Rochelle.

"Wala na bang katapusan itong paghihirap na pagdadaanan natin?" Reklamo ni Madel.

"Wag kayong mag-alala. Ito ang lagusan patungo sa bayan ng Marville." Sagot ni Ryle.

---------------------------------------------------------------------------------

*MARCUPO

A Marcupo or Makupo is a giant serpent in Philippine mythology (specifically among the Hiligaynons). Its characteristics include a prominent red crest on its head, a long tongue with thorn like hairs, sharp tusks, and a forked tail. It is said that the Marcupo can spit venom much like a cobra. Moreover, the Marcupo is also known to sing sonorously during quiet days. Its main habitat is in heavily forested mountains.

°MINOKAWA

Minokawa is a giant, dragon-like bird in Philippine legends. Early people believed this creature is so big that it can swallow the sun to explain the occurrence of eclipses.