ตอนที่5 บังเอิญเจอ

วันต่อมากรที่ต้องออกจากโรงพยาบาลแต่เช้าแล้วโทรบอกพ่อว่าพ่อครับผมจะออกจากโรงพยาบาลแล้วนะครับงั้นแกจะให้ฉันไปรับไหมล่ะไม่ต้องครับเดี๋ยวผมให้รันมารับไปส่งที่บ้านงั้นโอเคงั้นฉันไปทำงานแล้วกันนะหลังจากวางสายแล้วกรก็โทรหารันแต่รันไม่รับสายแล้วก็เลยว่ากำลังจะโทรหากันต์แต่รันเปิดประตูเข้ามาพอดีเฮ้ยอ้าวกูนึกว่ามึงจะไม่มารับกูซะแล้วกูว่าจะโทรหากันต์แทนมึงไม่ต้องเลยเดี๋ยวกูมารับมึงกลับบ้านเองมึงไม่ต้องมายุ่งกับน้องกูเลยมึงรอกูอยู่ตรงนี้แหละเดี๋ยวกูไปรับยาและเสียค่าใช้จ่ายให้มึงเองงั้นกูไปละรันก็เดินออกจากห้องไปเพื่อเดินไปจ่ายค่ายาแต่บังเอิญไปเจอสาวสวยที่กำลังจะเป็นลมที่ยืนพิงเสาอยู่แล้วก็จะเดินออกไปแต่หน้ามืดรันเห็นแล้วเลยรีบวิ่งไปช่วย หญิงสาวคนนั้นก็ล้มลงบนตักของรันแล้วรันเลยพูดว่าคุณเป็นอะไรไหมครับแล้วรันก็อุ้มสาวสวยคนนั้นวิ่งไปหาพยาบาลแล้วเรียกหาหมอหมอครับอยู่ไหนครับมาช่วยน้องสาวคนนี้หน่อยครับหมอที่วิ่งออกมากับพยาบาลแล้วก็พาไปที่ห้องฉุกเฉินแล้วรันก็จับโทรศัพท์แล้วโทรหากันต์แล้วกันต์ก็รับแล้วรันพูดว่ากันต์มึงว่างไหมมารับไอ้กรแทนกูหน่อยกูติดธุระอ้าวทำไมต้องเป็นผมล่ะก็มันเป็นเพื่อนพี่ไม่ใช่หรอก็บอกว่ากูติดธุระไงมึงไม่ต้องถามมาก

เออก็ได้แล้วกันต์ก็วางสายแล้วพูดคนเดียวทำไมกูต้องไปรับมันด้วยวะ

ไอ้เชี่ยกร

ตัดมาที่รันจับโทรศัพท์แล้วกำลังจะโทรบอกกรเเต่รันยังไม่ทันพูดกรเลยพูดขึ้นมาก่อนว่าเฮ้ยไอ้เชี่ยรันมึงอยู่ไหนวะทำไมมึงช้าจังไอ้กรมึงให้กูพูดก่อนไหมเออมึงพูดมามึงฟังกูนะกูติดธุระอ้าวแล้วกูล่ะเดี๋ยวมึงฟังกูให้จบก่อนไอ้นี่เออกูให้ไอ้กันต์มารับมึงแทนกูแล้วนะจริงหรอวะรันเดี๋ยวมึงอย่าดีใจไปกูแค่ติดธุระถ้าไม่ติดธุระถ้าว่างนะกูไม่ให้ไอ้กันต์ไปรับมึงหรอกพอดีพยาบาลเดินออกมาแล้วบอกว่าคุณคะคนป่วยฟื้นแล้วค่ะไอ้กรแค่นี้นะกูติดธุระงั้นกูไปละแล้วรันวางสายเเล้วถามว่าเขาเป็นยังไงบ้างครับ อ๋อแค่เขาพักผ่อนไม่เพียงพออ๋อครับผมเข้าไปเยี่ยมได้ไหมครับ ได้ค่ะแล้วรันก็เดินเข้าไปหาเธอคนสวยคนนั้นแล้วก็ถามขึ้นว่าเป็นยังไงบ้างครับแต่เขาคนนั้นยังไม่หันหน้ามาเขาก็เลยพูดขึ้นมาว่าขอบคุณมากนะคะ

ไม่เป็นไรหรอกครับ

แล้วผู้หญิงคนนั้นก็หันมาแล้วตกใจแล้วพูดว่าอ้าวรันเองหรอเเล้วรันทำหน้างงแล้วพูดว่าอ้าวเรารู้จักกันด้วยหรอจำเราไม่ได้หรอเราออมไงออมคนที่ใส่แว่นตาหนาเตอะอ่ะเป็นเด็กเนิร์ดอ่ะที่เราเคยเรียนมหาลัยด้วยกันอ้าวจริงหรอเนี่ยทำไมสวยจังว่ะเราคิดว่าไม่ใช่เธอนะเนี่ยสวยละสิก็สวยสิถ้าไม่สวยก็จำได้สิเราสวยแสดงว่าเราผิดหรอ

อ๋อเปล่าๆแล้วรันก็เงียบไปนิดนึงและ(คิดในใจ)ทำไมไอ้ออมสวยจังวะน่ารักขนาดนี้น่าจะเป็นเนื้อคู่กูแน่ๆและออมก็พูดขึ้นมาเป็นอะไรหรือเปล่า

เปล่าๆแล้วเธอเป็นยังไงบ้างดีขึ้นแล้วล่ะแล้วอ้อมกลับยังไงกลับแท็กซี่อ่ะงั้นเราไปส่งนะมีเรื่องจะคุยด้วยเยอะอยู่นะไม่ได้เจอกันนานโอเคงั้นรถนายอยู่ไหนล่ะงั้นเราไปกันเลยเนาะ OK หลังจากนั้นสองคนนั้นก็เดินคุยกันไปเรื่อยแล้วก็ขึ้นรถแล้วขับออกไปตัดไปที่กันต์ที่กำลังขับรถว่าจะมาโรงพยาบาลทั้งขับทั้งบ่นมาตามทาง กว่าจะถึงโรงพยาบาลก็บ่นยกใหญ่หลายคำไอ้พี่รันเอ้ยจะมาติดธุระอะไรตอนนี้วะทำไมต้องให้มารับไอ้พี่กรด้วยเนี่ยกรที่รออยู่โรงพยาบาลรอกันต์มารับกรคิดว่าทำไมช้าจังวะไอ้กันต์กูหิวแล้วเนี่ยไอ้นี่มัวทำอะไรอยู่วะแล้วก่อนก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วเลื่อนไปหาเบอร์กันต์แล้วโทรหากันต์แล้วกันต์รับพูดว่าสวัสดีครับเบอร์ใครครับกูไงกรไสัสมึงเอาเบอร์กูมาแต่ไหนวะก็มาจากพี่มึงไงมึงโทรมาทำไมเนี่ยกูหิวข้าวแล้วเนี่ยมึงถึงไหนแล้วกูกำลังไปเลี้ยวเข้าโรงพยาบาลแล้วเนี่ยเออมึงรีบมาเลยมึงรีบมาด่วนกูมาแล้วมึงจะบ่นทำไมเนี่ยมึงไม่ต้องวางสายนะไอ้กันต์ทำไมวะได้ยินเสียงมึงกูก็คิดถึงมึงจะตายอยู่แล้วไอ้เชี่ยนี่แล้วกรก็บอกว่ามึงรีบมาเออจะอะไรนักหนาวะแล้วกันต์ก็วางสายแล้วกันต์ก็เดินขึ้นตึกไปก็รีบเดินขึ้นลิฟท์ไปเพื่อไปหากรแล้วเข้าไปในห้องกรแล้วมองหากรเเต่ไม่เห็นแล้วเรียกหาพี่กรอยู่ไหนไอ้พี่กรณ์

กรนั้นแอบอยู่ข้างประตูแล้วก็วิ่งเข้าไปโอบกอดกันต์จากด้านหลังแล้วกันต์ก็ตกใจไอ้เชี่ย

มึงเป็นเหี้ยอะไรเนี่ยแล้วกรก็พูดว่ากูคิดถึงมึงไงไอ้กันต์คิดถึงเชี่ย

อะไรล่ะแล้วกันต์ก็ถีบกรจากด้านหลังโอ๊ยไอ้กันต์มึงถีบกูทำไมเนี่ยก็มึงมากอดกูก่อนไงก็กูชอบมึงชอบมึงก็จีบดิไม่ใช่มึงมาทำตัวรุ่มร่ามมึงพูดจริงนะกูเคยพูดเล่นไหมล่ะเดี๋ยวมึงอย่านะกูทำความจริงนะกูก็คำไหนคำนั้นน่ะไอ้นี่กันต์เลยบอกกรว่ามึงกูถามหน่อย

ถามอะไรของมึงวะไอ้กันต์มึงคิดจะทำอะไรมึงจะจีบหรือว่ามึงจะเข้าหาพี่กูเพื่อให้กูช่วยจีบกูหรอก มึงหลงตัวจังนะมึง เออ

กูไม่ยุ่งกับพี่มึงหรอกกูผู้ชายทั้งเเทงถ้าชอบก็คือชอบไม่เข้าหาทางพี่มึงหรอกไอ้กันต์เออให้มันจริงอย่างที่มึงพูดแล้วกันนะไอ้กรณ์ เอองั้นกูเก็บของรอนะเอองั้นมึงเก็บของเสร็จแล้วมึงลงไปเจอกันที่ลานจอดรถนะมึงก็รีบไปจ่ายค่ายาเถอะกูโมโหหิวจะแย่อยู่แล้วเนี่ยเออกูรู้แล้วน่ะแล้วกันก็เปิดประตูออกไปเพื่อไปจ่ายค่ายาและค่ารักษาของกรแล้วกรก็เก็บของในห้องเสร็จแล้วเปลี่ยนชุดเสื้อผ้าก็รีบลงไปที่ลานจอดรถเพื่อรอกันต์ก่อนแล้วเดินไปเเล้วเลยพูดว่าเฮ้ยทำไมไอ้กันต์นานจังว่ะแล้วกรก็เดินไปถึงรถแล้วรอที่รถทั้งๆที่กรไม่รู้ว่ากันต์มารอก่อนตั้งนานแล้วก็เปิดกระจกเเล้วพูดว่ามึงจะไปไม่ไปเนี่ยไอ้พี่กรอ้าวมึงมาตั้งแต่ตอนเนี้ยกูมาก่อนมึงตั้งนานละไอ้พี่กรณ์รีบๆหน่อยมึงบอกว่ามึงโมโหหิวมึงก็รีบขึ้นรถดิกูจะได้รีบไปส่งบ้านๆแล้วสองคนนั้นก็ขับรถออกไปแล้วก็กรก็บ่นไปตามทางไอ้กันต์ขับเร็วๆกว่านี้ได้ไหมวะกูหิวข้าวมึงก็แดกน้ำลงไปก่อนน้ำอยู่ข้างรถกูน่ะกูหิวข้าวกูไม่ได้หิวน้ำนะมึงก็กินน้ำไปก่อนไงกูบอกว่ากูหิวข้าวกูไม่ได้หิวน้ำ

มึงกินน้ำไปก่อนไอ้เชี่ยนี่

งั้น กูกินมึงเเทนข้าวไปไหมวะ ไอ้บ้า นี่

มึงจะพูดอะไรนักหนากินน้ำแล้วมึงก็หุบปากกูตั้งใจขับรถอยู่มึงหัดขับใหม่งั้นหรอเออกูเพิ่งหัดขับได้ 4-5 เดือนเองงั้นถ้ามึงมีร้านอาหารที่แนะนำกูมึงก็รีบเลยนะกูหิวข้าวจะแย่อยู่แล้วเนี่ยเออกูรู้น่ะมึงจะพูดทำไมนักหนาเนี่ยงั้นมึงก็เลือกร้านอาหารที่ดีๆหน่อยละกันกูหิวนะเออกูรู้แล้วน่ะมึงหยุดพูดแล้วนั่งตัวนิ่งๆดิถ้าถึงเดี๋ยวกูจะเรียกกูรู้แล้วน่ะแล้วสองคนนั้นก็ขับรถไปเรื่อยๆจนใกล้จะถึงร้านอาหารแห่งนึงแต่กรมองไปเห็นแล้วบอกว่ากูว่าร้านใหม่เถอะกันต์กูว่าร้านนี้คนโคตรเยอะเลยงั้นก็ร้านอื่นก็ได้งั้นกูพามึงขับรถไปเรื่อยๆแล้วกันนะเออได้ๆแล้วสองคนนั้นก็คุยกันไปเรื่อยๆจนเกือบลืมจะไม่หิวพอได้คุยกับกันต์เป็นไงบ้างวะเป็นอะไรวะมึงอ่ะเป็นยังไงบ้างไปทำงานทำไมอ่ะกูก็ทำงานแบบนี้อยู่แล้วกูแค่ถามไงเผื่อกูอยากไปทำกับมึงบ้างมึงจะไปทำไมวะมึงเป็นลูกคนหนูช่วยงานบริษัทน่ะดีง่ายไปเที่ยวไปไหนก็สบาย

ทำไมกูต้องไปเที่ยววะมีมึงอ่ะกูไม่ไปก็ได้ก็แล้วเออ

เเล้วแต่มึงเออ มึงหยุดพูดกร กูจะขับรถ

เออ

ไปเถอะรีบไปกูหิวแล้วพูดกับมึงตั้งนานกูก็ไม่บอกให้มึงมาพูดกับกูนะเออๆรีบไปเถอะ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***