ท้องฟ้าสีรัตติกาล

ท้องฟ้าสีรัตติกาล

#1 Eq.1(1)

.
เราเปลี่ยนเนื้อใหม่ทั้งหมดแล้วนะค่ะ
.
.
.
ผมถูกทำร้ายตลอด ทั้งที่โรงเรียนและที่บ้าน
ปั้ก!
พลั่ก
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
อึก!
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
ฮึก...//โดนทำร้าย
นักเรียนชาย
นักเรียนชาย
นักเลง: เอามาสิวะ
นักเรียนชาย
นักเรียนชาย
นักเลง2:เฮ้ย พอก่อน
นักเรียนชาย
นักเรียนชาย
นักเลง:ถ้าแกยังไม่เอาเงินมาให้ฉันล่ะก็!..
นักเรียนชาย
นักเรียนชาย
นักเลง:เจอดีแน่!
ผมเจ็บ ทรมาน อยากตาย
ไม่อยากอยู่บนโลกนี้อีกแล้ว
ไม่สิ...
ผมอยากให้โลกนี้ล่มสลาย
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
อึก...//น้ำตาไหล
กริ๊งงง
ติ๊ด!
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
ฮัลโหลครับแม่
???
???
[{ลูกจะกลับบ้านตอนใหนเหรอจ๊ะ?}]
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
เดี๋ยวผมก็กลับแล้วครับ
???
???
[{งั้นแม่จะทำอาหารไว้รอนะ}]
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
ครับ
ฉันจะให้แม่รู้ไม่ได้เด็ดขาด
???
???
[{ที่โรงเรียนเป็นไงบ้างจ๊ะ ลูกมีเพื่อนหรือเปล่า?}]
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
มีครับ
ตลกล่ะ
คนอย่างฉันเนี่ยนะจะมีเพื่อน
แต่ถึงอย่างนั้น...
ก็ให้แม่รู้ไม่ได้เด็ดขาดว่าฉันไม่มีเพื่อน
รวมถึงเรื่องที่โดนอันธพาลทำร้ายที่โรงเรียน
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ผมวางสายนะ
???
???
[{จ๊ะๆ}]
ติ๊ด
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
เฮ้อ~
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
//มองขนนกสีขาวตกลงมาจากท้องฟ้า
ชีวิตของฉันจะเป็นแบบนี้ไปจนถึงเมื่อไหร่กันนะ?
ฉันจะต้องทนไปจนถึงเมื่อไหร่กัน?
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
//เดินขึ้นไปบนดาดฟ้าโรงเรียน
:ในตอนนี้ท้องฟ้าเริ่มเป็นสีครามคลายฝนจะตก
:มีขนนกสีขาวร่วงหล่นลงมาจากท้องฟ้า
เหนื่อยเหลือเกิน
. . .
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
//ขึ้นไปยืนบนราวดาดฟ้า
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
//สายตาสิ้นหวัง
ถ้าฉันตายมันก็คงดี
จะได้ไม่เป็นภาระให้กับแม่อีกแล้ว
และได้ไม่ต้องอยู่ในโลกเฮงซวยนี่อีก
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
//หลับตาลง
ฉันตัดสิ้นใจแล้ว...
ฉันจะหนีไปจากโลกนี้ด้วยความตาย
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
//กำลังจะกระโดด
คุโซวะ นาสึมิ
คุโซวะ นาสึมิ
เรส!
คุโซวะ นาสึมิ
คุโซวะ นาสึมิ
เธอลงมาเดี๋ยวนี้เลยนะ!//เปิดประตูดาดฟ้าเข้ามา
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
!!//ตกใจ+หงายหลัง
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
อ๊ะ!...
คุโซวะ นาสึมิ
คุโซวะ นาสึมิ
เรส!!//วิ่งเข้ามาหาเรส
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
....
อ่า...
เราจะตายจริงๆสินะ
แต่มันก็ดีแล้วหนิ....
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
//หลับตาลงอีกครั้ง+น้ำตาไหล
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
//นึกถึงเรื่องต่างๆ
. . . . .
ปัง!
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
อึก...!
ตปก.ชาย
ตปก.ชาย
พ่อเรส:แกมันไร้ประโยนช์จริงๆ!//ทำร้ายเรส
ตปก.ชาย
ตปก.ชาย
พ่อเรส: แกไม่ควรเกิดมาเลยจริงๆ
ตปก.ชาย
ตปก.ชาย
พ่อเรส:แกน่าจะตายๆไปตั้งแต่วันนั้นแล้ว
คางิสึ จิรินะ
คางิสึ จิรินะ
นี่ คุณหยุดทำร้ายลูกสักที!
คางิสึ จิรินะ
คางิสึ จิรินะ
ทำร้ายฉันยังไม่พอ!
คางิสึ จิรินะ
คางิสึ จิรินะ
ยังไปทำร้ายเด็กที่ไม่รู่อิโหน่อิเหน่อย่างนี้ได้ไง!!
ตปก.ชาย
ตปก.ชาย
พ่อเรส:เงียบไปซะ! แกมีหน้าที่คอยดูแลฉันในฐานะเมีย!
ตปก.ชาย
ตปก.ชาย
พ่อเรส://ตบจิรินะ
เพียะ!
ปั้ก!
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
ฮึก...
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
แม่...
. . . .
-ผ่านสักพัก-
.
.
.
คางิสึ จิรินะ
คางิสึ จิรินะ
ฮึก...//โดนทำร้าย
คางิสึ จิรินะ
คางิสึ จิรินะ
//น้ำตาคลอ
ตปก.ชาย
ตปก.ชาย
พ่อเรส://เห็นจิรินะน้ำตาคลอ
ตปก.ชาย
ตปก.ชาย
พ่อเรส:โธ่เว้ย!!//เดินออกไป
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
ฮึก...ฮือ แม่...//ร้องไห้
คางิสึ จิรินะ
คางิสึ จิรินะ
//สวมกอดเรสอย่างอ่อนโยน
คางิสึ จิรินะ
คางิสึ จิรินะ
ไม่เป็นไรแล้วนะลูก....
คางิสึ จิรินะ
คางิสึ จิรินะ
ไม่เป็นไรแล้ว...//ลูบหัวเรสเพื่อปลอบใจ
คางิสึ จิรินะ
คางิสึ จิรินะ
ทุกอย่างมันจะดีขึ้นเชื่อแม่สิ
คางิสึ จิรินะ
คางิสึ จิรินะ
เชื่อแม่นะ//เสียงสั่น
คางิสึ จิรินะ
คางิสึ จิรินะ
ทนอีกนิดนะ...แม่...จะทำให้ทุกอย่างมันดีขึ้นเอง...เพราะงั้นอย่าสิ้นหวังนะ//ร้องไห้
คางิสึ จิรินะ
คางิสึ จิรินะ
ฮึกฮือ...//กอดเรสแน่น
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
ครับ...ฮึกๆ...ฮือ ผมจะอดทน//กอดแน่น+ร้องไห้
คางิสึ จิรินะ
คางิสึ จิรินะ
สัญญากับแม่นะว่าลูกจะเข้มแข็ง
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
ผมสัญญา...ฮืออออ
คางิสึ จิรินะ
คางิสึ จิรินะ
ฮึก ฮืออ...ดีแล้วล่ะลูก...ฮือออ
:และทั้งสองก็ร้องไห้กอดกันอยู่นาน
. . . . .
-ปัจจุบัน-
อ่า...จริงสิ
เราสัญญากับแม่ไว้หนิ
แต่มันสายไปแล้วล่ะ...
หมับ!
คุโซวะ นาสึมิ
คุโซวะ นาสึมิ
ฮู่ว...จับได้สักที//จับแขนเรสไว้ทัน
คุโซวะ นาสึมิ
คุโซวะ นาสึมิ
ครูเกือบมาช้าเกินไป
คุโซวะ นาสึมิ
คุโซวะ นาสึมิ
//ดึงเรสเข้ามากอด
คุโซวะ นาสึมิ
คุโซวะ นาสึมิ
ไม่เป็นอะไรแล้วนะเรส
คุโซวะ นาสึมิ
คุโซวะ นาสึมิ
ครูอยู่นี่แล้ว...//ปลอบใจ
คุโซวะ นาสึมิ
คุโซวะ นาสึมิ
ไม่เป็นอะไรแล้วนะ...เด็กดีของครู
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
....
อา อบอุ่นจัง
โอบกอดที่แสนอบอุ่นนี้ที่ไม่เคยได้รับจากใครมาก่อน
นอกจากแม่...
ช่างอ่อนโยนเหลือเกิน
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
ฮึก..ผมกลัว ฮือ ฮึก ฮืออออ!//ร้องไห้หนักกอดนาสึมิแน่น
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
ผมไม่อยากอยู่บนโลกใบนี้อีกแล้ว ฮืออออ!
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
ผมอยากตาย!....
คุโซวะ นาสึมิ
คุโซวะ นาสึมิ
ไม่เอานะ โอ๋ๆๆ อย่าร้องนะ
คุโซวะ นาสึมิ
คุโซวะ นาสึมิ
//ผละกอด
คุโซวะ นาสึมิ
คุโซวะ นาสึมิ
//จับไหล่ทั้งสองข้างเรสไว้
คุโซวะ นาสึมิ
คุโซวะ นาสึมิ
เป็นผู้ชายต้องเข้มแข็งเอาไว้นะ//ยิ้ม
คุโซวะ นาสึมิ
คุโซวะ นาสึมิ
นะ นะ หืม~
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
ฮึก...//เช็ดน้ำตา
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
ครับ...ผมจะเข้มแข็ง
คุโซวะ นาสึมิ
คุโซวะ นาสึมิ
ต้องอย่างนี้สิ!
คุโซวะ นาสึมิ
คุโซวะ นาสึมิ
ลูกศิษย์ของฉันต้องเข้มแข็งเข้าไว้นะ
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
....
ครูคนนี้ใจดีจัง
อบอุ่น...อ่อนโยน...และเป็นห่วงลูกศิษย์
เหมือนกับแม่เราเลย
ตึกๆๆๆ
คางิสึ จิรินะ
คางิสึ จิรินะ
แฮ่ก...แฮ่ก...//วิ่งเข้ามาหาเรส
คางิสึ จิรินะ
คางิสึ จิรินะ
เรส...!
คางิสึ จิรินะ
คางิสึ จิรินะ
//กระโดดเข้ากอด
คางิสึ จิรินะ
คางิสึ จิรินะ
เป็นอะไรมากใหมลูก...!เจ็บตรงใหนหรือเปล่า//เป็งห่วงมากๆ
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
ผมไม่เป็นอะไรแลัวครับ...//ยิ้ม
คางิสึ จิรินะ
คางิสึ จิรินะ
ฮึก...แม่กลัวแทบแย่แหนะ
คางิสึ จิรินะ
คางิสึ จิรินะ
//ร้องไห้
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
ไม่ร้องนะแม่
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
ผมไม่เป็นอะไรแล้ว//เช็ดน้ำตาให้จิรินะ+ยิ้ม
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
เพราะงั้น....
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
หยุดร้องไห้เถอะนะครับ
คางิสึ จิรินะ
คางิสึ จิรินะ
อึก...จ๊ะ
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
ขอบคุณมากนะครับครูนาสึมิ
คุโซวะ นาสึมิ
คุโซวะ นาสึมิ
ไม่เป็นไรจ้ะ
คุโซวะ นาสึมิ
คุโซวะ นาสึมิ
ว่างๆมาหาครูที่บ้านได้เลยนะ
คางิสึ จิรินะ
คางิสึ จิรินะ
ขอบคุณนะค่ะ คุณครูนาสิมิ
คุโซวะ นาสึมิ
คุโซวะ นาสึมิ
ค่ะ//ยิ้ม
จากวันนั้น...
ชีวิตของผมก็ดีขึ้น
จน....
-สามเดือนผ่านไป-
. . . .
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
แม่ผมไปก่อนนะครับ
คางิสึ จิรินะ
คางิสึ จิรินะ
จ๊ะ
จน...
วันนี้ครูคนนั้นก็ได้จากโลกนี้ไป...
วีหว่อ วีหว่อ วีหว่อ
ตปก.หญิง
ตปก.หญิง
พยาบาล:ขอทางหน่อยค่ะ!
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
ฮึก...อาจารย์อย่าเป็นอะไรนะครับ ฮืออออ
-1ชั่วโมงต่อมา-
คางิสึ จิรินะ
คางิสึ จิรินะ
คุณหมอค่ะ อาจารย์เป็นยังไงบ้างค่ะ//เป็นห่วง
ตปก.ชาย
ตปก.ชาย
หมอ: เสียใจด้วยนะครับ
ตปก.ชาย
ตปก.ชาย
หมอ:คุณ คุโซวะ นาสิมิ เสียชีวิตแล้วครับ
คางิสึ จิรินะ
คางิสึ จิรินะ
!!
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
!
คางิสึ จิรินะ
คางิสึ จิรินะ
อ...อาจารย์//น้ำตาไหล
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
//เหม่อ
ถ้าวันนั้น...
อาจารย์ไม่มารับมีดแทนผมล่ะก็...
อาจารย์คงจะไม่ต้องตาย
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
ผ...ผมขอไปข้างนอกก่อนนะ//รีบวิ่งออกไป
คางิสึ จิรินะ
คางิสึ จิรินะ
เรส! ลูกจะไปใหน
คางิสึ จิรินะ
คางิสึ จิรินะ
เรส!
. .
ตึก ตึก ตึก ตึก
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
แฮ่ก แฮ่ก
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
['ทำไมต้องเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นกับฉันด้วย']
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
['พระเจ้า?']
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
['เฮอะ!']
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
['พระเจ้าน่ะไม่มีจริงหรอก']
ต่อจะให้มีจริง...
พวกมันก็ไม่เหลียวแลฉันหรอก
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
//หยุด
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
ฮ่า...
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!!
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
พระเจ้างั้นเหรอ?
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
เหลวไหลสิ้นดี!!
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
ฉันเกลียดพระเจ้า!
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
เกลียดทุกคน!
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
เกลียดโลกใบนี้
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
ฮ่าฮ่าฮ่า!!
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
ฉันเกลียดตัวเอง...//เข่าทรุด
เกลียดตัวเองที่อ่อนแอ..
เกลียดที่ฉันมันไร้ประโยนช์....
...เกลียด....
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
ฮึก. ฮือ อ อึก ฮือ//นั่งกอดเข่าร้องไห้
ชีวิตข่างน่าบัดซบจริงๆ
ช่างเน่าเฟอะอะไรขนาดนี้
อยากลืมทุกอย่าง....
ฉันอย่างลืมทุกสิ่ง
. . . . .
..................................................
..........................
. . . .
. . . .
:หลังจากนั้นเรสก็เก็บตัวอยู่แต่ในห้องของตัวเอง ไม่ยอมออกไปใหน ข้าวปลาก็ไม่กิน
.
.
.
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
//ขอบตาดำบวมช้ำ
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
เบื่อจัง
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
ในนี้มีห้องลับด้วยนี่หนา
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
//เดินเข้าไปในห้องลับ
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
ห้องสมุด?
ผมเดินเข้ามาในห้องสมุดแห่งหนึ่ง
มีหนังสือเต็มไปหมด
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
เยอะจัง
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
หือ?
:เรสสดุดตาไปเจอเข้ากับหนังสือเล่มหนึ่ง
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
//หยิบหนังสือเล่มนั้นขึ้นมา
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
'จุดจบและหายนะโลก'
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
เล่มที่1
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
//อ่าน
-ห้าชั่วโมงผ่านไป-
เรส(ตอนเด็ก)
เรส(ตอนเด็ก)
//หลับ
ขอตัดไปล่ะกัน:
-10ปีต่อมา-
. . .
ฺ.ในรถเมล์แห่งหนึ่ง.
บรื้นน~
แซ่ด แซ่ด
คางิสึ  เรส
คางิสึ เรส
//นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่
คางิสึ  เรส
คางิสึ เรส
อืม
คางิสึ  เรส
คางิสึ เรส
จบแล้วเหรอเนี่ย?
ผมชื่อ คางิสึ เรส ครับ
เป็นพนักงานเงินเดือนธรรมดาคนหนึ่ง
ในตอนนี้ผมออกมาทำงานในเมือง
NovelToon
ชื่อ: คางิสึ เรส อายุ:28ปี นิสัย: ตลก กวน เจ้าเลห์ ดื้อด้าน ไม่ยอมใคร อ่อนโยน มีเสน่ห์ดึงดูดสูง น้ำหนัก:57ก. ส่วนสูง:187ม. ฐานะ:พนักเงินเดือนธรรมดา(นักอ่าน) สถานะ: นายเอก
ผมอาศัยอยู่คนเดียวในห้องเช่าราคาถูกๆ(โคตรถูกเลย)
ในตอนนี้ เวลานี้ผมกำลังนั่งรถเมล์กลับห้องเช่า
ในระหว่างที่ผมกำลังกลับนั้น... ผมได้อ่านเว็บนิยายที่ตนชอบด้วย
ผมไม่บอกหรอกว่าเรื่องอะไร
ใช่
และตอนนี้ผมกำลังจะเข้าไปสิงในโทรศัพท์ถ้าไม่ได้ยินเสียงคนทักน่ะนะ
???
???
จ้องขนาดไม่สิงเลยล่ะค่ะ
คางิสึ  เรส
คางิสึ เรส
//เงยหน้าขึ้นมามอง
คางิสึ  เรส
คางิสึ เรส
คุณ.....
ตัดจบ
. . . . .
ฮอต

Comments

ศาสตราจารย์นก

ศาสตราจารย์นก

ไหน*

2022-04-09

1

ศาสตราจารย์นก

ศาสตราจารย์นก

ไหม*ไหน

2022-04-09

0

ศาสตราจารย์นก

ศาสตราจารย์นก

รู้*

2022-04-09

0

ทั้งหมด

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!