อยู่กับเขา 1

//ป่าลึกลับ เวลา 18;29 น.

เขาวิ่งออกไปไม่นาน เราก็มาหยุดอยู่ตรงหน้าตึกหลังหนึ่งดูมืดครึ้มหน้ากลัวเป็นตึก2ชั้น "ถึงบ้านเราแล้วแม่สาวหน้าเบื่อโลก" เขามองมาที่ฉัน สักพักเขาก็พากระโดดขึ้นไปบนหน้าต่าง "นี่! จะพาฉันมาที่นี่ทำไม!?!" "เดี๋ยวเธอก็รู้เอง มีอา.." ฉันชะงักไปครู่นึงที่เขาเรียกชื่อฉัน "ผมจะต้องทำให้เธอจำให้ได้.." เจฟพูดออกมาเสียงเบาแล้วค่อยๆปล่อยฉันลง "เอ๊ะ? ว่าไงนะ" ฉันเอียงคอเล็กน้อย "ผมจะให้เวลาเธอสำรวจที่นี่" "แล้วนายจะไปไหนอ่ะ" "พาคนเข้านอน Go to sleep " จากนั้นเขาก็กระโดดหน้าต่างออกไป ถามจริงๆนะมีประตูไว้แค่ประดับหรอ-_- จากนั้นฉันก็เริ่มค่อยๆสำรวจบ้านไปเรื่อยๆ ห้องนอนมีแต่คราบเลือดกับเศษชิ้นเนื้อเต็มไปทั่วห้อง ที่นอนก็ดูเก่ามากกกก ผ้าห่มขาดวิ่นไปหมด "นี่ไม่เคยคิดจะทำความสะอาดเลยใช่มั้ยอิตาบ้า-_-*" ฉันพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดเล็กน้อย สงสัยที่เขาให้ฉันมาก็เพื่อทำความสะอาดบ้านให้สิเนี่ยฉันไม่ใช่แม่บ้านนะเห้ย ฉันมองไปทั่วห้องอีกรอบ "เอ้า ทำก็ทำยังไงก็ว่างอยู่ละ" ฉันเริ่มลงมือเก็บกวาดห้องนอนทั้งห้องจนสะอาดแต่ก็ไม่ทั้งหมดเพราะยังมีคราบเหลืออยู่ทำไงได้ก็เอาไม่ออกอ่ะปล่อยไว้ละกัน ส่วนผ้าห่มฉันจัดการเย็บส่วนที่ขาดเอาติดกันใหม่ "เขานอนไปได้ไงกันห้องแบบนี้ เฮอะ ผู้ชาย" ทำไปฉันก็บ่นอะไรต่างๆนาๆไปเรื่อยๆจนเสร็จหมดแล้ว "โอเค! ในที่สุดก็เสร็จ!" ฉันล้มตัวลงนอนบนที่นอนที่ฉันจัดการทำความสะอาดหมดแล้วตอนแรกฉันนี่ไม่กล้านอนหรอกแต่พอตัวเองทำความสะอาดจนเอี่ยมแบบนี้แล้วก็ตรงกันข้ามเลยล่ะ "เพลียจังขอหลับสักงีบคงไม่เป็นไรนะ" ไม่นานฉันก็งีบหลับไปทั้งๆอย่างนั้น

โดยไม่รู้สึกตัวว่ามีอะไรกำลังแอบมองเธออยู่ข้างนอกบนต้นไม้

"การกลับมาของเธอช่างน่ารำคาญเสียจริง มีอา เดเรียร์ คราวนี้ฉันต้องฆ่าหล่อนให้ได้ เฮอะ" จากนั้นบุคคลปริศนาที่ยืนมองเธออยู่ด้านนอกก็กระโดดหายไปไหนก็ไม่รู้

// เวลา 19:06 น.

เจฟที่กลับมาจากการพาคนเข้านอน(?)ได้กระโดดเข้ามาที่หน้าต่างบานเดิม มันก็มีอยู่บ้านเดียวนี่แหละ เจฟมองไปรอบๆห้องของตนอย่างสงสัย เพราะห้องที่ในตอนแรกมีแต่คราบเลือดสาดกระเซ็นกับเศษชิ้นเนื้อไปทั่วห้องกลับสะอาดเอี่ยม ผ้าห่มที่ขาดวิ่นมีรอยเย็บอย่างปราณีตดูใหม่กว่าเดิมที่นอนถูกซักจนขาว เจฟเดินมองไปทั่วห้องจนไปเห็นคนที่ตนพามา นอนขดอยู่บนเตียง "เวลานอนนี่ยังน่ารักเหมือนเดิมจริงๆ" เจฟยิ้มพร้อมกับลูบแก้มของหญิงสาวที่นอนอยู่บนเตียงเบาๆ เขาดูอ่อนโยนกว่าตอนปกติเสียอีก

"เห็นเธอนอนอย่างสบายแล้วก็พลอยทำให้ฉันง่วงด้วยเลย" เจฟกระโดดลงมานอนข้างๆเธอพร้อมกับดึงเธอมากอดและพูดเบาๆว่า "รีบจำฉันให้ได้ล่ะ.." แล้วทั้งสองก็หลับไปด้วยกันบนเตียง

To be continew...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

เด็กน้อยทั้ง2 2

บทต่อไป

อยู่กับเขา 2

