ไม่เป็นตัวเอง2

"มาสเตอร์ เธอบ้าไปแล้วรึไงครับ" ฮู้ดดี้ถามสเลนเดอร์แมน "เปล่า เธอแค่กำลังเปลี่ยนไปเป็นฆาตรกรโรคจิตคล้ายเจฟ พวกนายรีบไปเอาเลือดสดๆมาให้ไวที่สุดภายใน5นาที!"

สเลนเดอร์แมนรีบสั่งการพวกเขาทันที "จะไปเอามาทำไมครับมาสเตอร์" ชายสวมหน้ากากที่หน้าเหมือนผู้หญิงพูดถาม "เธอกำลังหิว เธอต้องกินเลือดสดๆเฉพาะของหญิงสาวที่บริสุทธิ์เท่านั้นรีบไปเอามาให้ไวแล้วค่อยมาถามมันจะเป็นการดีที่สุด" พูดจบพวกเขาทั้ง3ก็รีบออกไปเอาเลือดสดๆของผู้หญิงบริสุทธิ์ที่สเลนเดอร์แมนบอกมา

//ทางมีอาที่ตอนนี้กำลังกลายเป็นฆาตรกร

"เลือด!! ฉัน ต้อง การ เลือด !!" มีอาในคราบฆาตรกรตะโกนขึ้นมาจากแววตาสีดำแดงของเธอตอนนี้ได้กลายเป็นสีแดงดุจเลือดแล้วซึ่งเป็นการบอกว่าตอนนี้ไม่ใช่มีอาคนเดิมแล้ว

"เธอสงบลงก่อนเถอะมีอา อีกสักเดี๋ยวเลือดสดๆที่เธอต้องการก็มาแล้ว" สเลนเดอร์แมนพูดขึ้น "ไม่ ถ้าไม่ฆ่าเองก็ไม่ใช่ฉันน่ะสิ! เลือดที่ฉันต้องดื่มต้องเป็นเลือดที่ฉันฆ่าเองเท่านั้น!! " มีอาในคราบฆาตกรตะคอกกลับไป "ฉันรู้ แต่เธอควรจะเลิกเที่ยวฆ่าผู้บริสุทธิ์เสียที ส่วนเลือดมีให้เธอกินได้เสมอแน่นอนพวกของฉันจะไปเอามาให้ พูดถึงก็มาเลย" พูดจบสเลนเดอร์แมนก็หันหน้าไปทางหน้าต่างบานใหญ่ สักพักผู้ชายแปลกๆทั้ง3คนก็กลับมาพร้อมกับแบกผู้หญิงเป็นๆไว้บนบ่า "ยัยนี่ดิ้นโครตแรงเล่นซะกูเจ็บไหล่เลย" โทบี้เขวี้ยงผู้หญิงที่แบกมาด้วยลงพื้นทำให้ไปกะแทกกับกำแพงข้างๆอย่างแรง ซึ่งผู้หญิงคนนั้นหน้าคุ้นๆเหมือนกับฉันเคยเห็นที่ไหนมาก่อน แต่ตอนนี้ฉันหิวมากจึงรีบพุ่งไปบีบคอผู้หญิงคนนั้นทันที แต่ก็ต้องชะงักลงทันทีเมื่อเห็นว่าผู้หญิงคนนั้นคือยัยบีเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของฉัน "มีอา นั่น..เธอ..หรอ" สติของฉันเริ่มกลับมานิดหน่อย จึงใช้ช่วงที่มีสติอยู่รีบวิ่งพายัยบีขึ้นไปชั้นบนและส่งสายตาใส่เหล่าผู้ชายพวกนั้นเป็นการบอกว่าอย่าตามมา "อา.. หิวชะมัด" ฉันนั่งลงและพยายามกดความหิวและอีกร่างนึงไว้ "ฉันดีใจที่เจอแกมากเลยยัยมีอา ฉันนึกว่าจะตายแล้วซะอีก" บีพูดพลางจะวิ่งมากอดฉัน แต่ฉันผลักเธอออกไปห่างๆเพราะถ้าเธออยู่ใกล้ฉันในตอนนี้เธออาจตายได้และฉันอาจรู้สึกผิดไปเป็นชาติแน่ "ทางที่ดีเธออย่ามาใกล้ฉันมากจะเป็นการดีที่สุดนะ บี" ฉันกุมขมับพลางมองบีด้วยหางตา "มีอา แกเป็นอะไร" บีค่อยๆเดินมาใกล้ฉัน "บอกว่าอย่าเข้ามาใกล้ไง!!" ฉันแทบจะกดความหิวไม่อยู่จึงตะคอกใส่บีไปพร้อมกับมองเธอด้วยสายตาที่น่ากลัวที่ฉันไม่ได้ตั้งใจจะทำแต่ดูท่าบีจะกลัวมาก ฉันเลยเดินลงมาชั้นล่างปล่อยให้เธออยู่คนเดียวไปก่อนแทน "สเลน คุณมีเลือดอะไรที่ฉันกินได้อยู่ที่นี่รึเปล่า" ฉันถามสเลนเดอร์แมนพร้อมกับจับท้องตัวเองไปด้วย ตอนนี้ฉันรู้สึกเหมือนอะไรที่อยู่ในท้องฉันกำลังกินกันเองอยู่เลย แสบชะมัดยาด "จะว่ามีมันก็มีอยู่ พวกนายไปเอามาปริมาณเหมือนกับร่างมนุษย์ในคลังมาให้เธอเร็วเข้า" สเลนเดอร์แมนหันไปสั่งพวกเขา3คนที่ยืนอยู่ข้างหลังอีกครั้ง "ครับ((พูดพร้อมกัน))"ไม่นานนักถังขนาดใหญ่ก็วางลงตรงหน้าฉันที่ตอนนี้กำลังพยายามกดความหิวของอีกร่างเอาไว้ ฉันเห็นเลือดไหลออกมาก็ไม่รอช้ารีบกระโจนตัวเข้าไปกินอย่างตะกละตกลามจนหมดถัง พอฉันแหงนหน้ามองขึ้นไปชั้นบนก็พบกับยัยบีที่กำลังยืนช๊อกอยู่ชั้นบนที่ตอนนี้เธอน้ำตาไหลอาบทั่วทั้งแก้ม ฉันรู้สึกว่าควรจะออกไปตรงอื่นก่อนแทนที่จะเข้าไปหาเธอ เพราะดูแล้วถ้าเข้าไปตอนนี้ก็เปล่าประโยชน์เธอกลัวจนสติแทบหลุดซะขนาดนั้นถ้าเข้าไปจะหนักกว่าเดิมซะมากกว่าน่ะสิ ฉันเดินออกไปข้างนอกพร้อมกับเช็ดคราบเลือดที่เปรอะเปื้อนหน้าไปด้วยพอออกมาหน้าประตูแล้วฉันก็พึ่งสังเกตว่าอีกร่างของฉันสงบลงไปเร็วกว่าปกติ "เฮ้อ.." ฉันยืนถอนหายใจอยู่ข้างนอกคนเดียวหน้าฉันแลดูเศร้าหมอง "ทำไม..ถึงต้องมีเรื่องแบบนี้เกิดกับฉันด้วยนะ ฉันเหลือเพื่อนสนิทแค่คนเดียวเองตอนนี้กลับกลายเป็นว่าฉันจะไม่เหลืออีกแล้ว" ขณะที่ฉันกำลังเศร้าอยู่ฉันก็รู้สึกได้ถึงความเคลื่อนไหวที่รวดเร็วมากกำลังมาทางนี้ "Go to sleep แม่สาวน้อย~ หึหึหึหึ" เสียงอันคุ้นหูนี่ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ เรื่อยๆ....

To be contenew....

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***