ตอนที่3.ใจเต้นแรง

ในตอนนี้ที่ร.อาหารได้มีชนกลุ่มหนึ่งกำลังกินข้าวกันอยู่ไม่นานนักก็กล่าวคำอำลากันแล้วแยกกันไปคนละทาง ทางของชายหนุ่มได้เดินไปที่ร้านบาร์ที่อยู่ใกล้ๆกับร.รส่วนทางด้านของสาวๆกับพ่อได้เดินไปที่รถแล้วขึ้นรถกลับไปที่บ้านแต่ก่อนจะขึ้นรถสาวๆทั้ง6ได้มองไปที่ห้องดนตรีก่อนจะขึ้นรถไป

ตอนนี้ทั้ง6สาวและพ่อได้อยู่ในรถเรียบร้อยแล้วทั้ง7คนก็มาถึงบ้านเเล้วทุกคนลงจากรถแล้วเข้าบ้านไปพอเข้ามาแล้วทั้ง6สาวต่างะากันแยกย้ายขึ้นไปนอนส่วนผู้เป็นพ่อก็ทำงานอยู่ในห้อง .

.

.

ในห้องของ6สาวนั่นเต็มไปด้วยเสียงลมเท่านั้นไม่มีใครพูดอะไร อ่อลืมบอกไปทั้ง6คนนอนด้วยกัน

รัน:เงียบจัง

วาย:กา กา~~

มาริน:ตลก

เปย์รัก:เฮ้อ~พวกเเกเป็นเหมือนกันมั้ย

เรย์นะ:อะไร

เปย์รัก:ฉันรู้สึกว่าไม่ค่อยชอบห้องดนตรีเลย

รัน:ฉันก็รู้สึกนะ คงเป็นเพราะเรื่องนั้นด้วยเลยทำให้ไม่ชอบเข้าไปใหญ่เลย

ฮากิ:เรื่องอะไร

รัน:อ้าวลืมแล้วหรอ ก็ที่พวกเราเป็นตัวโชคร้ายไง

วาย:เรื่องนั้นไม่จริงซะหน่อย ก็แค่ที่ที่มีพวกเราอยู่ที่นั่นต้องเกิดอุบัติเหตุทุกที

เรย์นะ:ถ้าจะพูดงี้ไม่ต้องบอกว่าไม่จริงหรอก

วาย:เเหะๆ หนูชอบห้องดนตรีนะแต่หนูไม่ได้เข้าเรียนนี่สิ

เปย์รัก:เธอนี่ก็แปลกนะ คนอื่นเขากลัวมีแต่เธอนี่แหละที่ชอบ

ฮากิ:ใช่

วาย:โธ่ ก็หนูชอบของหนูนิ

มาริน:อืมๆ พรุ่งนี้จะมาส่งพวกพี่ไหม

วาย:ถ้าพ่อไปหนูก็ไป

เรย์นะ:เธอนี่ติดพ่อตั้งแต่เกิดจนโตแล้วนะ

รัน:รีบอาบน้ำลงไปกินข้าวแล้วเข้านอนเถอะ

ทุกคน:อืม/ค่ะ

ทั้ง6ไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วลงมากินข้าวหลังจากกินข้าวเสร็จก็เป็นเวลา20:45น.ทุกคนก็เข้านอน .

.

.

เช้าวันจันทร์06:35น.ทุกคนในบ้านซูโฮตื่นกันหมด ทุกคนลงมากินข้าวข้างล่างพอกินข้าวเสร็จทุกคนก็ขึ้นรถไปไม่มีคำพูดออกมาจากปากของใครทั้งสิ้นจนถึงร.รทุกคนลงจากรถ

มินกิ:อย่าสร้างปัญหาอีกล่ะ

เรย์นะ:ถ้าพวกหนูสร้างใครจะกล้าไล่ลูกเจ้าของร.รออกล่ะค่ะ

มินกิ:ก็พ่อไง

มาริน:พ่ออ่ะ พวหหนูไปก่อนนะค่ะ

วาย:ไปดีมาดีนะค่ะพี่

เปย์รัก:ดูแลตีวเองด้วยนะวาย

วาย:ค่ะ

ฮาดิ:ไปเถอะ ลาก่อนค่ะพ่อ

รัน:แล้วเจอกันใหม่ค่ะ

ทั้ง5สาวเดินเข้าไปในร.ร

มินกิ:พวกเราเองก็ไปเถอะ

วาย:ค่ะ

2พ่อลูกขึ้นรถแล้วออกรถไป

.

.

.

ตอนนี้ทุกคนให้ความสนใจกับหญิงสาวทั้ง5ที่เดินเข้ามาในร.รนั่นคือ5สาวสวยประจำร.รเก่า ทั้ง5เดินตรงไปเรื่อยๆจนเจประธานนักเรียนที่เจอวันก่อนและพวกประธานที่เหลือกำลังยืนรอพวกเธออยู่ทั้ง5หยุดเดินอยู่ห่างจากพวกประธานประมาณ10กว่าก้าว

โอรัน:เชิญทางนี้

มาริน:จะไปไหน

ฮยอง:ไปห้องเรียนสิถามได้

เรย์นะ:ไม่ต้องนำพวกเรารู้ว่าอยู่ห้องไหน

โอรัน:ไม่ได้ พวกเรามีหน้าที่ดูแลเด็กใหม่จนกว่าจะชินกับที่นี่

เปย์รัก:งั้นพวกเราชินแล้ว พวกคุณไม่ต้องนำ

โซดา:เอาเป็นว่าพวกผมจะไปส่งถึงหน้าห้องนะครับ ส่วนนอกนั้นพวกเราก็จะไม่ยุ่งครับ

ฮากิ:ให้พวกเขานำเถอะ

รัน:อืม

ทั้ง9คนเดินตรงไปยังห้องของเรย์นะและมารินแล้วก็ห้องเปย์รัก ห้องฮากิและห้องรัน พวกประธานก็ได้แยกจากสาวเพื่อกลับไปยังห้องของตัวเอง

ณ ห้องเรย์นะและมาริน

ตอนนี้คุณครูกำลังจะเข้ามาพอคุณครูเปิดประตูนักเรียนทุกคนก็เงียบ

ครู:วันนี้เรามีเพื่อนใหม่2คนนะ เข้ามาจ้ะ

นักเรียนใหม่2คนเปิดประตูและมาแสดงตัวที่หน้าชั้นเรียน

เรย์นะ:ฉันซูโฮ เรย์นะ ฝากตัวด้วยค่ะ

มาริน:ซูโฮ มาริน แฝดคนน้องฝากตัวด้วยค่ะ

ครู:ทั้ง2ไปนั่งข้างซูนะจ้ะ

เรย์นะ:ใครซูหรอค่ะ

ซู:ผมคราบบบ

ซูที่เป็นเด็กหลังห้องยกมือขึ้นแล้วบอกว่าเขาคือซูทั้ง2เดินไปนั่งข้างๆซูโดยคนที่นั่งข้างเขาคือเรย์นะส่วนมารินนั่งข้างๆเรย์นะ

ซู:ฉันซู ฝากตัวด้วยนะ^^

เรย์นะ:เช่นกัน

ทั้ง2คุยกันได้สักพักคุณครูก็บอกให้เงียบทั้ง2เลยเงียบแต่ซูนั้นกลับมีอาการหน้าแดงจนถึงใบหู เขามองหญิงสาวที่นั่งข้างๆเขา เขาคิดในใจว่า'น่ารักจัง เอ่ะทำไมใจเต้นแรงแบบนี้นะ'เขาลองจับที่แผ่นอกด้านซ้ายของเขาซึ่งทำให้มารินเห็นท่าทีแปลกๆของซูบวกกับที่ซูหน้าแดงทำให้มารินคิดได้อย่างเดียวว่าเขาชอบเรย์นะแน่ๆ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***