สุดท้ายท่านก็รักข้า ชะนีโผล่มา

ต่อ

หลังจากพูดจบภาพก็ตัดไปอีก 1 ครั้งโดยครั้งนี้เป็นห้องๆๆนอนของใครสักคนห้องนี้ไม่มีอะไรมากแต่ของตกแต่งห้องหรูหรามากหลังจากเดินมองดูไปรอบๆห้องก็ได้ยินเสียงฝ่าเท้าเดินตรงมาในห้องนี้จู่ๆประตูก็เปิดออกมาโดยคนที่เข้ามานั้นเป็นบ่าว 2 คนเพราะดูจากการแต่งตัวแล้วน่าจะใส่ประคองมาในห้องนั้นก็พามานั่งที่เตียงและก็พูดว่า

เป็นอะไรก็ได้

บ่าว2คน:พัทยาหรงนั่งรอพิธีเข้าหอที่ห้ิงนี้นะเพคะ

เป็นอะไรก็ได้

บ่าว2คน:ตอนนี้ชิงอ๋องกำลังส่งแขกที่เข้ามาร่วมงานอยู่เพคะ

เฉินมู่หยาง(นายเอก)

*ชินอ๋องหรอ?*

เฉินมู่หยาง(นายเอก)

*งั้นนี่คงเป็นงานอภิเษกสินะแล้วแต่งกับใครเฉินมู่หย่างหรือเปล่านะ*

นายเอกกอนที่จะแต่งงาน(ตอนอายุ18)

เข้าใจแล้วพวกเจ้าไปพักเถอาะ

เฉินมู่หยาง(นายเอก)

*ใช่เลยนี่คือเสียงของเฉินมู่หยางแน่นอน*

เป็นอะไรก็ได้

บ่าว2คน:เพคะ//เดินออกไป

หลังจากผ่านไป 1 ก้านธูป

ประตูห้องก็ถูกเปิดออกโดยชายคนหนึ่ง

เฉินมู่หยาง(นายเอก)

*คงเป็นชินอ๋องสินะ*//กำลังหันไปทีต้นเสียง

เฉินมู่หยาง(นายเอก)

//ตกตะลึงไปชั่วคู่

เฉินมู่หยาง(นายเอก)

*บนโลกนี้มีคนหล่อดูดีขนาดนี้เลยหรือ*

ชินอ๋องลวงรักเค้ามาด้วยสีหน้าไม่พอใจอะไรสักอย่างเดินไปที่เตียงที่เฉินมู่หยางนั่งอยู่จากนั้นก็ยื่นมือไปเปิดผ้าปิดหน้าของเจ้าสาวทำให้ผมได้เห็นหน้าของเฉินมู่หยางอีกครั้ง...ครั้งนี้....เอ่อ....

เฉินหมู่หยางแต่งหน้าทำให้ดูสวยเข้าไปอีกอย่างกับเทพจิ้งจอกจำแลงกายมา ถ้ามีผู้หญิงเข้ามาเห็นก็คงต้องอายกันบ้างแหละ

พระเอก(ตอนอายุ20)

หึๆๆ

พระเอก(ตอนอายุ20)

ทีนี้เจ้าพอใจหรือยังที่ได้แต่งงานกับข้า

พระเอก(ตอนอายุ20)

น่าทำลายชีวิตข้า

พระเอก(ตอนอายุ20)

ทำให้ข้าไม่ได้แต่งงานกับคนที่ข้ารัก

พระเอก(ตอนอายุ20)

เจ้าทำให้คนที่ข้ารักต้องเสียใจ

พระเอก(ตอนอายุ20)

คงพอใจเจ้ามากสินะ

เฉินมู่หยางได้ยินก็ตกใจไม่น้อย แต่ก็ยังยิ้มรับแล้วดูว่า

นายเอกกอนที่จะแต่งงาน(ตอนอายุ18)

ใช่ถ้าพอใจมากที่นั่งแต่งงานกับท่านข้ารักท่านมาก

นายเอกกอนที่จะแต่งงาน(ตอนอายุ18)

รักมาตั้งนานแล้ว

นายเอกกอนที่จะแต่งงาน(ตอนอายุ18)

ถ้าไม่ได้ทำลายชีวิตท่านแต่ค่าทนเห็นไม่ได้ที่ท่านอยู่กับคนอื่นที่ไม่ใช่ข้าข้าจึงได้ทำทุกอย่างเพื่อให้ข้าได้อยู่ใกล้ๆท่าน

นายเอกกอนที่จะแต่งงาน(ตอนอายุ18)

ต่อให้ใครเกลียดข้าก็ช่างข้าขอแค่ท่านคนเดียวเท่านั้นที่ไม่ได้เกลียดข้า

นายเอกกอนที่จะแต่งงาน(ตอนอายุ18)

รักข้าอยู่กับข้าข้าพร้อมจะทำทุกอย่างให้ท่านรักข้า

พระเอก(ตอนอายุ20)

แต่ข้าไม่มีวันรักเจ้า ข้าเกลียดเจ้า

พระเอก(ตอนอายุ20)

ถึงเจ้าจะได้แต่งงานกับข้า แต่เจ้าได้เพียงแค่แต่งเท่านั้น

พระเอก(ตอนอายุ20)

ต่างคนต่างอยู่อย่าได้มาเข้าใกล้ข้าอีก//ได้เดินออกจากห้องไป

ปล่อยให้นายเอกของเรานอนร้องไห้คนเดียวที่เตียง

เฉินมู่หยาง(นายเอก)

*ไม่มีวันรักหรอก็ดีเหมือนกันทางนี้ต่างคนต่างอยู่*

เฉินมู่หยาง(นายเอก)

*ไม่ต้องมาเจอกันยิ่งดี*

จู่ๆก็มีบ่าวเข้ามาในห้องแล้วบอกว่า

บ่าว

พระชายาเพคะ

บ่าว

ชินอ๋องมีคำสั่งให้พวกเรามาช่วยกันขนของของพัทยาไปที่เรือนเล็กท้ายจวนเพคะ

พอได้ฟังที่เราพูดก็ยังไม่ได้พูดอะไรก็มีกลุ่มบ่าวกลุ่มนึงเข้ามาช่วยกันขนของออกไปเฉินมู่หยางของเราได้แต่นั่งอึ้งไม่สามารถหาคำพูดมาได้ได้แต่ทำใจและตามบ่าวที่นำทางไปพอไปถึงก็มีเรือนเก่าๆที่เหมือนจะไม่มีคนอาศัยอยู่มานานแล้ว แต่เหมือนว่าชินอ๋องได้สั่งให้คนมาทำความสะอาดแล้วไม่มีฝุ่นไม่มียากใยแต่เรือนก็เก่ามากเฉินมู่หยางไม่อยากทำให้ทิ้งออกไม่พอใจไปมากกว่านี้จึงยอมอยู่ที่นี่โดยดี

แล้วก็....พูดง่ายๆคือไม่อยากพูดแล้วพูดว่านายเอกเนี่ยไปตามตื้อพระเอกอยู่ทุกวันจนวันหนึ่งในเอกไปเก็บดอกไม้ที่สวนแห่งหนึ่งกับบ่าวคนนึงน่าจะเป็นเสียบเปาเพื่อที่จะเก็บไปประดับที่เรือนของตนและของชินออ๋งแต่จู่ๆก็มีผู้หญิงเดินเข้ามาทักและพูดว่า