นักเรียนใหม่

*ที่ห้องเรียน

“วิว เป็นไงบ้าง? ส่งข้อความไปก็ไปยอมอ่านเลย” เชนที่นั่งโต๊ะถัดกันถามขึ้นด้วยความเป็นห่วง

“ฉันไม่เป็นไร แต่ต้องขอโทษนายด้วยจริงๆ ต้องมาเจ็บตัวเพราะคนบ้าเพียงคนเดียว”

“รุ่นพี่คงไม่พอใจมากที่เห็นเรากอดเธอ”

“ปกติหมอนั่นก็ไม่เคยพอใจอะไรใครอยู่แล้ว” ฉันเห็นด้วยกับเชนในเรื่องนี้มาก เขาไม่เคยพอใจใครนอกจากตัวเอง

“ฉันเป็นผู้ชายพอรู้นะว่าที่เขาแสดงท่าทีแบบนั้นออกมาเพราะอะไร”

“จะเพราะอะไรก็ช่างเขาเถอะ ขนาดตัวเขาเองยังตอบไม่ได้เลยว่าเพราะอะไร แต่มันก็ไม่ใช่แบบที่นายคิดหรอก เขาแค่ไม่ชอบฉัน จึงต้องคอยตามหาเรื่องกันอยู่แบบนี้” รู้สึกน้อยใจอยู่ลึกๆ

“เอาเถอะ ยังไงฉันก็อยู่ข้างเธอ… ในฐานะเพื่อน ถึงมันจะทำใจยอมรับได้ยากหน่อยก็เถอะ แต่มันก็ไม่ใช่ครั้งแรกซะหน่อย”

“ขอบคุณนะเชน” ฉันขอบคุณเขาด้วยความซึ้งใจ เขายังคงเป็นเพื่อนที่ดีเสมอมา

“อย่าคิดมาก” เชนแตะไหล่ฉันเบาๆ

เพื่อนยังไงก็คือเพื่อน แล้ววันนี้เขายังคงรักษาคำว่าเพื่อนที่มีไม่ไปไหน ฉันไม่จำเป็นต้องอธิบายให้ใครบางคนเข้าใจหรอก ต่อให้บอกว่าไม่มีอะไรระหว่างฉันกับเชนเขาก็คงไม่เชื่อ ฉันไม่รู้ว่าเขาคิดยังไงและไม่สนด้วยว่าเขาจะคิดกับฉันยังไง

ในขณะที่ฉันกำลังมองเหม่อคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย…

“ครูภาสกรเดินเข้ามาแล้ว” เชนพูดพร้อมสะกิดแขนฉันให้หันไปมอง เห็นครูที่ปรึกษาเดินเข้ามาในห้องเรียนและมีผู้หญิงลูกครึ่งหน้าตาสวยมากคนหนึ่งเดินตามเข้ามา หัวหน้าห้องจึงบอกให้นักเรียนทุกคนทำความเคารพก่อนที่ครูภาสกรจะพูดขึ้น

“สวัสดีครับ วันนี้ครูมีเพื่อนใหม่มาแนะนำให้นักเรียนทุกคนได้รู้จัก เป็นลูกครึ่งไทย-อังกฤษ เดี๋ยวให้เพื่อนแนะนำตัวเองเลยแล้วกันนะ” ครูพูดก่อนผายมือให้นักเรียนใหม่ยืนหน้าชั้นเพื่อแนะนำตัวเอง

“สวัสดีค่ะ เอมมี่ คลากส์ หรือเรียก ‘เอม’ ได้นะคะ ย้ายมาจากลอนดอน ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยค่ะ” นักเรียนใหม่แนะนำตัว คนอะไรเพรียบพร้อมไปหมด ด้วยความที่เธอเป็นลูกครึ่งจึงทำให้ทุกอย่างในตัวเธอดูดีไปหมด ทั้งหน้าตาสวยมีเสน่ห์ รูปร่างที่ดูสูงเพรียว ผิวขาวสะดุดตา ผู้ชายในห้องจ้องตาไม่กระพริบ สวยขนาดที่ว่าเชนยังมองค้างไปเลย แถมสำเนียงการพูดถึงแม้จะพูดไทยได้แต่ก็ฟังดูไม่ชัดเท่าไหร่นั้นกลับกลายเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งของเธอไปเลย ขนาดฉันเป็นผู้หญิงยังชอบในทุกๆ อย่างที่เป็นเธอเลย นี่ถ้าฉันพูดไม่ชัดบ้างเพื่อนๆ คงต่อคิวเข้ามาขอตบกันเป็นแถบ (ข้อหาทำตัวน่าหมั่นไส้)

“โอเค ถ้าอย่างงั้นเอมมี่เธอไปนั่งโต๊ะที่ว่างด้านหลังแถ้าห้าถัดจากโต๊ะวรเชษฐ์นะ” ฉันนั่งริมหน้าต่างแถวห้า ถัดจากฉันเป็นเชน แล้วที่นั่งถัดจากเชนเป็นโต๊ะว่าง ซึ่งถัดจากโต๊ะเชนตอนนี้จึงเป็นเอมหรือเอมมี่นั่นเอง

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

ย้ายไปคอนโด

บทต่อไป

นั่งด้วยกันสิ

