“โอเค เอาเป็นว่าเขาเป็นเหมือน ‘พี่ชาย’ ที่มาพักอาศัยอยู่ด้วย ฉันเข้าใจถูกไหม? แต่เธอเคยบอกว่าแม่ไปอังกฤษไม่ใช่เหรอ ตอนนี้อย่าบอกนะว่าเธออยู่กันลำพังแค่สองคน”
“ใช่! อยู่กันสองต่อสอง” กัสพูดผสมโรง ฉันกลัวเชนเข้าใจผิดจนคิดเตลิดไปไหนต่อไหน
“กัสนายรีบเข้าเรียนเถอะ ตอนเย็นกลับบ้านไปก่อนได้เลยไม่ต้องรอฉัน เรื่องล้างห้องน้ำฉันจัดการเอง” ฉันหันไปบอกนายเสาไฟฟ้าแรงสูง
“สำคัญตัวผิดไปหรือเปล่า ทำไมฉันต้องรอเธอด้วย” เขาพูดน้ำเสียงเรียบตึง (เรียบตึงเหมือนดึงหน้ามา) ก่อนเดินจากไป อะไรของเขาเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย
“เหมือนว่าความสัมพันธ์เธอกับเขาไม่ดีสักเท่าไหร่ ดูเขาเย่อหยิ่งเอาแต่ใจมาก จะเป็นไรไหมถ้าวันหยุดเราจะแวะไปหาเธอที่บ้าน เป็นห่วงจริงๆ นะวิว”
“ฮ่าๆๆ ตอนแรกฉันก็ไม่ได้เต็มใจให้เขาอยู่นักหรอก ส่วนความสัมพันธ์ก็อย่างที่นายเห็น แทบหักคอกันตายอยู่แล้วทุกวันนี้” ฉันหัวเราะกลบเกลื่อน
“ได้ยินแบบนี้ก็โล่งใจ เย็นนี้เราช่วยล้างห้องน้ำนะ แล้วไปดูหนังกัน”
“เอางั้นเหรอ?”
“เธอปฏิเสธฉันไม่ได้หรอก” เชนยิ้มพร้อมกับจับหัวฉันโยกเบาๆ
หลังเลิกเรียนเชนช่วยฉันล้างห้องน้ำจนเสร็จ แต่ก็รู้สึกแปลกๆ แทนที่จัดีใจมีคนช่วยดีกว่ามีคนมาคุมไม่ได้ช่วยอะไรสิ ทำไมฉันต้องไปนึกถึงหมอนั่นด้วย ชิ! (ออกไปจากความคิดฉันซะ) พอล้างห้องน้ำเสร็จเราก็ไปดูหนังตามที่ตกลงกันไว้ กว่าหนังจะจบก็มืดแล้ว ฉันไว้ใจเชนเพราะเรารู้จักกันตั้งแต่สมัยเรียนประถม เลยสนิทกันเป็นพิเศษ พวกเพื่อนๆ ในห้องต่างชอบแซวว่าเราเป็นแฟนกัน แต่ฉันไม่ได้คิดอะไรก็ไม่แต่ยิ้มกลับไป เราเป็นเพื่อนที่ดีกันมาตลอด
ตอนนี้อีตาเสาไฟฟ้านั่นคงนอนหลับปุ๋ยไปแล้ว เดี๋ยวนะ… กุญแจบ้านอยู่ที่ฉันนี่นา ป่านนี้เขาไม่นั่งรอฉันหน้าบ้านยุงกัดเป็นไข้เลือดออกตายไปแล้วเหรอ (ฉันยังไม่อยากเป็นฆาตกรนะ)
“วิว เราไปส่ง” เชนอาสาไปส่งฉันที่บ้าน
ผิดคาด พอกลับมาถึงก็ไม่เห็นนายเสาไฟนั่นเลย มัวไปเถลไถลอยู่ที่ไหนนะ หลงทางหรือเปล่า? แต่ก็อยู่มาเป็นเดือนแล้วไม่น่าจะหลง ไป-กลับทุกวัน นี่ฉันไม่ได้ห่วงหมอนั่นนะ แค่รู้สึกผิดอยู่หน่อยๆ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 72
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments