ดารันวิ่งออกมาอย่างรวดเร็ว พร้อมน้ำตา ตามด้วยเจมส์ที่วิ่งตามเธอและเขาดึงเธอมากอดใว้ แล้วพูดว่า "ดารัน ผมขอโทษ ผมจะหมั้นกับคุณนะ"
ดารันทั้งเสียใจและดีใจ เธอตอบกลับไปว่า
"แล้วรินละคะ เจมส์ คุณต้องทิ้งรินนะ ลืมเรื่องวันนี้ไปให้หมด นะคะเจมส์" ดาริน ร้องให้ต่อเพื่อให้เจมส์ปลอบใจเธอ ที่ผ่านมาเธอคอยอิจฉาดารินมาโดยตลอด ที่เธอมีคนชอบมากมาย ในตามีน้ำตาและก็ความร้ายกาจแฝงอยู่ เจมส์จึงส่งเธอกลับบ้าน แล้วพูดกับพ่อแม่ของดารันว่า
" คุณน้าครับ ผมจะเลื่อนงานหมั้นให้เร็วที่สุดนะครับ" พิภพ เป็นพ่อของดารินและดารัน เกิดสงสัยว่าทำใมถึงเลื่อนเร็วไปขนาดนั้น จึงถามกลับไปว่า
"ทำใมถึงเลื่อนเวลาให้เร็วขึ้น น้ายังไม่ได้เตรียมตัวเลย ดารัตน์ แม่ของดารันกลับพูดแทรกว่า
" นี่คุณ เลื่อนงานหมั้นเร็วขึ้นก็ดีนะสิคะ ลูกเราจะได้เป็นว่าที่คู่หมั้นของเจมส์ มีเกียรติ มีศักดิ์ศรีมากขึ้นนะคะคุณ" พอพูดจบ พิภพก็หันหน้ามาคัยกับเจมส์ว่า " งั้นก็ได้ เลื่แนมาเป็นวันไหนดีละ"
เจมส์ตอบขึ้นว่า "คุณพ่อของผมท่านให้จัดต้นเดือนหน้าเลยครับ" พิภพ " โอเคร ตามนั้น"
ณ วิลล่าแห่งหนึ่ง ซึ่งเงียบสงัด มีกลิ่นบุหรี่อ่อนๆของเจมส์ลอยมาแต่ไกล เขานั่งนึกถึงเรื่องคืนก่อนว่าเป็นเพราะอะไร เกิดอะไรขึ้น
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments