เรานั่งกินขนมปัง กันอย่างไม่มีใครพูดอะไรสักคำ
เมื่อฉันกินเสร็จจึงลุกขึ้นยืนแล้วก็จะเดินไปทิ้งขยะเค้าก็จับมือฉันแล้วพูดว่า
กาย: ฝากขยะไปทิ้งด้วย
ฉัน:ไปทิ้งเองสิ แล้วเค้าก็ทำหน้าเหมือนจะฆ่าคนอีกแล้ว เค้าทำให้ฉันกลัวเลยยอมเอาขยะไปทิ้งให้และเค้ายังสั่งอีกว่า ทิ้งขยะเสร็จให้กลับมาหาฉันฉันจะขึ้นห้องพร้อมเธอ
เมื่อฉันทิ้งขยะเสร็จก็เดินไปหาเค้าอย่างที่เค้าว่า เเล้วเราก็พากันเดินขึ้นห้อง คาบเรียนตอนบ่ายได้เริ่มขึ้นชั่วโมงนี้เป็นชั่วโมงพละ อาจารยให้ ออกกำลังกายในแบบต่าง พวกผู้ชายพากันเตะฟุตบอลกัน กายก็เล่นเหมือนกันพวกผู้หญิงในห้องพากันกริ๊ดให้เค้ากันใหญ่
ฉันก็เดินเหม่อคิดว่าหนิงทำไมไม่มาเรียนในวันนี้จนเดินไปข้างสนามบอลตอนไหนไม่รู้ และในตอนนั้นเองที่มีคนเตะบอลพลาดมาทางฉัน ลูกบอลนั้นพุ่งมาด้วยความแรง แล้วก็มีร่างกายของผู้ชายคนหนึ่งมารับลูกบอลที่พุ่งอย่างแรงมาทางฉัน เค้าคนนั้นก็คือกายนั้นเอง เค้ากระซิบพูดกับฉันว่า อยากโดนลูกบอลอัดหรือไงถึงได้เดินเหม่ออยากนี้ยัยบ้า อย่าเข้าใจผิดละที่ฉันช่วยเธอเพราะฉันไม่อยากให้ใครมาตายข้างสนาม พูดจบเค้าก็เดินไปเข้ากลุ่มเล่นบอลต่อ ฉันทั้งอึ้งทั้งตกใจที่เค้าทำแบบนั้น แล้วก็มีความรู้สึกแปลกๆในใจ คาบต่อมาเค้าก็ทำเหมือนว่าไม่เคยเกิดอะไรขึ้นตอนนั่งเรียนอยู่ฉันเหลือบไปเห็นที่มือของเค้านั้นมีรอยแผลอยู่ฉันจึงบอกอาจารย์ว่า ขออนุญาตพาเค้าไปห้องพยาบาลเค้าทำหน้างง ทั้งที่โดนฉันลากมาห้องพยาบาล ถึงห้องพยาบาลฉันก็พยายามที่จะทำแผลให้เค้าแต่เค้าบอกว่า ไม่ต้องทำเค้าไม่เป็นไร แล้วฉันก็เลยขอร้องเค้าว่าให้ฉันทำแผลให้เถอะนะ เค้าจึงได้อ่านข้อให้ฉันทำแผลให้ ระหว่างทำแผลไม่มีใครพูดกับใครสักคำจนเสร็จฉันจึงพูดว่า เสร็จแล้ว
เราทั้งสองคนเลยพากันไปเข้าเรียนต่อ ทุกอย่างเป็นไปอย่างปกติ เลิกเรียนฉันก็กลับบ้าน
ทางฝ่ายกาย
ตอนนี้ในหัวของผม เต็มไปด้วยเสียงเธอเเละใบหน้าของเธอ ผมงงตัวเองมาที่ตอนนั้น ผมเขาไปช่วยเธอไว้ ทั้งๆที่เธอไม่ได้เป็นอะไรกับผม ในคืนนั้นผมคิดเเล้วคิดอีก คิดจนนอนไม่หลับ แต่ก็เผลอหลับไปในที่สุด
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 22
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments