ตลอดทางม่อนไม่กล้าขยับ ใจเขาเริ่มเต้นอีกครั้ง ตัวเขาเริ่มสั่นๆ เฉินยกตัวของม่อนขึ้นมานั่งที่ตักของเขา ม่อนรู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก แอร์ในรถเย็นมาก แต่ไม่ทำให้ม่อนนั้นรู้สึกหนาวเลย ไอความร้อนจากตัวของเฉินทำ ให้เขารู้สึกอุ่นเอามากๆ ในตอนนี้ม่อนได้กลิ่นน้ำหอมกุหลาบอบอวลไปทั่วรถ
เฉิน : ทำไม นายกลัวชั้นหรอ?
ม่อน : ป... เปล่าครับ
เฉิน : แล้วทำไม นายถึงตัวสั่นอย่างนี้ล่ะ!!
ม่อน : อ.. อ่อ ผมหนาวหน่ะ ไม่ต้องสนใจผมหรอก...
เฉิน : ตัวของชั้นอุ่นไม่พอหรอ นายถึงได้หนาวอย่างนี้
ม่อน : ค... คือ.... ว่า
เฉินใช้มือข้างหนึ่งลูบไปที่ต้นขาของม่อน ม่อนมองตาเฉิน ไม่พูดอะไร แต่ม่อนไม่เคยรู้เลยว่าสายตาที่เขามองมาที่เฉินนั้นเป็นอย่างไร และมันทำให้เฉินรู้สึกอย่างไร
ม่อน : บอส...
เฉิน : สายตาของนายนั้น มันชั่งเย้ายวนจริงๆ
ม่อน : ผม... ไม่คิดอย่างนั้นนะครับ...
เฉิน : ผมจะรู้ได้ยังไงล่ะ ว่าสิ่งนายพูดมาเป็นความจริงมั้ย?
ม่อน : ....///
เฉินลูบที่ต้นขาของม่อน อีกมือหนึ่งก็จับที่เนคไทของม่อนแล้วดึงลงอย่างช้าๆ เฉินจูบไปที่ต้นคอของม่อน แล้วเลื่อนมือจากที่ลูบขามาจับที่เข็มขัดของม่อน
ม่อน : อ๊าส์~ ค... บอส... ครับ..
เฉิน : กลิ่นของนายนี่มันกลิ่นอะไรกัน ทุกครั้งที่อยู่ใกล้ มันทำให้ชั้น.....
ม่อน : บ... บอส///
เฉินพลิกตัวของม่อนให้เปลี่ยนเป็นท่าคร่อมบนตักของเขา เฉินจูบไปที่ปากของม่อน เขาใช้มือปลดกระดุม และจูบไล่ลงไปที่ต้นคอ จนถึงหน้าอก ม่อนจับที่ต้นคอของเฉิน
ม่อน : บ... บอส ผมว่าหยุดเถอะ... เรากำลังจะไปทำงานกันนะครับ ผมไม่อยาก... เสียงานนี้
เฉิน : อ... อะ.... อืม
ม่อน : ค... ครับ
ม่อนรีบลงจากตัวเฉินไปนั่งที่เบาะอีกฝั่งหนึ่ง แล้วจัดแจงแต่งตัวให้กลับเป็นเหมือนเดิม ม่อนยื่นมือไปเปิดม่านออกแล้วเช็คของและเอกสารของเฉินให้เรียบร้อย
ม่อน : เอกสารทั้งหมดอยู่ในนี้นะครับ ส่วนรายงานสถิติผมจะรีบไปทำให้ ให้เสร็จก่อนเที่ยงนะครับ😊😊
เฉิน : อืม... ดี โทรนัดลูกค้าที่ร้านWด้วย
ม่อน : ได้ครับ ได้
ระหว่างทางม่อนก็โทรนัดลูกค้าให้เฉิน ผ่านไปไม่กี่นาทีก็ถึงบริษัทA ม่อนลงรถ แล้วรีบไปยื่นบัตรที่เคาน์เตอร์ จากนั้นก็ตามเฉินขึ้นไปด้านบน
เฉิน : คุณแกรนด์ ช่วยพาคุณม่อนไปที่ห้องเลขาด้วย!!! ผมจะไปพักผ่อน...
แกรนด์ : ได้ค่ะบอส เชิญด้านนี้ค่ะหัวหน้า!!!
ม่อน : อ... อะไรนะครับ คุณเรียกผมหรอ?
แกรนด์ : ก็ใช่สิคะ ตำแหน่งนี้ไม่ได้เป็นแค่เลขานะคะ ยังพ่วงตำแหน่งหัวหน้าพนักงานไปด้วยค่ะ
ม่อน : คุณแกรนด์พูดปกติกับผมก็ได้ครับ คือผมไม่ค่อยชินหน่ะ
แกรนด์ : ไม่ได้หรอกค่ะ บอสเคร่งเรื่องตำแหน่งมาก ทุกคนจึงวางตัวแค่ตำแหน่งของตัวเอง
ม่อน : งั้นหรอครับ...ไม่แปลกเลยที่ทุกคนจะมีผลงานที่โดเด่นในตำแหน่งของตนเองขนาดนี้
แกรนด์ : ก็ไม่เสมอไปหรอกค่ะ มีบางกลุ่มอีกที่ไม่ได้เรื่อง เดี๋ยวหัวหน้าอยู่ไปก็จะรู้ว่าเป็นใคร
ม่อน : ครับๆ ไปกันเถอะครับ
แกรนด์ : ได้ค่ะ เชิญทางนี้ค่ะ
แกรนด์พาม่อนไปที่โถงพนักงาน ในนั้นมีคนมากมาย ต่างพากันมาโค้งให้กับม่อน ม่อนเหลือบไปเห็นผู้ชายคนหนึ่งตั้งหน้าตั้งตาทำงาน โดยไม่ได้สนโลกภายนอกเลย...
ม่อน : คุณแกรนด์ เขาคนนั้นคือใครครับ?
แกรนด์ : อ่อนั่น เลาว์เวอร์ค่ะหัวหน้า เขาเป็นคนนิสัยดีมากเลยนะคะ ปกติเขาจะมาตอนรับคนที่เข้ามาทำงานนะคะ แต่วันนี้สงสัยจะงานยุ่งน่ะค่ะ
ม่อน : แล้วทำไมถึงงานยุ่งแค่เขาคนเดียวล่ะ? ทำไมคนอื่นถึงเข้ามาตอนรับผมได้
แกรนด์ : บางคนงานคงจะเสร็จแล้ว ส่วนบางคนก็คงจะเอาไปให้เลาว์เวอร์นี่แหละทำ...
ม่อน : ผมจะไปคุยกับเขา...
ม่อนรีบเดินไปที่โต๊ะของเลาว์เวอร์ทันทีที่พูดจบ เลาว์เวอร์ตกใจมากที่เห็นหัวหน้าคนใหม่มาหาเขา เขาคิดว่าม่อนคงจะโกรธที่เขาไม่ได้ไปต้อนรับ เลาว์เวอร์ยืนขึ้นทันที...
เลาว์เวอร์ : ผ... ผม ไม่ได้ตั้งใจที่จะไม่ไป ต... ต้อนรับหัวหน้านะครับ...
ม่อน : งั้นหรอ แล้วนายมัวทำอะไรอยู่ล่ะ?
เลาว์เวอร์ : ค.. คือว่าผม
ม่อน : นี่นายเอางานคนอื่นมาทำหรอ? เขาคือใคร?
เลาว์เวอร์ : ค... คือว่า
ควิลท์ : ผมเอง แล้วคุณมีปัญหาอะไร?
ม่อน : คุณเองหรอ ทำไมคุณทำอย่างนี้ แบบนี้มันเอาเปรียบกันชัดๆเลยนะ
ควิลท์ : แล้วมันจะยังไงกันนักหนา แค่ทำงานให้แค่นี้ ไม่ได้รึไง
ม่อน : งั้นถ้าผมสั่งให้คุณทำงานแทนคนอื่น คุณจะตกลงรึเปล่า🤬?
ควิลท์ : คุณมีสิทธิ์อะไรมาสั่งผม พนักงานบ้านนอกอย่างคุณหน่ะ ไม่มีปัญหาควบคุมผมหรอก ไร้ความสามารถอย่างนี้บอสเอามาเป็นเลขาได้ยังไงกันนะ...
เฉิน : มีมารยาทหน่อย นี่คุณหาว่าการตัดสินใจของผมมันห่วยแตกรึไง😡😡
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ฝากกดติดตาม และกดไลค์ เข้ามาอ่านกันบ่อยๆน้าา🙏🙏
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 19
Comments