แม่มดเจ้าเสน่ห์ บังเอิญ

บังเอิญ

ไม้กวาดวิเศษ(พาหนะของแม่มดโมนา)

หมอโมไม้กวาดว่าทางมันคุ้นๆนะ

ไม้กวาดวิเศษ(พาหนะของแม่มดโมนา)

เห้ย!!นี่มันทางไปเมืองมนุษย์หนิ

แม่มดโมนา(นางร้าย)

สองคนนั้นจะไปทำไรกัน

แม่มดณัฐชา(พี่นางเอก)

ใกล้ถึงแล้ว

แม่มดณิชา(นางเอก)

ใช่ๆ

ทั้งหมดผ่านประตูเชื่อมและไปโผล่ที่โรงพยาบาลรัตนไพศาล

แม่มดณัฐชา(พี่นางเอก)

ที่ไหนเนี้ย

แม่มดณิชา(นางเอก)

ไม่รู้สิ..พรมวิเศษกลับไปก่อน

พรมวิเศษ(พาหนะของนางเอก)

ได้ๆ

แม่มดณัฐชา(พี่นางเอก)

พรมมี่ด้วย

พรมมี่(พาหนะพี่นางเอก)

โอเคๆ

แม่มดณัฐชา(พี่นางเอก)

เปลี่ยนชุดหน่อยดีกว่า//หมุนตัวเปลี่ยนชุด

แม่มดณัฐชา(พี่นางเอก)

แม่มดณิชา(นางเอก)

//หมุนตัวเปลี่ยนชุด

แม่มดณิชา(นางเอก)

แม่มดณัฐชา(พี่นางเอก)

ค่อยเข้ากับสถานที่หน่อยไปกัน

แม่มดณิชา(นางเอก)

อืม//เดินไป

แม่มดณัฐชา(พี่นางเอก)

//เดินไป

ทั้งสองสะกดให้ทั้งโรงพยาบาลคิดว่าทั้งสองคนเป็นหมอที่นี่

แม่มดณัฐชา(พี่นางเอก)

นั่นนนนหนิมาทำอะไร

แม่มดณิชา(นางเอก)

ไปหากัน

แม่มดณัฐชา(พี่นางเอก)

อืม

แม่มดณัฐชา(พี่นางเอก)

นนนเจ้ามาทำอะไร

พ่อมดนนน(หลานคุณยายทาฮิร่า)

อ้าวณัฐชาณิชาเรามาทำงานน่ะ

แม่มดณัฐชา(พี่นางเอก)

เจ้ามีงานที่เมืองมนุษย์ด้วยหรอเมืองเวทมนต์แทบไม่ได้เข้า

พ่อมดนนน(หลานคุณยายทาฮิร่า)

เราชอบเที่ยวเมืองมนุษย์

แม่มดโมนา(นางร้าย)

ที่แท้ก็มาเที่ยวกันนี่เอง

พ่อมดนนน(หลานคุณยายทาฮิร่า)

นี่ชิม่อนเพื่อนเรา

ชิม่อน(พระเอก)

สวัสดีครับ

แม่มดณัฐชา(พี่นางเอก)

นักล่าอีกล่ะสิ

พ่อมดนนน(หลานคุณยายทาฮิร่า)

รู้ได้ไง

แม่มดณิชา(นางเอก)

เฮ้ย!!นักล่าหรอ

แม่มดณัฐชา(พี่นางเอก)

จะโดนจับเผามั้นเนี้ย

พ่อมดนนน(หลานคุณยายทาฮิร่า)

ไม่หรอก

แม่มดณัฐชา(พี่นางเอก)

เจ้าสิไม่โดนพวกเราสิไม่แน่ใช่สิ้เจ้าเป็นเพื่อนของหลานนักล่าหนิ

แม่มดณิชา(นางเอก)

จริงหรอ

พ่อมดนนน(หลานคุณยายทาฮิร่า)

อืม

แม่มดณัฐชา(พี่นางเอก)

ระวังเถอะจะโดนจับเผาไม่รู้ตัว

พ่อมดนนน(หลานคุณยายทาฮิร่า)

ไม่หรอก

แม่มดณิชา(นางเอก)

แล้วแต่

แม่มดโมนา(นางร้าย)

//เดินมา

แม่มดณัฐชา(พี่นางเอก)

//หัน

แม่มดณัฐชา(พี่นางเอก)

โมนามาทำอะไรปกติไม่เห็นจะมาเมืองมนุษย์ไม่กลัวโดนจับเผารึไง

แม่มดโมนา(นางร้าย)

เราแค่มาเที่ยวแต่บังเอิญมาเจอพวกเจ้า

แม่มดณิชา(นางเอก)

บังเอิญหรือเเอบตาม

แม่มดณัฐชา(พี่นางเอก)

ใช่ๆ

แม่มดโมนา(นางร้าย)

บังเอิญ

แม่มดณิชา(นางเอก)

บังเอิญก็บังเอิญ

แม่มดโมนา(นางร้าย)

นนนมาทไอะไรที่นี่//กอดแขนนนน

พ่อมดนนน(หลานคุณยายทาฮิร่า)

เอ่อ..เรามาเที่ยว

แม่มดณัฐชา(พี่นางเอก)

เกาะเป็นปลิงเชียว

แม่มดโมนา(นางร้าย)

เจ้าว่าใคร

แม่มดณัฐชา(พี่นางเอก)

ว่าคนแถวนี้แหละใครจพรับก็รับไปไปกันเถอะณิชา

แม่มดโมนา(นางร้าย)

หึยย

พ่อมดนนน(หลานคุณยายทาฮิร่า)

พอๆ

แม่มดณิชา(นางเอก)

ไปเถอะ

แม่มดณัฐชา(พี่นางเอก)

อืม

ทั้งสองเดินไป

พ่อมดนนน(หลานคุณยายทาฮิร่า)

ปล่อยได้แล้วโมนา

แม่มดโมนา(นางร้าย)

ก็ได้ๆ//ปล่อย

แม่มดโมนา(นางร้าย)

โมนาไปละ//เดินไป

พ่อมดนนน(หลานคุณยายทาฮิร่า)

อืม

ชิม่อน(พระเอก)

เฮ้อ!!สงสัยจะแย่งกัน

พ่อมดนนน(หลานคุณยายทาฮิร่า)

แย่งอะไร

ชิม่อน(พระเอก)

เปล่าๆไปทำงานก่อนนะเพื่อน

ชิม่อน(พระเอก)

//เดินไป

พ่อมดนนน(หลานคุณยายทาฮิร่า)

เออๆ

จบแค่นี้น้า

ง่วงและ

บายย

ไม่สนุกก็ขอโทษ





โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ