DESTINY ชะตารัก ชะตาแค้น รับโทษ

ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)

รนที่ตายนัก

เว่ยหยาง

ข้าไม่ได้ รนหาที่ตายนะ

ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)

เจ้าเป็นใคร คนของเผ่ามารหรอ

เว่ยหยาง

ไม่ใช่

ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)

ไม่ใช่ได้ยังไง วันนี้เทียนจวินเรียกประชุมเผ่าสวรรค์ ส่วนเจ้ามาทำลับๆล่อๆ อยู่ที่นี่

ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)

เผ่าสวรรค์รวมตัวกันอยู่ในห้องโถงของสวรรค์ทั้งหมด

เว่ยหยาง

ท่านอย่าเอาซี้ซั้วนะ ข้าบอกว่าไม่ใช่ก็คือไม่ใช่

ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)

แต่เผ่ามารก็แปลกเนอะ สงเด็กอมมือมาสืบจะได้ความอะไรกัน

เว่ยหยาง

นี่..ข้าบอกว่าข้าไม่ใช่

ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)

ใช่หรือไม่ ให้เทียนจวินตัดสินเถอะ

เว่ยหยาง

ไม่! ข้าไม่ไป

เว่ยหยาง

ปล่อยข้านะ

ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)

เด็กน้อยไปรับโทษพร้อมกับข้าซะดีๆ

เว่ยหยาง

ข้าไม่ไป!!!!!!

ฟึ่บ

ห้องโถงสวรรค์

เว่ยหยาง

ปล่อยข้านะ ข้าบอกแล้วไงว่าท่านเข้าใจข้าผิด

เว่ยหยาง

ซวยแล้ว ข้าขอปิดหน้าก่อนแล้วกัน/ในใจ

ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)

ซานเย่ คารวะเทียนจวิน

เทียนจวิน

นั่นเจ้าพาใครมา

ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)

นางผู้นี้คือคนของเผ่ามารที่แอบเข้าไปในตำหนักอรุณ

เทียนจวิน

เจ้า...แม่นาง ข้าดูหน้าเจ้าชัดๆหน่อยสิ

ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)

ช้าอยู่ทำไม รีบให้เทียนจวินดูหน้าเจ้าสิ

เว่ยหยางค่อยๆ เงยหน้า

เว่ยหยาง

ท่านพ่อ...เอ่อๆ

เว่ยหยาง

เว่ยหยางคารวะเทียนตี้

ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)

หื้ม เว่ยหยาง

ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)

นางคือ....

เทียนจวิน

นางคือเว่ยหยางธิดาเพียงคนเดียวของข้า

ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)

แล้วพระธิดาสวรรค์อย่างท่านเข้าไปทำอะไรในตำหนักอรุณ

เว่ยหยาง

เอ่อ....เอ่อ

เฟยหลง(ไท่จื่อ)

นางแค่หลงเข้าไป ใช่มั้ยเว่ยหยาง

เว่ยหยาง

ไม่ใช่

เว่ยหยาง

ท่านพี่..ไม่ต้องแก้ตัวแทนข้า

เว่ยหยาง

ข้ารับชอบเรื่องนี้เองได้

เทียนจวิน

งั้นเจ้าก็พูดมา

เว่ยหยาง

ข้าแค่อยากรู้ที่นั่นมีอะไร

ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)

แค่นั้น...แค่นั้นหรือ

เว่ยหยาง

ใช่..เอ่อไม่ ข้าว่าที่นั่นมันสงบดี

เว่ยหยาง

ข้าเลย..ข้าเลยเข้าไป

เทียนโฮ่ว

ท่านพี่ เราต้องลงโทษนางนะ ไม่งั้นคนอื่นจะว่าอย่างไร

เทียนโฮ่ว

ท่านพี่

เทียนจวิน

เอาหล่ะๆ

เทียนจวิน

เว่ยหยางต่อให้เจ้าจะเป็นลูกข้า แต่เจ้าทำความผิด

เทียนจวิน

เพราะจะลงโทษเจ้า เจ้าจงไปบำเพ็ญตนที่เขาวิหคเหิน

เทียนโฮ่ว

ท่านพี่นั่นเป็นการลงโทษของท่านหรือ

ลี่หมิง

เรียนเทียนจวิน ขอท่านพิจารณาโทษ

เทียนจวิน

พวกเจ้ามีข้อกังขาหรือ เว่ยหยางนางเกลียดการการบังคับ

เทียนจวิน

การส่งนางฝึกนางย่อมไม่ชอบอยู่แล้ว

เว่ยหยาง

เห้อ

เว่ยหยางหันหน้าไปหาลี่หมิง

เว่ยหยาง

เสียใจด้วย //พูดโดยไร้เสียง

ลี่หมิง

เว่ยหยาง เจ้า! เจ้าเยาะเย้ยข้าหรอ

เทียนจวิน

เอาหล่ะ เว่ยหยางพรุ่งนี้ไปบำเพ็ญสำนึกความผิดที่เจ้าได้กระทำ

เว่ยหยาง

ข้าน้อมรับ

เทียนจวิน

วันนี้พอแค่นี้ เชิญทุกท่านกลับได้

เทียนจวิน

เทียนโฮ่วกลับกันเถอะ

เทียนโฮ่วพยักหน้าเบาๆ เป็นการตอบรับ

น้อมส่งเทียนจวิน เทียนโฮ่ว

ขอพระองค์ทรงเจริญหมื่นปี หมื่นหมื่นปี

เทพเซียนที่อยู่ในห้องโถงเอ่ยพร้อมกัน

เฟยหลง(ไท่จื่อ)

เว่ยหยาง...

เทียนโฮ่ว

เฟยหลง ตามแม่มา แม่เรื่องจะคุยกับเจ้า

เว่ยหยาง

ท่านพี่ ท่านไปเถอะ

เฟยหลง(ไท่จื่อ)

ไว้ข้าจะไปเจ้าที่ตำหนัก

เว่ยหยาง

อืมๆ

เว่ยหยางพยักหน้ารับคำ

เว่ยหยาง

เอ๊ะ ท่านรองแม่ทัพ

เว่ยหยาง

ท่านจะไปไหนอ่ะ

ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)

กลับไง

เว่ยหยาง

เดี๋ยวสิ รอข้าก่อน

ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)

เจ้ามีอะไร

เว่ยหยาง

ท่านยังไม่ได้ขอโทษข้าเลย

ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)

ขอโทษ? เพราะเหตุใดข้าต้องขอโทษเจ้าด้วย

เว่ยหยาง

//ยิ้ม//

เว่ยหยาง

หึๆ ท่านไม่รู้หรือ

ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)

จะขอโทษเพียงเพราะเจ้าเป็นบุตรสาวของเทียนจวิน มีฐานะสูงกว่างั้นรึ

เว่ยหยาง

ไม่อ่ะ

เว่ยหยาง

ท่านเป็นถึงรองแม่ทัพแห่งสวรรค์ แถมท่านยังมีปราณมากกว่า ให้ขอโทษเรื่องนั้นคงไม่เหมาะ

ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)

แล้วจะขอโทษเรื่องอะไร

เว่ยหยาง

ก็ท่านกล่าวหาข้า ว่าข้าเป็นคนของเผ่ามาร..ซึ่งไม่ใช่

เว่ยหยาง

เพราะฉะนั้น....

ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)

ขออภัย ที่เข้าใจเจ้าผิด. แต่ต่อนี้อย่าไปยุ่งกับตำหนักอรุณอีก

ซานเย่(รองแม่ทัพสวรรค์)

ถ้าเจ้าไม่ฟังข้า ครั้งต่อไปอย่าหาว่าข้าไม่เตือน

ลี่หมิง

อุ้ย ตาย โดนปฏิเสธหรอ

เว่ยหยาง

ลี่หมิง ทำไมถึงยังไม่กลับไปอีก

ลี่หมิง

ถ้าข้ากลับ ข้าก็ไม่เห็นอะไรดีๆ แบบนี้สิ

ลี่หมิง

เว่ยหยาง ข้าขอเตือนเจ้านะ ท่านรองแม่ทัพ เขาไม่สนใจ

เว่ยหยาง

เจ้าชอบท่านรองแม่ทัพหรือ

เว่ยหยาง

วางใจเถอะ ข้าไม่แย่งเจ้า

เว่ยหยาง

เพราะต่อให้เจ้าไม่มีคู่แข่ง เจ้าไม่มีทางได้เขาไปครองหรอก

เว่ยหยาง

วาสนาเจ้ากับท่านรองแม่ทัพ ไม่มีเลย😏

เว่ยหยาง

ขอตัว

ลี่หมิง

เว่ยหยาง!

ตำหนักอัสดง

เว่ยหยาง

ท่านลุง!!!

เว่ยหยาง

ข้ารู้นะว่าท่านอยู่ในตำหนัก ออกมาหาข้าหน่อย

เว่ยหยางเดินกระทืบเท้าเข้ามาในตำหนัก

ยกกาน้ำชาขึ้นมากระดกอย่างไม่สบอารมณ์

อ้ายฉิง(เทพความรัก)

ใจเย็นๆ ยัยหนู

เว่ยหยาง

ข้าไม่ใจเย็น

เว่ยหยาง

ท่านลุง ท่านต้องช่วยข้านะ

อ้ายฉิง(เทพความรัก)

ข้าจะช่วยอะไรเจ้าได้ ข้าเป็นเทพแห่งความรักที่ตำหนักข้ามีแค่ด้ายแดง

อ้ายฉิง(เทพความรัก)

สิ่งเดียวที่ข้าช่วยได้คือหาคู่ให้เจ้า

เว่ยหยาง

ท่านลุง ข้าไม่อยากไปบำเพ็ญตนที่เขาวิหคเหินอะไรนั่น//งอแง

อ้ายฉิง(เทพความรัก)

เห้อ ยัยหนู เจ้าทำผิด เจ้าก็ต้องรับโทษ ถูกแล้วนี่

อ้ายฉิง(เทพความรัก)

มานี่ๆ เอานี่ไป

เว่ยหยาง

ด้ายแดงอีกแล้วหรอ

เว่ยหยาง

ท่านดูนี่นะท่านลุง

เว่ยหยางเลิกแขนเสื้อขึ้นเผยให้เห็นด้ายแดงที่ถูกมัดไว้เต็มข้อมือ

เว่ยหยาง

ไม่มีที่แล้ว

อ้ายฉิง(เทพความรัก)

ข้าขอโทษ ตั้งแต่เจ้าเติบโตมาข้าก็มัดให้เจ้าทุกปี

เว่ยหยาง

หึๆ

อ้ายฉิง(เทพความรัก)

ข้ารู้ว่าเจ้าไม่พอใจเทียนจวิน และข้ายังรู้อีกว่าเจ้ายอมไปทำความสะอาดห้องทำยา ดีกว่าไปบำเพ็ญตน

อ้ายฉิง(เทพความรัก)

แต่เรื่องนี้อยู่นอกเหนืออำนาจข้า ข้าช่วยเจ้าไม่ได้จริงๆ

เว่ยหยาง

ท่านไม่ช่วย ท่านไม่รักข้า

อ้ายฉิง(เทพความรัก)

เว่ยหยางเจ้าคือหลานรักของข้า แต่เจ้าบอกรับโทษด้วยตัวเองนี่

เฟยหลง(ไท่จื่อ)

เจ้ามีข้านะ เว่ยหยาง

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ