เพื่อนรักจอมหักมุม

สวัสดีคะแอดชื่อซานีลโดยรวมจะเรียกกันสั้นๆว่าซาคือจะบอกก่อนว่าปกติแล้วตัวแอดจะไม่ค่อยเชื่อเรื่องลี้ลับหรือเหนือธรรมชาติสักเท่าไหร่แต่ในทางกลับกันแอดก็ไม่ได้ลบหลู่แต่อย่างใดประสบการณ์ที่แอดจะมาเล่าเพื่อเป็นการแบ่งปันเรื่องราวหลอนๆที่แอดกับเพื่อนๆได้เจอมากับตัวเองถือว่าเป็นการเจอที่ทำให้ลืมไม่ลงกันเลยทีเดียวถึงแม้จะไม่ใช่ครั้งแรกที่แอดเจอก็ตามแต่เรื่องนี้จัดว่าหนักพอสมควรเลยก็ว่าได้เรื่องราวที่แอดและเพื่อนๆประสบพบเจอมานี้เกิดขึ้นตอนที่แอดอยู่ใต้จังหวัด นครศรีธรรมราช แต่ตัวแอดมินเป็นคนสุราษฎร์ธานีแอดกับครอบครัวประกอบอาชีพเดินสายออกงานขายของเวลาเราไปกันเราจะไปในลักษณะของทีมงานเดียวกันทีมที่แอดอยู่จะมีแต่คนใต้ที่มาแต่ละจังหวัดของภาคใต้และจะมีคนกลุ่มน้อยที่มาจากภาคอื่นติดตามทีมไปด้วยงานที่เราออกจะเป็นงาน กาชาติบ้าง ประจำปีบ้างแล้วแต่จังหวะซึ่งครั้งนี้แอดไปขายที่นครศรีธรรมราชจำนวนวันงานมีทั้งหมด10วันพอมาถึงทุกคนต่างมีหน้างานของตัวเองทั้งตั้งเต้นท์ทำที่พักชั่วคราวและเตรียมของทุกครั้งที่ไปเราจะไปก่อนงานวันสองวันเพื่อที่จะได้มีเวลาเตรียมหลายๆอย่างอย่างเพื่อนแอดบางคนก็เป็นร้าน การละเล่นมีทั้ง ปาโป่ง ยิงปืน สาวน้อยตกน้ำ ปาฟองน้ำ ปาลูกดอกและอีกหลายๆอย่างแต่ตัวแอดและครอบครัวทำเกี่ยวกับของกินเมื่อถึงวันงานก็เหมือนปกติทุกครั้งคนก็มาเที่ยวเล่นกันร้านค้าก็มากมายยังมีทั้งคอนเสิร์ตของศิลปินดังๆมากันงานจะเริ่มตั้งแต่5โมงเย็นเป็นต้นไปคนในงานต่างก็ทำมาหากินกันไปงานเลิกไม่เกินเที่ยงคืนแต่ปกติแล้วพอ4-5ทุ่มคนก็เริ่มซาลงไม่หนาแน่เหมือนตอนหัวค่ำมาถึงช่วงเวลาปิดร้านเพื่อพักผ่อนแต่แต่ละร้านกว่าจะเก็บของเสร็จก็ปาไปตี1ตี2กันแล้วไหนจะไปอาบน้ำอีกกว่าจะได้นอนก็ตี3กว่าๆเป็นอย่างนี้เป็นทุกวันกว่าจะหมดงานช่วงวันงานแรกๆแอดกับพวกเพื่อนๆทุกครั้งที่เก็บร้านเสร็จก็จะนัดรวมตัวกันเพื่อนั่งกินนั่งพูดคุยเล่นกันเป็นประจำจนถึงวันงานวันที่9ก็เหมือนเดิมหลังเก็บร้านเสร็จก็รวมตัวกันแต่วันนี้เป็นวันที่พวกเราได้เก็บร้านเร็วเป็นพิเศษเนื่องจากสถานที่ที่จัดงานมันติดกับชายเลย์มีพายุฝนเข้าช่วง3ทุ่มเห็นจะได้คนที่มาเที่ยวงานต่างพากันกลับบ้านกันพ่อค้าแม่ค้าเลยเซ็งกันจึงพากันเก็บของปิดร้านพักผ่อนเพื่อที่จะขายพุ่งนี้ซึ่งเป็นวันสุดท้ายของงานแอดกับเพื่อนเลยได้มารวมตัวกันเร็วกว่าปกติและมานั่งกินเหล้าแก้เซ็งจากเหตุฝนตกกันในเวลาที่แอดรวมตัวในวันนั้นอยู่ในเวลาตี1กว่าๆซึ่งฝนก็หยุดตกไปพักใหญ่แล้วพวกเรานัดกันที่ร้านเพื่อนคนนึงมันชื่อว่าเกริกอ่านว่าเกริกนะไม่ใช่เก-ริก เกริกจัดว่าเป็นเจ้าบ้านก็ว่าได้เพราะเกริกเป็นคน นครศรีธรรมราช พวกเราก็มารวมกันตามนัดมาถึงก็นั่งกินกันไปสักพักเพื่อนแอดมันเริ่มเมา เออคือ!!จะบอกก่อนว่านั่งกันเยอะประมาณ8-9คนในกลุ่มจะมีผู้หญิงอยู่แค่4คนรวมแอดด้วยแล้วนี่คือรวมเฉพาะแค่เพื่อนที่สนิทและรู้จักกันมานานแค่นั้นนะแต่คนในกลุ่มจะมีคนนึงมันเป็นคน สุพรรณบุรีซึ่งใอ่นี่แหละที่เริ่มเมาและทำให้พ่อของเกริกตื่นและออกมาด่าไล่ให้ไปกินที่อื่นพวกเราก็ไม่มีทางเลือก

หลังตกลงกันเสร็จพวกเราก็ขับรถมอเตอร์ไซค์ไปที่ร้านใจอ่ะฉาวกันร้านมันตั้งอยู่ใกล้ต้นไทรใหญ่ซึ่งน่าจะมีอายุหลายปีเอามากๆดูจากลักษณะขนาดของต้นแล้วเดี๋ยวแอดจะขึ้นภาพที่หาได้ใกล้เคียงไว้ให้นะคะแต่ไม่ใช่ภาพที่เกิดเหตุจริงเป็นเพียงภาพจำลอง

เป็นภาพและลักษณะก้านของต้นที่เหมือนและใกล้เคียงที่สุด

เฉาวมันเป็นคนปากหมาแต่ใจดีแต่ในอีกด้านถ้ามีอะไรมันก็ไปก่อนคนแรก

เวลาเวลานั้นมันก็ใกล้จะตี2แล้วตัวแอดกับเพื่อนก็เริ่มมึนๆก็แล้วแต่ยังมีสติครบแต่อยู่ๆใอ่เบนที่เป็นคน สุพรรณบุรีมันเมากว่าใครเพื่อนเลยมันยืนขึ้นแล้วตะโกนเรียกพร้อมกับขวักมือไปทางต้นไทรแล้วพูดว่า

โห~คือตอนนั้นนะอยากสวนไปมากเลยว่าที่มึงเห็นน่ะคนอื่นเขาไม่เห็นกับมึงด้วยหรอกแต่ก็ไม่กล้าพูดอะไรไป

เชี้ยละตกลงมันแกล้งหรืออะไรวะ

แอดกับเพื่อนเลยตัดสินใจย้ายที่นั่งกินกันเปลี่ยนไปนั่งชายเลย์แทน

ในระหว่างพวกเราย้ายที่มานั่งชายเลย์เหตุการณ์ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นใอ่เบนก็ได้แต่นั่งก้มหน้าเงียบด้วยความเมาคืนนั้นพวกเรานั่งกินจนถึงตี4กว่าๆได้เลยตัดสินใจแยกย้ายกลับเต้นท์กันแต่ใอ่เบนมีอาการแปลกๆตั้งแต่ย้ายมานั่งที่นี่มันไม่จับแก้วเหล้ากินเลยเอาแต่นั่งก้มหน้าแต่พวกเราก็ไม่ได้ติดใจอะไรได้แต่คิดว่ามันคงเมามากเลยกินต่อไม่ไหว

เป็นภาพประกอบที่ใกล้เคียงกับสถานที่จริง

หลังจากที่แยกย้ายกันกลับไปนอนต่างคนก็ต่างตื่นซะเที่ยงเลยโทรหาแล้วนัดจะไปอาบน้ำพร้อมกันจะบอกก่อนว่าห้องน้ำเดิมไปทางเดียวกันแต่แยกฝั่งหญิง/ชายพร้อมกลับมีคนเฝ้าทั้งสองฝั่งแอดกับเพื่อนอีกคนก็มารอพวกที่เหลืออยู่ตรงทางเดินไปทางน้ำและคนอื่นก็เริ่มมากัน

อามีนเพื่อนผู้หญิงที่สนิทกับฉอดมากที่สุดเราเป็นคนสุราษฎร์ธานีเหมือนกันไปไหนเลยมักจะไปด้วยกันหลังจากพวกเราไปอาบน้ำเสร็จแล้วแยกกันกลับมาแต่งตัวพอเสร็จเลยพากันเดินไปหาเบนที่ทีาเต้นท์

หลังจากที่แอดกับเพื่อนคุยกับแม่เบนเสร็จแอดก็ต่างคนต่างแยกย้ายไปเตรียมร้านตัวเองกันแต่ก็นัดกันว่าจะไปพักโรงแรมเดียวกันแต่ถึงไม่นัดกันพวกผู้ใหญ่ก็ไปรวมพักอยู่โรงแรมเดียวกันต่างแยกห้องตลอดงานทุกคนก็ค้าขายทำงานปกติใอ่เบนเหมือนจะดีขึ้นเลยออกมาช่วยแม่มันเก็บเงินที่ลูกค้ามาเล่นเกมวันนี้เป็นวันสุดท้ายของงานทั้งงานต่างเลิกไวกว่าปกติ4ทุ่มก็เริ่มถอดถอนร้านเก็บเต้นท์ขนของขึ้นรถกันแล้วเสร็จก็ตี2-3 บริเวณที่จัดงานมีโรงแรมอยู่และใกล้ที่สุดหลายๆร้านต่างเลือกเข้าพักกันที่โรงแรมนี้แต่สำหรับร้านไหนที่ขับรถไปก็ไปต่อที่งานใหม่เลยในคืนนั้นแต่แน่นอนกลุ่มแอดทั้งกลุ่มทางผู้ใหญ่ทุกคนเลือกนอนค้างที่โรงแรมเดียวกันก่อนพวกเราจึงขอออกมาเซเว่นที่อยู่ติดโรงแรมเพื่อที่จะมาหาซื้ออะไรกินและก็มานั่งคุยกัน

แอดกับเพื่อนพูดแซวมันแต่เบนมันก็หน้าซีดและก็มีน้ำตาไหลแอดก็ตกใจว่าไปพูดให้มันเสียใจหรือเปล่าเลยพากันขอโทษมันกัน

แต่คำตอบที่ใอ่เบนมันให้กลับมากลับพาแอดกับเพื่อนที่เหลือหน้าเสียกันเลยทีเดียว

คำตอบของใอ่เบนทำให้พวกเราขนลุกจนไม่กล้าลุกไปไหนกันเลยได้แต่นั่งอยู่ข้างเซเว่น

เดี๋ยวแอดจะลงภาพที่พอจะทำให้จิตนาการตามได้ไว้นะคะขอย้ำเป็นเพียงภาพใกล้เคียง

นี่ละคะเรื่องหลอนๆที่แอดกับเพื่อนประสบมาเรื่องนี้แอดอาจจะไม่ได้เห็นหลับตาแต่ก็อยู่ในสถานการณ์ด้วยถึงตาไม่เห็นก็ทำให้ขนลุกได้เหมือนกันแต่ก็มีเรื่องที่แอดเห็นด้วยตาแอดเองด้วยนะถ้าเรื่องนี้คนอ่าน1000ขึ้นไปแอดจะลง ประสบการณ์ที่แอดเห็นด้วยตาตัวเองนะคะสำหรับวันนี้ก็แอดขอจบแต่เพียงเท่านี้ไม่แน่นะเรื่องของแอดอาจจะไปลงอยู่ในเรื่องเล่าหลอนๆตามช่องของ ยูทูปเปอร์ก็ได้นะคะ☺️ถ้าพิมพ์ผิดหรือผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยนะคะ