หยินหยาง//YinYang#yaoi#all

Intro

chingju talk

ชายคนหนึ่งยืนอยู่ท่ามกลางความมืดที่แผ่ปกคลุมจนมืดมิดบนสะพานใหญ่วันนี้เป็นคืนเดือนดับมีเพียงแสงสว่างของไฟบนถนนสลัวๆสอดส่องลงมาแต่ก็ไม่ชัดเท่าไหร่นักเพียงมองเห็นแค่เห็นเป็นเงาตะคุ่มๆและค่ำคืนที่เงียบสงัด

ชายใส่เสื้อสีเทากับกางเกงวอร์มสบายๆผมสีดำสนิทสะท้อนกับแสงไฟจนออกสีม่วงดำและดวงตาสีเดียวกันดวงตาด้ายซ้ายถูกผ้าปิดตาปิดไว้ ชายคนนั้นทิ้งของมีค่าทั้งกระเป๋าสตางค์โทรศัพท์มือถือนาฬิกาข้**ือ

"ทั้งๆที่คิดว่าจะทำได้แล้วเชียว!!!!อะไรกันเล่า!!!ชีวิตคนคนนึงปกป้องยัง....ยัง...ไม่ได้แม้....จะอยู่ใกล่แค่ไหนก็ไม่สามารถ....จะช่วยได้ ฮึก..."เสียงสั่นคลอแม้ไม่มีน้ำตาก็รู้ว่าเจ็บปวดไม่ใช่เพราะไม่อยากร้องแต่เพราะร้องไม่ออกเหมือนมีอะไรจุกไว้ด้านในจนพูดไม่ออก

"ผมน่ะ....รอยยิ้มของเขา....มันได้หายไปแล้ว อึก....ผมทำเต็มที่แล้วครับ"ผมขอโทษมันเหนื่อยจนเกินไป ผมทำตามที่สัญญาไว้ไม่ได้ขอโทษนะครับ

'ลูกจ๊ะ ดูนี่สิ'

'ว้าว ของเล่น ขอบคุณนะครับ'

'แม่จำได้ว่าลูกอยากได้'

'พี่หลงเห๋อไปเล่นกันนะครับ'

'เอาสิครับไปเล่นด้วยกันนะ'

'พะ...พี่ขอโทษ พี่ไม่ได้ตั้งใจ'

'ไม่เป็นไรครับ..... '

'ออกไปซะ!!!ไม่ต้องมายุ่งกับชั้น!!!'

'คุณพ่อครับคุณแม่ไม่อยู่แล้วอย่ามีใครนะครับ'

'ครับพ่อสัญญาอาจู'

'พ่อทำไมเป็นแบบนี้กันล่ะ'