ตอนที่.2

"อาจารย์บอมค่ะ ท่านผอ.เรียกให้ไปพบค่ะ"

"ขอบคุณที่มาบอกน่ะครับ"

อาจารย์บอมได้เดินไปคิดไปว่าท่านผอ.มีเรื่องอะไรถึงเรียกเขาให้ไปพบ แต่ยิ่งคิดเท่าไรก็คิดไม่ออก จนกระทั่งอาจารย์บอมมาถึงหน้าห้องผอ. อาจารย์บอมเคาะประตูและเปิดประตูเข้าไป จึงได้พบว่าท่านผอ.ไม่ได้อยู่คนเดียวแต่มีนักเรียนหญิงอยู่กับผอ.ด้วยอีกคน พออาจารย์บอมเข้ามาท่านผอ.ก็ได้ให้นักเรียนหญิงแนะนำตัว

"สวัสดีค่ะ อาจารย์บอม หนูชื่อเอ็มม่าค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะอาจารย์บอม"

"เช่นกันครับ ครูชื่อจินบอมหรือที่ทุกคนเรียกว่าครูบอมก็ได้"

"อาจารย์บอมฝากดูแลหลานสาวผมด้วยนะ เขาจะเข้าไปอยู่ในห้องที่อาจารย์เป็นที่ปรึกษา"

"ได้ครับท่านผอ."

"อาจารย์บอมรบกวนขออะไรอีกอย่างได้ไหมครับ รบกวนช่วยพาหลานสาวผมไปห้องเรียนที่ได้ไหมครับ ถ้าว่างก็พาหลานสาวผมเดินดูรอบๆโรงเรียนที่ได้ไหมครับ"

"ได้ครับ พอดีตอนนี้ผมไม่มีสอนพอดีเดี๋ยวผมพาหลานสาวท่านผอ.เดินดูรอบๆโรงเรียให้เองครับ"

"ขอบใจนะอาจารย์บอม"

"ไม่เป็นไรครับท่านผอ."

ตัดภาพออกมาที่โถงทางเดินตอนนี้อาจารย์บอมได้พาหลานสาวผอ.มาเดินดูห้องต่างๆในโรงเรียน ทั้งสองคนเดินไปคุยไป จนมาถึงห้องเรียน อาจารย์บอมได้เปิดประตูและเข้าไปในห้องเพื่อที่จะได้แนะนำนักเรียนใหม่

"เอาหละทุกคนวันนี้เรามีเพื่อนมาใหม่ เขามาเลยเอ็มม่า"

"สวัสดีค่ะ ชื่อเอ็มม่า ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะค่ะ"

"น้าร้ากก"

"น่ารักมากมากเลย"

"....?"!!*"

"!:!:?:)"

"เอาหละทุกคนเงียบก่อนนะ เอ่อเอ็มม่าไปนั่งตรงที่ว่างตรงนั้นนะ"

"ค่ะ"

"งั้นฝากดูแลเพื่อนใหม่กันด้วยหละ"

"ค่ะ/ครับอาจารย์"

"สวัสดี ฉันชื่อเอ็มม่า เธอชื่ออะไรหรอ"

"อ่าฉันชื่อโอลิเวีย ยินดีที่ได้รู้จักเอ็มม่า"

"เช่นกันโอลิเวีย"

"นี่โอลิเวีย อาจารย์บอมเขาสอนวิชาอะไรหรอ"

"อาจารย์บอมเขาสอนวิชาคณิตศาสตร์นะ ถามทำไมหรอ?"

"ไม่มีอะไรหรอก แค่สงสัยเฉยกว่าอาจารย์เขาสอนวิชาอะไรแคนั่นเอง"

"?"

"ว่าแต่อาจารย์เขาเป็นคนแบบไหนหรอ"

"อาจารย์เขาเป็นคนที่นิสัยดี เป็นกันเอง ไม่ถือตัว เป็นคนที่อบอุ่นมากไป ถ้าพวกเรามีปัญหาอาจารย์เขาก็จะมาช่วยตลอด แล้วก็สามารถปรึกษาได้ทุกเรื่องราวกับว่าเป็นเพื่อนสนิดกันเลย"

"อาจารย์เป็นคนดีขนาดนั้นเลยหรอ"

"ใช่แล้ว นักเรียนในห้องเรามีแต่คนชอบอาจารย์กันทั้งนั้นเลย"

"(:"

"ว่าแต่ถามแบบนี้ทำไมหรอ ไม่ใช่ว่าตกหลุมรักอาจารย์เขาเข้าหรอกใช่ไหม"

"บ้าาาาา ไม่มีทาง"

"อ๋อหรอ ดีแล้วแหละ"

"ทำไมหรอ?"

"ก็อาจารย์เขามีภรรยาและลูกแล้วไงหล่ะ"

"อะไรน่าาาา อาจารย์มีภรรยาและลูกแล้วหรอ"

"ใช่นะสิ ลูกของอาจารย์อายุสามขวบแล้วนะ"

"¶^¶"

"เป็นไรเนีย ไหนบอกว่าไม่ได้ชอบอาจารย์เขาไงทำไมทำหน้าแบบนั้นหละ"

"ก็คนมันช็อคนี้หน่า ไม่คิดว่าอาจารย์จะมีภรรยาแล้วแถมยังมีลูกอีก"

"ทำใจเถอะนะ ต่อให้อาจารย์เขาไม่มีภรรยาและลูกเขาก็ไม่สนใจนักเรียนแบบเราหรอก"

"นั่นสินะ+_+"

และแล้วเวลาก็ผ่านมาจนถึงช่วงเย็น นักเรียนทุกคนทะยอยกันกับบ้านแล้ว แต่ก็ยังมีนักเรียนบ้างส่วนที่ยังไม่ได้กลับบ้าน

"นี่เอ็มม่า รอกลับบ้านกับพร้อมกับท่านผอ.อยู่หรอ"

"ค่ะอาจารย์ อาจารย์ยังไม่กลับอีกหรอค่ะ"

"อาจารย์ยังกลับไม่ได้นะ งานอาจารย์ยังไม่เสร็จเลย"

"ว่าแต่อาจารย์ค่ะ อาจารย์เคยเจอหนูที่อื่นบ้างมั้ยค่ะ"

"อาจารย์คิดว่าไม่นะ อาจารย์คิดว่าวันนี้น่าจะเป็นวันแรกที่เราได้เจอกันนะ ถามทำไมหรอ?"

"ป่าวค่ะ"

(ดูเหมือนอาจารย์จะจำเรื่องในตอนนั่นไม่ได้ด้วยสินะ)

"คุณปู่มาแล้วหนูขอตัวก่อนนะคะอาจารย์"

"กลับบ้านดีๆนะครับ"

(ทำไมเอ็มม่าถึงถามแบบนั่นนะ เราเคยเจอกันมาก่อนด้วยหรอเราไม่เห็นจำได้เลย)

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***