บทที่ 14

จากคอนโดมาถึงสตูดิโอที่กั้งต้องถ่ายโฆษณากับภาพนิ่ง มาร์ตินรู้สึกเหนื่อยมาก ขนาดเขาที่ไม่ได้ทำอะไร แค่นั่งดูกั้งทำงาน เขายังเหนื่อยเลย เขาคิดการเป็นดารานี้มันลำบากกว่านั่งโต๊ะทำงานที่ใช้แต่สมอง ไม่ต้องทนร้อน ผู้กำกับสั่งคัท แล้วคัทจนกว่าจะพอใจ นี้ก็จะเกือบชั่วโมงแล้วที่เขานั่งรอ ตอนนี้ตัวเขาเองยังแปลกใจว่าทำไหมเขาถึงอดทนอยู่ตรงที่เดิม เพื่อเฝ้าผู้หญิงคนนี้ โดยไม่รู้จักเบื่อเฝ้ามองทุกการเคลื่อนไหวกั้ง

กั้งรู้สึกเกรงใจเขายังไงก็ไม่รู้ เห็นเขามานั่งรอเธอทำงาน ทั้งที่เธอบอกไม่ต้องมาก็ได้เขาก็บอกอยากจะมาเห็นการทำงานว่าเธอทำอะไรบ้าง

“ไม่เป็นไรผมอยากอยู่ข้างๆคุณ ในช่วงที่ผมอยู่เมืองไทย เวลานี้เป็นเวลาของคุณ”กั้งได้ฟังเมื่อเช้าเธอยังรู้สึกเขินๆและยิ่งตอนเขากอดและปลอบเธอ ตอนร้องไห้เธอรู้สึกอบอุ่นและปลอดภัยอย่างที่ไม่เคยพบมาก่อน กั้งหันหน้ามองไปทางเขา ก็เจอเขายิ้มและทำท่าสู้ๆ กั้งยิ้มให้ กั้งพูดเบาๆกับตัวเอง

“คุณจะอยู่ตรงนี้ข้างๆ ฉันตลอดไปไหม” กั้งยิ้มให้กับเขา

ทางด้านบ้านวัฒนาศิริที่กำลังวุ่นวายในการหาเงินมาปลดหนี้ ที่เขากับคุณหญิงแอบไปเล่นการพนันในบ่อนที่อังกฤษ เพราะหลงเชื่อนักธุรกิจที่ชื่อฟิลลิป พาไปลองเล่นการพนันในบ่อนคาสิโน่ ตอนแรกๆ ก็ลองเล่นแบบขำได้เงินมาเป็นกอบเป็นกำในคืนแรก จากนั้นเขาและคุณหญิงก็ติดใจก็เลยลองเข้าไปครั้งที่สอง จากเงินที่มีอยู่เยอะเริ่มจะเสียขึ้นเรื่อยๆ จนควักเอาเงินตัวเองที่มี มันก็เริ่มจะหมดไป พนักงานของบ่อนได้ให้เครดิตในการเล่นแบบไม่อั้น เขาเล่นอยู่ในนั้นสามวัน สามคืน ที่ทำให้เกิดหนี้ขึ้นมาเกือบ 50 ล้านซึ่งช่วงที่เล่นเขากับภรรยาไม่ได้จดและจำไว้ว่า เอาเงินทางบ่อนมาเท่าไหร่ ด้วยความที่อยากจะได้เงินของตัวเองคืนมา

กวินนา วัฒนาศิริ เธอรู้สึกเครียดมากชีวิตเธอจะทำยังไง หากสังคมข้างนอกรู้ว่าบ้านของเธอกำลังจะถังแตกเธอยอมไม่ได้ เธอจะน้อยหน้ากว่านังกั้งมันได้ไง คิดแล้วยิ่งโมโห

“ทำไมพ่อกับแม่ถึงต้องไปเล่นด้วย ห๊ะ!!! แล้วนี้จะทำอย่างไร จะเอาเงินที่ไหนไปใช้เขาเงินเกือบ 50 ล้าน”ยังไม่รวมกับดอกเบี้ย ที่ทางนั้นโทรมาขู่อีก ตอนนี้ปัญหาภายในโรงแรมก็มีมากอยู่แล้วมาเจอเรื่องนี้เข้าไปอีกเธอเครียด จนจะบ้าตายอยู่แล้ว คุณหญิงภัสสรแม่ของเธอกับ คุณวิรุฒพ่อเธอก็นั่งหน้าเครียดกันไปหมดทางโน้นให้เวลาแค่อาทิตย์เดียวเงินในบัญชีของท่าน ก็เอาไปเล่นหมดในบัญชีของเธอก็มีไม่เยอะ

“พ่อไปหานังลูกรักของพ่อหรือยัง ทำไมไม่ให้มันช่วยมันมีเงินตั้งเยอะ พ่อก็ไปขอมันสิคะ”คุณวิรุฒมองหน้าลูกสาวอีกคน

“พ่อจะเอาหน้าที่ไหนไปยืม แค่เมื่อเช้าไปขอให้มันช่วย ให้คุณมาร์ตินมาซื้อโรงแรมของเราเร็วๆจะได้หมดปัญหา” กวินนาได้ฟัง

“อะไรน่ะพ่อ พ่อจะขายกิจการโรงแรมเหรอ พ่อคิดถึงหน้าตาของพวกเราไหม ถ้าคนข้างนอกรู้ว่าเราถังแตกจนต้องขายกิจการทิ้ง ทำไมพ่อไม่คิดถึงหน้าตาของหนูบ้าง”

“พ่อขายกิจการไป เราก็ได้เงินมาปลดหนี้ แต่พ่อก็จะขอให้ตำแหน่งรองผู้จัดการเป็นของลูกอยู่น่ะ” คุณหญิงภัสสรกับแพทได้ยินแล้วถึงกับโมโห

“นังลูกสาวคุณ มันบอกจะช่วยคุณไหมหรือมันปากดีหยิ่ง ยะโส ไม่คิดที่จะช่วย”คุณหญิงภัสสรได้โอกาสต่อว่าสามี ที่บางครั้งเธอเห็นแอบคอยติดตามลูกของเขากับนังสุมณฑา ไม่ใช่ว่าเธอไม่รู้แค่ไม่อยากจะทะเลาะถ้าเขาไม่ได้ออกนอกหน้านอกตามากนัก

“เมื่อเช้า ฉันเห็นข่าวว่าลูกสาวของคุณได้แฟนเป็นมหาเศรษฐี ก็ไปขอเงินมันสิเงินแค่ 50 ล้านมันคงจะได้ง่ายยิ่งอาชีพอย่างมัน แค่นอนกับไอ้เศรษฐีนั้นแป๊บเดียวมันก็หามาให้คุณได้แล้ว”แพทตกใจในสิ่งที่แม่พูด

“แม่ว่าอะไรน่ะ นังกั้งมันมีแฟนเป็นมหาเศรษฐีเหรอทำไมแพท ไม่รู้แม่” คุณหญิงได้โอกาสต่อว่าลูกสาวของเธอหน่อย จะรู้อะไรเมื่อคืนไปเที่ยวเห็นกลับจนเช้า

“ถ้าแก ไม่มัวแต่ไปเที่ยวตะลอนๆทุกคืนจนถึงเช้าแกก็คงจะรู้ ดีนะที่ทุกวันนี้แกไม่ได้ทำให้เสียภาพพจน์นักธุรกิจหญิง ไม่งั้นฉันคงจะอกแตกตายเรื่องแกอีกคนแน่” แพทไม่ได้ฟังแม่เธอบ่นทั้งหมดแต่เธอสนใจแค่มหาเศรษฐี คนไหนที่มันมาติดใจนังกั้ง ทำไมมันรอดสายตาเธอไปได้ เธอก็แย่งผู้ชายทุกคนที่ไปข้องเกี่ยวกับมันมาหมดแล้ว ไม่น่าจะมีใครที่เธอไม่รู้จัก

“แล้วนังลูกสาวคุณพ่อ มันคิดจะช่วยไหม” คุณวิรุฒมองหน้าลูกสาวอีกคน ที่มีนิสัยต่างกันมาก ภายนอกทุกคนอาจจะคิดว่า ลูกสาวคนเล็กของเขาเป็นผู้หญิงสวย เก่ง อ่อนโยน มันไม่ใช่เลย ตอนเด็กอาจจะขี้อ้อนเอาอกเอาใจ แต่ยิ่งโตนิสัยยิ่งไปทางคุณหญิงภัสสรมากๆ

“กั้งเขารับปากว่าจะช่วยพูดให้แฟนเขามาซื้อโรงแรมของเรานะแหละ” ครั้งนี้แพทถึงกับทนไม่ไหวอะไรน่ะ มันเป็นแฟนกับคนที่จะมาขอซื้อโรงแรมเหรอ ไม่ได้งานนี้

“ก็ขอให้มันช่วยได้เร็วๆ เถอะคะ จะได้ไม่เดือดร้อนพวกเรามาก ถ้ามันทำไม่ได้ แพทก็จะไปพูดกับแฟนนังกั้งเอง”

พูดเสร็จก็เดินออกไปอยู่ในบ้านก็เบื่อเครียดออกไปเดินผ่อนคลายสักครู่ดีกว่า เธอได้ทำการนัดหนุ่มไฮโซ คุณธนดลไปทานข้าว เมื่อคืนได้เจอกันตรงร้านนั่งดื่ม เธอได้เช็คประวัติอะไรแล้วก็ถือว่าโอเค

กั้งที่ทำงานใกล้เสร็จแล้วเหลือแค่ ถ่ายภาพนิ่งไม่กี่รูปก็จะได้ไปต่อ อีกงานหนึ่งช่วงเย็น ซึ่งวันนี้เธอมีงานเลี้ยงปิดกล้อง ไม่รู้ว่าเขาอยากจะตามไปกับเธอไหม

ตื๊ด ตื๊ด ตื๊ด มาร์ตินก้มดูมือถือเห็นเบอร์โทรแล้วก็อมยิ้ม มาดามกุสโซ่ แม่ของเขานั้นเอง เขารีบเดินออกมาข้างนอกเพื่อรับโทรศัพท์

“ว่าไงครับแม่ ลงทุนโทรมาหาคิดถึงลูกชายเหรอครับ”จริงๆ เขารู้ว่าแม่เขาต้องการจะถามอะไร

“ทำไมลูกไม่ส่งรูปหนูกั้งมาให้แม่ดูบ้าง ไหนๆ ก็เปิดตัวว่าเป็นแฟนกันแล้ว แม่อยากเห็นตัวเป็นๆ ว่าจะสวยขนาดไหนแม่อยากจะรู้จักคะลูกชาย”

มาร์ตินหัวเราะเขาคิดว่ามีเหรอที่มาดามกุสโซ่จะไม่เคยเห็นรูปของกั้ง เขาคิดว่าลูกน้องเขาคงจัดการส่งไปรายงานแล้วเห็นทุกวันนี้ มันกดโทรศัพท์ถ่ายรูปเขากับกั้ง ส่งไปที่ไหนบ้างก็ยังไม่รู้ อย่าคิดว่าเขาไม่สังเกตแต่เขาก็ไม่ได้เดือดร้อน ส่งไปที่ไหนก็ได้ ยังไงเขาก็เปิดเผยอยู่แล้ว

“อ้าว...ผมนึกว่าแม่รู้จักแล้ว เห็นว่ามีสายส่งให้แม่ตลอดไม่ใช่หรือไงครับ เอ๊ะ...หรือสองคนมันส่งไปหาใคร” มาร์ตินแกล้งทำเสียงตกใจ

“โอ๊ย!!! มันไม่ค่อยชัดลูกน้องของเรา ชอบแอบถ่ายไกลๆ แม่อยากเห็นหน้าใกล้ๆ นะลูก” คุณแพททีเซียเผลอพูดออกมา

“อุ้ย...แม่ขอโทษ แม่แค่อยากจะรู้จักหนูกั้ง เมื่อไหร่เราจะพามาให้แม่เห็นหน้าชัดๆละลูก”

“ไหนว่าไม่รู้ความคืบหน้าไง รอสองคนนั้นมันรายงานแม่เถอะครับ”มาดามแพททีเซียได้ยินถึงกับพูด

“ไม่ได้ แม่ใจร้อนลูกแม่อยากเห็นหน้าแฟนเราน่ะ” มาร์ตินยิ้มกับน้ำเสียงของแม่

“ถ้ากั้งทำงานเสร็จเดี๋ยว ผมจะวีดีโอคอลไปหาแม่นะครับ” มาร์ตินคิดเขานะพร้อมแต่อีกคนไม่แน่ใจว่าจะโอเคไหม

“ได้จ้ะ คุณแม่จะรอนะจ้ะ อย่าลืมนะลูก คุณแม่อยากเห็นหน้า” มาร์ติน เห็นอนาคตลางๆ แล้วระหว่างแม่ยายกับว่าที่ลูกสะใภ้

“ครับแค่นี้ก่อนนะ ผมออกมานานแล้วเดี๋ยวกั้งหาผมไม่เจอ” มาร์ตินพูดเสร็จก็ขำตัวเองเหมือนกัน ส่วนนาโช่กับเบ็นได้ยินบอสเจ้านายเขาพูดเมื่อกี้แล้วได้แต่หัวเราะแหะ แหะ

“มาดามสั่งไว้ครับ พวกผมเลยต้องทำตาม”เมื่อคืนมาดามโทรมาแล้วถามว่าเจ้านายถึงหรือยังตอนนี้ทำอะไรพอพวกเขาบอกว่าเจ้านายอยู่กับคุณกั้ง เท่านั้นน้ำเสียงมาดามก็ดูตื่นเต้น บอกให้เขาไปแอบดูสิว่าลูกชายเป็นไงบ้างพวกเขาเลยต้องบอกไปว่าไม่กล้ากลัวถูกลูกชายมาดามกระทืบ

มาร์ตินเดินเข้าไปหากั้ง คงจะทำงานเสร็จแล้วกำลังจะเดินไปเปลี่ยนเสื้อผ้า มาร์ตินดึงกั้งมากอดและจูบหน้าผาก

“เหนื่อยไหมครับ” กั้งตกใจไม่คิดว่าเขาจะดึงเธอเข้าไปจูบตรงหน้าผากต่อหน้าคนเยอะๆ แต่รู้สึกหายเหนื่อยตรงคำว่าเหนื่อยไหมครับ

“บ้า!!! ทำอะไรประเจิดประเจ้อคุณเห็นไหมว่าคนอยู่กันเยอะแยะ” มาร์ตินถึงกับยิ้มกั้งคงจะเขิน

“ทำไมคนเยอะสิดี เขาจะได้เป็นพยานว่าผมจริงจังและรักคุณมาก ผมไม่แคร์อยู่แล้วเพราะผมแคร์แค่คุณคนเดียว”ตะนอยเห็นแล้วรู้สึกอิจฉาเพื่อนจริงๆ

“เห้อ...ทำไมฟ้าไม่ส่งใครมาให้บ้าง”กั้งที่เดินออกมาพร้อมๆกับทุกคน กั้งได้หันไปถามมาร์ติน

“คุณจะไปกับฉันไหมที่งานเลี้ยงหรือพวกว่าคุณเบื่อจะกลับไปพักที่คอนโดก่อนก็ได้นะคะ”กั้งสงสารนาโช่กับเบ็น ไม่รู้ว่าจะเบื่อหรือเปล่าแต่เธอเห็นเขาสองคนก็อัธยาศัยดีน่ารักใช้ได้ เขากับคนง่ายมากจนสาวที่กองต่างเรียก พี่โช่ พี่เบ็น กันทั้งกอง

“ไปสิ ผมมาแบบนี้ก็ต้องอยากจะอยู่กับคุณ คุณไปไหน ผมก็ไปด้วยและอีกหน่อย ถ้าผมจะต้องไปไหนบ้าง คุณก็อย่าปฏิเสธเข้าใจไหม”นั้นไงว่าแล้ว จะต้องเป็นแบบนี้ กั้งส่ายหน้ามาร์ตินเขย่าหัวเธอเล่นแล้วบีบจมูก

“กลัวอีกหน่อยคุณจะเบื่อฉันก่อนสิไม่ว่า ไม่ต้องมาทำเป็นพูดดีเลย”

“อยากจะรู้หรือเปล่าล่ะว่าอีกหน่อยผมจะเบื่อหรือไม่เบื่อ ลองทำเหมือนเมื่อเช้าดูสิ คุณจะได้รู้” พอเขาพูดเสร็จกั้งถึงกับหน้าแดงหูร้อนไปหมด ตีไปที่แขนเขา แล้วชี้ไปที่หน้าของมาร์ติน

“หยุด!!!ห้ามพูดเรื่องเมื่อเช้านะ”ต่างหยอกล้อกันไปจนถึงร้านอาหารกึ่งผับ ย่านเกษตรนวมินทร์ ทุกคนลงจากรถมากำลังจะเดินเข้าร้าน กั้งและตะนอย หยุดมองทำไมโลกมันช่างกลมเช่นนี้

“วันนี้ตอนเช้าฉันก็อุตส่าห์ใส่บาตรทำบุญ ทำไม๊ ทำไม !!! รู้สึกว่าวันนี้     ท่าทางจะซวยๆพิลึกที่ดันมาเจอคนประเภทนี้”ตะนอยพูดเสียงดังไปกระทบใครบ้างคนที่เดินเข้ามาพร้อมกับหนุ่มไฮโซแพทปรายตาไปมอง นังกั้งกับผู้จัดการตุ๊ดที่เป็นไม้เบื่อไม้เมากับเธอแต่ที่ทำให้ต้องตะลึง ก็คือผู้ชายที่อยู่ข้างๆ หรือว่านี้คือคนที่พ่อของเธอพูดเขาช่างดูดี หล่อ ตามแบบฉบับของหนุ่มต่างชาติจริงๆ กั้งมันไปหามาจากที่ไหนกั้งที่เห็นสายตาของแพทที่ใช้มองมาร์ติน เธอรับรู้ได้โดยสัญชาตญาณว่างานนี้แพทจะต้องมาตามตอแหยเธอกับมาร์ตินแน่งานนี้

“สวัสดีคะ คุณพี่สาววันนี้มาทานอาหารเหรอคะ ไม่ได้เจอกันนาน คิดถึ๊ง คิดถึงนะคะพี่สาว”แต่สายตามองไปที่มาร์ติน

ตะนอยเห็นแล้วรู้สึกหมั่นไส้เลยพูดออกมาดังๆ“สตอ”

กั้งที่ได้ยินถึงกับต้องปรามไว้ ตะนอยเห็นแล้วหมั่นไส้ นางชอบแอ๊บใส เป็นน้องที่รักพี่สาวตะนอยมองและทำท่าพร้อมจะมีเรื่องแต่กั้งดึงไว้

“อย่า!!! ไปเถอะคนอื่นเขารอ”

มาร์ตินสังเกตอาการที่ผู้หญิงคนนี้ ตั้งแต่เจอกั้งดูท่าทางไม่น่าไว้วางใจ สายตาที่มองมาทางเขาแล้วเป็นสายตาที่เขาเจอบ่อย แต่เขาฟังไม่ออกว่าทั้งสามคนพูดอะไรกันเขาได้แต่จับอาการเท่านั้น

กั้งที่กำลังเดินเข้าร้านพร้อมกับมาร์ตินก็ต้องหยุดชะงัก เพราะมีมือใครเข้ามาดึงต้นแขนของเธอไว้

“พี่กั้งไม่แนะนำผู้ชายคนนี้ให้รู้จักหน่อยเหรอคะ”ตะนอยมองการกระทำแล้วรู้สึกคันไม้คันมือ อยากปะทะกับชะนีนังคนนี้จริงๆ กั้งหันหน้าไปห้ามพร้อมกับส่ายหน้าไม่ให้มีเรื่อง พร้อมกับพูด

“ฉันคิดว่าเธอ คงจะสืบเสาะหาเองได้ไม่ยากหรอกว่าเขาคือใคร เพราะคนอย่างเธอ มันคงจะไม่เก็บความอยากรู้เอาไว้นานเห็นรู้ดีกว่าคนอื่นทุกเรื่องอยู่แล้ว ไม่ใช่เหรอ”

กั้งพูดเสร็จก็เดินจับมือมาร์ตินเข้าไปภายในร้าน ตะนอยหัวเราะแล้วหันหน้าไปพูดกับแพทที่กำลังโกทธ

“นั้นเขาเรียกว่าผู้ดีพูด แต่สำหรับฉันจะแปลให้ฟังนะว่าอย่า สอ-เอือ-กอ ไปกันเถอะคะคุณนาโช่ คุณเบ็น อย่าอยู่แถวนี้นานมลพิษมันเยอะ”

ตะนอยส่งยิ้มเยาะเย้ยไปทางแพท แพทได้ฟังเห็นสีหน้าของตะนอยถึงโกรธแต่ทำอะไรไม่ได้ “ฝากไว้ก่อนถอะ อย่าคิดว่าฉันจะยอม” ธนดลที่พึ่งรู้ว่ากวินนารู้จักกับดาราสาวจึงถามด้วยความสนใจ

“คุณกั้งเธอเป็นอะไรกับคุณ เธอสวยนะครับ” แพทได้ยินคำถามถึงกับแสดงอาการไม่พอใจที่ใครๆก็ต้องสนใจนังกั้ง

“คุณต้องการอยากรู้จักหรือต้องการอยากจะเคลมมัน เดี๋ยวฉันจัดการให้ คนนี้เขาว่าเด็ดคุณอยากจะลองไหม”ธนดลได้ยินถึงกับอมยิ้มแล้วพยักหน้า ใครบางจะไม่อยากลองดาราสาวชื่อดัง

“ได้ก็โอเค ถ้าคุณทำได้ผมจะให้รางวัลคุณอย่างงามเลย”ส่งสายตาหื่นๆ จ้องมองไปที่กังสดาล

เมื่อกั้งเข้ามาในร้านเจอพี่ๆ ที่กองถ่ายทุกคนต่างพากันสวัสดีมาร์ติน และ ชมเขาว่าหล่อน่ารักอัธยาศัยดีไม่เหมือนกับในข่าวสังคมเลย

“คุณนั่งกันตรงนี้ก่อนนะคะ เดี๋ยวกั้งไปหาพวกทีมงานก่อนยังไงแล้ว กั้งกลับมานั่งด้วยคะ”มาร์ตินพยักหน้าเขาไม่อยากจะเข้าไปวุ่นวายมากก็ดี นั่งพักผ่อนฟังเพลง จะได้คุยเรื่องที่เขาให้หาข้อมูลคุณวิรุฒและโรงแรมที่เสนอมา ยิ่งเห็นเมื่อกี้แล้วเขาเริ่มไม่แน่ใจกับข้อเสนอคุณวิรุฒที่จะขอให้คุณกวินนายังคงดำรงตำแหน่งรองประธานบริษัทได้ไหมเขากำลังนั่งคุยกับเบ็นและนาโช่อยู่ดีๆ แพทเดินมาทักทายที่โต๊ะ มาร์ตินนั่นรู้สึกตกใจที่ผู้หญิงคนนี้ถือสิทธิอะไรมานั่งข้างๆ เขา

“สวัสดีคะ แพทเป็นน้องสาวของพี่กั้ง ไม่รู้ว่าคุณชื่ออะไรคะ” แพทยื่นมือไปเพื่อทำความรู้จัก พร้อมทั้งส่งสายตาเชิญชวนแบบเปิดเผยยิ่งมาเห็นใกล้ๆ ตรงนี้ เขาหล่อมาก ดูจากการแต่งเนื้อแต่งตัวแล้วถือว่าครบเครื่อง งานนี้เธอคงจะไม่ปล่อยให้เขาหลุดมือ นังกั้งมันจะได้ดีกว่าเธอไปไม่ได้ งานนี้เธอพร้อมเปิดศึกแบบเต็มตัว

“สวัสดีครับ ผมมาร์ติน”มาร์ตินเอ่ยเสียงห้วนๆ ดูไม่ยินดียินร้ายที่จะรู้จัก เขาไม่ชอบผู้หญิงแบบนี้ที่เข้ามาหาผู้ชายก่อน ยิ่งมาแนะนำว่าเป็นน้องของกั้ง ยิ่งไม่สมควรทำตัวแบบนี้ ทั้งที่รู้ว่าเขาเป็นอะไรกับกั้งแต่ก็ยังจะทำ

“ได้ข่าวว่า พ่อของแพทยื่นข้อเสนอไปทางคุณ คุณจะเข้าไปดูกิจการโรงแรมของเราใช่ไหมคะ ให้แพทแนะนำข้อดีของโรงแรมเราได้นะคะ จะได้รู้จักโรงแรมของเราดีมากขึ้น”

มาร์ตินได้ฟังคำพูดที่ดูเหมือนจะเชื้อเชิญและให้ท่ามากจนเขารู้สึกไม่อยากจะเข้าใกล้ผู้หญิงคนนี้แม้แต่น้อย ไม่ใช่เขากลัวว่ากั้งจะเห็น แต่ผู้หญิงแบบนี้เขาไม่ชอบ ถ้าคนรู้จักและสนิทกับเขาจะรู้ว่า เขาไม่ชอบให้ใครมายุ่งเรื่องส่วนตัว

“พอดีผมว่าที่นี่คือผับสถานบันเทิง คงจะไม่สะดวกที่จะให้คุณมาแนะนำอะไรครับ ทางผมมีคนที่คอยเช็คข้อมูลทุกอย่างดีอยู่แล้ว ผมขอความกรุณานี่มันเป็นเวลาส่วนตัวของผม ถ้าอยากจะคุยกันจริงๆ รอเจอผมในที่ประชุมนะครับ”

เบ็นกับนาโช่ได้ยินถึงกับอึ้งก็เพราะบอสของเขาเป็นคนนิ่ง ยิ่งไม่สนิทกันก็จะไม่พูดและไม่สนใจ นี่ทำให้คุณมาร์ตินต่อว่าได้ท่าทางคงจะไม่ธรรมดา แพทได้ยินถึงกับหน้าชาขึ้นมาทันที มือก็จิกเข้าในฝ่ามือ ไม่เคยมีผู้ชายคนไหนกล้าตำหนิเธอ คิดภายในใจได้!!! อะไรยากๆ แบบนี้ฉันชอบ

“ได้คะ แล้วยังไงเราสองคนค่อยเจอกัน อันนี้นามบัตรและเบอร์โทรของแพทโทรหาแพทได้นะคะ สำหรับคุณแพทว่างเสมอ”พูดเสร็จก็ลุกขึ้นยืน แล้วเดินจากไป

มาร์ตินส่ายหน้าแล้วถอนหายใจ ช่วงหนึ่งเขาเห็นกั้งหันมามองแต่เขาไม่รู้ว่าเธอคิดอะไรดูจากสายตาแล้วเขาเดาไม่ถูก

กั้งเห็นตั้งแต่แพทเดินเข้าไปหามาร์ติน เธอสังเกตอาการว่าเขาจะทำอย่างไร จากที่ดูๆ อยู่ไม่น่ามีอะไรห่วง ดูเขาเหมือนจะไม่เล่นด้วย แต่ก็ยังวางใจไม่ได้ ยิ่งพวกผู้ชายด้วยแล้ว ระหว่างที่ทุกคนกำลังสนุก ก็มีเด็กที่กองถ่ายยื่นเครื่องดื่มแอลกอฮอล์มาให้เธอ กองนี้ถือว่าสนิทกันเพราะทำงานด้วยกันปล่อย เธอจึงรับมาดื่มทุกคนขอให้เธอขึ้นไปร้องเพลง กั้งเลยเอ่ยปากแซว

“ได้ค่าจ้างไหมเนี่ย จะให้กั้งร้องเพลง”

ทุกคนที่ขอถึงกับตะโกนเชียร์ให้เธอขึ้นไปร้อง พอเธอขึ้นไปยังบนเวที ตะนอยจับเธอถอดเสื้อแขนยาวเหลือแต่เสื้อสายเดียวสีขาวผ้าลื่นๆ ดูเซ็กซี่มาก ธนดลเห็นไกลแล้วลูบไปที่ปาก พร้อมกับส่งสายตาหื่นๆ อยากจะเคลมดาราดัง

“คุณสั่งให้เด็กจัดการแล้วใช่ไหม”

“ยังรอก่อนสิ รอช่วงเวลาที่เหมาะเดี๋ยวกั้งมันจะสงสัย” ทั้งสองส่งสายตาที่สื่อความหมายต่างกัน ไปยังบนเวทีที่มีดาราสาวร้องเพลงอยู่

มาร์ตินที่เห็นกั้งขึ้นไปบนเวที ถึงกับมองไปรอบๆร้าน มีผู้ชายจ้องมองแฟนเขาเพียบเลย แล้วแม่คุณ!!! กล้าถอดเสื้อแขนยาวทำไม

“ตายแน่!!! งานนี้คุณกั้งจะรอดจากอารมณ์บอสเราหรือเปล่า ดูท่าทางของจะขึ้น”

มาร์ตินตอนนี้นั่งนิ่ง รอให้ถึงคอนโดก่อนเถอะแม่คุณเมื่อเช้ายังไม่เข็ด คืนนี้เขาจะจัดให้ สักพักก็ได้ยินเสียงร้องเพลง

“หากสงสัย ว่าฉันจะอยู่คนเดียวได้รึเปล่า ก็อยากจะถามซักคำตอบมาได้ไหมจะฟังแล้วฉันเลือกอะไรได้ไหม เลือกให้เธอไม่ไปได้รึเปล่าหากไม่ยอมให้ไปจะตามใจฉันหรือเธอ” ตาเธอก็มองไปที่มาร์ติน

มาร์ตินสะกิด นาโช่ “กั้งเขาร้องเพลงว่าอะไร ทำไมกั้งเขามองฉันแบบนั้น นายฟังเพลงเยอะนิ” นาโช่ หัวเราะ

“คุณมาร์ตินครับ ภาษาไทยผมยังฟังไม่ออกเลย แล้วนี้ให้ผมแปลเพลงให้ฟัง ผมไม่ใช่app มือถือนะครับ ฟังเสร็จแล้วรู้เลย” มาร์ตินหันหน้าไปมองนาโช่

“นายไม่รู้ก็บอกว่าไม่รู้ ไม่ใช่มาพูดมากแบบนี้” นาโช่คิดเขาผิดอีก

ตะนอยนั่นเดินกลับมาหาหนุ่มๆ ที่โต๊ะ เธอกลัวว่าพวกเขาจะเบื่อนาโช่หันไปกระซิบถามตะนอย

“คุณตะนอยครับคุณกั้งเธอร้องเพลงอะไรครับ ผมจะได้ตอบคนข้างๆได้”

“กั้งร้องเพลง เลือกได้ไหม คะ” ตะนอยก็อธิบายความหมายให้คุณมาร์ตินมาร์ตินที่พอรู้ความหมาย ถึงว่าทำไมกั้งมองหน้าเขาแบบนั้น มาร์ตินอยากจะเดินไปบอก ไม่ต้องให้เขาเลือกเพราะเขาไม่มีใครอยู่แล้ว

กั้งร้องเสร็จก็เดินลงเวทีช่วงที่กำลังจะเดินไปหาโต๊ะมาร์ติน นักแสดงคนอื่นๆ ต่างพากันชวนกั้งดื่ม เขาเห็นแล้วรู้สึกห่วงจนกั้งเดินมาถึงโต๊ะ

“พวกคุณทานอะไรกันหรือยังคะ” ใจจริงเธออยากจะถามว่าแพทเดินมาหาเขาทำไม แต่เธอไม่กล้าถามเขาว่าแพทคุยอะไร มาร์ตินกระซิบข้างหูเธอ

“ไม่ต้องกลัวนะ ผมเลือกคุณ” กั้งหันหน้ามา เขารู้ได้ไงว่าเธอคิดอะไร เพื่อนเธอต้องทำตัวเป็นล่ามแปลภาษาแน่ๆ ตะนอยพยักหน้า

“แล้วแกก็แปลให้เขาเนี่ยน่ะตะนอย” ตะนอยพยักหน้า กั้งมองค้อนรู้ดีจริงเชี่ยวนั่งกันไปสักพัก กั้งก็รู้สึกร้อนๆ เหงื่อเธอเริ่มออก เริ่มเอามือลูบไปตามท่อนแขน

“ตะนอยเดี๋ยวฉันมา ขอไปเข้าห้องน้ำก่อน รู้สึกร้อนๆ ยังไงไม่รู้”

“ให้ไปส่งไหม”ตะนอยมองด้วยสายตาเป็นห่วงเพื่อน

“ไม่เป็นไรแค่นี้เอง เดี๋ยวฉันมา” กั้งลุกขึ้นมาร์ตินเห็นจึงถาม

“คุณทำไหมหน้าคุณเหงื่อออกมากขนาดนั้น”

“กั้งคงจะร้อนคะ เดี๋ยวกั้งมานะคะขอไปเข้าห้องน้ำก่อนคะ”

มาร์ตินมองตามกั้งที่เดินไปเข้าห้องน้ำ เบ็นกับนาโช่สังเกตอาการของคุณกั้งแล้วรู้สึกแปลกๆ คุณกั้งคอยแต่จะเอามือลูบแขนตัวเอง เหมือนคนครั่นเนื้อครั่นตัว หรือว่า เบ็นกับนาโช่ หันไปมองหน้ากัน

“นายคิดเหมือนฉันไหม”เบ็นพยักหน้า เขาเป็นบอดี้การ์ดจะต้องระวังทุกอย่างให้เจ้านายคอยสอดส่องความผิดปกติ แต่ครั้งนี้เขาดันพลาดลืมดูคุณกั้ง ตอนนี้คุณกั้งเดินไปห้องน้ำ เขาเห็นมีเด็กหนุ่มคนหนึ่งเดินตามคุณกั้งไป หรือว่า “เฮ้ย!!!” อาการแบบนั้นอาการคนโดนวางยา เบ็นมองไปรอบๆ เห็นน้องของคุณกั้งลุกเดินออกไป คนเดียวทั้งที่ตอนมาที่ร้านเห็นมากันสองคน นาโช่หันไปกระซิบคุณมาร์ติน

มาร์ตินรู้เสร็จก็ตกใจรีบวิ่งไปที่ห้องน้ำแล้วไม่เจอกั้ง เอาแล้วไง!!! มาร์ตินจึงวิ่งออกมาด้านหลังร้าน เขาก็เจอผู้ชายคนหนึ่งที่กำลังพยายามจะผลักให้กั้งเข้าไปด้านในของรถ

“ปล่อยนะ!!! คุณจะพาฉันไปไหน แล้วยัยแพทไปไหน” ธนดลได้ยินก็ส่งเสียงหัวเราะ

“น้องของคุณเขาเปิดโอกาสให้เราได้รู้จักกันไงครับ” มือก็พยายามจับกั้งยัดเข้าไปในรถก่อนที่คนอื่นจะรู้ตัว

“ปล่อยนะ!!! แพทเป็นคนสั่งให้คุณทำใช่ไหม”

“น้องคุณ เขาแค่แนะนำคุณเท่านั้น”

“ไม่!!! ปล่อยฉันนะ”

“ผมรู้ว่าคุณทรมาน คืนนี้ผมจะช่วยคุณเอง”ธนดลดันกั้งเข้าไปในรถได้ช่วงที่กำลังจะปิดประตูดันมีมือของใครมาดึงท่อนแขนเขาเอาไว้ พอจะหันหน้าไปถาม ก็เจอหมัดต่อยเข้าไปบนใบหน้า

“เฮ้ย!!! มรึงเป็นใครว๊ะ!!!” ธนดลหันหน้าไปมอง คนที่มากับดาราสาว

“มรึงยุ่งอะไร ” มาร์ตินไม่สนอะไรแล้วจับผู้ชายคนนั้นลงมาจากรถ แล้วชี้หน้านาโช่กับเบ็นตามมาถึง เดินไปดูคุณกั้งที่ตอนนี้ใบหน้าแดงก่ำไปหมด เขาลุกขึ้นยืนรีบบอกให้คุณมาร์ตินพาคุณกั้งกลับคอนโด ทางนี้เดี๋ยวพวกเขาจัดการเอง มาร์ตินหันไปดูกั้งซึ่งตอนนี้ใบหน้าแดง มือคอยแต่จะลูบไปตามลำแขน

“จัดการด้วย แต่อย่าให้ตาย” ทั้งสองพยักหน้า ตะนอยที่วิ่งตามมาที่หลัง มาเจอแล้วตกใจ

“อะไรกันคะ กั้งแกเป็นอะไร!!!” กั้งส่ายหน้า

“ไม่รู้แก ตอนนี้ฉันรู้สึกร้อนไปหมด” มาร์ตินเห็นแบบนั้นสั่งให้ตะนอยเอารถมารับด่วน ตะนอยวิ่งไปที่รถรีบขับมาตรงที่มาร์ตินยืนอุ้มเพื่อนของเธอรออยู่

“คุณอดทนนะกั้ง” มาร์ตินพยายามเช็ดใบหน้า

จากร้านไปถึงคอนโดก็กินเวลาเกือบๆ จะ 20นาที ดีนะที่บนทางด่วนรถไม่ติด ช่วงที่อยู่บนรถ มาร์ตินก็พยายามจะจับมือของกั้งให้ออกจากตัวเขา ใจเย็น กั้งสติแต่กั้งก็พยายามลูบไปบนหน้าอกของเขา

“คุณตะนอย อีกนานไหมครับ กว่าจะถึง” ตะนอยมองผ่านกระจกหลังจึงรีบตอบ “อีกนิดคะ ลงตรงทางข้างหน้าก็ถึงแล้วคะ”

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***