ตอนที่4 การเจอกันครั้งแรก

โรงเรียนKWC.....

ตึกๆ ตึกๆ.....

"อ..องค์หญิง เอ้ย! คุณพราวคะจะไปไหนคะ เวทีประกวดร้องเพลงไปทางนี้นะคะ ลิลลี่ที่เห็นว่าองค์หญิงของตนเองเดินออกจากเส้นทางไปได้พูดขึ้น"

"พราวขอเข้าห้องน้ำแปปนึงนะคะ เดี๋ยวตามไปค่ะ พราวพูดก่อนจะเดินไปที่ห้องน้ำทันที โดยปกติแล้วเวลาที่พราวอยู่นอกวังแล้วเป็นสถานที่ที่มีคนพลุกพล่านเธอจะไม่ให้ลิลลี่เรียกเธอว่าองค์หญิงเพราะเธอยังไม่ได้รับการเปิดตัวนั่นเอง"

"ระหว่างที่รอเข้าห้องน้ำ พราวก็ได้หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นรอไปพลางๆ เพราะน้อยมากที่เธอจะมีเวลามาจับโทรศัพท์เล่นแบบนี้"

แกร๊ก! แอ๊ด~

"วินาทีที่พราวเห็นหน้าคนตรงหน้าที่เปิดประตูออกมานั่นทำให้เธอถึงกับช็อคไปชั่วขณะ เป็นผลทำให้โทรศัพท์รุ่นใหม่ล่าสุดในมือเธอถึงกับร่วงลงพื้น ซึ่งคนที่อยู่ตรงหน้าเธอในตอนนี้ดูช็อคมากกว่าเธอซะอีก เหมือนอะไรขนาดนี้นะ?! มันมีเรื่องแบบนี้อยู่บนโลกด้วยหรอเนี่ย!! พราวคิดในใจก่อนพิจารณาคนที่อยู่ตรงหน้าอย่างละเอียดไม่ว่าจะเป็นดวงตาที่ดูกลมโต เส้นผมสีน้ำตาลแดงที่ยาวสลวยอย่างเป็นธรรมชาติ รูปร่าง สีผิว และส่วนสูง เค้าโครงหน้าที่เหมือนเธอทุกอย่าง!"

"อะไรกันผู้หญิงคนนี้เป็นใครกันนะ ทำไมหน้าตาเหมือนเราขนาดนี้ ถ้าบอกว่าเป็นฝาแฝดกันฉันเชื่อเลยนะเนี่ย แต่เราก็เป็นลูกคนเดียวของแม่นี่หว่า อาจจะแค่คนหน้าเหมือนก็ได้มั้ง บังเอิญจัง พลอยคิดในใจอย่างประหลาดใจ"

"เธอเป็นใครน่ะ?! พลอยเริ่มทำลายบรรยากาศที่เงียบสงบก่อนเป็นคนแรก"

"ฉันชื่อพราว เป็นผู้แทนพระองค์มาเป็นกรรมการตัดสินการประกวดร้องเพลงครั้งนี้น่ะ เธอล่ะชื่อว่าอะไร?"

"ขอโทษนะ ฉันไม่รู้ว่าเธอเป็นผู้แทนพระองค์ พลอยรีบขอโทษที่ตัวเองเสียมารยาทก่อนจะแนะนำตัว ฉันชื่อว่าพลอย พลอยไพลิน พลฉัตรชนก"

"ตลกดีแฮะ พวกเรานอกจากจะหน้าเหมือนกันเป๊ะๆแล้วยังชื่อคล้ายๆกันด้วย บังเอิญดีเนาะ"

"นั่นน่ะสิบังเอิญมากเลย เมื่อกี้นี้ฉันตกใจที่สุดใน

ชีวิตแล้วมั้ง ว่าแต่เธอเกิดวันที่เท่าไหร่หรอ?"

"ฉันเกิดวันจันทร์ที่16 ตุลาคม พ.ศ.25xx แล้วเธอล่ะเกิดวันที่เท่าไหร่?? พราวตอบคำถามของพลอยก่อนที่จะถามกลับ"

"อ้อฉันเกิดวันที่จันทรฺ์ที่16 กันยายน พ.ศ.25xx น่ะ เรามาแลกเบอร์โทรศัพท์กันไหม จะได้เอาไว้โทรคุยกับส่งข้อความหากันได้"

"อ้อได้สิ อ่ะนี่อยู่ในนี้นะ พราวพูดก่อนจะยื่นนามบัตรให้พลอย"

"เรามาเป็นเพื่อนกันเถอะ ฉันรู้สึกถูกชะตากับเธอมากๆเลย ฉันว่าเราน่าจะมีอะไรหลายๆอย่างที่ชอบเหมือนกันนะ พลอยพูดแบบตื่นเต้น"

"ได้สิ ยินดีที่ได้รู้จักนะพลอย พราวพูดก่อนจะเอื้อมมือไปข้างหน้าเพื่อที่จะจับมือกับพลอย"

"ยินดีที่ได้รู้จักเหมือนกันนะพราว^ ^ ถ้างั้นเราไปประกวดร้องเพลงก่อนนะ"

"ไว้วันหลังค่อยนัดเจอกันใหม่น้า~ พราวตะโกนไล่หลังก่อนที่เธอจะเดินไปที่โต๊ะกรรมการที่ตั้งอยู่หน้าเวทีเพื่อรับชมและตัดสินผลการประกวด

ร้องเพลง"

หลังจบงานประกวดร้องเพลง....

"การประกวดร้องเพลงผ่านไปด้วยดีและอีกอย่างที่สำคัญเลยก็คือฉันชนะในการประกวดร้องเพลงครั้งนี้!"

"ยินดีกับแกด้วยนะพลอยชนะเลิศด้วยนี่นา ฟ้าและเพื่อนคนอื่นๆต่างเข้ามาแสดงความยินดีกับพลอย"

"ถ้าไม่มีอะไรแล้วฉันขอกลับบ้านก่อนนะ พลอยพูดก่อนจะเดินออกไปพร้อมกับฟ้า"

ตึกๆ ตึกๆ

วันต่อมา ด้านของพราว.....

วังของท่านย่า.....

"ท่านย่าคะ พราวมีเรื่องจะมาเล่าให้ฟังด้วยค่ะ

เมื่อวานพราวไปเจอคนที่หน้าเหมือนกับพราวเป๊ะๆด้วยค่ะ แถมอายุเท่ากันอีกต่างหากบังเอิญ

มากๆเลย"

"อะไรกันคนหน้าเหมือนหรอ?! หรือว่าจะเป็น! หลานสาวอีกคนที่หายตัวไปเมื่อหลายปีก่อนของเรากันนะ?! ท่านย่าคิดในใจ"

"หลานไปเจอคนคนนั้นที่ไหน? ท่านย่าถามด้วยความอยากรู้"

"อ๋อพราวไปเจอกับคนคนนั้นที่โรงเรียนKWCตอนไปเป็นกรรมการเมื่อวานค่ะ"

"คงถึงเวลาที่ต้องบอกพราวเรื่องนั้นแล้วสินะ

ความลับไม่มีในโลกจริงๆ "

"ย่ามีอะไรจะเล่าให้หลานฟังล่ะ หลานสงสัยไหมว่าทำไมอนุพัฒน์น้องชายของหลานถึงไม่ได้ถูกเลือกให้เป็นพระราชาคนต่อไปต่อจากเสด็จพ่อ

ของหลาน"

"อ้อ สงสัยสิคะมีอะไรรึเปล่าคะท่านย่า พราวถามด้วยความสงสัย เพราะเธอก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไม อนุพัฒน์ น้องชายต่างแม่ของเธอที่

เป็นลูกชายเพียงคนเดียวของเสด็จพ่อถึงไม่ได้ถูกเลือกให้เป็นพระราชาคนต่อไป"

"นั่นก็เป็นเพราะว่าพี่สาวฝาแฝดของหลานไง.... ท่านย่าพูดก่อนจะเริ่มเล่าต่อ เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อหลายปีก่อน กัญญาแม่ของหลานได้กำเนิดลูกสาวฝาแฝดสองคน นั่นก็คือหลานและพี่สาวของหลานต่อมาเมื่อหลานสองคนอายุได้แค่5เดือน พี่สาวของหลานก็ถูกใครบางคนลักพาตัวออกจากวังไป ส่วนสาเหตุที่อนุพัฒน์ไม่ได้ถูกเลือกให้เป็นพระราชาคนต่อไปของประเทศเพราะปู่ของหลานได้เขียนคำสั่งเสียสุดท้ายไว้อย่างชัดเจนตั้งแต่หลานสองคนยังไม่เกิดว่าให้พี่สาวฝาแฝดของหลานเท่านั้นขึ้นเป็นพระราชินีคนต่อไป ย่าขอโทษที่ปิดบังหลานมาตลอดเพราะย่าไม่คิดเลยว่าพี่สาวฝาแฝดของหลานจะยังมีชีวิตอยู่....ท่านย่าพูดด้วยสีหน้าที่รู้สึกผิดและเศร้าหมอง"

"จ..จริงหรอคะ! ถ้างั้นคนหน้าเหมือนที่พราวเจอเมื่อวันก่อนก็อาจจะเป็นพี่สาวฝาแฝดของพราวที่หายตัวไปสินะคะ! พราวพูดด้วยความตกใจเพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาเธอเข้าใจว่าเธอเป็นลูกสาวเพียงคนเดียวที่เกิดจากเสด็จพ่อและแม่กัญญา"

"ถ้างั้นพรุ่งนี้พราวจะพาพี่เค้าไปตรวจดีเอ็นเอแล้วพามาหาท่านย่าและเสด็จพ่อที่วังนะคะ พราวพูดก่อนจะทำท่าเดินออกไปแต่ถูกท่านย่ารั้งไว้

ซะก่อน"

"ทำอย่างนั้นไม่ได้เด็ดขาด จะให้พ่อของหลานและคนอื่นๆภายในวังรู้ไม่ได้ว่าเราเจอพี่สาวฝาแฝดของหลานแล้ว ไม่งั้นเราจะไม่รู้ตัวคนที่บงการเรื่องนี้อยู่เบื้องหลัง"

"อ๊ะ!...พราวลืมคิดไปซะสนิทเลย ขอโทษนะคะ

ท่านย่า ถ้างั้นพราวรีบไปเตรียมตัวไปตรวจดีเอ็นเอพรุ่งนี้ก่อนนะคะ พราวพูดก่อนจะเดินออกจากห้องนอนของท่านย่าเพื่อกลับไปที่วังตามเดิม..."

วังของพราว....

"พรุ่งนี้พราวจะไปทำธุระที่โรงพยาบาล เพราะฉะนั้นพี่ช่วยจัดการเรื่องนี้ให้ทีนะคะ ครั้งนี้ไม่ต้องให้ใครรู้มากพราวอยากไปแบบลับๆค่ะ"

"เพคะองค์หญิง หม่อมฉันจะเคลียร์พื้นที่สำหรับวันพรุ่งนี้ให้เพคะ"

"พี่ไปพักเถอะค่ะ พราวจะนอนแล้ว"

"เพคะองค์หญิง ลิลลี่รับคำแล้วเดินจากไปพร้อมกับไฟในห้องที่ถูกปิดลงเหลือเพียงแต่แสงไฟสลัวสีส้มที่มาจากโคมไฟที่ตั้งอยู่บนโต๊ะข้างเตียงพราวเท่านั้น"

ห้องแชท....

"พราวพิมล:พรุ่งนี้พลอยว่างรึเปล่า เราอยากนัดพลอยมาทานข้าวที่ร้านในเมืองQKน่ะ"

"พลอยไพลิน:อ๋อว่างสิ ^ ^"

"พราวพิมล:ถ้างั้นพรุ่งนี้ฉันจะไปรับเธอนะ"

"พลอยไพลิน:ไว้เจอกันน้า~ บาย..."