ตอนที่3 พราวพิมมล นครินทร์ชนก

วังของพราว......

"อย่าลืมเอาชุดเตรียมใส่กระเป๋าให้พราวสักห้าชุดนะคะพี่ลิลลี่ พราวกะว่าจะไปเที่ยวที่เมืองTPหลังจากเสร็จงานแล้วด้วยค่ะ"

"เพคะองค์หญิง เร็วเข้าไปเตรียมชุดกับข้าวของให้องค์หญิงเร็ว เมื่อลิลลี่ออกคำสั่งสาวใช้คนอื่นๆก็รีบปฏิบัติตามคำสั่งนั้นทันที"

"พราว หรือองค์หญิงพราวพิมล นครินทร์ชนก บุตรสาวคนที่5ของพระราชาองค์ปัจจุบัน เกิดจากอดีตพระราชินีกัญญาผู้เป็นมารดา แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างทำให้พราวเป็นองค์หญิงที่ไม่ได้เปิดตัวต่อหน้าสาธารณชน นั่นจึงทำให้เธอไม่เป็นที่รู้จักมากนัก จะมีแค่คนวงในเท่านั้นที่รู้ถึงการมีอยู่ของเธอ นั่นจึงทำให้พี่สาวต่างแม่ที่เกิดจากภรรยาน้อยของเสด็จพ่อทั้งสามคนของเธอมักจะรังแกเธอลับหลังเสด็จพ่ออยู่บ่อยๆ ประกอบกับนิสัยที่ไม่สู้คนของพราวพวกพี่ๆทั้งสามคนเลยได้ใจกันไปอีก แต่สิ่งที่ทำให้บรรดาพี่น้องคนอื่นๆต่างอิจฉาพราว ก็เป็นเพราะว่าพราวมักจะได้รับความรักและการยอมรับจากเสด็จพ่อ ท่านย่า และเหล่าผู้ดูแลภายในวังมากกว่าพี่น้องคนอื่นๆ"

"พี่ลิลลี่คะ พราวอยากจะไปเดินเล่นที่สวนท้ายวังพี่ช่วยไปเป็นเพื่อนพราวหน่อยนะคะ ^~^"

"เพคะองค์หญิง หม่อมฉันจะพาไปเดี๋ยวนี้เลยเพคะ"

สวนท้ายวัง.....

"ในสวนท้ายวังนั้นมีทิวทัศน์และบรรยากาศที่สวยงามน่ามอง มีทั้งต้นไม้และดอกไม้นานาพรรณประดับประดามากมาย ทั้งยังมีสระบัวที่สวยงามอีกต่างหาก และสถานที่ที่พราวชอบให้ลิลลี่พาเธอมาพักผ่อนในสวนท้ายวังคือศาลาไม้ที่อยู่ติดกับสระบัวนั่นเอง เพราะที่นั่นค่อนข้างที่จะมีลมพัดผ่านอยู่ตลอดเวลา ประกอบกับมีโต๊ะและเก้าอี้ให้นั่งเล่น นั่นจึงเป็นสถานที่โปรดของเธอนั่นเอง"

"แต่บรรยากาศที่สงบนั้นก็อยู่ได้ไม่นาน เพราะถูกใครบางคนมาทำลายซะก่อน"

"ออกไปเดี๋ยวนี้นะ ฉันจะนั่งตรงนี้ องค์หญิงแพรวพรรณี นครินทร์ชนก บุตรสาวคนโตของพระราชาได้เดินตรงมาที่ศาลาไม้ที่พราวนั่งอยู่ก่อนแล้วเอ่ยปากไล่ให้พราวผู้เป็นน้องสาวต่างแม่ลุกออกทันที"

"สวนนี้เป็นสวนที่ฝ่าบาทประทานให้องค์หญิงแพรวแบะองค์หญิงพราวใช้ร่วมกันก็จริง แต่ว่าศาลาไม้นี้องค์หญิงพราวมานั่งอยู่ก่อนแล้วนะเพคะ ลิลลี่พูดขัดขึ้นนั่นทำให้แพรวไม่พอใจเป็นอย่างมาก"

เพียะ!

"เป็นแค่คนรับใช้กล้ามาเถียงอะไรกับฉันที่เป็นองค์หญิง ไม่เจียมตัวเอาซะเลย! สมควรแล้วที่จะโดนฝ่ามือของฉันสั่งสอน แพรวตบไปที่หน้าของลิลลี่อย่างแรงนั่นจึงทำให้พราวที่นั่งอยู่รีบลุกมาดูอาการลิลลี่สาวใช้คนสนิของเธอทันที"

"เชิญพี่แพรวนั่งเถอะค่ะ พราวจะกลับพอดี พราวพูดก่อนจะรีบพาลิลลี่ที่ตอนนี้โดนตบจนหน้าแดงออกไปจากสวนท้ายวัง"

"เหอะ รู้ซะบ้างว่าใครเป็นใคร แพรวพรรณดีพูดขึ้นอย่างสะใจเพราะเมื่อคนของเธอมารายงานว่าพราวน้องสาวต่างแม่ของเธอได้เข้าไปนั่งเล่นที่สวนท้ายวังแพรวก็รีบตรงเข้าไปหาเรื่องทันที"

"กลับ! แพรวพรรณีพูดก่อนจะเดินกลับวังของ

เธอไป"

วังของพราว....

"เจ็บมากไหมคะพี่ลิลลี่ มาค่ะเดี๋ยวพราวทำแผลให้พราวพูดด้วยความเป็นห่วงเพราะสำหรับเธอแล้วลิลลี่ก็ถือว่าเป็นพี่สาวคนนึง"

"ไม่เป็นไรเพคะองค์หญิง หม่อมฉันเป็นแค่สาวใช้ส่วนองค์หญิงเป็นถึงองค์หญิงผู้สูงศักดิ์ ลิลลี่รีบตอบปฏิเสธทันที"

"ให้พราวทำแผลให้พี่เถอะค่ะ พี่ลิลลี่ก็เหมือนพี่สาวคนนึงที่คอยดูแลพราวมาตลอด พราวจะดูแลพี่ซักครั้งบ้างไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย อีกอย่างบรรดาศักดิ์องค์หญิงก็เป็นแค่ยศๆหนึ่งเท่านั้น ยังไงเราก็คนกันเอง พราวพูดและเริ่มลงมือนำลูกประคบมาประคบที่หน้าของลิลลี่"

"องค์หญิงทรงมีจิตใจเมตตาสมกับเป็นองค์หญิงจริงๆเพคะไม่เหมือนกับองค์หญิงองค์อื่นๆ ลิลลี่พูด"

"เสร็จแล้วค่ะ พรุ่งนี้เช้าน่าจะหายบวมพราวจะพักผ่อนแล้วไม่ต้องรบกวนนะคะ"

"เพคะองค์หญิง ลิลลี่และสาวใช้คนอื่นรับคำก่อนจะเดินออกจากห้องนอนของพราวไป"

เช้าวันต่อมา.....

"ทุกอย่างเรียบร้อยดีนะคะพี่"

"เรียบร้อยเพคะองค์หญิง เชิญองค์หญิงขึ้นรถเถอะเพคะ ลิลลี่พูด"

ปัก! ออกรถได้! บรื้น~

"เมืองหลวงQK เป็นเมืองที่เป็นที่ตั้งของพระมหาราชวัง เหล่าบรรดาคนในราชวงศ์จึงมักจะพักผ่อนกันที่เมืองนี้ แต่ก็มีบ่อยครั้งที่พราวต้องออกไปร่วมงานสำคัญๆตามที่ได้รับมอบหมายจากเสด็จพ่อ ในครั้งนี้พราวต้องไปเมืองTP ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากเมืองหลวงมากนัก"

1ชั่วโมง30นาทีผ่านไป....

เมืองTP.....

"ถึงแล้วเพคะองค์หญิงที่นี่คือโรงแรมในเครือของบริษัทIOTเพคะ ลิลลี่พูดพลางเดินตามหลังพราวไปที่ห้องพักในโรงแรม"

"บริษัทIOTเป็นบริษัทของคุณหญิงกัญญา แม่ของพราวนั่นเอง นั่นทำให้แม้ว่าพอกัญญาผู้เป็นแม่ของพราวจะขอหย่าร้างกับพระราชา แต่ชีวิตของกัญญาก็ยังอยู่แบบสุขสบายไม่ได้เดือดร้อนหรือลำบากอะไร และความร่ำรวยบวกกับการที่กัญญามาจากตระกูลขุนนางเก่าแก่ทำให้เป็นที่ยอมรับจากท่านย่าและเหล่าผู้ดูแลภายในวัง รวมถึงประชาชนทั้งประเทศมากกว่า"ปาริฉัตร"ราชินีองค์ปัจจุบัน...."

"พราวต้องไปเป็นกรรมการแทนเสด็จพ่อตอนกี่

โมงคะ?"

"องค์หญิงทรงต้องเสด็จไปเป็นคณะกรรมการในการตัดสินงานประกวดร้องเพลงของโรงเรียนKWCตอนบ่ายโมงครึ่งของวันนี้เพคะ"

"ยังเหลือเวลาอีกนาน พวกพี่ๆไปพักผ่อนก่อนก็ได้ค่ะเพิ่งเดินทางมาเหนื่อยๆ พราวก็จะพักผ่อนเหมือนกัน"

"เพคะองค์หญิง"

ด้านของพลอย.....

โรงเรียนKWC.....

"พลอยแกไปประกวดร้องเพลงแทนยัยหวายหน่อยได้ไหมอ่ะ ถ้าห้องเราไม่มีคนไปประกวดคุณครูเอาตายยกห้องแน่ๆเลย วันนี้ผู้แทนพระองค์มาเป็นกรรมการด้วย ถ้าไม่มีคนไปแทนยัยหวายโรงเรียนเราขายหน้าแน่ๆ หมวย หนึ่งในเพื่อนร่วมห้องของพลอยได้พูดขอร้องเธอมา1ชั่วโมงกว่าๆได้แล้ว ปฏิเสธหรือไล่ยังไงก็ไม่ยอมไปสักที"

"โอ้ย! ก็ได้ๆๆ เซ้าซี้จัง ฉันไปแทนก็ได้ พลอยที่ไม่รู้จะปฏิเสธยังไงก็ได้แต่จำใจตอบตกลงไป"

"คุณขวัญ:ประโยคนี้คุ้นๆนะ(นมเปรี้ยวทอด555)"

"หลังจากที่ได้ยินคำตอบ เหล่าเพื่อนๆในห้องไม่เว้นแม้แต่ น้ำ ฟ้าและแก้มก็ช่วยกันเนรมิตรพลอยให้ออกมาสวยพร้อมประกวดร้องเพลงทันที"

1ชั่วโมงผ่านไป......

"โหว ไม่เสียแรงที่ตั้งใจแต่งตัวให้พลอยเลยนะเนี่ยสวยจริงๆ ชุดก็สวยคนก็สวย ปังมากแม่!! ไอวี่

สาวสอง คนนึงในห้องเรียนพูดขึ้นอย่างชื่นชม"

"ทำไมฉันรู้สึกว่าทั้งชุดเสื้อผ้าและเครื่องประดับ เครื่องสำอางมันเหมือนโดนเตรียมให้ฉันมาตั้งแต่แรกเลยนะ พลอยคิดในใจก่อนที่จะรู้ตัวว่าตัวเองโดนต้มซะแล้ว🤦"

"เหอะๆ ทุกอย่างนี้ดูเตรียมพร้อมกันจังเลยเนาะ เหอะๆ😑 พลอยที่รู้ทันแผนของเพื่อนๆในห้องพูดออกมาแบบไม่สบอารมณ์"

"เฮ้อ เห็นไหมฉันบอกแล้วว่าพลอยดูแผนพวกเราออกไม่ข้าก็เร็ว แก้มพูดขึ้น"

"ก็แกมันน่ารักนี่นายัยพลอย นานๆจะได้จับแกแต่งตัวสวยๆบ้าง จะปล่อยโอกาสให้พลาดได้ไง555 ฟ้าพูดขึ้นพร้อมกับชื่นชมผลงานตัวเอง"

"เรื่องของเรื่องคือทุกคนในห้องลงความเห็นไว้ก่อนหน้านี้แล้วว่าอยากให้พลอยเป็นตัวแทนห้องประกวดร้องเพลง แต่เจ้าตัวดันไม่ยอมซะงั้นทุกคนเลยให้หวายแกล้งป่วยเพื่อที่จะให้พลอยไปประกวดแทน ซึ่งผลที่ได้ก็เป็นไปตามแผน"

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***