ณ บ้านลาเวนเดอร์
คุณเเม่:ลาเวนเดอร์!! //เรียกเสียงดัง//
ลาเวนเดอร์:คะ?คุณเเม่ มีอะไรหรอคะ//เดินงงมา//
คุณเเม่:เเกต้องเเต่งงาน!
ลาเวนเดอร์:ห้ะ!!เเต่งงาน!!😲 //ตกใจ//
ลาเวนเดอร์:หนูยังไม่พร้อมค่ะ จะให้หนูเเต่งงานโดยที่ไม่รู้จักกันได้ยังไง//พูดเสียงเข้ม//
คุณพ่อ:เเต่ฉันรู้จัก เขาเป็นลูกของเพื่อนฉัน
คุณพ่อ:ฉันต้องการให้เเกเเต่งงานกับเเพนเตอร์
ลาเวนเดอร์:คุณพ่อ!!!😦
คุณพ่อ:พรุ่งนี้นัดดูตัว อย่าสายละ
ลาเวนเดอร์:หนูไม่ไปค่ะ!//พูดดักคอ//
คุณพ่อ:ลาเวนเดอร์!เเกต้องไป😤😠
ลาเวนเดอร์:คุณพ่อค่ะ นี่มันเรื่องใหญ่นะคะ
ลาเวนเดอร์:หนูไม่ยอมอ่ะ😤
คุณเเม่:เเกอย่าขัดคำสั่งพ่อเลยน่ะ//ตบไหล่เบาๆ//
คุณเเม่:พ่ออยากให้เเกเจอคนดีๆ ไม่อยากให้เเกเลือกคนผิดๆ เหมือนคนผ่านๆมา😒
คุณเเม่:เเกหน้าเข้าใจพ่อเเกดีนิ้
ลาเวนเดอร์:เเต่เเม่ค่ะ หน้าหนูยังไม่เคยเห็นเลยจะให้หนูเเต่งงานมันไม่เร็วไปหน่อยหรอค ะ😣
ลาเวนเดอร์:หนูไม่ยอมจริงๆด้วย//ยืนกอดอก//
คุณพ่อ:ถ้าเเกเจอเขา เเกอาจจะยอมเขาเลยก็ได้
ลาเวนเดอร์:ดูถูกหนูเกินไปเเล้วน่ะ//คิ้วขมวด//
คุณพ่อ://ไม่สนใจ//
คุณพ่อ:ฉันจะไปทำงานละ
คุณพ่อ:พรุ่งนี้เตรียมตัวให้พร้อมละ//เดินออกจากบ้าน//
คุณเเม่:เดี๋ยวฉันไปเลือกเสื้อผ้าที่ใส่พรุ่งนี้ให้เเกเอง
คุณเเม่:เเกอยู่บ้านนี้เเหละ
ลาเวนเดอร์://ยืนโกรธ//
ลาเวนเดอร์://เดินขึ้นห้อง//
คุณเเม่:ยัยลูกคนนี้นี่
คุณเเม่://สายหัวเเล้วเดินออกจากบ้าน//
ห้องลาเวนเดอร์
ลาเวนเดอร์://นั้งบนเตียงกอดเขา//
ลาเวนเดอร์:ทำไมต้องให้ฉันเเต่งงานด้วย//ปาดน้ำตา//
ลาเวนเดอร์:ฉันไม่ได้เต็มใจสักหน่อย😢
ลาเวนเดอร์:พ่อ เเม่ เคยรักฉันบ้างมั้ย
ลาเวนเดอร์:ฉันไม่ใช่หมูใช่หมาจะมาทำเเบบนี้ได้ยังไง😖
ลาเวนเดอร์://ร้องให้//
.........
ฝั่งเเพนเตอร์
ณ บริษัท~~
เเพนเตอร์://นั่งทำงาน//
เเพนเตอร์:พนังงาน,!! ไปชงกาเเฟให้ฉันที หวานน้อย!
พนักงาน:รับทราบค่ะ
//เสียงเคาะประตู//
เเพนเตอร์:เข้ามา
//เมรี่เดินเข้ามา//
เเพนเตอร์:มาทำไม😒
เมรี่:ก็เมรี่คิดถึงคุณนิ้ค่ะ☺️
เเพนเตอร์:คุณไม่มีสิทธิ์มาที่นี้ เราเลิกกันนานเเล้วน่ะเมรี่😠
เเพนเตอร์:เลิกยุ่งกับกูสักที น่ารำคาญ😤!!
เมรี่:เเพนเตอร์!!เเต่เมรี่ยังรักคุณนะคะ😢
เมรี่:เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้มั้ย
เเพนเตอร์:คุณคิดว่าคนอย่างผมจะกลับไปกินของเน่าๆอย่างงันหรอ!ห้ะ!!//กระชากไหล่//
เเพนเตอร์://ตบหน้าเมรี่//
เเพนเตอร์:ออกไปจากห้องกูได้เเล้ว//ชี้ไปที่ประตู//
เมรี่:กล้าทำเเบบนี้กับเมรี่ได้ยังไง😦😣
เมรี่:เมรี่รักคุณนะคะ
เเพนเตอร์:อยากโดนอีกทีมั้ย!!😡
เมรี่://วิ่งออกไปจากห้อง//
เเพนเตอร์:(เป็นไรของกูว่ะ)
เเพนเตอร์:กลับมาต้องการไรจากกูอีก😤
.......
ณ บ้านเพเพนเตอร์
พ่อ:ไอ้เเพน
เเพนเตอร์:มีไรพ่อ😒
พ่อ:ฉันจะให้เเกเเต่งงาน
เเพนเตอร์:(ดี..ยัยนั้นจะได้เลิกยุ่งกับกูสักที😏)
เเพนเตอร์:ใครอีกละ//เสียงเเข็ง//
พ่อ:ลูกเพื่อนฉัน
เเพนเตอร์:เเล้วเเต่พ่อจะทำ
เเพนเตอร์:ผมห้ามพ่อได้ที่ไหน😒(😏)
พ่อ:ก็ดี!!
เเพนเตอร์:ถ้ายัยนั้นตายขึ้นมา ผมไม่รับผิดชอบ
เเพนเตอร์:รนหาที่!!
พ่อ:ฉันว่าเเกไม่ทำกับผู้หญิงคนนี้ อย่างที่เเกเคยทำกับผู้หญิงคนอื่นเเน่นอน😏
เเพนเตอร์:หึ!! เดี๋ยวรู้กัน😈
พ่อ:ฉันจะคอยดู
เเพนเตอร์:คั้บ😈
เเพนเตอร์://จะเดินขึ้นห้อง//
พ่อ:พรุ่งนี้เขาจะมาบ้านเรา เตรียมตัวไว้ละ
เเพนเตอร์//ไม่สนใจ//
เเพนเตอร์(ยัยนั่นจะมาหลอกคนอย่างกูหรอ ผิดคน!!)
เเพนเตอร์//ขึ้นห้อง//
พ่อ:มึงอย่าทำให้กุขายหน้าละกัน😒
.......
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments