ตอนที่2 ผีโพรง

...สวยได้ไปพบเจอมาเมื่อสมัยที่ยังเป็นวัยรุ่นด้วยคุณนัทได้เขียนมาเล่าว่าสวัสดีครับพี่น้องชาวเรื่องเล่าผีหลอนทุกคันสำหรับเหตุการณ์แปลกๆเหมือนธรรมชาติที่ผมเคยได้ไปพบเจอมานั้นมันเกิดขึ้นเมื่อประมาณ 20 ปีที่แล้วครับตอนนั้นผมอายุ 18 ปีพอดีคือหมู่บ้านที่ผมได้อาศัยอยู่นั้นเป็นหมู่บ้านเดียวที่ตั้งห่างไกลออกมาจากหมู่บ้านหมู่บ้านที่อยู่ใกล้สุดน่าจะอยู่ห่างออกไปซะไกลๆ 5 กิโลเมตรคือหมู่บ้านของผมนี้จะมีทำเลติดกับป่าไม้แทบจะทุกทิศทางใดก็มีถนนทางหลวงตัดผ่านหมู่บ้านทุกคนก็ปลูกบ้านอยู่ 2 ฝั่งถนนคือตอนนั้นฝนค่อนข้างจะแล้งน้ำตามร่องเมืองหรือทุ่งนามันจะมีน้อยแล้วอยู่มาคืนหนึ่งพ่อก็ชวนผมไปเป็นเพื่อนที่ทุ่งนาด้วยซึ่งผมกับพ่อก็ขี่รถมอเตอร์ไซค์กันไปพอไปถึงที่หมายพ่อก็บอกให้ผมรออยู่ตรงเถียงนาแล้วพ่อก็แพงจนเกินไปที่ฝายกั้นน้ำเพื่อจะระบายเอาน้ำมาเข้านาตัวเองแล้วคืนนั้นมันเป็นคืนที่ท้องฟ้าปลอดโปร่งคงได้ออกมายืนแหงนหน้าดูดาวที่ข้างเถียงนาและผมก็ได้เห็นแสงที่มีสีส้มสีชมพูและขนาดเท่าลูกบอลประมาณ 4-5 ลูกกำลังลอยไปลอยมาอยู่ห่างจากตัวผมไปซักราวๆ 50 เมตรและสูงจากพื้นประมาณ 30 เมตรผมเห็นอย่างนั้นก็เลยวิ่งกลับไปที่เถียงนานั่งรอจนพ่อเดินกลับมาซึ่งลูกไฟปริศนาดังกล่าวมันก็ได้หายไปแล้วผมก็เลยถามพ่อไปว่าพ่อเคยเห็นวัตถุบางอย่างที่มันเป็นลูกกลมๆขนาดประมาณลูกบาสเกตบอลลอยอยู่บนท้องฟ้าบ้างไหมพ่อก็บอกผมว่าเคยเห็นและเห็นบ่อยด้วยมันคือแก้วลอดฟ้าพ่อพูดทิ้งไว้เพียงแค่นั้นและผมก็ไม่ได้ถามอะไรต่อไม่รู้จักความรู้สึกขาดจ่ายวันต่อมาผมเลยชวนเพื่อนไปที่ทุ่งนาแห่งนั้นเองซึ่งผมได้ทำดีที่สุดเพื่อนว่าจะไปดักยิงหนูพุกการเพราะถ้าบอกไปตรงๆแล้วล่ะเพื่อนผมมันคงไม่กล้าไปแน่ๆคือเมื่อก่อนนอนกฎระเบียบในเรื่องของการพกปืนแก๊ปนั้นยังไม่เข้มงวดมากนะคนในหมู่บ้านก็สะพายปืนกันไปมาเพื่อเข้าป่าไปล่าสัตว์แล้วเพื่อนผมก็ตกลงว่าจะไปด้วยตอนเย็นวันนั้นพวกผมก็เลยเอาข้าวเปลือกไปโรยไว้เป็นจุดจุดเพื่อใช้ล่อหนูพุกให้มากินนั่นเองเสร็จแล้วพวกเราก็กลับมาบ้านเพื่อนเราเวลาคำนั้นเราก็ออกจากบ้านตอนประมาณ 20:00 น โดยขี่รถมอเตอร์ไซค์ซ้อนกันไปถึงที่หมายเราก็แยกกันเดินส่องไฟตามจุดที่ได้เอาข้าวเปลือกมาโรยไว้เมื่อตอนเย็นผมกับเพื่อนก็เดินตามแนวตลิ่งข้างล่างก็จะเป็นน้ำห้วยส้านพอดีผมเดินส่องไฟไปเจอหนูพุกตัวใหญ่ก็เลยใช้ปืนแก๊ปยิงเข้าป่าระยะที่ห่างประมาณ 6 เมตรนั้นผมไม่น่าพาให้พ่อยิงเสร็จแล้วรีบเดินเข้าไปดูมันกลับมีแต่รอยเลือดไม่เจอตัวหนูพุกตัวอย่างย้ายเสาไฟหาอยู่ตั้งนานก็ไม่เจอผมเลยเดินผละออกมาจากตรงนั้นแล้วมายืนยัดปืนแก๊ปเพื่อเตรียมพร้อมที่จะยิงต่อไปเอาผมเดินส่องไฟไปอีกเพียงแค่ไม่กี่เก้าก็ไปเจอเข้ากับเกาะที่ตัวใหญ่มากตัวมันทั้งใหญ่ทั้งยาวยังผิดธรรมชาติผมเองก็ไม่เคยเห็นกดที่ตัวใหญ่ขนาดนี้มาก่อนก็นึกในใจว่าถ้ายิงได้ก็คงจะดีไม่น้อยหนูทุบไม่ได้ก็ยิ่งเอาตัวใหญ่นี่แหละพอผมยกปืนขึ้นประทับบ่าแล้วมีโอกาสแต่ปืนยิงไม่ออกผมเลยเปลี่ยนแก๊สใส่เข้าไปใหม่มันก็ยังยิงไม่ออกอีกเหมือนเดิมยักษ์ตัวนั้นตกใจก็เลยกระโดดลงน้ำไปด้วยความเสียดายผมเลยส่องไฟฉายไปทั่วคุ้งน้ำก็ไม่มีวี่แววของกบตัวนั้นแล้วผมเลยหันหลังจะเดินกลับทันใดนั้นมันก็มีแสงสว่างเจิดจ้าขึ้นมาจากผิวน้ำผมเลยหันกลับไปมองดูดีๆอีกรอบคราวนี้แม่น้ำบริเวณนั้นรับสว่างไสวไปทั่วตัวผมเลยยืนนิ่งๆกับไฟฉายทันทีแล้วมันก็มีวัตถุสีส้มที่สว่างจ้าขนาดกว้างประมาณ 1 วามันไม่ลอยขึ้นมาจากน้ำห่างจากจุดที่ผมยืนไปแค่ประมาณ 5 เมตรเท่านั้นซึ่งนับว่าใกล้มากๆเลยละมันค่อยๆลอยขึ้นช้าๆผมเองก็มองตามจนตาแทบไม่กระพริบลูกมันลอยสูงขึ้นสูงคืนแล้วพรุ่งไปที่ต้นไม้ขนาดใหญ่บนภูเขาผมก็เลยรีบเดินจ้ำอ้าวไปหาเพื่อนแล้วถามว่าเมื่อกี้เอ็งเห็นอะไรแปลกๆบนท้องฟ้าไหมแต่เพื่อนกลับบอกว่าไม่เห็นผมก็เลยไม่ได้ถามอะไรมันต่อจากนั้นพวกเราก็เลยเดินไปด้วยการส่องไฟเดินตามทุ่งนาไปเรื่อยๆจนกระทั่งเดินไปถึงจุดที่เพื่อนให้เอาข้าวเปลือกวางกองไว้ให้หนูเข้ามาเมื่อกี้ก็เห็นว่ามันมีหนูทุกตัวคือกำลังเอร็ดอร่อยอยู่กับข้าวเปลือกกล่องนั้นทีแรกเพื่อนผมจะยิงแต่ผมก็ตบไหล่เพื่อนเบาๆแล้วกระซิบบอกว่าปืนผมเป็นอะไรไม่รู้มันยิงไม่ออกผมก็เลยขอเพื่อนอีกคนพอผมเอาปืนของเพื่อนมันเหนียวกายปรากฏว่ามันยิงออกครับแล้วผมก็ยิงโดนหนูพุกเข้าที่หัวเลยจากนั้นผมก็เดินไปเอาหนูตัวนั้นน่ะไอ้เพื่อนแต่เพื่อนกลับยืนนิ่งนิ่งๆขอผมเรียกชื่อมามันก็บอกว่าลองมองอะไรตรงนั้นสิผมเลยกวาดไฟฉายส่องไปข้างหน้าก็พบว่ามันมีใครคนหนึ่งอยู่ตรงนั้นผมเลยบอกเพื่อนว่าคงเป็นชาวบ้านที่เขามาเอาน้ำเข้านานมั้งแต่เพื่อนกลับบอกว่าไม่น่าจะชัยด้วยความห้องจ่ายพวกผมเลยส่องไฟฉาย 2 ดวงไปยังจุดเดียวกาดก็เห็นผู้ชายคนหนึ่งกำลังนั่งก็ง่ายๆอยู่ตรงนั้นตอนนั้นพวกผมก็นึกสงสัยว่าเขากำลังทำอะไรอยู่นะก็เลยส่องไฟดูบริเวณรอบๆตัวของผู้ชายคนดังกล่าวซึ่งพวกผมก็พบว่ามันมีวัตถุประสงค์อย่างที่สะท้อนเข้ากับแสงของไฟฉายเมื่อมองดูดีๆแล้วก็เลยรู้ว่ามันเป็นมีดดาบโบราณที่ยาวมากคมมีดนั้นเมื่อกลับมาส่องไฟดูตรงผู้ชายคนนั้นอีกรอบจู่ๆเขาก็เงยหน้าขึ้นมาบริเวณดวงตาและใบหน้าของเขานั้นออกเป็นสีแดงเรือที่ปากของเขาก็กำลังฆ่าปลาตัวเครื่องเอาไว้อยู่จนมีเลือดไหลเป็นทางออกมาจากปากผมกับเพื่อนเลยหันมองหน้ากากจากนั้นก็วิ่งเตลิดหนีไปคนละทิศคนละทางทิ้งมอเตอร์ไซค์ไว้เลยครับคืนนั้นส่วนปืนแก๊ปนั้นก็ไม่รู้ว่าเอาเป็นหลุดมือตกไว้ตรงไหนพอผมวิ่งมาถึงบ้านก็เลยเล่าให้คนที่บ้านฟังแล้วตอนเช้าผมก็วิ่งมาเอามอเตอร์ไซค์และหลังจากนั้นผมก็เลยจะไม่มายิงหนูอีกเลยได้พบเมื่อครั้งเยาว์วัยผมก็เลยรู้ว่าแท้ที่จริงแล้วมันอยากรู้เหมือนกันว่ามันคืออะไร...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***