ณ โรงเรียนแห่งหนึ่งที่แสนจะวุ่นวาย... นี้ฉันต้องอยู่ยังไงเนี้ยมีแต่ผู้ชายคิดแล้วก็ฟินดีนะ.... และแล้วมีผู้ชายมากอดคอฉัน
กาเบรียล:เห้ยยยยยแดเนียลวันนี้มึงมาสายจังว่ะ... กูรอตั้งนาน
ฉันรีบวิ่งออกไปให้ไกลจากผู้ชายคนนั้นฉันหน้าแดงกว่ามะเขือเทศอีก.... ไอ้ตาบ้ามากอดผู้หญิงที่ตัวเล็กน่ารักอย่างฉันได้ไงเนี้ย... (กริ๊ตตตตตตต) เห้ยยยยยยยยลืมตัวฉันอยู่ในร่างผู้ชายนิ....ฉันเลยทักไลน์ไปถามแม่นมดูว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร
ฉัน:แม่นมค่ะ... คือ... คือ.... คือผู้ที่เป็นเพื่อนคุณหนูของแม่นมเขาชื่ออะไรขอข้อมูลเขาหน่อยยยย!!
แม่นม:อ่อ... คุณหนูกาเบรียลเป็นเพื่อนของคุณหนูตั้งแต่เด็กแล้วค่ะเพราะคุณพ่อทั้งคู่เป็นเพื่อนกันและคุณหนูเขามีเพื่อนเพียงคนเดียวเพราะคุณหญิงแม่ห้ามให้คบคนอื่น
ฉัน:แล้วหนูเรียนห้องไหนไปไม่ถูก
แม่นม:เรียนห้อง118แดะส่งGps.ให้เดินไปเรียนค่ะ
ฉันก็เดินตามGps.จนมึนงง... กว่าเจอห้องก็ทำให้ฉันเริ่มหิว.. (โอ้ยยยยยหิววววว)....แล้วฉันนั่งเรียนตรงไหนเนี้ยย
กาเบรียล:ไอ้แดเนียลมานี้
ฉันเดินไปนั่งแล้วหน้าแดง
กาเบรียล:นายเป็นอะไรทำไมหน้าแดงเป็นไข้หรือเปล่า//จับหน้าผาก เห้ยยยยไม่เป็นไข้นิ
ฉัน:ไม่ได้เป็นไรหรอกน๊าาาาไอ้ตาบ้า
กาเบรียล:ตาบ้าอะไรของมึง//จ้องหน้า
ฉัน:จอ... จ้อ... จ้องหน้าฉันทำไมคนไม่ดี
กาเบรียล:ไปหาหมอบ้างนะสมงสมองมึงไปหมดแล้ว
ขณะนั้นครูก็เดินเข้ามาสอนนักเรียนทั้งห้องต่่างเงียบเรียบร้อยตั้งใจเรียนยกเว้นฉันที่คิดบ้าอะไรอยู่ไม่รู้เรียนไม่เข้าสมองเลยยยยยยย!!! รู้สึกตัวอีกทีก็เที่ยงซะแล้ววววว
กาเบรียล:มึงไปกินข้าวกัน
ฉันเปิดดูให้กระเป๋าอ้าวววววฉันไม่มีตัง
ฉัน:นายไปก่อนเลยฉันไม่มีตัง
กาเบรียล:ตังบ้าอะไรของมึงโรงเรียนเราใช้บัตรซื้ออาหาร วันนี้เป็นอะไรแปลกๆ
ฉัน:เปล่าหรอก... ไปกินเลยฉันไม่หิว(โอ้ยยยหิวจังแต่ใช้บัตรไม่เป็น)
กาเบรียล:แดะซื้อของมาฝากล่ะกัน
ฉันก็มองเขาเดินออกไป...ฉันคิดในใจเขาช่างเป็นผู้ชายที่หล่อและสุภาพบุรุษพ่อของลูก... อ้ากกกกกกกกก
-----เย็นของวันมาโรงเรียนวันแรก------
กาเบรียล:กลับบ้านกันแดะกูไปส่ง
ฉัน:อืมมมมมมมมมมมม
------รอรับชมEp.3)-----------
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 5
Comments