ยัยเซียนกลับมาเกิด สถานการณ์อึดอัด

สถานการณ์อึดอัด

ต่อ

เซี่ยอิ๋งอัน : เรีย : น้องสาม

เออ..

เซี่ยอิ๋งอัน : เรีย : น้องสาม

ข้าเพิ่งมาร้านนี้เป็นครั้งแรก..

เซี่ยเซียงหยุน : พ่ออิ๋งอัน : น้อง4

งั้นเดี๋ยวข้าสั่งเอง..

เซี่ยอิ๋งอัน : เรีย : น้องสาม

ขอบคุณเจ้าค่ะ!

เซี่ยเซียงหยุน : พ่ออิ๋งอัน : น้อง4

ข้าเอาเหมือนเดิม

ตัวประกอบหญิง

เจ้าค่ะคุณชายเซี่ย //โค้ง

ผ่านไปสักพัก

เซี่ยอิ๋งอัน : เรีย : น้องสาม

.....

เซี่ยเซียงหยุน : พ่ออิ๋งอัน : น้อง4

.....//มอง

เซี่ยอิ๋งอัน : เรีย : น้องสาม

.....

เซี่ยอิ๋งอัน : เรีย : น้องสาม

(อึดอัดชะมัด..จะเงียบอีกนานไหมเนี่ย!?)

เซี่ยเซียงหยุน : พ่ออิ๋งอัน : น้อง4

......

เซี่ยอิ๋งอัน : เรีย : น้องสาม

......

เซี่ยเซียงหยุน : พ่ออิ๋งอัน : น้อง4

เจ้าหน้าตาเหมือนใครบางคนที่ข้ารู้จักเลย..

เซี่ยอิ๋งอัน : เรีย : น้องสาม

จ..เจ้าคะ..!?

เซี่ยเซียงหยุน : พ่ออิ๋งอัน : น้อง4

นางชื่อ หลีอันชู..

เซี่ยอิ๋งอัน : เรีย : น้องสาม

จ..เจ้าคะ

เซี่ยอิ๋งอัน : เรีย : น้องสาม

......

เซี่ยเซียงหยุน : พ่ออิ๋งอัน : น้อง4

.......

เซี่ยเซียงหยุน : พ่ออิ๋งอัน : น้อง4

แหวนเจ้าสวยดีนะ..

เซี่ยอิ๋งอัน : เรีย : น้องสาม

รู้จักแหวนวงนี้ด้วยหรือเจ้าคะ?

เซี่ยเซียงหยุน : พ่ออิ๋งอัน : น้อง4

มันเป็นแหวนหายากเลยทีเดียว.."โลหิตเทพธิดา"

เซี่ยอิ๋งอัน : เรีย : น้องสาม

อะ..ฮะๆ...

เซี่ยอิ๋งอัน : เรีย : น้องสาม

พ่อของข้าให้มานะเจ้าค่ะ

เซี่ยเซียงหยุน : พ่ออิ๋งอัน : น้อง4

พ่อของเจ้าดูท่าจะเป็นคนใหญ่คนโต..

เซี่ยอิ๋งอัน : เรีย : น้องสาม

ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกเจ้าค่ะ!

เซี่ยอิ๋งอัน : เรีย : น้องสาม

ดีไม่ดีไม่มีใครรู้จักเลยด้วยซ้ำ!

เซี่ยเซียงหยุน : พ่ออิ๋งอัน : น้อง4

งั้นรึ..

เซี่ยเซียงหยุน : พ่ออิ๋งอัน : น้อง4

.......

เซี่ยอิ๋งอัน : เรีย : น้องสาม

......

ตัวประกอบหญิง

//ยกอาหารมาเสิร์ฟ

ตัวประกอบหญิง

เชิญรับประทานเจ้าค่ะ

เซี่ยเซียงหยุน : พ่ออิ๋งอัน : น้อง4

กินเถอะ..ข้าไม่ค่อยหิว...

เซี่ยอิ๋งอัน : เรีย : น้องสาม

งั้นไม่เกรงใจแล้วนะเจ้าคะ!!

เซี่ยอิ๋งอัน : เรีย : น้องสาม

ง่ำๆ!

เซี่ยเซียงหยุน : พ่ออิ๋งอัน : น้อง4

หึ..//ยิ้ม

เซี่ยอิ๋งอัน : เรีย : น้องสาม

แค่ก..!!

เซี่ยเซียงหยุน : พ่ออิ๋งอัน : น้อง4

เจ้าเป็นอะไรไหม!?

เซี่ยอิ๋งอัน : เรีย : น้องสาม

ม..ไม่เป็นอะไรเจ้าค่ะ!

เซี่ยอิ๋งอัน : เรีย : น้องสาม

(พ่อยิ้มแล้ว!!)

เซี่ยเซียงหยุน : พ่ออิ๋งอัน : น้อง4

ค่อยๆกิน..ไม่มีใครแย่งเจ้าหรอก...

เซี่ยอิ๋งอัน : เรีย : น้องสาม

เจ้าคะ!!

เซี่ยเซียงหยุน : พ่ออิ๋งอัน : น้อง4

ว่าแต่ทำไมเจ้าถึงได้กินเยอะจัง?

เซี่ยอิ๋งอัน : เรีย : น้องสาม

ก็ข้าเป็นผู้ฝึกยุทธนี้เจ้าคะ! กินเยอะก็ไม่แปลก!

เซี่ยเซียงหยุน : พ่ออิ๋งอัน : น้อง4

อืม..

เซี่ยเซียงหยุน : พ่ออิ๋งอัน : น้อง4

แล้วเจ้าอยู่ระดับไหนแล้วล่ะ?

เซี่ยอิ๋งอัน : เรีย : น้องสาม

ข้า..

ก่อนหน้านี้

ซ่าเฟย : พ่อบุญธรรมอิ๋งอัน : เซียน

คนส่วนมากจะอยู่แค่ระดับต่ำ,กลาง และสูง

ซ่าเฟย : พ่อบุญธรรมอิ๋งอัน : เซียน

ถ้ามีใครถามเจ้าว่าอยู่ระดับไหนแล้วบอกเขาว่าเจ้าอยู่ระดับกลาง

ซ่าเฟย : พ่อบุญธรรมอิ๋งอัน : เซียน

ไม่กากเกินไปไม่แกร่งเกินไป กลางๆดี

ตัด

เซี่ยอิ๋งอัน : เรีย : น้องสาม

ข้าอยู่...ขั้นกลางเจ้าค่ะ!

เซี่ยเซียงหยุน : พ่ออิ๋งอัน : น้อง4

อืม..โดยคนที่จะสามารถทำให้มังกรทองเชื่องได้ ก็ต้องเกินระดับเทพขึ้นไป

เซี่ยเซียงหยุน : พ่ออิ๋งอัน : น้อง4

มันไม่แย้งกันไปหน่อยหรอ?

เซี่ยเซียงหยุน : พ่ออิ๋งอัน : น้อง4

คนที่สามารถทำให้มังกรทองในตำนานเชื่องได้กลับอยู่แค่ขั้นกลาง?

เซี่ยอิ๋งอัน : เรีย : น้องสาม

เออ..(พ่อฉันจะฉลาดเกินไปแล้ว!!)

เซี่ยเซียงหยุน : พ่ออิ๋งอัน : น้อง4

จะไม่ต้องตอบข้าก็ได้

เซี่ยอิ๋งอัน : เรีย : น้องสาม

จ..เจ้าคะ...

จบ





โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ