ตอนที่3

"อื้อ...." ฉันลืมตาตื่นอย่างอ่อนล่าหลังจากที่ผักผ่อนได้ไม่นาน รู้สึกปปวดเมื่อยไปทั้งตัว ฉันชะงกหน้าไปดูนาฬิกาที่แขวนอยู่กลางห้องก่อนจะพบว่ามันเลยเวลาที่ฉันต้องไปเรียนมานานมากแล้ว ให้ตาย! ฉันขาดเรียนอีกจนได้ แต่มันไม่ใช่เวลามาห่วงเรียนนะยัยไอญ่า!

ฉันหันไปมองร่างเปลื่อเปล่าของไทน์ที่นอนหลับอยู่ข้างๆก่อนจะลุกมองล้างกายของตัวเองแล้วเม้มปากแน่น เอาอีกแล้วไอ้ความอ่อนแอ...

"ฮึก!" ฉันสะอื้นเบาๆเพราะกลัวทำให้ไทน์ตื่น เมื่อคืนไทน์ทำมันถึงเช้า เราแทบไม่ได้นอน เขาไม่สนใจด้วยซ้ำว่าฉันจะเจ็บปวดมากแค่ไหน นั่นมันครั้งแรกของฉันนะเขาไม่อ่อนโยนเลย ทั้งรุนแรง ป่าเถื่อน

ฉันลุกออกจากเตียงแล้วหยิบเสื้อคุมขึ้นมาสวมใส่จะกลับบ้านก่อนที่คนที่บ้านจะมีใครรู้

ก็อกๆ

ฉันกำลังก้าวขาออกห่างจากเตียงก็ต้องหยุดชะงักแล้วมองประตูห้องของไทน์ด้วยความตกใจ ใครนะ!

ก๊อกๆ

"คุณไทน์คะ!" มีคนมาเคาะประตูของไทน์ฉันหันซ้ายหันขวาอย่างร้อนรนไม่รู้จะทำยังไงดี ถ้ามีคนมาเจอฉันในสภาพแบบนี้

"อื้อ..."เสียงครางเบาๆของไทน์ดังขึ้นฉันทานขวับไปมองเขาทันทีไรก็ค่อยๆลืมตาตื่นเขาคงรู้สึกว่ามีคนมองอยู่ถึงได้เบนสายตามาที่ฉัน เมื่อเราสบตากันเขาก็ยิ้มน้อยๆ

ช่วงวินาทีนั้นโลกทั้งโลกของฉันเหมือนหยุดไป...

ยิ้มงั้นหรอ....

"คุณไทน์มีคนมาพบคะ" เสียงของคนคนนั้นยังดังอยู่หน้าห้อง เขาลุกขึ้นนั่งแล้วมองไปที่ประตูเซ็งๆเขาลุกออกจากเตียงไม่สนใจด้วยซ้ำว่าถ้าร่างกายของเขาปราศจากผ้าห่มแล้วมันจะไม่เหลืออะไร

ฉันเบื่อตากว้างด้วยความตกใจร่างกายกำยำของเขาทำให้เลือดลมในกายของฉันเเล่นอย่างรวดเร็ว พอเลื่อนสายตาลงต่ำฉันก็ถึงกับพูดไม่ออก เมื่อคืนมัวแต่ร้องไห้เลยมองเห็นไม่ชัด ตอนนี้ประจักษ์แก่สายตาเลยล่ะ

ฉันรีบหันหน้าหนีแล้วเอามือจับเสื้อคลุมเอาไว้แนบภาพเหตุการณ์เมื่อคืนทำให้น้ำตาจะไหลลงมาอีกครั้ง ไทน์ทำอะไรไม่รู้สักพักก่อนจะเดินผ่านฉันไปที่ประตู อ้อ เขาใส่เสื้อคลุมนี่เอง พอเห็นว่าเขาจะเปิดประตูฉันจึงวิ่งไปหลบในห้องน้ำและแอบแง้มประตูดูสถานการณ์

เขาเปิดประตูออกแล้วมองหน้าสาวใช้เซ็งๆ

" มีอะไร "

"มีคนมาขอพบค่ะ "

"เดี๋ยวฉันลงไป" จากนั้นไทน์ก็ปิดประตูแล้วฉันก็เดินออกไป

เราไม่มองหน้ากันด้วยซ้ำ ฉันรีบก้มหยิบเสื้อผ้าของตนเองแล้วเดินไปที่ประตู

"ไปไหน" เขาถามขึ้น แต่ฉันเลือกที่จะไม่ตอบ อยู่ในอารมณ์ไม่อยากจะเสวนากับคนป่าเถื่อน เมื่อเห็นฉันเขาเงียบจึงเพิ่มระดับเสียงมากขึ้น

"ฉันถามว่าจะไปไหน!!"

"กลับบ้าน"จากนั้นฉันก็โทรให้เพื่อนมารับ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***





