ฉันจะเป็นนินจาในเรื่องนารูโตะ ตอนที่11 ดื้อเสียจริง

ต่อ

โอซึซึกิ คินชิกิ

พามาแล้วครับ

โอซึซึกิ โมโมชิกิ

บอกให้เข้ามา

ซาโตมิ(นางเอก)

แค่กๆ//ไอเป็นเลือด

โอซึซึกิ โมโมชิกิ

เร็วๆสิ!!

ตัวประกอบ

มาแล้วค่ะ

ตัวประกอบ

//ตรวจ

ตัวประกอบ

//เหงื่อไหล

โอซึซึกิ โมโมชิกิ

เป็นยังไงบ้าง

ซาโตมิ(นางเอก)

//ส่งสายตาว่าอย่าบอก

ตัวประกอบ

มะ..ไม่เป็นอะไรมากค่ะ นอนพักสักสองสามวันก็หายแล้ว

โอซึซึกิ โมโมชิกิ

อืม//ไม่ค่อยเชื่อ

โอซึซึกิ โมโมชิกิ

ออกไปได้

ตัวประกอบ

ค่ะ//ก้มหัวให้ซาโตมิกับโมโม

ซาโตมิ(นางเอก)

//พยักหน้า

ซาโตมิ(นางเอก)

พวกนายก็ออกไปได้แล้ว

ซาโตมิ(นางเอก)

ฉันจะพัก

โอซึซึกิ โมโมชิกิ

แน่ใจนะว่าจะอยู่คนเดียว

ซาโตมิ(นางเอก)

อืม..

โอซึซึกิ คินชิกิ

ครับ

ทั้งสองก็ออกไป

ซาโตมิ(นางเอก)

(ท่านเทพ หนูอยากเรียนการรักษาอ่ะค่ะ รอท่านสึนาเดะไม่ไหวแล้ว อีกตั้งสามปีแนะ)

พระเจ้า(.....)

เอาอีกแล้ว จะลัดอีกแล้ว

พระเจ้า(.....)

อ้ะ...เอาไปอ่านเอง ข้าช่วยเจ้าได้แค่นี้//โยนตำราเล่มหนาปึ้กให้

ซาโตมิ(นางเอก)

(ขอบคุณค่ะท่านเทพ)

พระเจ้า(.....)

(ปฎิเสธไม่ได้จริงๆ)

ซาโตมิ(นางเอก)

ไหนดูสิ//เปิดอ่าน

อ่านไปประมาณสองชั่วโมง

ซาโตมิ(นางเอก)

ทำไมมันง่ายจัง//รักษาตัวเองแบบไม่ต้องตั้งคาถาก่อน

ซาโตมิ(นางเอก)

เอ๋ ในเรื่องมีคนเดียวหนิที่สามารถรักษาตัวเองได้แบบนี้ โฮคาเงะรุ่นที่1 ไม่ต้องตั้งคาถาก่อนก็สามารถรักษาตัวเองได้

ซาโตมิ(นางเอก)

ของเราก็เป็นแบบนั้น

ซาโตมิ(นางเอก)

แต่ถ้าต้องรักษาเพิ่มเติมหรือรักษาตัวเองให้หายเร็วขึ้น คงไม่มีใครทำได้แล้วล่ะ

ซาโตมิ(นางเอก)

อ้ะ..เยี่ยมหายแล้ว//ยืดเส้นยืดสาย

ซาโตมิ(นางเอก)

ไม่รู้สึกเจ็บอะไรเลยสักนิด ตำราของท่านเทพมันดีจริงๆ ไว้จะอ่านให้หมดเลย คิคิ//ชอบใจ

พระเจ้า(.....)

(เฮ้อ~ ข้าเอาเล่มที่ลัดที่สุดให้เจ้าต่างหากล่ะ)

ซาโตมิ(นางเอก)

โมโม~ คิน~//เปิดประตู

โอซึซึกิ โมโมชิกิ

ออกมาทำไม ทำไมไม่พักให้หายดี//ดุ

โอซึซึกิ คินชิกิ

นั่นนะสิครับ กลับไปพักเถอะครับ

ซาโตมิ(นางเอก)

อย่าบ่นกันได้มั้ย น่ารำคาญจริงๆ

ซาโตมิ(นางเอก)

ฉันไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย

โอซึซึกิ โมโมชิกิ

ไม่เชื่อ//เข้าไปใกล้เพื่อตรวจพลัง

ซาโตมิ(นางเอก)

อ้ะ..จะทำอะไร กะ..ก็บอกว่าหายแล้วไง//เขินนิดนึง

โอซึซึกิ โมโมชิกิ

แค่ตรวจร่างกาย แล้วเธอคิดว่าฉันจะทำอะไร//ยิ้มมุมปาก

ซาโตมิ(นางเอก)

ปะ..เปล่าหนิ ตรวจเสร็จแล้วใช้มั้ย

โอซึซึกิ โมโมชิกิ

อืม

โอซึซึกิ โมโมชิกิ

(เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน เมื่อกี้ยังบาดเจ็บหนักอยู่เลย เกิดอะไรขึ้นกันแน่)//สงสัย

โอซึซึกิ คินชิกิ

เป็นอะไรโมโมชิกิ

โอซึซึกิ โมโมชิกิ

ฉันแค่สงสัยว่าทำไมบาดแผลภายในถึงหายได้รวดเร็วขนาดนั้น

โอซึซึกิ โมโมชิกิ

อย่างน้อยก็1วัน

โอซึซึกิ โมโมชิกิ

แต่นี่แค่2ชั่วโมง

ซาโตมิ(นางเอก)

บอกก็ได้

โอซึซึกิ โมโมชิกิ

อะไร?

ซาโตมิ(นางเอก)

ฉันรักษาตัวเอง จบนะ

โอซึซึกิ โมโมชิกิ

ยังไง

ซาโตมิ(นางเอก)

ก็ใช่จักระมารักษาไง อย่างนี้อ่ะ มันเร็วดี//ทำให้ดู

โอซึซึกิ โมโมชิกิ

เธอทำได้ยังไง

โอซึซึกิ คินชิกิ

หน้าทึ่งมาก

ซาโตมิ(นางเอก)

ความลับ~ ไม่บอกหรอกนะ

โอซึซึกิ โมโมชิกิ

คิดขึ้นมาเองงั้นเหรอ เพราะวิธีรักษาแบบนี้ฉันไม่เคยเห็น

ซาโตมิ(นางเอก)

จริงเหรอ!!!?//ตกใจ

ซาโตมิ(นางเอก)

(ซวยล่ะ ทำไมท่านเทพไม่บอกว่าไม่มีใครทำได้คะ)

พระเจ้า(.....)

เจ้าก็น่าจะรู้สิ การรักษาแบบนี้ไม่มีในเนื้อเรื้องสักหน่อย

ซาโตมิ(นางเอก)

(มันก็จริง โอ้ย~เผลอทำอะไรที่เกิดความยุ่งยากสะแล้ว)

โอซึซึกิ โมโมชิกิ

อืม

โอซึซึกิ คินชิกิ

เป็นความคิดที่ดีมากครับ

โอซึซึกิ คินชิกิ

ความสามารถนี้ จะทำให้พวกเราแข็งแกร่งมากขึ้น

โอซึซึกิ คินชิกิ

เพราะเมื่อเราบาดเจ็บเราก็สามารถรักษาตัวเองได้ทันที

ซาโตมิ(นางเอก)

แต่ฉันก็มีสายเลือดที่สามารถรักษาตัวเองได้อยู่แล้ว

ซาโตมิ(นางเอก)

ดังนั้นฉันจึงคิดวิธีการรักษาให้หายได้รวดเร็วกว่าเดิม ถึงแม้ฉันจะรักษาด้วยตัวเองได้ แต่มันก็ไม่ถึง100%

โอซึซึกิ โมโมชิกิ

เธอคิดได้เมื่อไหร่

ซาโตมิ(นางเอก)

ก็.... เอ่อ นานแล้ว

ซาโตมิ(นางเอก)

แต่ไม่ได้ลอง

โอซึซึกิ โมโมชิกิ

อืม

โอซึซึกิ โมโมชิกิ

เรื่องนี้ต้องบอกท่านชิรางิ

ซาโตมิ(นางเอก)

อย่านะ!!!

โอซึซึกิ โมโมชิกิ

ทำไม

โอซึซึกิ คินชิกิ

นั่นสิครับ

ซาโตมิ(นางเอก)

คือ..คือว่า วิชาของฉันมันยังไม่สมบูรณ์ ดังนั้นขอเวลาให้ฉันอีกแปปนึงนะ

โอซึซึกิ คินชิกิ

ครับ

โอซึซึกิ โมโมชิกิ

ทำไมต้องรอ

ซาโตมิ(นางเอก)

นะๆ โมโมชิกิ🥺

โอซึซึกิ โมโมชิกิ

อย่าทำหน้าแบบนั้น มันไม่ได้ผลหรอก

ซาโตมิ(นางเอก)

คิน~ ช่วยพูดให้หน่อยได้มั้ย

โอซึซึกิ คินชิกิ

เอ่อ..ครับ

โอซึซึกิ คินชิกิ

ค่อยบอกทีหลังก็ได้ ท่านซาโตมิคงใช้เวลาไม่นาน

โอซึซึกิ คินชิกิ

ใช่มั้ยครับ

ซาโตมิ(นางเอก)

เอ่อ...ใช่ๆ😅

โอซึซึกิ โมโมชิกิ

หึ... ให้เวลาเพียง1อาทิตย์

ซาโตมิ(นางเอก)

เย้~ โมโมกับคินคุงใจดีที่สุดเลย😆😆

โอซึซึกิ คินชิกิ

คะ..คินคุงเหรอครับ😌

ซาโตมิ(นางเอก)

อื้ม

โอซึซึกิ โมโมชิกิ

บอกว่าอย่าเรียกแบบนั้น ไม่เข้าใจรึไง

ซาโตมิ(นางเอก)

เข้าใจ แต่อยากเรียกอ่ะ

โอซึซึกิ โมโมชิกิ

เฮ้อ~ ดื้อเสียจริง

ซาโตมิ(นางเอก)

อ้ะ..จะมืดแล้วเหรอ

โอซึซึกิ โมโมชิกิ

อืม

โอซึซึกิ คินชิกิ

ครับ

โอซึซึกิ โมโมชิกิ

เข้าไปพักต่อเดี๋ยวนี้ ฉันรู้ว่าเมื่อกี้เธอไม่ได้พัก🙂

ซาโตมิ(นางเอก)

ไม่อ่ะ

โอซึซึกิ โมโมชิกิ

เข้าไป

ซาโตมิ(นางเอก)

ไม่!🥺

โอซึซึกิ คินชิกิ

เอ่อ..เข้าไปเถอะครับ อย่าทะเลาะกันเลย

ซาโตมิ(นางเอก)

ไม่เอา! อยากไปข้างนอก😔😔😟

โอซึซึกิ โมโมชิกิ

ช่วยฟังคนอื่นบ้างได้มั้ย

โอซึซึกิ โมโมชิกิ

ถึงแม้ว่าจะรักษาหายดีแล้ว แต่ก็ต้องพักผ่อนอยู่ดี

ซาโตมิ(นางเอก)

เฮ้อ~ นี่คนดูแลหรือพ่อกันแน่ห้ะ

ซาโตมิ(นางเอก)

บ่นอยู่ได้ น่ารำคาญจริงๆเลย

โอซึซึกิ คินชิกิ

....

โอซึซึกิ โมโมชิกิ

....//ขี้เกียจเถียง

ซาโตมิ(นางเอก)

ฉันจะไปไหนมันก็เรื่องของฉัน

โอซึซึกิ คินชิกิ

แต่วันนี้ฝึกหนักมากถ้าไม่พักผ่อน ร่างกายจะไม่ไหวเอานะครับ

ซาโตมิ(นางเอก)

ทำไมจะไม่ไหวฉันสบาย---//เป็นลม

โอซึซึกิ โมโมชิกิ

...//รับ+อุ้มเข้าห้อง

โอซึซึกิ โมโมชิกิ

(จริงๆเล้ย ใช่พลังไปเยอะขนาดนั้น ก็ยังไม่ยอมพัก เป็นไงล่ะ พลังหมดจนเป็นลมเลยสิ)//เป็นห่วงนิดๆ

โอซึซึกิ โมโมชิกิ

(แล้วฉันจะเป็นห่วงทำไมกัน ช่วงนี้ฉันแปลกจริงๆ)

โอซึซึกิ คินชิกิ

ส่วนท่านก็ไปพักเถอะ เดี๋ยวฉันเฝ้าเอง

โอซึซึกิ คินชิกิ

ท่านก็ใช้พลังไปเยอะเหมือนกัน

ต้องเข้าใจนะว่าตระกูลหลักพลังมันเยอะจริงๆ ถ้าคนที่โดนเข้าไปไม่ใช่ซาโตมิละก็ คงปางตายแล้ว แถมนี้โมโมชิกิยังต้องเข้าไปช่วยอีก พลังของสายเลือดหัวหน้าตระกูลแข็งแกร่งมาก ไหนจะการรักษาด้วยตัวเองที่มีเฉพาะสายเลือดบริสุทธิ์ หรือก็คือพวกหัวหน้าตระกูลหรือลูกของเขา

โอซึซึกิ โมโมชิกิ

ไม่ต้อง เจ้านั่นแหละไปเถอะ

โอซึซึกิ คินชิกิ

อย่าหักโหม---

โอซึซึกิ โมโมชิกิ

นี่คือคำสั่ง

โอซึซึกิ คินชิกิ

ครับ//ลอยออกไป

คนพวกนี้มันจะไม่เดินเลยรึไง

โอซึซึกิ โมโมชิกิ

เป็นเพราะเธองั้นเหรอ ที่ทำให้ฉันแปลกไป

โอซึซึกิ โมโมชิกิ