รวมเรื่องสั้นมีช,ชและช,ญ
หมู่บ้านเล็ก ๆ กลางทุ่งนา มีศาลาเก่าแก่ตั้งอยู่ตรงทางสามแพร่ง ผู้เฒ่าเล่าต่อกันมาว่า ศาลานี้สร้างขึ้นตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 4 เพื่อเป็นที่พักของคนเดินทาง แต่กลับมีเรื่องเล่าว่า... ทุกคืนวันพระ จะเห็นเงาผู้หญิงผมยาวนั่งห้อยขาอยู่บนเสา แม้จะไม่มีใครอยู่ก็ตาม
"อย่าเดินผ่านทางนั้นตอนเที่ยงคืน" ป้าเขียว คนเฒ่าคนแก่เตือนเด็ก ๆ ในหมู่บ้านเสมอ "เพราะมันไม่ใช่คน..."
คืนหนึ่ง "นนท์" เด็กหนุ่มที่ไม่เชื่อเรื่องผี ตัดสินใจจะลองของ เขาแอบถือดอกไม้ ธูป เทียน ไปวางไว้ใต้ศาลา พร้อมกับหัวเราะเยาะเรื่องเล่าของผู้ใหญ่
เมื่อธูปดับลง เงาเคลื่อนไหวขึ้นช้า ๆ บนเสา... ไม่ใช่เงาของนนท์ แต่เป็นเงาของผู้หญิงผมยาว ยืนหันหลังให้...
เสียงกระซิบแผ่วเบาดังขึ้น
"เอาของมาให้... ก็ต้องเอาตัวมาด้วย..."ทันใดนั้น เงาคลานลงมาจากเสา แขนขายาวผิดรูป มือเย็นเฉียบคว้าข้อเท้าของนนท์ไว้ เขาตกใจร้องลั่น แต่เสียงกลับไม่ออกจากปาก ราวกับถูกกดไว้ด้วยมนต์ดำ...ทันใดนั้น เงาคลานลงมาจากเสา แขนขายาวผิดรูป มือเย็นเฉียบคว้าข้อเท้าของนนท์ไว้ เขาตกใจร้องลั่น แต่เสียงกลับไม่ออกจากปาก ราวกับถูกกดไว้ด้วยมนต์ดำ...ตอนพิเศษ “คืนที่กลับมา”
หลังเหตุการณ์วันนั้น ผ่านไปหลายเดือน ศาลากลางทางสามแพร่งยังคงตั้งอยู่อย่างว่างเปล่า ชาวบ้านต่างพากันเลี่ยงไม่กล้าเฉียดใกล้ แต่ นนท์ กลับรู้สึกเหมือนมีบางอย่างดึงดูดให้เขากลับไป
คืนวันพระขึ้นสิบห้าค่ำ เขาแอบถือเทียนเล่มเล็กและมีดพกไปที่ศาลาอีกครั้ง ลมพัดเย็นยะเยือก เสียงจักจั่นเงียบลงราวกับทั้งป่ากำลังเฝ้ามอง
ทันใดนั้น เขาเห็น เงาชายหนุ่ม ปรากฏบนเสาไม้แทนที่จะเป็นหญิงสาว ดวงตาคมมองลงมา ริมฝีปากยกยิ้มบาง ๆ
> “เจ้ากลับมา… ข้ารอเจ้ามานาน”
นนท์ใจเต้นแรง ทั้งที่ควรหวาดกลัว แต่กลับรู้สึกเหมือนถูกสะกด เขาเอ่ยถามเสียงสั่น
> “เจ้า…เป็นใคร? ไม่ใช่วิญญาณตนนั้นใช่ไหม?”
ชายหนุ่มก้าวลงมาจากเสา เงาของเขาแนบกับพื้นแต่ไม่แตะต้องดิน ผิวซีดขาวแต่หล่อเหลาเกินจริง
> “ข้า…คือเศษเสี้ยวหนึ่งของวิญญาณนั้น ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อคอยตามเจ้า ข้าจึงเป็นทั้งคำสาป…และของขวัญ”
นนท์ก้าวถอยหลัง แต่ชายหนุ่มกลับโน้มหน้าเข้ามาใกล้ กลิ่นดอกไม้แห้งโชยมาอ่อน ๆ มือเย็นเฉียบสัมผัสหลังคอเบา ๆ
> “เจ้าปลดพันธะให้ข้า… เจ้าคือของข้าแล้ว”
หัวใจนนท์เต้นแรงจนแทบหลุดออกจากอก แต่แทนที่จะดิ้นรน เขากลับปล่อยให้สัมผัสนั้นโอบรัด เหมือนในใจลึก ๆ เขาไม่เคยโดดเดี่ยวอีกต่อไป
เสียงลมพัดดังหวิว ๆ ก่อนที่เงาร่างนั้นจะกระซิบชิดหู
> “ตั้งแต่คืนนี้…ไม่ว่าที่ใด เจ้าจะเห็นข้าอยู่ข้างกาย”
และเมื่อแสงเทียนมอดดับ เงาบนเสาศาลาก็หายไป เหลือเพียงนนท์ที่ยืนอยู่กลางความมืด แต่ในหัวใจกลับอบอุ่นประหลาด ราวกับมีใครบางคนยืนอยู่เคียงข้างเขาจริง ๆ
🕯️ ตอนพิเศษ จบ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments