พี่ฟ้า

เช้าวันแรกของการเป็นนักศึกษาปีหนึ่งผมตื่นเต้นจนนอนไม่หลับทั้งคืนทำให้เช้านี้ผมทำเรื่องที่ไม่ควรจะทำนั่นคือ...มาสาย!ผมรีบคว้ากระเป๋าแล้ววิ่งออกจากห้องพักอย่างรวดเร็วผมก้มหน้าก้มตาดูเวลาบนข้อมือพยายามจะทำลายสถิติการวิ่งของตัวเองให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพื่อไปให้ถึงห้องเรียนทันเวลา

แต่แล้ว...ร่างของผมก็พุ่งชนเข้ากับรุ่นพี่คนหนึ่งอย่างจังแรงปะทะทำให้ผมล้มลงไปนั่งกองอยู่กับพื้นหนังสือและเอกสารที่อยู่ในกระเป๋าหลุดกระจายเต็มทางเดินผมเงยหน้าขึ้นไปมองอย่างรู้สึกผิดแต่สิ่งที่เห็นคือสายตาที่เต็มไปด้วยความโกรธของรุ่นพี่ผู้ชายคนนั้นที่ยืนอยู่ตรงหน้า

"นี่ไอ้เวร! เดินยังไงของมึงวะ?!" เสียงทุ้มต่ำและแข็งกระด้างดังขึ้นผมกำลังจะอ้าปากขอโทษ แต่ไม่ทันได้พูดอะไรขอบเสื้อที่คอของผมก็ถูกกระชากขึ้นมาอย่างแรงจนตัวลอยขึ้นจากพื้นความเจ็บที่คอทำให้ผมต้องนิ่วหน้าด้วยความตกใจ

"ขอโทษครับ..." ผมพูดเสียงแผ่วเบาแต่เหมือนพี่เขาจะไม่ได้ยินสายตาที่มองมายังคงเต็มไปด้วยความไม่พอใจ

พลั่ก!

หมัดหนักๆพุ่งเข้าที่ใบหน้าของผมอย่างจัง ความเจ็บแล่นไปทั่วจนผมแทบจะทรงตัวไม่อยู่ผมเซถอยหลังไปสองสามก้าวแล้วทรุดลงไปกับพื้นอีกครั้ง ผมหลับตาลงแน่นเตรียมใจรับความเจ็บปวดระลอกต่อไปแต่แล้วเสียงของใครบางคนก็ดังขึ้น

"เฮ้ย! ฟ้า! ใจเย็น!" เสียงเพื่อนของพี่เขาดังขึ้น ทำให้เขาหยุดชะงักไปชั่วขณะ

ผมเงยหน้าขึ้นมองแล้วก็ได้รู้ว่ารุ่นพี่ที่ผมเดินชนจนเกิดเรื่องนั้นชื่อฟ้าใบหน้าของเขายังคงดุดัน แต่เพื่อนที่มาถึงก็รีบคว้าแขนของพี่ฟ้าเอาไว้

"ปล่อยก่อนว่ะเดี๋ยวค่อยคุยกัน" เพื่อนของพี่ฟ้าพูดขึ้นเพื่อห้ามไม่ให้เรื่องบานปลายไปมากกว่านี้

ผมรีบเก็บข้าวของที่ทำหล่นลงพื้นให้เรียบร้อย แล้วส่งสมุดบันทึกเล่มหนึ่งคืนให้พี่ฟ้าที่ทำหล่นไว้

"ขอโทษอีกครั้งนะครับพี่" ผมพูดพลางยื่นสมุดคืนให้

พี่ฟ้ามองผมด้วยสายตาไม่พอใจแต่ก็ยอมรับสมุดคืนไปในที่สุดพี่เขายังคงยืนนิ่งๆอย่างมีโมโหในขณะที่ผมได้แต่ยิ้มบางๆให้พี่เขาก่อนจะหันหลังและเดินจากไปอย่างเงียบๆทิ้งให้พี่ฟ้าและเพื่อนยืนมองตามหลังผมด้วยความสับสน

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

บทนำ