ฟาร์มม้าศราวุธ บ้านพัก

เขาเดินเลียบรั้วฟาร์มม้าไปเรื่อย ๆ จนสายตาไปสะดุดเข้ากับบ้านพักไม้สวยหลังหนึ่งที่ตั้งอยู่เงียบ ๆ ท่ามกลางทุ่งหญ้า

พลอยรุ้ง

นที

-ส่งรูปภาพ-

นที

บ้านใครหรอ

นที

ดูสงบดี

อ่านแล้ว

พลอยรุ้ง

ฉันบอกว่าไงง

พลอยรุ้ง

นั่นบ้านพ่อเลี้ยง

พลอยรุ้ง

ถ้าไม่อยากมีปัญหา รีบออกห่างเดี๋ยวนี้เถอะ

พลอยรุ้ง

อย่าได้เฉียดใกล้เข้าไป

ทว่า...ชายหนุ่มกลับไม่ได้หวาดหวั่นแม้แต่น้อย ตรงกันข้าม ดวงตาของเขาฮายแววสนใจยิ่งกว่าเดิม

นที

โอเค

นที

ไว้วันหลังละกัน

นที

ไม่อยากมีปัญหาตั้งแต่วันแรก

พลอยรุ้ง

คิดแบบนี้ก็ดีละ

พลอยรุ้ง

รีบออกมาเลย

นที

แล้วถ้าวันอื่นมาได้มั้ย

พลอยรุ้ง

ไม่เข้าใจที่ฉันพูดไปบ้างหรอ

นที

ก็มันอยากเห็นหน้า

พลอยรุ้ง

เดี๋ยวก็ได้เห็น

พลอยรุ้ง

ไม่ต้องกลัว

พลอยรุ้ง

ได้เห็นแน่ๆ

นที

โอเค

นที

งั้นไปละ

นที

มารับหน่อยได้มั้ย

นที

หลง

พลอยรุ้ง

พ่อคนเก่ง

พลอยรุ้ง

อยากเดินเอง

นที

ก็ไม่คิดว่ามันกว้างขนาดนี้

พลอยรุ้ง

อยู่ตรงไหน

นที

-ส่งรูปภาพ-

พลอยรุ้ง

จะถ่ายรูปคู่กับบ้านพ่อเลี้ยงทำไมมม

พลอยรุ้ง

ฉันบอกให้ออกจากตรงนั่นนน

นที

รีบๆมาเถอะ

พลอยรุ้ง

ไปเองหลงเองแล้วยังเร่งคนอื่นอีก

พลอยรุ้งมารับเขา แต่ก่อนที่เธอจะก้าวออกไป เสียงฝีเท้าหนักแน่นก็ดังขึ้นจากด้านหลัง ความเย็นวาบแผ่ซ่านจนเขาสะดุ้งเฮือก

ธราวุธ

กูห้ามไม่ให้ใครเข้ามาในนี้ไม่ใช่รึ

เสียงทุ้มก้อง ชัดถ้อยชัดคำ แฝงความกดดันจนบรรยากาศรอบตัวเหมือนถูกบีบอัด

พลอยรุ้งชะงักงันทันที ร่างกายเกร็งเหมือนถูกตรึงด้วยสายตาเย็นเยียบของเจ้านายผู้ทรงอำนาจ

พลอยรุ้ง

เอ่อ..

พลอยรุ้ง

นี่นี่คือนทีที่คุณภพส่งมาทำงานที่นี่ค่ะ

พลอยรุ้ง

เขาหลงเข้ามา

ธราวุธ

ไม่ได้บอกเขาหรอครับ

ธราวุธ

ว่าห้ามเข้า

พลอยรุ้ง

ฉันบอกแล้วค่ะ

พลอยรุ้ง

เขาไม่ฟัง

นที

เอ้า

นที

ก็คนมันไม่รู้

พลอยรุ้ง

ไม่ต้องพูด

ธราวุธ

อย่าให้มีครั้งต่อไป

ธราวุธ

ครั้งนี้กูจะปล่อยมึงไป

นที

เห้ย

นที

เราเพิ่งรู้จักกัน

นที

มาขึ้นกูมึงได้ไง

ธราวุธกลับไม่ฟังเสียงของนที เขาเดินกลับไปยังห้องพักทันที

นที

อะไรวะ

พลอยรุ้ง

ฉันบอกว่าไง

นที

จำไม่ได้

พลอยรุ้ง

โอ้ยยยย

พลอยรุ้ง

ปวดหัว

พลอยรุ้ง

อย่าหาเรื่องให้ตัวเอง

พลอยรุ้ง

เขาไม่ใช่คนที่จะยุ่งด้วย

นที

น่าสนใจดี

พลอยรุ้ง

น่าสนใจกะผีสิ

พลอยรุ้ง

เอ่อรีบออกจากตรงนี้ก่อนดีกว่า

พลอยรุ้ง

รู้สึกใจคอไม่ดี

นที

เค

พลอยรุ้ง

แล้วนายหลงไม่ใช่หรอ

พลอยรุ้ง

จะเดินนำฉันทำไม

นที

ก็รีบเดิน

นที

ชักช้า

นที

ฉันหิวนะ

พลอยรุ้ง

ดัดจริต

นที

เอ้าไอสัส

พลอยรุ้ง

ใจเย็น

พลอยรุ้ง

หยอกเล่น

พลอยรุ้ง

แล้วนายก็กินข้าวไปพักผ่อนได้ละ

พลอยรุ้ง

เดะพรุ่งนี้ตื่นไม่ไหวนะ

นที

แค่นี้ชิลๆ

พลอยรุ้ง

อย่าบ่นละกัน

. . . . . .

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ