คู่หูหนอนหนังสือ EPISODE 03

ห้องลับ

03.00

กรวีร์

//เหวี่ยงโซ่พันแขนแล้วดึงกระแทกผนัง

กรวีร์

มึงคิดว่ากูจะปล่อยเหรอ อีเด็กเลว!

ลูเซียร์

//กัดฟัน

เมญ่า

//ตบหน้า

เพี๊ยะ

ลูเซียร์

(ชั่งเหอะ ยังไงก็โดนมาเยอะแล้ว โดนแค่นี้จะเป็นอะไร)

เมญ่า

มึงยังกล้ามองหน้ากูอีกเหรอ ไอ้ตัวอัปมงคล!

คริส

//กระชากผมลูเซียร์

คริส

มึงทำให้พี่สาวกูตาบอด กูจะทำให้มึงเละกว่านี้!//เตะเข้าหน้าท้อง

กรวีร์

พอ! กดมันให้นอนลง

ลูเซียร์

(น่ารำคาญจริงๆ)

คริส

//กดลูเซียร์ลง

กรวีร์

//ฟากไม่ยั้ง

ลูเซียร์

//กัดฟัน

กรวีร์

รับไป! รับไป! รับไปทั้งหมด

ลูเซียร์

//ไหล่สั่น

เมญ่า

ยังไม่ร้องอีกหรอ มึงยังไม่เจ็บใช่มั้ย

กรวีร์

//ฟาดซ้ำแรงกว่าเดิม

กรวีร์

มึงไม่สมควรเกิดมา!

คริส

//เตะเข้าหน้าท้อง

คริส

ร้องออกมาสิวะ!

ลูเซียร์

เห้อ จะทำไรก็ทำ

ลูเซียร์

ฉันรีบ

เมญ่า

มันยังปากดี!//ขึ้นเสียง

กรวีร์

//เหวี่ยงโซ่ตวัดคอรัดไว้

กรวีร์

กูจะบีบให้มึงขาดใจตายตรงนี้!

คริส

//เหยียบลงบนหลัง

คริส

มึงมันไม่ใช่คนในตระกูลเราอีกแล้ว!

ลูเซียร์

//ขำ

เมญ่า

มึงหัวเราะ! มึงยังหัวเราะออกมาได้อีกหรอ!

กรวีร์

//กระชากโซ่กระแทกพื้นจนเลือดซึม

กรวีร์

มึงอยากตายใช่มั้ย กูจะไม่ให้ตายง่าย ๆ หรอก

คริส

//ชกเข้าหน้าซ้ำๆ

คริส

ตายไปยังง่ายเกินไปสำหรับมึง!

ลูเซียร์

//เลือดไหลเต็มปาก แต่ยังยิ้มเย็น

กรวีร์

//ฟาดโซ่ลง

กรวีร์

จำไว้! ตราบใดที่มึงยังอยู่ในตระกูลนี้ มึงไม่มีสิทธิ์หายใจตามใจตัวเอง!

เมญ่า

เช้านี้ มึงไปเรียนให้ปกติ อย่าให้ใครสงสัยไม่งั้นมึงจะเจ็บยิ่งกว่านี้!

คริส

//เหยียบซ้ำแผล

คริส

ได้ยินมั้ย ไม่ใช่ว่ามึงนอนแหกปากอยู่ในบ้านได้หรอก

กรวีร์

ดี! จำไว้ กูยังไม่ฆ่ามึงเพราะกูอยากให้มึงทนทุกข์ต่อไป

เมญ่า

เก็บตัวให้อยู่ อย่าทำให้ชื่อเสียงตระกูลเราเสื่อมอีก//สะบัดหน้าหนี

คริส

//กระชากโซ่ออก ปล่อยตัวลงกับพื้น

คริส

กูจะดูว่ามึงกล้าปรากฏตัวในโรงเรียนยังไง

ลูเซียร์

อืม

ห้องเรียน

:สวัสดีลูเซียร์ วันนี้มาเช้าอีกแล้วหรอ

ลูเซียร์

อืม//เก็บหนังสือเข้าที่

:ยัยนี่ก็ยังเหมือนเดิมจริง ๆ ไม่เคยยิ้มเลย555

:ชิ ก็คนมันหัวสูงไง อยู่แต่กับหนังสือแหละ

ลูเซียร์

//นั่งไขว้แขน

:แต่เป็นผู้หญิงที่มีเสน่ห์ซะมัด

ลูเซียร์

//เปิดหนังสืออ่าน ไม่สนใจใคร

[รอยฟกช้ำถูกซ่อนด้วยเสื้อแขนยาว รอยที่มุมปากแต่งกลบเรียบร้อย ทุกท่าทางคุมจนไม่มีช่องโหว่]

อีธาน

//เดินเข้ามา

อีธาน

เมื่อคืนอ่านเสร็จยัง ที่เราทำในแล็บอะ

ลูเซียร์

เสร็จแล้ว//พูดแต่ไม่หันมอง

อีธาน

เร็วจัง เธอเคยเหนื่อยบ้างมั้ยเนี่ย

ลูเซียร์

ไม่เกี่ยวกับนาย

อีธาน

เออๆ ไม่ยุ่งก็ได้

อาจารย์

//เดินเข้าห้อง

อาจารย์

วันนี้เราจะทบทวนเรื่องปฏิกิริยาเคมีขั้นสูงกันนะ

อาจารย์

อืมม//มองรอยห้อง

อาจารย์

ลูเซียร์ออกมาเขียนโจทย์บนกระดานที

ลูเซียร์

//ลุกขึ้นช้าๆ เดินไปเขียนโจทย์ที่ซับซ้อนยาวเต็มกระดาน

ลูเซียร์

(อยู่ห้องคิงทุกคนคงเข้าใจโจทย์ง่ายๆ นี้ใช่มั้ย)//มองหน้าทุกคน

:บ้าแล้ว แบบนี้ใครจะทำได้วะ

เธอเขียนเองหรอ ไม่เคยเห็นโจทย์แบบนี้มาก่อน

อาจารย์

//กอดอกมองโจทย์

อาจารย์

อืม น่าสนใจมาก//กระตุกยิ้ม

อาจารย์

งั้นใครอยากอาสาออกมาลองทำดูมั้ย

อาจารย์

//ยิ้มบางๆ

อาจารย์

งั้นจะสุ่มเลือก เอาล่ะ เลขที่ 17 ออกมาเลย

ตึก ตึก ตึก

อาจารย์

อ้าวทำไมหน้าซีดแบบนี้ละ

อาจารย์

ไม่ต้องเครียดหรอกนะ ทำไม่ได้ก็ไม่เป็นไร แค่ลองทำก็พอแล้ว

:คะ…ครับ//ยืนงงกับสมการยาวเหยียด

:เอ่อ…ถ้าตามหลักพื้นฐาน…น่าจะ…

://เขียนมั่ว ๆ ไปครึ่งกระดานแล้วหันไปมอง

:อาจารย์…แบบนี้ถูกหรือเปล่าครับ

อาจารย์

อืม น่าสนใจนะ… ลองให้เพื่อนคนอื่น ๆ มาช่วยต่อสิ

เลขที่ 18://เดินออกมาช้า ๆ มองโจทย์

เลขที่ 18:อันนี้…เราควรเริ่มจากตัวแปรไหนก่อนดีครับ

ลูเซียร์

//ยกมือชี้จุดเริ่มต้นให้ เพื่อน ๆ ทำตาม

เลขที่ 18://พยักหน้า

อีธาน

(รู้สึกไปเองรึป่าวว่าอาจารย์ก็งงกับโจทย์)

อีธาน

(ลูเซียร์โหดเกินไปแล้ว)//ถอนหายใจ

เลขที่ 18:โอเค ลองดูแบบนี้//เขียนตามที่ลูเซียร์แนะนำ

อาจารย์

อืม…น่าสนใจมากงั้นอีกคนช่วยตรวจให้หน่อยสิ

เลขที่ 19://เดินมา มองกระดานแล้วทำหน้าเหวอ

เลขที่ 19:ทำไม มันซับซ้อนเกินไปแล้ว!

ลูเซียร์

//ใช้มือชี้จุดแก้สมการต่อ เพื่อน ๆ ต้องตามมือของเธอ

อาจารย์

อาจารย์ไม่เคยเห็นใครทำแบบนี้มาก่อน เธอทำได้ยังไง

ลูเซียร์

คิดเองค่ะ

อาจารย์

ดีมาก งั้นตอนนี้ลองให้ทุกคนทำโจทย์ต่อจากนี้เอง

[ทุกคนเริ่มทำตามที่นาสอน แต่ยังคงทำผิดบ้าง ถูกบ้าง ห้องเรียนเต็มไปด้วยเสียงขีดเขียนและความตึงเครียด]

ลูเซียร์

//เดินกลับไปนั่ง

อาจารย์

//ยืนมองกระดาน

อาจารย์

ทำไมมันซับซ้อนแบบนี้นะ

อาจารย์

(คิดได้ยังไง)

เลขที่ 17:ผมทำผิดอีกแล้วครับ//ทำหน้าเครียด

ลูเซียร์

//ขมวดคิ้ว

ลูเซียร์

นายลองดูมั้ย

อีธาน

อืมมม ก็ดีนะ

เลขที่ 18:แบบนี้ไม่เข้าใจเลย//ถอนหายใจ

อีธาน

//ลุกขึ้น

ลูเซียร์

//มองนิ่ง

อีธาน

//เดินตรงไปหน้ากระดาน

อีธาน

//เขียนอย่างรวดเร็ว

อาจารย์

//ชะงัก

อาจารย์

นายทำได้ยังไง

อีธาน

ใช้หลักการเดียวกับที่ลูเซียร์เขียนครับ

ลูเซียร์

//กระตุกยิ้ม

อาจารย์

เยี่ยมมาก นายก็เก่งไม่แพ้กันนะ

อาจารย์

ทุกคนไปนั่งที่ได้

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ