บ่วงกรรมรัก บ่วงกรรมรัก

แอดเอง

ต่อๆ

. .

เช้าวันถัดมา

ทั้งสามคนก็พากันตื่นแต่เช้ามืด

ณ ตลาด

ตลาดเช้าต่างดูคึกคักถึงจะหนาวมาก

ริว

หนาวเหี้ยๆเลยวะ ขนาดใส่เสื้อกันหนาวแล้วนะเนี่ย

ปรินซ์(เพื่อนริว)

ก็ภาคเหนือปะ ยิ่งเชียงใหม่อยู่ใกล้กับหุบเขาอยู่สูง หนาวก็เป็นเรื่องธรรมดา

ภาคิน(เพื่อนริว)

แต่กูไม่ไหวของไปนอนต่อได้ป่ะ

ริว

ไม่ต้องเลยไอ้คิน มึงยังเป็นเพื่อนกูอยู่ป่ะ

ภาคิน(เพื่อนริว)

ก็เพื่อนมึงไง

ริว

ก็ต้องอยู่ด้วยกัน

หลังจากนั้นทั้งสามคนก็หาซื้อของและขนมห่อใบตองพร้อมกับดอกบัว7ดอกจนครบ

. .

วัด

ริว

นมัสการครับหลวงพ่อ//พร้อมกับกราบไหว้

หลวงพ่อ

นมัสการเถอะโยม

ริว

//เอาของต่างๆที่เตรียมไว้เอาวางบนถาดทอง

หลวงพ่อ

โยมมาแก้กรรมอะไรรึเปล่า ถึงใช้ดอกบัว7ดอก

ริว

ไม่ใช่ครับผมจะมา อุทิศให้กลับคนที่ค่อยปกป้องดูแลผมน่ะครับ

หลวงพ่อ

อย่างนั้นเองรึ

หลวงพ่อ

งั้นโยมก็ตั้งใจรับพร

หลวงพ่อ

/-$:!*-#(:#//สวดมนต์

หลวงพ่อ

สาธุ สาธุ สาธุ เจริญพร

ริว

//กราบสามครั้ง

หลวงพ่อ

อ่ะ โยมอย่าลืมเอาดอกบัวนี้ไปใส่น้ำและอาบเพื่อชะล้าง

ริว

ตกลงครับ//ยื่นมือเพื่อรับดอกบัวจากหลวงพ่อ

หลวงพ่อ

และโยมจิตใจต้องแข็งเข้าไว้อย่าโลเลด้วย

ริว

หมายความว่ายังไงหรอครับหลวงพ่อ

หลวงพ่อ

มีบางอย่างที่อาตมาเองก็ไม่สามารถบอกได้ไปมากกว่านี้ เพราะมันคือบ่วงกรรมที่ไม่สามารถตัดขาดได้

. .

ริว

มึง กูปวดหัวชิปหาย

ริว

ปริศนาอะไรก็ไม่รู้เพิ่มอีกล่ะ พอกูถามหลวงพ่อก้ไม่ยอมตอบอีก

ภาคิน(เพื่อนริว)

แล้วมึงจะเอายังไงต่อ

ริว

ก็ไม่รู้ดิ

ริว

แต่ตอนนี้ชั่งแม่งเถอะ

ริว

กูดีใจชิปหายวันนี้ตั้งแต่มาที่นี่ กูไม่มีอาการไข้ขึ้นหรืออ้วกเลยว่ะ

ริว

ไม่พอกูไม่ฝันถึงผู้ชายคนนั้นแล้วเว้ย

ภาคิน(เพื่อนริว)

ก็ดีแล้วไม่ใช่หรอวะ

ปรินซ์(เพื่อนริว)

เมื่อเช้าลายกลุ่มเข้า รุ่นพี่บอกว่าให้ไปรวมกลุ่มกันช่วยชาวบ้านทำความสะอาด

ปรินซ์(เพื่อนริว)

เห็นว่าอีกไม่กี่วันจะจัดเทศกาลอะไรก็ไม่รู้เหมือนกัน

ริว

เอ่อๆ งั้นก็ไปเลยดิ

. .

หลวงพ่อ

หยุดเถอะโยม อยู่คนล่ะภพคนล่ะชาติแล้ว โยมควรจะปล่อยวางได้แล้ว//นั่งสมาธิและใช่กระแสจิตพูด

//โผล่มายืนอยู่ตรงหน้าหลวงพ่อ

หลวงพ่อ ท่านจักอย่าได้มาขัดขวางความรักของข้า

ท่านจะไปรู้กะไร กว่าข้าจักได้อยู่กับคนรักของข้า ข้าต้องผ่านความเจ็บปวดของการพัดพรากมามากเพียงใดท่านหารู้ไม่

หลวงพ่อ

แต่สิ่งที่โยมจะทำในตอนนี้มันไม่เหมาะสม โยมกำลังสร้างบาปกรรม//ใช่กระแสจิตพูด

หลวงพ่อ

การพัดพรากมันเป็นเรื่องธรรมดาของคนเรามันไม่มีใครสามารถที่จะเปลี่ยนมันได้//ใช่กระแสจิตพูด

หลวงพ่อ

แต่คนเราเลือกที่จะไม่ยึดติด ทุกคนมีพบก็ต้องมีจากเหมือนกันทุกคน// ใช้กระแสจิตพูด

หลวงพ่อ

อาตมาอยากให้โยมลองเอาไปคิดเถอะ//ใช้กระแสจิตพูด

ท่านจะไปรู้กะไร ความรักมิใช่สิ่งที่ปล่อยทิ้งลงได้ดุจเถ้าธุลี หากแต่เป็นสิ่งที่ผูกมัดวิญญาณของข้ากับคนรักของข้าไว้ด้วยกัน ข้าจักไม่ยอมละวางมันเด็ดขาด

//สลายหายไป

. .

ช่วงคํ่า

หลังจากอาบนํ้าเสร็จ

ริว

สบายตัวชิปหาย

ริว

อากาศที่นี่ดีชิปหายเลยว่ะ กูอยากอยู่ที่นี่ไปนาน

ภาคิน(เพื่อนริว)

กูก็เหมือนกัน

ปรินซ์(เพื่อนริว)

พวกมึงรีบขึ้นมาได้แล้ว อาหารเตรียมเสร็จล่ะ//ตะโกนลงมาจากชั้นสองของเรือนไม้

ริว

โอเค พวกกูกำลังไป

. .

คือให้คิดประมาณว่าเป็นบ้านเรือนไม้โบราณล้านนานะ แล้วชั้นสองด้วยความบ้านมันใหญ่ เลยมีหลายห้อง แต่ล่ะห้องจะนอนประมาณ3-4คนแต่เพราะนักศึกษามีไม่เยอะด้วยจึงใช้เรือนเดียว

. .

ตกดึก หลังจากทุกคนพากันเข้านอน

ริว

ฝันดีนะพวกมึงกูหลับล่ะ

ภาคิน(เพื่อนริว)

เอ่อๆ ฝันดี

ปรินซ์(เพื่อนริว)

ฝันดี

หลังจากทุกคนหลับไป

. .

ในฝัน

ริว

//ขยี้ตาและมองไปรอบๆ

ริว

อีกแล้วหรอวะเนี่ย กูพึ่งดีใจไปเมื่อเช้านี้เอง

อิศเรศ

แม่พิณจันทร์ มาแล้วรึ พี่มารอเจ้าตั้งนาน

ริว

เดี๋ยวนะ //รี่ตามองหน้าอีกฝ่าย

อิศเรศ

มีกะไรรึจ้องหน้าพี่ขนาดนี้

ริว

ฮึ้ย กูพึ่งเห็นหน้าผู้ชายคนนี้ครั้งแรก หล่อนะว่าไม่ได้ นี้กูชมผู้ชายด้วยกันหรอวะ//คิดในใจ

ริว

//ใช่มือตบแก้มตัวเอง

อิศเรศ

เจ้าตบแก้มตัวเองทำไมรึ

อิศเรศ

พี่เข้าใจแล้ว นี้คงจักเป็นครั้งแรกที่เจ้าได้เห็นหน้าพี่//ยิ้มเบาๆ

ริว

//ตั้งสติกับมา

ริว

ผมขอถามอะไรตรงๆเถอะ คุณต้องการอะไรกันแน่

อิศเรศ

พี่บอกเจ้าไปตั้งกี่หนแล้ว ว่าพี่มาเพื่อรับเจ้าไปอยู่ด้วย

อิศเรศ

อย่าได้หวั่นเกรงสิ่งใดอีกเลย โลกภายนอกมันโหดร้าย แต่หากเจ้ามีพี่อยู่เคียงข้าง

ริว

หยุดเถอะ ผมขอร้องเราอยู่คนล่ะโลกกันแล้ว และอีกอย่างผมยังมีชีวิตอยู่

ริว

และการอยู่ด้วยกันแบบนี้มันไม่ใช่รักที่แท้จริง

ริว

รักที่แท้จริง…คือการยอมให้คนที่เรารักได้มีชีวิตอยู่ต่อไป ไม่ใช่ดึงเขาลงไปด้วย แบบนี้

ริว

สิ่งที่คุณทำมันไม่ถูกต้อง

อิศเรศ

มิถูกต้องงั้นรึ//หัวเราะด้วยความขมขืน

อิศเรศ

เจ้าคงมิรู้ดอก ว่าการจากลามันเจ็บปวดมากเพียงใด พี่เฝ้ารอแต่เจ้ามานานเพียงใด เจ้ารู้รึไม่

ริว

ผมเข้าใจ แต่ตอนนี้ผมไม่ใช้คนที่ชื่อพิณจันทร์อะไรนั้นของคุณแล้ว ปัจจุบันผมริว คุณเข้าใจไหม แล้วมันก็ไม่เหมือนกันด้วย

อิศเรศ

เจ้าจะบอกว่าความผูกพันที่พี่เฝ้ารอมานับร้อยปี มันไม่มีค่าอันใดเลยหรือ?

อิศเรศ

แม้ชื่อจะเปลี่ยน แม้กายจะเปลี่ยน แต่ดวงจิตของเจ้ายังเป็นเจ้า แม่พิณจันทร์ของพี่เหมือนเดิม //เสียงสั่นเครือ แต่เต็มไปด้วยแรงยึดมั่น

ริว

ผมอาจมีเศษเสี้ยวบางอย่างที่คล้าย แต่ผมไม่ใช่คนคนนั้นแล้ว ผมคือผม

ริว

พอเถอะ คุณอย่ามาให้ผมเห็นอีก

อิศเรศ

ไม่ ไม่มีวัน พี่จักไม่ยอมแพ้ เจ้าจักต้องทำให้เจ้ามาอยู่กับพี่ให้จงได้//เดินมาจับไหล่ริวพร้อมกับบีบด้วยความโกรธและสิ้นหวัง

ริว

ผมเจ็บนะปล่อย

อิศเรศ

พี่จักขอไม่รับบุญกุศลที่เจ้าทำให้พี่ในวันนี้ เพราะพี่จักไม่มีวันปล่อยวาง

อิศเรศ

เจ้าเตรียมตัวรอ พี่จักไปรับเจ้าแน่นอน//ยิ้มด้วยรอยยิ้มที่หน้ากลัว

. .

ปัจจุบัน

ริว

เฮือก!! //สดุ้งตื่น

ริว

อ้วกกก//รีบเดินวิ่งยังถังขยะแล้วอ้วก

ภาคิน(เพื่อนริว)

//สดุ้งตื่น

ปรินซ์(เพื่อนริว)

//สะดุ้งตื่น

ภาคิน(เพื่อนริว)

//รีบเดินมาหาริว

ปรินซ์(เพื่อนริว)

//รีบเดินมาหาริว

ภาคิน(เพื่อนริว)

มึงเป็นอะไรมากเปล่าว่ะ

ริว

มึงเขามาเข้าฝันกูอีกแล้ว รู้สึกว่าครั้งนี้ผู้ชายคนนั้นเอาจริงวะ

ปรินซ์(เพื่อนริว)

ยังไงวะ มึงเล่าให้พวกกูฟังหน่อย

เล่าทุกอย่างเกี่ยวกับในฝันให้ฟัง

ปรินซ์(เพื่อนริว)

มึงกูว่านะ มึงลองหาพระมาใส่ดูเพราะป้องกันมันได้

ปรินซ์(เพื่อนริว)

เพราะเราไม่รู้ว่าผู้ชายคนนั้นจะมาในรูปแบบไหนอีก

ปรินซ์(เพื่อนริว)

งั้นอีกไม่กี่ชั่วโมงก็จะเช้าล่ะ กูจะนั่งอยู่เป็นเพื่อนมึงก็ได้

ภาคิน(เพื่อนริว)

กูก็เหมือนกัน

ริว

ขอบใจนะพวกมึง

ปรินซ์(เพื่อนริว)

ไม่เป็นไรมึง

. .

แอดเอง

ตัดๆ

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ