– บัลลังก์สีชาดแห่งผู้ต้องสาป
- 1 โง่เง่า
เสียงระฆังยามค่ำดังสามครั้ง ก่อนที่ความเงียบจะปกคลุมคฤหาสน์
ราชาปีศาจ—ในร่างขุนนางหนุ่ม—กำลังนั่งอยู่ในห้องโถงใหญ่ ล้อมรอบด้วยผู้ติดตามเพียงไม่กี่คนที่ไว้ใจได้
ในเงามืดด้านหลัง คราเตส ผู้ช่วยคนสนิท ยืนก้มหน้าอย่างภักดี… หรืออย่างน้อย เขาก็เคยเชื่อเช่นนั้น
คราเตส
“ฝ่าบาท… ทุกอย่างพร้อมแล้วตามที่สั่ง”
เสียงของคราเตส นุ่มนวลแต่เย็นเฉียบ
บาอัลพยักหน้า หยิบแก้วไวน์สีเข้มขึ้นจิบ ก่อนที่กลิ่นแปลกปลอมจะค่อยๆ แทรกเข้ามาในอากาศ—กลิ่นเหมือนดอกไม้ศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่ควรปรากฏในดินแดนมืด
จากนั้น… แสงสีทองพวยพุ่งจากใต้พื้นคฤหาสน์
มันคือ วงแหวนระเบิดแสงศักดิ์สิทธิ์ ที่กินพื้นที่ทั้งคฤหาสน์และลามออกไปยังเมืองรอบนอก
เสียงสวดโบราณดังขึ้นจากทุกทิศ คล้ายคำพิพากษาจากพระเจ้า
บาอัล อัซราเอล
“คราเตส… เจ้าทำอะไร”
เสียงของบาอัลกดต่ำ เยือกเย็นจนคนฟังขนลุก
คราเตสเงยหน้าขึ้น ดวงตาที่เคยหม่นมีเพียงประกายทองเรืองรอง
ริมฝีปากคลี่ยิ้มที่ไม่ใช่รอยยิ้มของผู้รับใช้… แต่เป็นรอยยิ้มของ ผู้ช่วยพระเจ้า ที่มองดูปีศาจตกนรก
คราเตส
“ข้า… คือแสงแห่งพระองค์ ข้าถูกส่งมาเพื่อจบลมหายใจของท่าน”
“และวันนี้… จันทร์สีเลือดจะดับไปพร้อมชื่อของราชาปีศาจ”
คราเตส
ลาก่อนครับ.. ท่านบาอัล ไอ้ปีศาจไอ้หยิ่งยโส
แสงทองระเบิดออกจากวงเวท รุนแรงพอจะเผาผลาญทุกชีวิตในคฤหาสน์
แต่พระเอกยกมือขึ้นทันที—บาเรียสีเลือดขนาดมหึมาปรากฏ ล้อมรอบทุกคนที่อยู่ภายใน ยกเว้น… เขา
เสียงร้องตะโกนดังจากทุกทิศ
เพื่อนสนิท, องครักษ์, คนใช้, ลูกบุญธรรม—ทุกคนถูกดันออกไปสู่เขตปลอดภัยนอกบาเรีย
เขาไม่พูดคำลา เพียงหันหลังให้พวกเขาเห็นเพียงแผ่นหลังที่แผ่พลังปีศาจอัดแน่น
บาอัล อัซราเอล
“ออกไป…ออกไปให้หมด..!! นี่คือคำสั่งสุดท้าย”
เสียงนั้นหนักแน่น ปราศจากความลังเล
เปลวแสงศักดิ์สิทธิ์พุ่งเข้ามากระแทกบาเรีย
เสียงแตกของกระจกเวทสะท้อนดังก้อง ขณะที่เลือดไหลซึมจากมุมปากของราชาปีศาจ
เขายืนอยู่กลางแสงที่ถูกสาปให้ทำลายเขา—แต่เขาไม่ถอยแม้เพียงก้าว
ภาพสุดท้ายที่ผู้คนเห็น… คือเงาร่างของเขาถูกกลืนด้วยแสง
ก่อนทุกสิ่งจะมืดลง
Comments