เมียฆาตกร 2

*เป็นเรื่องที่สร้างขึ้นจาก จินตนาการเท่านั้น*⚠️

08.52

เมฆ

ตื่นได้แล้วค่ะ

น้ำพัก

อื้อ~ขอนอนต่ออีก 10 นาที

เมฆ

ยัยแมว

เมฆ

ไม่ไปเที่ยวใช่มั้ยคะ?

น้ำพัก

ไปสิ~~

เมฆ

ตื่นให้ได้เถอะ

เมฆ

แล้วค่อยตอบพี่นะคะ

น้ำพัก

อือๆ

เมฆ

เมฆ

ตื่นรึยังคะ

เมฆ

ยัยแมว

น้ำพัก

ตื่นแล้วก็ได้

น้ำพัก

คนไม่ดี

น้ำพัก

ชอบซวยโอกาส

เมฆ

หึหึ~

เมฆ

พี่เตรียมชุดให้เราแล้วนะคะ

น้ำพัก

อือ...ชุดไรอ่ะ!?

เมฆ

ชุดว่ายน้ำ

เมฆ

พี่จะพาไปสวนน้ำดีมั้ย?

น้ำพัก

ไม่เอา ไม่ไป!

น้ำพัก

พี่...

เมฆ

จะอายทำไม

น้ำพัก

กะได้

น้ำพัก

นึกว่าจะไปที่ดีๆ

น้ำพัก

พักจะได้โดดเรียนคณะสักหน่อย

เมฆ

เด็กไม่ดี

ห้องพัก yyy ที่ทั้งคู่จองไว้ 1 วัน 1 คืน

เมฆ

ใส่ชุดนี้ให้พี่ดูหน่อย

เมฆ

น้ำพัก

มันของผู้หญิงอ่ะ

เมฆ

นะคะ

น้ำพัก

เห้อ~

เมฆ

ว้าว

เมฆ

สวยมากเลยค่ะ

เมฆ

เหมาะกับยัยแมวที่สุด

น้ำพัก

ผมไม่อยากออกไปเล่นสวนน้ำแล้ว

เมฆ

อย่าทำหน้ามุ้ยสิ

เมฆ

จะไม่สวยนะ

เมฆ

ไปเดินเล่นกันค่ะ

น้ำพัก

ด...เดี๋ยว!!

น้ำพัก

ให้ผมเปลี่ยนชุดออกก่อนนะ

เมฆ

จะเปลี่ยนทำไม

เมฆ

ชุดนี้พี่ชอบจนแทบคลั่งแล้ว

น้ำพัก

พี่ไม่อยากเก็บไว้ดูคนเดียวหรอ

เมฆ

หึ

เมฆ

ยัยแมวรู้ใจพี่ดีชะมัด

เมฆ

งั้นพี่ขอรางวัลได้รึเปล่า?

น้ำพัก

กะ..ได้

จูบของเมฆเต็มไปด้วยความเร่าร้อนและซับซ้อน มันไม่ใช่แค่จูบที่แสดงความรัก แต่มันคือการบ่งบอกถึงความเป็นเจ้าของที่น่ากลัว น้ำพักถูกจูบจนขาดอากาศหายใจ มือของเมฆลูบไล้ไปทั่วร่างของน้ำพักอย่างชำนาญ

เมฆ

พี่รักเรานะคะ

น้ำพัก

ค..ครับ

เมฆ

อ่า~

เมฆ

พี่พอแค่นี้แหละเดี๋ยวยัยแมว

เมฆ

จะร้องไห้แง่ๆ

น้ำพัก

ไม่ตลก

เมฆ

ทำไมฮีลหรอ?

น้ำพัก

มะ..ไม่ใช่~`

เมฆ

ตัวสั่นทำไม?

เมฆ

//เอามือทาบหน้าฝาก

เมฆ

(ฮีลสินะ)

เมฆ

ให้พี่ช่วยระบายความร้อนมั้ย?

เสียงของเมฆเต็มไปด้วยความหลอกล่อ เขาค่อยๆ โน้มตัวลงไปใกล้ๆ น้ำพัก กลิ่นฟีโรโมนของอัลฟ่าที่เมฆปล่อยออกมาเริ่มฟุ้งกระจายไปทั่วห้องผสมผสานกับกลิ่นหอมหวานของโอเมก้าอย่างน้ำพัก น้ำพักเริ่มตัวสั่นด้วยความปรารถนาที่พุ่งพล่าน กลิ่นของเมฆทำให้เธอรู้สึกปลอดภัยและอ่อนไหวจนควบคุมตัวเองไม่ได้ เมฆใช้มือลูบไล้ไปตามแผ่นหลังที่บางเบาของน้ำพักอย่างช้าๆ

เมฆ

ไม่เป็นไร...ปล่อยให้ความรู้สึกมันพาไปนะคะ

น้ำพัก

อ้ะ! ..ดะ..~`อื๊อส์

ทันทีที่นิ้วของเมฆค่อยๆ สอดเข้าไปในช่องทางด้านหลัง น้ำพักก็ส่งเสียงร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด

น้ำพัก

อ๊ะ! อึก... เจ็บ

เมฆ

เจ็บมากรึเปล่า?

น้ำพัก

ไม่ทำแล้ว

หลังจากความพยายามในการขยายช่องทางของน้ำพัก เมฆก็ต้องยอมแพ้ในที่สุด เมื่อน้ำพักเริ่มร้องไห้โฮออกมาด้วยความเจ็บปวดและความกลัวที่มากขึ้น

น้ำพัก

ไม่เอาแล้ว...ฮือๆ" น้ำพักสะอื้นตัวโยน "เจ็บ...ไม่ทำต่อแล้ว

เมฆรีบดึงนิ้วออกทันที เขากอดน้ำพักไว้แน่นแล้วลูบหัวปลอบโยน

เมฆ

โอเค...โอเคค่ะ...พี่ขอโทษ ไม่ทำแล้ว

เมฆ

(ทั้งที่ฮับจนแฉะหมดแล้วกับ...)

เมฆ

(เห้อ~)

เมฆ

นอนกันเถอะ

น้ำพัก

ฮึก!

เมฆ

เลิกร้องได้แล้ว

เมฆ

ยัยแมวกอดพี่มามะ

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ