เกิดใหม่ในตำนานจอมยุทธ์ภูตถังซาน
ตอนที่2
ฮวาซีเฉิง|นายเอก
//ตื่นขึ้นมา
ฮวาซีเฉิง|นายเอก
ที่นี่...//มองไปรอบๆ
ฮวาซีเฉิง|นายเอก
หรือว่าจะเป็น
ฮวาซีเฉิง|นายเอก
โลกวิณญาจารย์สิน้ะ..
ฮวาซีเฉิง|นายเอก
ท่านเทพ//เรียก
ฮวาซีเฉิง|นายเอก
สื่อจิตงั้นหรอ
ฮวาซีเฉิง|นายเอก
ข้า..ขอความทรงจำ
ฮวาซีเฉิง|นายเอก
ของร่างนี้หน่อยจะได้หรือไม่
ฮวาซีเฉิง|นายเอก
อึก..//เวียนหัว
ข้าไม่ทิ้งท่านไปเด็ดขาด!!
ปิดตาไว้น้ะ//ใส่ผ้าปิดตาให้ฮวาซีเฉิง
เราได้วงแหวนแสนปีของมันมาแล้ว
ฮวาซีเฉิง|นายเอก
ฮวาซีเฉิง
ฮวาซีเฉิง|นายเอก
อย่างงี้นี่เอง..
ฮวาซีเฉิง|นายเอก
เป็นเหมือนเสียวอู่เลยสิน้ะ
ฮวาซีเฉิง|นายเอก
//ลุกขึ้น
ฮวาซีเฉิง|นายเอก
//มองชุดของตัวเอง
ฮวาซีเฉิง|นายเอก
(สวยจัง..)
ฮวาซีเฉิง|นายเอก
//เดินไปเรื่อยๆ
ฮวาซีเฉิง|นายเอก
(ตอนนี้ข้ายังทำอะไรไม่ได้)
ฮวาซีเฉิง|นายเอก
เอ้ะ..(นั้นใครกัน)//แอบมอง
ถังซาน
(มีใครกำลังมองข้าอยู่)
ถังซาน
นั้นใครหน่ะ!//หันไปมอง
ฮวาซีเฉิง|นายเอก
(แย่แล้วถังซานหนิ่)
ฮวาซีเฉิง|นายเอก
อ..เอ่อขอโทษน้ะ
ฮวาซีเฉิง|นายเอก
ข้าไม่ได้ตั้งใจจะแอบมองเจ้า//เดินออกมา
ฮวาซีเฉิง|นายเอก
ข้าเพียงแต่เดินผ่านมา
ฮวาซีเฉิง|นายเอก
เห็นเจ้าเลยอยากรู้จักหน่ะ
ฮวาซีเฉิง|นายเอก
ข้าชื่อฮวาซีเฉิง
ฮวาซีเฉิง|นายเอก
เรียกข้าว่าเสี่ยวซีก็ได้..
ถังซาน
แล้วเจ้ามาทำอะไรที่นี้งั้นหรอ
ฮวาซีเฉิง|นายเอก
ข..ข้าก็..เดินมาเรื่อยๆนี่แหละ
ฮวาซีเฉิง|นายเอก
ข้าไม่มีที่อยู่หน่ะ
ฮวาซีเฉิง|นายเอก
พ่อแม่ข้าตายไป
ฮวาซีเฉิง|นายเอก
ข้าเลยไม่รูว่าจะทำยังไงต่อ..
ถังซาน
งั้น..เจ้ามาอยู่กับข้ามั้ย
ฮวาซีเฉิง|นายเอก
เอ๋..ได้หรอ
ฮวาซีเฉิง|นายเอก
งั้นข้ารบกวนด้วย
ถังซาน
เจ้ามาเป็นน้องชายข้าสิ
ฮวาซีเฉิง|นายเอก
ไม่ดีมั้งแค่เจ้าให้ข้าอาศัยด้วย..
ฮวาซีเฉิง|นายเอก
ก็มากพอแล้วน้ะ
ถังซาน
เจ้าไม่มีครอบครัวนี่หน่า
ฮวาซีเฉิง|นายเอก
งั้น..ก็ได้
ถังซาน
เอ่อ..ทำไมหรอข้าเรียกแบบนี้ไม่ได้งั้นหรอ
ฮวาซีเฉิง|นายเอก
ปล่าวหรอกๆเรียกได้ตามสบายเลย//ยิ้ม
ถังซาน
งั้นไปกัน!//จูงมือซีซีไป
ฮวาซีเฉิง|นายเอก
ข้าเรียกเจ้าว่าพี่ซานดีมั้ย//ถาม
ฮวาซีเฉิง|นายเอก
อื้ม//ยิ้ม
ฮวาซีเฉิง|นายเอก
//เดินตาม
ถังซาน
ท่านพ่อกินข้าวเถอะ//ถือข้าวไปวางให้ถังเฮ่า
ถังเฮ่า
เจ้าพาใครมาที่บ้าน
ถังซาน
เขาไม่มีที่ไปข้าเลยพามาอยู่ด้วย
ฮวาซีเฉิง|นายเอก
สวัสดีครับ
เสี่ยวซานปู่มารับเจ้าแล้วน้ะ//เคาะประตู
ถังเฮ่า
มาทำข้าวเที่ยงให้ทันหล่ะ
ฮวาซีเฉิง|นายเอก
//เดินตามถังซาน
เจี๋ยเค่อ
นี่เป็นรอยฝ่ามือที่มหาปราชญ์วิญญาณของหมู่บ้านเราประทับเอาไว้
เจี๋ยเค่อ
รอยฝ่ามือเป็นเกียรติและสัญลักษณ์แห่งความภูมิใจของหมู่บ้านเรา
ฮวาซีเฉิง|นายเอก
(มีใครสักคนกำลังมา)
Comments