The Angry Heart: เพราะมันปลุกเพลิงในใจ...
four⁴
มิตา [พี่เลี้ยงคุณหนูพิมล]
ช่วยด้วย...
ทัศน์ [คุณพ่อ]
พิมล!//วิ่งไปอุ้มพิมลไว้บนตัก
ทัศน์ [คุณพ่อ]
เจ็บตรงไหนมั้ย
คุณหนูลิลิน
ฮึก...//เลือดไหล
มิเกล [คุณแม่]
ลิลิน...//วิ่งไปหา
คุณหนูลิลิน
พี่มิตาและพิมลจะทำร้ายพวกหนู
คุณหนูพิมล
ไม่จริง...//พูดเสียงแผ่ว
คุณหนูพิมล
หนูไม่ได้เป็นคนทำ
คุณหนูพิมล
พ่อ...พ่อเชื่อหนูนะ
คุณหนูพิมล
พี่มิตาเค้าโดนผงอะไรที่ลิลินสาดใส่ไม่รู้
มิตา [พี่เลี้ยงคุณหนูพิมล]
//แผลเริ่มแดงและมีตุ่ม
ทัศน์ [คุณพ่อ]
//หันไปมองอัคราและลิลิน
มายด์ [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]
//วิ่งเข้ามาดู
มายด์ [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]
คุณหนู!!//ไปจับตัวลิลิน
ทัศน์ [คุณพ่อ]
เอาตัวพวกมันออกไป! รวมถึงอีมายด์ด้วย!!//สั่งบอดี้การ์ด
คุณชายอัครา
พวกเราไม่รู้อะไรด้วยเลยนะ!!
บอดี้การ์ดเข้ามาจับตัวทั้งสามคนออกไปทำให้อัคราตะโกนออกมา
ทำไมทัศน์ถึงไม่ยอมเชื่อลูกตัวเอง พวกเขาไม่ได้รู้เห็นอะไรด้วยเลยด้วยซ้ำ
ตปก.ชาย
การ์ด: //ผลักอัคราเข้าไปในห้อง
ตปก.ชาย
การ์ด: //ไม่ฟังและปิดกรง
คุณชายอัครา
พวกเราไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรเลยอ่ะ!!
ตปก.ชาย
การ์ด: คุณหนูต้องโดนขังจนกว่าคุณทัศน์จะสั่งปล่อย
คุณหนูลิลิน
โอ๊ย!//เจ็บแผล
มายด์ [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]
คุณหนูคะ!//จับตัวลิลิน
ตปก.ชาย
การ์ด: //ใช้เชือกมามัดเป็นเชือกตาย
ทัศน์ [คุณพ่อ]
เป็นยังไงบ้าง
คุณหนูพิมล
หนู...หลับไปหรอคะ?
คุณหนูพิมล
แล้วพี่ลิลินกับอัคราล่ะ
ทัศน์ [คุณพ่อ]
พ่อขังพวกมันไว้แล้ว
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ถ้าพ่อไม่ได้บอกให้ปล่อยก็ไม่มีใครกล้าปล่อย
คุณหนูพิมล
แล้ว...แม่มิเกลล่ะ
มิเกล [คุณแม่]
ใครแม่มึง//กอดออกและเดินเข้ามา
มิเกล [คุณแม่]
กูไม่ใช่แม่มึงอีเด็กเวร
ทัศน์ [คุณพ่อ]
จะพูดกับเด็กดีๆหน่อยไม่ได้หรอ
มิเกล [คุณแม่]
ทำไมต้องพูดดีกับมัน
มิเกล [คุณแม่]
ก็มันทำให้ลูกฉันต้องโดนขัง
มิเกล [คุณแม่]
ทั้งที่ลูกฉันไม่ได้ผิดอะไร
มิเกล [คุณแม่]
มึงลุกออกมา
มิเกล [คุณแม่]
ลุกออกแล้วแล้วไปนอนข้างถนนเหมือนเดิม!! //ดึงแขนพิมลแต่กลับถูกทัศน์ผลัก
คุณหนูพิมล
//จับแขนและหดตัว
ทัศน์ [คุณพ่อ]
อย่ามายุ่ง!!
ทัศน์ [คุณพ่อ]
คุณนั่นแหละที่ต้องไปนอนข้างถนน
มิเกล [คุณแม่]
คุณถูกอีผีเด็กเวรตัวไหนมันเข้าฮะ!!
มิเกล [คุณแม่]
ลิลินกับอัครามันคือลูกของเรา
มิเกล [คุณแม่]
ส่วนอีนี่ใครก็ไม่รู้
มิเกล [คุณแม่]
สายเลือดเดียวกันก็ไม่
มิเกล [คุณแม่]
ทำไมคุณถึงฟังมันมากกว่าลูกเรา
ทัศน์ [คุณพ่อ]
ก็นี่คือลูกของฉัน!!!//ตะคอก
มิเกล [คุณแม่]
คุณมันบ้าไปแล้ว...
มิเกล [คุณแม่]
งั้นถ้าเกิดคุณรักอีนี่มาก
มิเกล [คุณแม่]
ฉันจะพาลูกไปอยู่ที่อื่น!!
มิเกล [คุณแม่]
มันจะได้ปลอยภัยมากกว่านี้!!!
เมื่อพูดจบ มิเกลก็รีบเดินออกไป
ในยามที่ฟ้ามืด เวลา 00:12 น.
มายด์ [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]
//คอยพัดไล่ยุงให้คุณหนูทั้งสอง
มายด์ [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]
โชคดีที่แผลไม่ลึกนะคะคุณหนูลิลิน...
อยู่ๆ เสียงฝีเท้าก็ดังขึ้นทำให้มายด์หันไปมอง
มายด์ [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]
เสียงอะไร
คนปริศนา?
//หยิบผงบางอย่างออกมาและหว่านเข้าไปในกรง
คนปริศนาใช้ผงนั้นหว่านทั้งในกรงและด้านหน้า
มายด์ [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]
เฮ้ย!!
คนปริศนานำไฟแช็กไปจุดตรงผงนั้นทำให้เกิดไฟลุกโชนขึ้นทันที
มายด์ [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]
//อึ้ง
มายด์ [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]
คุณหนู! //เขย่าตัวลิลินและอัครา
มายด์ [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]
คุณหนูตื่นค่ะคุณหนู!!
คุณชายอัครา
เกิดอะไรขึ้นพี่มายด์
เมื่อเด็กสองคนเห็นว่าไฟกำลังไหม้ทุกคนต่างตกใจเพราะห้องนี้ไม่มีทางออกเลยซักนิดเดียว
เสียงที่ร้องขอความช่วยเหลือก็ไม่มีใครวิ่งเข้ามาช่วยด้วยซ้ำ
คุณหนูลิลิน
//ทิ้งตัวลงและร้องไห้
ไฟมันเริ่มลามไวขึ้นจนแทบจะไร้ทางออก
มิเกล [คุณแม่]
//วิ่งเข้ามาและเห็นไฟกำลังไหม้
มิเกล [คุณแม่]
ลิลิน!//วิ่งไปหน้ากรงแต่ต้องถอยเพราะไฟมันกำลังลุกลาม
แต่ยังดีที่มันยังไม่ลามมาหน้ากรงมากมิเกลจึงพอที่จะตัดเชือกได้อยู่
มิเกล [คุณแม่]
//เอื้อมตัวออกไปตัดเชือก
เมื่อเชือกถูกตัดออกแล้ว แต่ว่าทั้งสามคนนั้นล่ะ จะออกไปได้ยังไงเพราะไฟมันลุกลามจนวิ่งออกไม่ได้
มิเกล [คุณแม่]
//สำลักควันไฟ
มิเกล [คุณแม่]
กระโดดขึ้นเตียงมาเดี๋ยวม๊ารับ!
มายด์ [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]
เอาเถอะค่ะคุณหนู ไม่งั้นเราได้ตายในนี้แน่ๆ
คุณหนูลิลิน
//กระโดดขึ้นเตียง
มายด์ [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]
//อุ้มลิลินไปขึ้นเตียงพร้อมกับอัครา
มายด์ [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]
คุณหนูไปก่อนเลยค่ะ
มายด์ [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]
เดี๋ยวพี่ตามไป
เด็กทั้งสองคนค่อยๆเดินไปตามเตียง เปลวไฟที่ร้อนแรงมันยังคงเผาไหม้พื้นทำให้เด็กๆกลัวมากๆ
มิเกล [คุณแม่]
//เอื้อมมือออกไปอุ้มลิลิน
คุณหนูลิลิน
ฮึบ!//ถูกอุ้มออกมา
มิเกล [คุณแม่]
//หันกลับไปรับตัวอัครา
ตอนนี้เหลือเพียงมายด์แล้วที่ยังไม่ได้ออกมา
เธอก้าวขาขึ้นบนเตียง แต่เมื่อได้ไปแล้ว...ไม้เตียงกลับเริ่มถูกเผาไหม้จนมันเปาะและไม่สามารถรับน้ำหนักไม่ได้
![มิเกล [คุณแม่]](https://up-pic.mangatoon.mobi/contribute/fiction/10442051/avatar/48876785/1743416722688.jpeg-s200webp?sign=5f7ef8284bbc6eceae9df0ad9c9bfd35&t=6895dc95)
![มิตา [พี่เลี้ยงคุณหนูพิมล]](https://up-pic.mangatoon.mobi/contribute/fiction/10442051/avatar/48876785/1743417046323.jpeg-s200webp?sign=1e96365c568fd64465775c701786049f&t=6895dc95)
![ทัศน์ [คุณพ่อ]](https://up-pic.mangatoon.mobi/contribute/fiction/10442051/avatar/48876785/1743416603884.jpeg-s200webp?sign=d744f352535dc7575798a7f241148e30&t=6895dc95)
![มายด์ [พี่เลี้ยงคุณชายอัคราและลิลิน]](https://up-pic.mangatoon.mobi/contribute/fiction/10442051/avatar/48876785/1743416213686.jpeg-s200webp?sign=7d7d168d5b3c5136cf6fcdd1bb851559&t=6895dc95)
Comments