ผมถูกนิยายดึงเข้าไปในร่างคนยุคจีนโบราณ
ตอนที่3
หลี่เหยียน(น.อ)
ไอ้เหี้ย~~กูอยู่ที่ไหนเนื่ยยยย
หลี่เหยียน(น.อ)
เดี๋ยวน่ะะ
หลี่เหยียน(น.อ)
ทำไมมันแปลกๆ
เป้ยเป้ย คนใช้น.อ
//เดินเข้ามา
เป้ยเป้ย คนใช้น.อ
คุณชายตื่นแล้วรึขอรับ
หลี่เหยียน(น.อ)
//หันไปมอง
หลี่เหยียน(น.อ)
ห่ะ?คุณชายหรอ
หลี่เหยียน(น.อ)
เรียกเราหรอ
เป้ยเป้ย คนใช้น.อ
คุณชายเป็นอะไรขอรับ
เป้ยเป้ย คนใช้น.อ
ก็เรียกคุณชายสิขอรับ
เป้ยเป้ย คนใช้น.อ
จะให้เรียกใครหรือขอรับ
หลี่เหยียน(น.อ)
(เดียวน่ะหรือเราจะเข้ามาในนิยายที่เราแต่งเองง) พูดในใจ
หลี่เหยียน(น.อ)
(เราก็คือคุณชายหลี่เหยียนแน่ๆ)
หลี่เหยียน(น.อ)
นี้คือจวนเหยียนลี่ใช้ไม่
เป้ยเป้ย คนใช้น.อ
ใช้ขอรับ
เป้ยเป้ย คนใช้น.อ
คุณชายไม่สบายหรือขอรับ
ชินรุ่ย คนใช้น.อ
//เดินเข้ามา
ชินรุ่ย คนใช้น.อ
อาหารเช้ามาแล้วขอรับ
หลี่เหยียน(น.อ)
(นี้ก็คือชินรุ่ยสิน่ะ)
หลี่เหยียน(น.อ)
//เดินไปดู
หลี่เหยียน(น.อ)
มีแค่นี้หรอ
ชินรุ่ย คนใช้น.อ
ปกติคุณชายก็จะชอบ
ชินรุ่ย คนใช้น.อ
กินแบบนี้ทุกเช้าน่ะขอรับ
เป้ยเป้ย คนใช้น.อ
ใช้ๆคุณชายบอกว่า
เป้ยเป้ย คนใช้น.อ
กินเยอะเดียวอ้วน
หลี่เหยียน(น.อ)
(โห้กูว่าผอมตายแน่)
หลี่เหยียน(น.อ)
(กินอิ่มไม่เนื่ยย)
หลี่เหยียน(น.อ)
(กินก่อนก็ได้ว่ะ)
หลี่เหยียน(น.อ)
//หยิบตะเกียบ+คีบถั่วหงอก
หลี่เหยียน(น.อ)
//เอาเข้าปาก
หลี่เหยียน(น.อ)
ก็อร่อยดีน่ะ
หลี่เหยียน(น.อ)
ก็พออิ่มอ่ะ
หลี่เหยียน(น.อ)
พาข้าออกไปข้างนอกหน่อย
เป้ยเป้ย คนใช้น.อ
ได้ขอรับ
หลี่เหยียน(น.อ)
//เดินออกไป
ชินรุ่ย คนใช้น.อ
//เก็บจาน
หลี่เหยียน(น.อ)
มีสระดอกบัวด้วยหรอ
หลี่เหยียน(น.อ)
//เดินเข้าไปใกล้ๆ
เป้ยเป้ย คนใช้น.อ
คุณชายขอรับ
เป้ยเป้ย คนใช้น.อ
ปกติคุณชายก็ออกมาตลอดน่ะ
เป้ยเป้ย คนใช้น.อ
ทำไมวันนี้ถึง
เป้ยเป้ย คนใช้น.อ
เหมือนว่าคนพึ่งเห็นครั้งแรกละขอรับ
เป้ยเป้ย คนใช้น.อ
!!!!//ตกใจ
เป้ยเป้ย คนใช้น.อ
ห่ะเมื่อกี้เรียกผมว่า
เป้ยเป้ย คนใช้น.อ
อะไรน่ะขอรับ
หลี่เหยียน(น.อ)
ก็ข้าอยากเรียกว่าพี่เป้ย
เป้ยเป้ย คนใช้น.อ
คุณชายขอรับ
เป้ยเป้ย คนใช้น.อ
ปกติจะไม่เรียกแบบนี้น่ะขอรับ
เป้ยเป้ย คนใช้น.อ
คุณชายไม่สบายรึป่าวขอรับ
หลี่เหยียน(น.อ)
ข้าไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย
หลี่เหยียน(น.อ)
ข้าเปลี่ยนไปแล้วน่ะะ
หลี่เหยียน(น.อ)
ต่อไปนี้ข้าจะเป็นตัวของข้าเอง
ชอบกันไหมอ่ะะะะะะ
แต่งไม่ค่อยเก่งน่ะแต่งแบบแนวจีนครั้งแรกเลยยยเอาใจช่วยแอดด้วยน้า🥰🙏🏻
Comments