กับดักหัวใจนายแวมไพร์ อยากฟังเรื่องเล่าของแวมไพร์ไหม?

น้ำชา(นอ.)

ทำไมนายถึงช่วยฉัน

ธันวา(พอ.)

ไม่รู้สิ

ธันวา(พอ.)

แค่รู้สึกว่าต้องช่วยล่ะมั้ง

น้ำชา(นอ.)

(นายคือใครกันแน่)

ธันวา(พอ.)

(ฉันก็คือฉันนี่แหละยัยบ้า)

ธันวา(พอ.)

จะไปกันได้หรือยัง

น้ำชา(นอ.)

อื้มไปสิ

ธันวา(พอ.)

(หึ สกิวการป้องกันตัวเป็นศูนย์)

ธันวา(พอ.)

(คุณเธอจะเชื่อคนง่ายไปไหนเนี่ย)

ธันวา(พอ.)

(ชวนกลับบ้านก็กลับ)

ธันวา(พอ.)

ตามมาสิ

น้ำชา(นอ.)

//เดินตาม

น้ำชา(นอ.)

โหหห

น้ำชา(นอ.)

นี่คือรถนายหรอ

ธันวา(พอ.)

อื้ม

น้ำชา(นอ.)

ว้าวววว

น้ำชา(นอ.)

สวยจัง

ธันวา(พอ.)

นั่นคือตกใจแล้วใช่ไหม

น้ำชา(นอ.)

ใช่

ธันวา(พอ.)

เห้อชั่งเถอะ(น่ารักดี)

*บนรถ*

ธันวา(พอ.)

แล้วทำไมเธอถึงไปนั่งอยู่ตรงนั้น

ไม่มีเสียงตอบกลับ

ธันวา(พอ.)

นี่ฉันถามเธอว่า//หันไปมอง+เห็นอค.หลับ

น้ำชา(นอ.)

งืมมม//หลับ

น้ำชา(นอ.)

หนาว//ละเมอ

ธันวา(พอ.)

หนาวงั้นหรอ

ธันวา(พอ.)

//ถอดเสื้อคลุมไปคลุมตัวอค.

ธันวา(พอ.)

เอาไงดี

ธันวา(พอ.)

เราเองก็เริ่มหิวแล้ว//กดโทรหาใครบางคน

ในสาย

ลีโอ(บอดี้การ์ดของพอ.)

ว่าไงครับนาย

ธันวา(พอ.)

ได้หามนุษย์ไว้รึยัง

ลีโอ(บอดี้การ์ดของพอ.)

หาแล้วคร้าบบบ

ลีโอ(บอดี้การ์ดของพอ.)

ให้ลากกลับไปให้เลยไหมครับ

ธันวา(พอ.)

ไม่ต้อง

ธันวา(พอ.)

เอาแค่เลือดมาก็พอ

ธันวา(พอ.)

แล้วก็เอาไปส่งที่โรงบาลส่วนตัวซะพอฟื้นละก็จ่ายเงินให้ไปละปิดปากซะ

ลีโอ(บอดี้การ์ดของพอ.)

ครับ

ธันวา(พอ.)

เอาถุงเลือดไปไว้ในห้องฉันละกัน

ธันวา(พอ.)

เอาไปก่อนที่ฉันจะถึง

ธันวา(พอ.)

//ตัดสาย

น้ำชา(นอ.)

งืมมม์//งัวเงีย

ธันวา(พอ.)

ตื่นแล้วหรอ

น้ำชา(นอ.)

//หลับต่อ

ธันวา(พอ.)

อ่ะไรของยัยนี่

ธันวา(พอ.)

นี่//เขย่าตัวอค.

ธันวา(พอ.)

ตื่นได้แล้วมันถึงบ้านแล้ว

น้ำชา(นอ.)

//หลับสนิท

ธันวา(พอ.)

นี่เธอ//จับตัวอค.

ธันวา(พอ.)

ตัวร้อนแหะ

ธันวา(พอ.)

//อุ้มอค.

น้ำชา(นอ.)

อืมมม//งัวเงีย+ตื่น

น้ำชา(นอ.)

นี่นายทำอ่ะไรเนี่ย!!!//โวยวาย+ดิ้น

ธันวา(พอ.)

ก็เธอตัวร้อน//อุ้มอค.ท่าเจ้าหญิง

น้ำชา(นอ.)

ฉันแค่ไม่สบายแต่ฉันเดินได้//ดิ้นแรงกว่าเดิม

แต่นั่นไม่มีผล

เพราะแวมไพร์แรงเยอะกว่ามนุษย์มาก

ตัดมาที่ห้องนอน

น้ำชา(นอ.)

นี่นายจะปล่อยได้หรือยัง!!//ดิ้น

ธันวา(พอ.)

ค้าบๆปล่อยแล้วครับ//วางอค.ลงด้วยความนุ่มนวล

น้ำชา(นอ.)

ชิ!!

ในระหว่างนั้นสร้อยที่แม่ของน้ำชาให้ไว้ก็ดันตกลงมา

ธันวา(พอ.)

//มองไปที่สร้อยด้วยความตกใจ

น้ำชา(นอ.)

//รีบเก็บ

ธันวา(พอ.)

เธอไปเอาสร้อยนี่มาจากไหน//จับแขนอค.แน่น

ธันวา(พอ.)

(ของปลอมงั้นหรอ)

น้ำชา(นอ.)

ป..ปล่อยนะ//สะบัดมือ

น้ำชา(นอ.)

นี่มันสร้อยที่แม่ฉันทิ้งไว้ให้

น้ำชา(นอ.)

เป็นสมบัติชิ้นสุดท้ายของแม่

น้ำชา(นอ.)

แม่ฉันบอกว่า

ธันวา(พอ.)

ว่าอ่ะไร

น้ำชา(นอ.)

ถ้าถึงเวลา

น้ำชา(นอ.)

จะมีคนที่มีสร้อยเส้นนี้เหมือนกัน

น้ำชา(นอ.)

ให้ฉันแต่งงานกับเขา

ธันวา(พอ.)

(จะเป็นไปได้ยังไง)

ธันวา(พอ.)

(ในเมื่อสร้อยนี่มันอยู่กับส้มโอไม่ใช่หรอ)

ธันวา(พอ.)

แม่เธอเอามาจากไหน

น้ำชา(นอ.)

เรื่องนั้นฉันก็ไม่รู้อ่ะไรมากหรอก

น้ำชา(นอ.)

แม่ฉันบอกแค่ว่า

น้ำชา(นอ.)

พ่อของฉันเป็นคนให้แม่ฉันไว้

น้ำชา(นอ.)

บอกแค่รอถึงเวลาที่เหมาะสม

น้ำชา(นอ.)

แล้วค่อยส่งมอบต่อมันให้ฉัน

ธันวา(พอ.)

พ่อของเธอคือใคร

ธันวา(พอ.)

ชื่ออ่ะไร

น้ำชา(นอ.)

โอ้ยฉันไม่รู้ไง

น้ำชา(นอ.)

ฉันโตมากับแม่นี่

ธันวา(พอ.)

...

ธันวา(พอ.)

แม่เธอได้เป็นแวมไพร์รึป่าว

น้ำชา(นอ.)

น..นายพูดบ้าอ่ะไร

น้ำชา(นอ.)

ถ้าแม่ฉันเป็นแวมไพร์

น้ำชา(นอ.)

แล้วทำไมฉันถึงเป็นมนุษย์

ธันวา(พอ.)

แล้วเธออยากฟังเรื่องของแวมไพร์รึป่าวหล่ะ

น้ำชา(นอ.)

ก็อยากฟังนะ

น้ำชา(นอ.)

ก่อนหน้านี้ฉันฟังแต่เรื่องหมาป่า

ธันวา(พอ.)

หมาป่า?

น้ำชา(นอ.)

ใช่

น้ำชา(นอ.)

บอกไปใครจะเชื่อ

น้ำชา(นอ.)

เพื่อนฉันเป็นมนุษย์หมาป่า

ธันวา(พอ.)

เชื่อ

น้ำชา(นอ.)

ห้ะนายบ้ารึป่าว

น้ำชา(นอ.)

คนปกติเขาต้องหาว่าฉันบ้า

ธันวา(พอ.)

ไม่หรอก

ธันวา(พอ.)

(ขนาดฉันยังเป็นแวมไพร์เลยนี่)

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ