บันทึกที่73ของฮาคุเระ 2 ความฝัน

ต่อ

ชิรากิ ฮาคุเระ

นี้มันที่ไหนเนี้ย//มองรอบๆ

ดีใจที่ได้เจอนะฮาคุเระ

ชิรากิ ฮาคุเระ

เสียงใครน่ะ เสียงของหนังสือเล่มนั้นหรอ

หึๆ ไม่ใช่หรอก

ชิรากิ ฮาคุเระ

แล้วคุณเป็นใครหรอครับ

ชิรากิ ฮาคุเระ

ทำไมล่ะครับ เอ๊ะ//สะดุ้งเสียง

？？？

นี่ ฮาคุเระ!!

หว่า~หมดเวลาซะแล้วสิงั้นไว้เจอกันใหม่นะฮาคุเระคุง

ชิรากิ ฮาคุเระ

เดี๋ยว!!

？？？

ฮาคุเระๆตื่นสิ

ชิรากิ ฮาคุเระ

อืม~//ลืมตา

ชิรากิ ฮาคุเระ

เสียงดังอะไรน่ะ ไค...//งัวเงีย

คิคิโอะ ไค

นี่นาย!!//จับไหล่อีกฝ่ายแน่น

ชิรากิ ฮาคุเระ

เป็นอะไรไปน่ะ?//เอียงคอ

คิคิโอะ ไค

นายรู้ไหม ฉัน ฉันเป็นห่วงนายแค่ไหน//กอดอีกฝ่าย

ชิรากิ ฮาคุเระ

//รับกอดอีกฝ่าย

ชิรากิ ฮาคุเระ

อา ว่าแต่เกิดอะไรหรอไค//เอียงคอ

คิคิโอะ ไค

ก็ตอนแรกครอบครัวนายโทรมาที่บ้านฉันแล้วก็ถามหานายว่านายอยู่กับฉันไหมพอฉันบอกว่าไม่พวกเขาก็บ่นฉันชุดใหญ่เลย หาว่าฉันโกหกอีกแต่ช่างเรื่องนั้นเถอะ

คิคิโอะ ไค

พอฉันรู้ว่านายยังไม่กลับบ้านฉันก็รีบมาที่โรงเรียนทันทีเลยแล้วก็บังเอิญเจออาจารย์เข้าอาจารย์บอกกับฉันว่าใช้นายให้ไปหาของในห้องเก็บของพอฉันรู้เรื่องเข้าฉันก็เลยรีบวิ่งมาแล้วก็เห็นนายนอนอยู่อยู่กับพื้นในห้องเก็บของน่ะ//ร่ายยาว

ชิรากิ ฮาคุเระ

โอ้//หูชา

ชิรากิ ฮาคุเระ

ว่าแต่ นายช่วยปล่อยกอดได้ไหม//เหนื่อยใจ

คิคิโอะ ไค

อะ ฉันขอโทษ//ปล่อยกอด

คิคิโอะ ไค

ฉันว่านายรีบกลับบ้านเถอะ เดี๋ยวครอบครัวนายเป็นห่วง//สังเกตเห็น

คิคิโอะ ไค

สร้อยกับหนังสือนั้นคืออะไรหรอ ปกตินายไม่ใส่สร้อยนี่?//มอง

ชิรากิ ฮาคุเระ

อา มีคนให้มาน่ะ//ยิ้มอ่อน